Jonkvrouw terug van overwintering (met foto's)
Geplaatst: 22-05-04 19:38
Vandaag was het hoog tijd om Jonkvrouw op te halen die de afgelopen winter bij Sarabande thuis Mascotte gezelschap heeft gehouden.
'Hoog tijd' omdat ze al aardig begint uit te dijen (ze is rond half juni uitgerekend) en over een week misschien niet meer in de trailer zou passen
Eenmaal bij Sarabande thuis aangekomen hebben we eerst de merries thuis even bewonderd, een bakje koffie met een lekker gebakje genuttigd en toen de man van Sarabande weer thuis was zodat hij op de hoogdrachtige zus van Triumph kon passen, zijn we ook nog even de 2 jarige merries verderop wezen kijken en naar de ruitersportzaak gereden om fijne halsters aan te schaffen. (en natuurlijk kwam ik ook weer terug met een shabrackje )
Aangezien het daar in het zuiden schitterend mooi weer was hebben we voordat we JV gingen inladen nog een boterhammetje in het zonnetje gegeten.
Ik had dus een aardig bodempje voor de 'lange reis'
Net als Jonkvrouw overigens die zich nog even te goed mocht doen aan het verse gras voordat we haar gingen inladen.
Met laden werkte ze gelukkig goed mee, ze was net als altijd even onwennig en had wat tijd nodig om even alles goed te bekijken maar met nog geen 5 minuutjes en een handje biks stond ze erop. Dit onder begeleiding van gebrul van Mascotte, die was het er niet zo mee eens dat ik haar maatje meenam
Na een kleine 2 uur waren we weer thuis, waar de lucht net als 's ochtends nog even grauw zag
Het deed me goed om te zien dat de thuiskomst voor JV een feestje van herkenning was. Terwijl mijn vader haar vast had en ik de beenbescherming afhaalde bleef ze continue zachtjes hinniken, net als ze deed toen Boss geboren werd. Toen ik haar in de wei zette schrok ze zelfs van een bosje lintjes wat 40 meter verder op hing wat daar inderdaad niet hing toen ze weg ging
Het leukste was wel het weerzien met Ozep, ze kwam in volle draf op het hek aan toen ze hem in het oog kreeg en terwijl ze normaal veel gilt naar andere paarden begon ze nu weer zachtjes te hinniken en brabbelen.
Heel schattig.
Alles is dus super verlopen en ik hoop dat er snel een gezond veulentje ter wereld mag komen Ik vermoed dat JV de drie weken niet gaat vol maken omdat ze al een aardig slappe puntkont heeft, wat ik mij er van kan herinneren had ze dat vorig jaar pas in de laatste week (Maar bind me er niet op vast want voor hetzelfde geld duurt het nog anderhalve maand )
Even een paar indrukjes,
JV komt al hinnikend op het hek aan zodra ze Ozep zag:
(hoogdrachtig en nòg een achterbeenpaard )
Na even in de wei gespeeld te hebben mocht ze in de paddock naast Triumph, tja, hij is wel knap, maar het is geen Ozep hè?
Triumph blijft beteuterd achter
'Hoog tijd' omdat ze al aardig begint uit te dijen (ze is rond half juni uitgerekend) en over een week misschien niet meer in de trailer zou passen
Eenmaal bij Sarabande thuis aangekomen hebben we eerst de merries thuis even bewonderd, een bakje koffie met een lekker gebakje genuttigd en toen de man van Sarabande weer thuis was zodat hij op de hoogdrachtige zus van Triumph kon passen, zijn we ook nog even de 2 jarige merries verderop wezen kijken en naar de ruitersportzaak gereden om fijne halsters aan te schaffen. (en natuurlijk kwam ik ook weer terug met een shabrackje )
Aangezien het daar in het zuiden schitterend mooi weer was hebben we voordat we JV gingen inladen nog een boterhammetje in het zonnetje gegeten.
Ik had dus een aardig bodempje voor de 'lange reis'
Net als Jonkvrouw overigens die zich nog even te goed mocht doen aan het verse gras voordat we haar gingen inladen.
Met laden werkte ze gelukkig goed mee, ze was net als altijd even onwennig en had wat tijd nodig om even alles goed te bekijken maar met nog geen 5 minuutjes en een handje biks stond ze erop. Dit onder begeleiding van gebrul van Mascotte, die was het er niet zo mee eens dat ik haar maatje meenam
Na een kleine 2 uur waren we weer thuis, waar de lucht net als 's ochtends nog even grauw zag
Het deed me goed om te zien dat de thuiskomst voor JV een feestje van herkenning was. Terwijl mijn vader haar vast had en ik de beenbescherming afhaalde bleef ze continue zachtjes hinniken, net als ze deed toen Boss geboren werd. Toen ik haar in de wei zette schrok ze zelfs van een bosje lintjes wat 40 meter verder op hing wat daar inderdaad niet hing toen ze weg ging
Het leukste was wel het weerzien met Ozep, ze kwam in volle draf op het hek aan toen ze hem in het oog kreeg en terwijl ze normaal veel gilt naar andere paarden begon ze nu weer zachtjes te hinniken en brabbelen.
Heel schattig.
Alles is dus super verlopen en ik hoop dat er snel een gezond veulentje ter wereld mag komen Ik vermoed dat JV de drie weken niet gaat vol maken omdat ze al een aardig slappe puntkont heeft, wat ik mij er van kan herinneren had ze dat vorig jaar pas in de laatste week (Maar bind me er niet op vast want voor hetzelfde geld duurt het nog anderhalve maand )
Even een paar indrukjes,
JV komt al hinnikend op het hek aan zodra ze Ozep zag:
(hoogdrachtig en nòg een achterbeenpaard )
Na even in de wei gespeeld te hebben mocht ze in de paddock naast Triumph, tja, hij is wel knap, maar het is geen Ozep hè?
Triumph blijft beteuterd achter