Vorige week kon ik echt geen kant met haar op, ze steigerde telkens als ze vooruit moest, of liep keihard achteruit, en als ik haar dan (op advies va de vorige eigenaar) een tikje gaf als ze niet voorwaarts wilde, begon ze te bokken.
Ik heb besloten om gewoon van voren af aan te beginnen. Dus voorlopig alleen rondjes in de wei stappen, met iemand om haar vast te houden. Vandaag heb ik dit dus zo gedaan en het ging prima. Mijn vader hield haar vast en ze volgde hem. Zodra hij echter haar losliet, vertikte ze het weer. Dus nu gaan we het gewoon langzaam verder uitbouwen, dat de begeleider steeds verder van haar af gaat lopen enzo. Het is net of ik een jong paard aan het inrijden ben, zo beschouw ik het dan ook maar, opnieuw inrijden zeg maar.
Mijn moeder is al bang voor haar, sinds ze haar een keertje heeft zien steigeren. Die zag het liefst dat ik haar meten weer verkocht! Maar dat gebeurt absoluut niet!!!!!
Het is echt een hele lieve pony. Ze komt altijd naar je toe rennen, en in de wei loopt ze als een hondje achter je aan.
Ze heeft nog iets veulenachtigs in zich, in haar gedrag. Ik heb er alle vertrouwen in dat het beter gaat worden, maar ik doe het rustig aan.
Denken jullie dat dit een goede aanpak is? Tips en dergelijke zijn welkom!