Mevrouw bruist dus van de energie en laat dit merken, ondanks dat ze de hele dag in de wei staat.
Zodra ik haar eruit haal wilt ze werken, energie kwijt...en dat mag nu dus even niet.
Dus na een paar fratsen even flink boos geworden, en uiteindelijk enigszins rustig gewandeld en gedaan.
Paard weer in de wei, huppel huppel achter mij aan, en ik maar rustig ho en stap zeggen.
Stapt ze bij de wei toch in 1 keer boven op de achterkant van mijn voet
AUUUUUUUU stomme knol kijk nou eens uit waar je loopt joh, lompe boerin.
Par had het niet eens door....ze zat al in de verte naar vriendjes en vriendinnetjes te staren.
Dus 5 minuten met mijn been omhoog gestaan want deed giga pijn...paard losgelaten en terug gestrompelt
richting stal.Rest van de dag rustig aan gedaan en niets gevoelt.....loop net als Par neit kreupel, maar heb wel net als Par een dik been
Hopen dat de VA morgen iets ziet, weet of doet zodat die ongeduldige muts weer snel aan het werk kan.
:P 
