Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-04-01 09:23

Geplaatst: 05-04-01 09:23

Mijn Tonkelientje (Tonko) kwam op de manege via een handelaar. Toen heb ik er een poosje opgereden. Net toen ik een beetje aan haar begon te wennen kwam er een man die haar zo ongeveer meteen met zijn eerste paardrijles kocht! Verdrietig

Ik dacht @#$^&^# Extreme duivel

! Heb ik net weer eens een leuk paard om op te rijden, wordt ze verkocht! Boos!

Balen balen balen. Een half jaar erna kocht diezelfde man een ander paard erbij. Dat andere paard gebruikte hij toen voornamelijk voor dressuur, Tonko stond eigenlijk maar wat in de stal, op wei en zo. Hij gebruikte haar op een gegeven moment alleen nog om te gaan uit rijden. Dus toen heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of ik niet op haar mocht rijden. EN DAT MOCHT !! Ik natuurlijk helemaal blij ! Lachen

Dat was drie jaar geleden. Een half jaartje geleden vroeg de eigenaar me of ik Tonko niet wilde overnemen. Hij wilde haar eigenlijk liever niet verkopen, maar hij wilde graag nog een nieuw en beter paard kopen. Dan zou hij 3 paarden hebben om te stallen op de manege. Dat werd hem te gortig. Omdat ik zo aan haar gehecht was (ben) heb ik haar een half jaar geleden gekocht van hem ! Lovers

Ik dacht altijd dat ik erg aan haar gehecht was, maar nu ze van mezelf is is dat gevoel nog 1000 keer versterkt! Lovers

**Geplaatst**: 05-04-01 12:03

Geplaatst: 05-04-01 12:03

Hoi Vikki, dit is in mijn geval nogal een verhaal, dus verwijs ik je door naar mijn profiel en pag. 17 (foto's Toon) en 18 (voorstellen).

Altijd leuk om te lezen hoe mensen aan hun paard gekomen zijn, volgens mij zijn er maar weinig die gewoon dachten:"kom, ik koop maar eens een paard, deze advertentie lijkt me wel wat" Meestal ontmoet je ergens een paard, waarmee het klikt en die vaak helemaal niet aan je oorspronkelijke wensen voldoet!

Groetjes Mieke en SuperToontje!

**Geplaatst**: 05-04-01 15:23

Geplaatst: 05-04-01 15:23

Mieke, in mijn geval is het toch wel zo gegaan. Ik ben echt op zoek gegaan naar een leuk paard en ben echt in het hele land geweest. Hoe leuk dat in het begin ook lijkt, na een paar zaterdagen heb je daar al flink de balen van, dat kan ik je wel vertellen.
Particulieren vinden hun paard allemaal verschrikkelijk goed en ze hebben super gangen, maar als je dan anderhalve uur gereden hebt en er staat weer een of andere 'bok' (hoe toepasselijk op bokt) heb je er echt de pest in.
Ik ben dus uiteindelijk bij handelsstallen terecht gekomen omdat je dan niet voor 1 paard gaat rijden, en heb toch het paard van mijn dromen gevonden!!

**Geplaatst**: 05-04-01 15:32

Geplaatst: 05-04-01 15:32

Inderdaad, kopen bij een handelaar kan handig zijn, ben er ook wel wezen kijken toen ik mijn eerste paard wilde verkopen.

Vooral de omruilgarantie als het niet klikt vond ik een prettig idee. Kaminka heb ik dus ook bij een handelaar gekocht en ondanks dat ik na twee dagen al bijna slaande ruzie met haar had Verward

heb ik haar toch gehouden. Kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar terug te sturen, want eigenlijk kon ze er niks aan doen dat ze zo moeilijk was.

Grappig, de meeste mensen kopen een paard wat ze al kennen!

Groetjes Mieke

**Geplaatst**: 05-04-01 20:30

Geplaatst: 05-04-01 20:30

mijn baas had zo'n 3 jaar geleden een 3 jarige gekocht: zwarte ruin 4 witte voetjes blesje zo groen als gras hihi. Party!!

meteen mijn favoriet.
ze hebben hem toen zadelmak gemaakt met een hoop toestanden(errug bang van het zadel)
toen hij bijna een half jaar onder het zadel was is hij met een ander paard de wei ingegaan.helaas gingen ze vechten en kreeg de zwarte een klap tegen z'n elleboog: gebroken Huilen

toen issie geopereerd en na een half jaar zijn ze weer begonnen met trainen.
helaas bleef ie kreupel lopen als er wat druk op werd gezet dus niet meer geschikt voor de dressuursport Huilen

toen was de vraag ofdat ie naar de slacht zou gaan of dat ie nog als recreatiepaard te gebruiken was.
de veearts zei dat het misschien goed zou komen als ie een half jaar de wei op ging.
toen kon ik hem dus kopen voor de slachtprijs want daar zou ie uiteindelijk toch belanden.
ik heb hem na 4 mnd uit de wei gehaald:stokkreupel Huilen

