ben ik vanmiddag met Sonja en onze paarden naar het Amsterdamse bos geweest. Sheril was pas 1 keer buiten geweest, vanaf stal, Milena is een oude rot 
.Toen ze de veewagen afkwam, stond Sheril echt te kijken van: Wat gebeurt mij nou? Opgezadeld, en meteen richting het eerste bruggetje. Meteen na dit enge bruggetje stond een heel eng visserstentje, waar die hele enge meneer een hele enge emmer in het enge water stak. Toen eindigde ik ongeveer bij de veewagen
. Nog een keer geprobeerd, en met veel praten durfde ze er wel langs. Daarna meteen langs een enge kraan, dat ging wel goed. Toen echt het bos in, waar ze zich super heeft gedragen. OK, ze is hele enden aan het dribbelen geweest, maar ze heeft ook hele stukken ontspannen gestapt en gedraafd. Aan het einde van het eerste rondje door het vennetje, waar ze zo achter Milena aan inliep (en waar ik niet in de gaten had dat het best diep was tot het water mijn schoenen inliep 
). Daarna de beslissing genomen om niet naar de veewagen te gaan, maar het grote gedeelte bos in te gaan. Daar nog een lekker rondje gereden, een ijsje gegeten en een klein galopje gemaakt, was mijn superknol allemaal redelijk braaf deed (wel wat gedribbel, maar dat zal volgende keer wel minder zijn). Uiteindelijk zijn we bijna 3 uur in het bos geweest, we hebben ook een stuk gewandeld ernaast dus 2,5 uur gereden ofzo. Ik ben nou bekaf, terwijl ik van Sheril de indruk had dat ze nog wel een rondje kon. Die heeft lekker nog even in de wei gestaan, wat ben ik toch trots op haar en blij met dr 
.Ik was vanmorgen flink zenuwachtig, maar heb me tijdens de rit goed kunnen ontspannen. Volgende keer zal het zeker een stuk minder eng zijn, voor ons beiden. Dus Sonja, je weet het, als je nog eens een plekkie vrij hebt...
SUPERBRAAF zul je bedoelen!
Seeya! 
