Ik ben begonnen met paardrijden omdat ik het leuke dieren vond (en vind ) Ik heb m'n eerste eigen paardje gekocht omdat het me super leuk leek (en vind) om de verantwoordelijkheid over zo'n dier te hebben en ze als maatje te hebben . Nu rij ik bijna iedere dag omdat we het allebei leuk vinden. Ik rij niet in weer en wind (en dan bedoel ik zware regen) want dat wil Purrie niet . En het is gewoon lekker ontspannend, na een drukke dag een fijn bosritje maken
Ik ben begonnen omdat mijn achternichtje waar ik veel mee omging, ook ging rijden .
Ik ben blijven rijden, omdat het in mijn bloed is gaan zitten. Ik voer bloed met paardenhaar . Ik heb 1,5 jaar geen paard gehad en ben zelden zo ongelukkig geweest.
Ik hou van de geur, het gevoel, de aandacht die je geeft, het vertrouwen, wat je terug krijgt, de progressie die je kan maken, de hinnik als je op stal komt, het knuffelen rijdens het poetsen, het werken tijdens het rijden, de triomf als je een wedstrijd wint, de blik in zijn/haar ogen,...
Ik vind het gewoon een leuke sport, ook omdat je met dieren omgaat. Je komt steeds verder met trainen dus er is ook altijd uitdaging genoeg in deze sport. Je kunt er alle kanten mee op.
moeilijke vraag, maar goed toch antwoord gevonden...
ik rij paard omdat geen dag hetzelfde is. Je bent bezig met twee levende wezens, jezelf én het paard. Je loopt altijd tegen problemen aan, die je probeert op te lossen, maar het zal ook vaak zijn dat het geweldig gaat. Je kan een paard zelf zo smeden dat het zo en zo loopt. Daar vloeien winstpunten en prijzen uitvoort. Maar ook teleurstellingen die jezelf weer moet verwerken en waar je vaker sterker uit komt! Mijn paard is mijn vriendje en die vriendje moet beweging hebben...
Ik rij dan geen wedstrijden, maar wil het wel graag... misschien komt het later nog wel ik rij eigenlijk paard omdat ik er dol op ben (op dieren dan en het paardrijden zelf), mijn ouders hebben een eigen stal...., Ik wordt gewoon helemaal happy als ik met paarden bezig ben
Omdat mijn moeder me al heel vroeg op een paard heeft gepland Met 2,5 had ik mijn eerste pony en daar zal het virus wel vooral vandaan komen. Wat ik het mooiste aan het rijden zelf vind is dat je iets samen (goed) doet, een eenheid vormt.
Toen ik 5 jaar oud was mocht ik van mijn ouders kiezen: verder gaan met zwemles of een andere sport.
Ik riep meteen dat ik wilde paardrijden. Ik weet echt niet waarom, mijn vader heeft voor mijn geboorte wel paarden gehad, maar heeft het er nooit over gehad. Toch wilde ik per se paardrijden, en dat terwijl ik niet meer paarden had gezien dat het paard van Sinterklaas .
Ehhmm.. Ik rijd ook paard omdat ik het me heel erg leuk leek dus wel wilde proberen .. En ook de kick dat zo een groot machtig dier wat vele male sterker is naar je luisterd dat is toch geweldig.. En het is een uitdaging altijd geweest voor me helemaal me eigen paardje daar heb ik zoveel moeite voor moeten doen dat ik d'r nu nooit meer weg zou doen Besmet met de paardeziekte hahaha
ik rij paard omdat ik het samenspel wat er is tussen mij en t paard zo geweldig vindt. Dat je zijn karakter kent, en hij het jouwe, dat je weet wanneer hij een gekke bokkesprong gaat maken en hij weet wanneer hij rustig aan met je moet doen.
En dan t gevoel dat hij je er zo af kan smijten, want hij is veel sterker, maar hij staat je toe om op zijn rug te zitten en gaat zelfs ook nog voor je werken! Echt, te gek, paarden zijn de mooiste wezens op aarde!
Freedom's just another word for nothing left to lose
Me zus Agnetha ik geloof dat het door haar gekomen is... Ze zat op de basisschool bij een meisje in de klas die pony's reed bij een boer. En op een gegeven moment ben ik ook es mee gegaan daarheen... en toen manege lessen gaan volgen ennn met een vriendinnetje die eigen paarden had mee.