foto's laten maken, bleek dat ie last had van die plaat die ze er ingezet hadden. Pling

met een operatie zou het goed kunnen komen *LOL*

toen was ie dus al 5 mnd van mij en ik had er nog nooit opgezeten. Scheve mond

\\\
ik heb hem dus laten opereren(plaat eruit)
[img]../upload/66/plaatje_nico.JPG[/img]
dit issie dus!! Lachen

na +- 3 weken rust ben ik langzaamaan weer begonnen met loslaten longeren ed.
en na een weekje zat ik erop *LOL*

dus eidelijk na een halfjaar zat ik op mijn eigen paard Party!!

alles is gelukkig helamaal goedgekomen alleen heeft ie wel artrose in het ellebooggewricht(daar liep de breuk doorheen)
maar zolang ie daar geen last van heeft doe ik er niks aan.
geregeld dat mijn baas vraagt of dat ik hem wil verkopen Lachen

maar na alles wat ik met hem heb meegemaakt Huilen

doe ik hem echt nooit meer weg *LOL*

dit issem:
[img]../upload/66/Nico.JPG[/img]
toedeledoki
gillian

_________________
**5 miljoen jaar geleden sloeg een naamloze aap een andere aap met een scherpe steen de schedel in.
De mens was geboren.**

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: gillian op 2001-04-05 20:31 ]</font>

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-01 21:03

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-01 21:03

Leuk paardje Gillian (Nimber's paardje is trouwens ook zo'n droppie Knipoog

!)maar eh...bles lijkt mij toch echt wit...niet blesje groen als gras... *LOL*

Sorry, dat kon ik ff niet laten...beetje melig he... Lachen

En Mieke, in mijn geval heb je echt gelijk, om te beginnen dacht ik dat ik voorlopig echt nog geen paard zou kopen en als de tijd dan daar zou zijn, dan wist ik zeker dat het een paint ruintje zou worden...maar Escala is dus een arabiermerrie, vosje Party!!

en ik zou haar niet voor alle paint ruintjes ruilen!!! Ben helemaal Lovers

op mijn arabiermerrietje! En sowieso helemaal arabieren gek geworden... *LOL*

ik ga zo trouwens gauw ff dat verhaal in Mieke's profiel lezen :... Knipoog

**Geplaatst**: 06-04-01 11:38

Geplaatst: 06-04-01 11:38

Lang verhaal maar ik zal het toch eens allemaal vertellen. Alvast bedank voor het lezen.

In november 1998 ben ik gestopt met rijdenin Mierlo. De voorwaarde van mij ouders voor een eigen paard was wel dat hij/zij hier in Einhoven kwam te staan ivm de reistijd.
Ik heb toen gekozen voor manege van der Pol. We zijn daar naartoe gegegaan en samen met hem opzoek gegeaan naar een pony voor mij.

In december 1998 had hij een paardje gevonden. Het was een grote (nog wel een e pony) schimmel gevonden. Het was een merrie en ze heten Inezca. Ik heb ongveer een week op haar proef gereden toen ik zeker wist dat dit niet een paardje was wat ik zou hebben. Op stal chagerijnig onder het rijden redelijk braaf maar 100x te sterk voor mij. Ik heb toen besloten om verder te kijken.

In Februari (dus alweer een tijdje later) waren er drie nieuwe pony's 'binnengekomen' Het paard dat het meest geschikt was was Bob. Bob was zo zeiden ze een lieve pony. Goed geschikt als een eerste pony een jaartje of 7. [img]../upload/3/bob.jpg[/img]

Dit is dus Bob. Nou de tijd daarna vind ik nog steeds moeilijk om over te praten. Bob was geen 7 maar net 3. Een tijdje daarna heb ik de oude eigenaar gesproken. Ze had bob om er wedstijden mee te gaan rijden. Ze kreeg priveles enz maar hij was gewoon niet te vertrouwen. Asl ie 'braaf' was was hij erg rustig enz maar hij kon zomaar ineens veranderen. Ze heeft daarom besloten hem te verkopen. Ik werd steeds banger van Bob. Na een gesprek met de manege eigenaar zei deze dat Bob te veel energie had. Hij heeft toen met mijn ouder overlegd (als ik dit zo terug denk begrijp ik nog steeds niet hoe ver ik toen was dat ik alles aannam) en Bob ging in de les lopen. Dat hielp niets.
Soms kwam ik aan en ze wisten dat ik ging rijden en dan reed Bob gewoon in mijn les mee.
Hij werd ook ineens op zondag ingezet op een puzzelrit van 4uur dat alles zonder mijn toestemming. Ik heb mij nooit thuisgevoelt op die manege. Ik werd terug getrokken en durfde nix aan men ouders te zeggen.

