Ja Kawa
Van een huppeltrutje is het nu bijna een manegeknol
Eerst was het altijd dribbelen, stuiteren,overal spoken zien.
Te licht in de mond omdat een bit eng was, been stil houden wat daarmee bewegen was eng.
En op concours of in het bos liep hij met zijn koppie erop, staart erop en in passage rond te snurken.
Als ik dan op zulk moment stil moest staan dan stond meneer recht overeind.
Op concours hebben mensen me vaak voor gek verklaard dat ik er zo op ging zitten.
Maar zou ik hem eerst longeren dan deed hij nog maffer, zo maf dat hij zelfs onderuit ging, tot enkele malen toe. En dan heel boos weg bokken omdat hij gevallen was
Dus dan toch maar meteen erop.
Nu is hij heeeeel rustig. Neemt het bit goed aan, dus kan nu goed van achter naar voor rijden.
Loopt met een lang teugeltje door het bos.
Op concours ook.
Vorige week nog op mijn gemak het knoopje van mijn bloes dicht zitten frutten terwijl ik erop zat. Dus de teugels niet eens vast
Hij is nog wel alert om dingen om zich heen, dus hij is niet ziek, maar vind het voortaan wel goed.
Het is heel relaxed, maar eerlijk gezegd ook wel saai.
Ik heb altijd hete paarden gereden, dus dit is ook wennen
Maar eerlijk gezegd ben ik wel benieuwd wat hij zou doen als er 3 maanden iemand anders op zou rijden, volgens de man waar ik opgestald sta, zou het dan weer een ettertje worden