Ik zou niet weten waarom, maar ik wilde gewoon altijd paardrijden toen ik klein was. ben met mijn 7e op paardrijden gegaan. Nu vind ik het cool dat ze naar me luisteren. Super groot en toch draven ze als jij dat wilt (de meeste wel ten minste) gaan ze langzamer en harder als jij het zegt. Geweldig toch
En het is een van de weinige sporten die met dieren is
Van jongs af aan ben ik al gek op paarden (ben zelfs een keer weggelopen op m'n 7de, omdat ik geen pony voor m'n verjaardag kreeg ). Mocht nooit op paardrijden, omdat het te duur was Ik heb dus heel lang geduld moeten hebben voordat ik aan een eigen paard kon beginnen. En eindelijk op m'n 26ste had ik dan een paardje Uiteraard rij ik voor m'n plezier en kan ik eens lekker relaxen en nadenken onder het genot van een ritje. Daarnaast is het ook een onderdeel van m'n werk. Ik drijf koeien met mijn paardje en we controleren samen de hekken. Dus eigenlijk is ze niet alleen m'n metgezel, maar ook mijn collega En ook vind ik het heerlijk om lekker met d'r te knuffelen (als ze dat toelaat ).
Life is all about ass; you're either covering it, laughing it off, kicking it, kissing it, busting it, trying to get a piece of it or behaving like one.
Ik begon ermee omdat het me gewoon leuk leek, m'n 3 zussen reden toen ook Maar ja, toen vond ik het ineens wel erg eng en stopte weer En een jaar later kon ik er toch echt niet om heen, ik moest gewoon paardrijden, en dat was 6 jaar later...
Nu is het een verslaving die niet meer kan stoppen
If happy ever afters did exist I would still be holding you like this
Ik ben begonnen met rijden toen ik dit als kado kreeg van mn broer. Ik had het altijd al graag willen doen, maar mn ouders vonden het veel te duur. Nu heb ik les op 2 verschillende maneges en heb een bijrijdpaard bij een particulier. Heerlijke ontspanning vooral na het werk en ff de stress ed vergeten. Verder heerlijk genieten op de rug van het paard van de natuur, wat wil je nog meer?
Op mijn tiende vond ik paarden de engste wezens op aarde (bijna dan ) Ik ben begonnen omdat een groepje meiden op school altijd opschepte over hoe geweldig ze het wel niet doen.. En aangezien ik daar dus bij wilde horen: Mam,mag ik een paard? Nou..die tekst was dus niet geslaagt..Heb Munia op mijn veertiende gekregen,ik moest wel kiezen: de wintervakantie of Munia. Munia
eigenlijk heel stom, ik reed altijd met een vriendinnetje "paard" op een soort boom, helemala leuk, maar toen kwam zei dus aanzetten: "ik mag echt gaan paardrijden" en toen kon ik niet achterblijven dus zei ik: 'ja ik ook", wat dus niet waar was en toen maar zeuren tot het mocht......
Ben begonnen met paardrijden omdat mijn zus (16 jaar ouder) een eigen pony had en mij besmet had met het paardenvirus. Ben net als Emma ook eens gestopt met rijden. Dat kwam bij mij ook door angst en doordat ik een paardje waar ik op reed aan koliek had verloren. Alle paardespullen weggedaan en voor mij hoefde het niet meer. Dat heb ik dus een jaar volgehouden en toen begonnen de kriebels weer en ben ik weer gaan rijden en nu dus weer een eigen paardje. Oh ja ik heb zelfs een start gemaakt met de opleiding paardenhouderij maar ben daar mee gestopt omdat ik erachter kwam dat het voor mij een superhobby is maar niet om in te werken. Mijn reden om paard te rijden is dus omdat ik domweg niet zonder kan!!
Mijn ouders waren al besmet met de paardengriep, dus altijd al de beschikking gehad over 2 pony's. En een hoop doorzettingsvermogen vanaf mijn 10e serieus ohz. gaan rijden en op een privestal les gaan halen, daar 2 jaar rondgehobbelt op me eigen pony's. Maar die waren eigenlijk te slim, dus na ieder half jaar ging de ander weer mee omdat ik die eene dan weer zat was. Toen was ik het ohz. helemaal zat en had ik de leeftijd om te mogen mennen, wat mijn pa ook deed met 2-span. Dus toen 2 jaar alleen maar gement, en nu weer ohz. gaan rijden. Dit vanwege de tijd en ohz. kan je weer net andere puntjes trainen waar je aangespannen veel plezier mee hebt.