Steeds minder mensen wilde op Bob rijden in de les. Hj heeft in de periode dat hij daar heeft gestaan regelmatig iemand flink gebeten. Toen hebben ze er op een gegeven moment een beginner opgezet Bob ging te dichtop die ander pony lopen en kreeg een flinke trap. Gevolg een diepe snee (dat later een litteken bleef) en kreupel. Heb hierover nooit excuses gehoord. Door het vele lopen werd Bob steeds magerder. Hij mocht niet op de wei want die was alleen voor de manege en mensen die ze mochten (echt waar)Als voer kreeg hij twee keer 3/4 bix en 1 keer 1zemelen. Dat si natuurlijk nix voor een grote e pony die soms wel 3 uur per dag moets

In Juni 2000 (het was zo'n opluchting voor mij, ik zat trillend op mijn paard in de stal moest ik zo oppassen dat hij niet eens flink beet) kwam bob te koop te staan. en dat duurde en dat duurde en hij kon niemand vinden voor Bob.

Mijn beste vriendin had zelf een pony die in Mierlo stond (waar ik ook eerst reed) haar moeder en iemand anders zijn toen naar Bob komen kijken. En hebben toen mijn ouder duidelijk gemaakt dat dit echt niet meer kon. Een paar dagen later stond Bob in Mierlo. Na de zomervakantie zou ik de lessen gaan rijden. Ik was nog steed doodsbang. Maar Bob zag er al wel stukken beter uit. De les begon en tja Bob begon ook. Kinderen in paniek dus besloot Ditte dat ik maar moest afstappen ze zou hem na de les longeren en dan kon ik weer der op.

Nog een probleem van Bob was dat hij de baas was. Dus Ditte longeren. Bob heeft haar alle kanten van de bak laten zien. Hij deed gewoon waar hij zelf zin in had. Toen Ditte het allemaal gezien had hebben we overlegd. Ik wou niet bob het liefst zo snel mogelijk kwijt. Dat is ook gebeurd en toen is ze voor mij opzoek gegaan naar een nieuw paard. Ditte haalt haar paarden bijna allemaal bij dezelfde persoon.
En daar kwamen ze toen ook Menno tegen. Die hebben ze toen naar Mierlo gehaald. En ik heb hem toen ongeveer andere halve week op proef gehad. Het was liefde op het eerste gezicht Lovers

. Ik weet nog dat we donderdag werden gebeld dat hij er was. Hij was woensdag al aangekomen maar ditte haar eerst josien (stalhulp) hem laten rijden. Ze wou zeker weten dat deze pony 100% te vertrouwen was zodat hij mij weer vertrouwen terug kon geven. Donderdag na school zijn we er dus meteen naar toe gegaan.

Hij was schuw bij zijn hoofd maar niet bang. Hij was vierkant beslagen maar ze hoeven waren veel te lang 1 hoefijzer was hij al kwijt en de rest hing er nog amper aan. En hij was zo vies. Hij plakte aan alle kanten Hij was lief in stal enz.

Vrijdag heb ik voor het eerst op hem gereden. Hij kon er weinig. Of je nu met 1 of 2 benen dreef, hij ging gewoon harder. Stelling en buiging en galopperen waren een ramp. Conditie had hij al helemaal niet (galopperen gaat naar heeeel lang oefenen super en de rest begint te komen. Hij is gewoon zo koppig) De dierenarts heeft hem goedgekeurd en toen was Menno van mij Lachen

Een foto van Menno toen ik hem ongeveer 1 maand had. Hij zag er al beter uit dan toen ik hem net kreeg:[img]../upload/3/samen.jpg[/img]
Op deze foto zie je er weinig van. als ik er eentje kan vinden waar hij helemaal opstaat zal ik die er bij zetten.

En Menno nu:
[img]../upload/3/hoofd.jpg[/img]

[img]../upload/3/menno1.jpg[/img]

[img]../upload/3/mennoenceline2.jpg[/img]
Menno met celine

De manege in Einhoven is een nachtmerrie voor mij geweest. Wat daar gebeurd is heeft gevolgen voor mij en voor Bob gehad. Als zoiets hier in Mierlo was gebeurd had ik al lang ingegrepen. Laten we het zo zeggen het was niet eens gebeurd. Gelukkig heb ik nu een super pony en ben ik nog steeds elke dag gelukkig met hem. Party!!

**Geplaatst**: 06-04-01 11:42

Geplaatst: 06-04-01 11:42

HOe ik aan hicky gekomen ben is een lang verhaal, en ik denk dat het ook saai wordt. maar het kwam erop neer, dat de eigenaresse zwanger raakte, en ik mocht erop rijden. na 4 jaar is het mijn eigen geworden. In het begin was het altijd oorlog, en ik altijd janken toen ik erop moest (was toen 12).
Raldi kwam bij ons op de manege staan, en nou hickory er niet meer is, is mij gevraagd, of ik op haar wou rijden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-01 19:11

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-01 19:11

Hoi Iris, wat een leuk paardje is Menno Party!!

