Volgens mij zijn Pablo en ik er wel geschikt voor Wandelaars bleven op een afstand kijken wat we aan het doen waren .
Ik ga maandag aan de DA voor een tranquilizer vragen voor Pablo. Want hij heeft het weer. Ik ben er vandaag echt bijna afgegaan. Ik was al 1 beugel kwijt na een bok-sjees partij en hij maakte een noodstop, dacht dat ik er af zou gaan, voelde mezelf al opzij glijden maar gelukkig rende hij opeens de goede kant op zodat ik mijn evenwicht weer vond. Pff, wat ben ik opeens blij voor al die bokkende pony's vroeger, ik weet nu wel dat ik nog steeds aardig stevig zit en automatisch mezelf in het zadel probeer te houden. Maar morgen maak ik even een handvat aan mijn zadel .
Vlak voor mijn bijna-val kwam ik ook al helemaal los van het zadel omdat hij een een flinke galop de lucht in sprong en toen nog bokte.
Oftewel Pablo is weer helemaal wakker. Hij werd weer helemaal gek, sprong gewoon recht de lucht in omdat hij wou rennen. Er is geen land mee te bezeilen. Het gaat eenkwartiertje goed en dan ontploft hij. Springt echt de lucht in en probeert van alles om maar zijn energie kwijt te kunnen.
En aangezien zijn been nog wat dik is kan hij ook de wei niet op. Daar gaat hij namelijk ook als een raketje door heen. En dat mag hij niet, straks gaat hij weer op zijn muil en zijn we nog verder van huis.
Rustig alleen op de wei grazen komt niet in zijn woordenboekje voor: de wei is er om te grazen en vooral ook om lol te hebben; lekker te rennen en te bokken.
Aangezien Pablo's beentje nog niet helemaal dun is wil ik geen risico nemen op een ergere blessure. Hij mag stappen en af en toe een lange zijde draven maar meer zit er nog even niet in.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-04-02 20:06, in het totaal 1 keer bewerkt