Hij heeft echt zo'n koppie waarvab je het idee krijgt dat hij overal in geinteresseerd is dus ik kan me goed voorstellen dat het Lovers

was

En hopelijk is Bob terecht gekomen bij iemand die wel wat met zijn karakter kan he, maar daar gaan we maar van uit hoor! En Kimmy, ik hoop dat je aan Raldi waar je nu op mag rijden net zoveel plezier beleeft als je vast ook aan Hicky hebt beleeft, je bent vast een super baasje geweest voor Hicky dus Raldi mag ook Party!!

zijn met jou Knipoog

En ik hoop dat jij ook weer Lovers

bent met alle paardjes die je nog tegen komt. Groetjes, "Vikki"

**Geplaatst**: 09-04-01 11:21

Geplaatst: 09-04-01 11:21

Ja de laatste tijd vraag ik me af en toe toch wel af waar Bob is enz. Ik hoef hem niet meer te zien maar toch. Op het moment zelf maakte het nix meer uit. Al die maanden met hem waren een hel en ik was zo blij dat hij eindelijk weg zou gaan.
Menno is een schat Lachen

Super karakter alleen met rijden erg koppig enz. Maar ja, we gaan vooruit, dan maar langzaam Lachen

**Geplaatst**: 09-04-01 13:53

Geplaatst: 09-04-01 13:53

Pablo hebben we gekocht via een advertentie. We zijn gaan kijken, hij was pas 2 dus meer dan in de wei zien lopen zat er niet in maar hij sprak ons aan.
Trammelant hebben we gekocht van iemand uit de buurt die hem zelf heeft gefokt, op dezelfde manier als Pablo. Didaer en Issedy komen van dezelfde man, en ook op dezelfde manier.
Raimaer hebben we zelf gefokt, uit Issedy. Geen bijzondere verhalen dus, wel heel fijne paarden.
Chestnut heb ik cadeau gekregen, de eigenares ging terug naar Engeland, en ik reed er al twee jaar op omdat zij er bang voor was. Ik zag er een keer iemand op rijden, en die wist hem alleen maar nerveuzer te maken. Ik zei daar iets over tegen iemand van stal, die een kennis van de eigenares bleek te zijn. Een week later stond ze op stal (1e keer in maanden) om te vragen of ik hem misschien durfde te rijden. Aangezien ik er helemaal weg van was, en geen eigen paard had daar, heb ik dat met beide handen aangegrepen. Hij was hengst, maar 1.35 groot, maar vreselijk moeilijk omdat niemand hem ooit manieren had geleerd. Hij werd gereden op een stang zoals hier de koetspaarden gebruiken, en was dus panisch voor alle bitten geworden. Hij bokte vrijwel altijd, en was hypernerveus. Na twee jaar van consequent optreden, en heel veel aandacht en liefde was hij te rijden op een rubber trens, kon een B proefje dressuren en sprong een parcours van een meter. Hij was alleen steeds niet geschikt voor beginners, omdat hij heel nerveus bleef, tenzij hij zijn ruiter volledig vertrouwde.
Helaas heb ik hem moeten weggeven aan een goede vriendin toen ik zelf terug ging naar Ndl, meenemen was financieel en anderszinds (quarantaine) niet haalbaar. Helaas is ook zij vertrokken, en door allerlei problemem (de stal waar hij stond erkende mijn eigendom niet, en dus ook dat van haar niet) heeft ze hem moeten achterlaten. De stal (lees de cavalerie van het leger) heeft hem geconfisceerd, en ik weet niet hoe het nu met hem gaat. Ik vrees het ergste, hij is nu weer in handen van de mensen die er die stang in hebben gehangen. In juli ga ik terug naar Ghana, maar ik weet niet of ik hem durf op te zoeken. Ik kan niets veranderen aan de situatie, en maak het mezelf alleen maar moeilijk, en erger nog, waarschijnlijk hem ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-01 23:31

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-01 23:31

Hihihi...ff reactie plaatsen op mijn eigen oproepje zodat Pam hem ook onder ogen krijgt...scheelt iedereen weer een hoop vertelwerk... *LOL*

Hihi...kon ik echt niet laten...(ik voel me bijna ondeugend, lol!) Knipoog

**Geplaatst**: 13-04-01 11:07

Geplaatst: 13-04-01 11:07

Ja zo stom was dat! Denk ik een leuk onderwerp te hebben gevonden is er al iemand die hem heeft geplaatst... Ik vond het trouwens wel heel leuk lezen!!