Is zo ongelovelijk groot!!! Guus mijn Haf is echt een koele kikker... Kijkt voor niets op schrikt van niets, is liever lui als moe Zoe daarin tegen is een hitte petitje.... bruist van de energie vind veel dingen ontzettend eng... Laat niet zomaar alles toe ... terwijl Guus alles wel best vind.


Ondanks die grote verschillen ben ik met beide toch wel erg blij en uiteraard hou ik ontzettend veel van ze.

Wie heeft er ook meerdere paarden met totaal verschillende karakters?
Waarom ben je juist voor die karakters gevallen?

nou ik hou wel van paarden met een eigen willetje en eigen mening enzo maar ik kon een hele tijd geen verzorgpaarden vinden. toen ben ik eens gaan kijken op de kinderboerderij (mn vriendinnen kwamen er ook regelmatig) en toen werd er nog een verzorgster gezocht voor een ezeltje. dat sprak me wel aan dus ik heb ja gezegd en doe het nu al 3 jaar. kweetut, ezel is niet hetzelfde als paard maar het paste wel bij deze topic.

Ik heb Par en sinds een paar maanden verzorg ik Ellie erbij totdat ze verkocht is.
Natuurlijk niet hetzelfde als 2 eigen paarden, maar behandel me wel als de mijne

Par is extreem voorwaards, zou nooit een vlieg kwaad doen, slaat niet en bijt niet, wel ene nerveus typje, een beetje ene angsthaasje.
Vrij onzeker en gaat afentoe in je nek zitten als ze iets eng vind.
Heel erg gevoelig, als ik boos ben kan ik afstappen want dan bereik ik niets meer met der.
Ze is niet superknuffelig, houdt je wel in de gaten, maar blijft liever op een afstand, zo afentoe krijg je dan eens ene welgemeende knuffel en dan is het weer voorbij.

Ellie is ook een schat, maar heel anders dan Par, bijna het tegenovergestelde.
Zo cool als een kikker, van bijna niets onder de indruk.
Ze is heel erg aanhalig en aandachtzoekerig, op het negatieve af, even een hapje in plaats van ene knuffel, toch nog even dreigen met het been als je bij der kont bezig bent.
Tijdens het rijden eerder stakerig en sloom dan lekker voorwaarts.

Raar verschil: Par wordt rustiger naarmate het warmer wordt en Ellie drukker...maar dat bij Ellie wel de invloed van het gras zijn....wij klagen er iig niet over

2 Hele verschillende dieren, alletwee eigenwijs, maar uiten het op een andere manier.
Verder lieverds hoor..als ik het nerveuze van Par zat ben rol ik richting Ellie en als ik dat aandacht trekken zat ben ga ik weer lekker naar Par

ik heb een superleuke pony met een ENORME eigen wil

Het soms best moeilijk als ik net met Guus bezig ben geweest en alles op zn twaalfdertigste gaat om weer even over te schakelen naar Zoe.
Als guus erg vervelend is krijgt hij een tik... op zn hals of buik... bij zoe doe ik dit dus niet die krijgt een schreeuw. Ik heb zoe 1x een klein tikje op haar hals gegeven en ze raakte helemaal van slag.
Ik geef zoe ook geen schouderklopje als beloning ik wrijv over haar hals als beloning. Zo heb ik bij allebei een verschillende aanpak...
Zoals ik met Guus omga dat kan met Zoe niet en anders om ook niet....

Haha ik heb dat ook Mijn pony was ook een hittepettitje op zijn tijd, hield van gekke sprongen maken en hard rennen en kon schrikken van een vlekje op de grond, terwijl mijn nieuwe paard (die nu ongeveer 3,5 maanden onder het zadel is) het heerlijk vind om even lekker op haar gemakkie een paar rondjes te rennen en vervolgens gewoon lekker in het zonnetje te gaan staan, ze is ook nergens van onder de indruk en vind het geweldig om achter grote tracktors aan te rennen
Een groot verschil dus

Ik heb maar 1 pony, maar het verschil tussen Dennis en de merrie die ik verzorgt en gereden heb is echt een wereld van verschil. Maar op beide was ik even gek en met beide kon ik het even goed vinden.

Dennis een kleine hengst, echt een show bink met een gouden karakter. Hij gaat echt voor me door het vuur. Hij is echt hengst in zijn doen en laten, een doetje in de omgang en een stoere man tegen over andere. Tis ook echt een clown die graag in de belangstelling staat. En in het begin heb ik echt heel veel moeilijkheden met hem gehad, ik een manege meisje, hij een 3 jarige hengst!

Dientje, die merrie, was daar in tegen echt een merrie, een forse KWPNer van 166. Ze hoeft niet zo nodig aandacht, zeker niet van vreemde. Toen het ijs eenmaal gebroken was deed ze ook alles voor me. Wel schrikken van 'zeur dingetjes', maar zo'n verschrikkelijk fijn paard om te rijden. Heel makkelijk, maar aan de andere kant ook niet. Als jij het goed deed, deed zij ook haar best, deed jij het niet goed, gebeurde er niets.

Beiden waren echt mijn maatjes. Ik ben wel zonder zonder zadel op de een, met de ander aan de hand vaak naar huis gereden(van het land af). Het maakte niet uit op wie ik stapte, ze gedroegen zich altijd bijde keurig. Als ik op grote Dien wou stappen zonder zadel kon ik keurig Dennis als op stapje gebruiken .

Mijn paarden verschillen ook zo enorm. Quellian is zo'n rustig dier, dat ik een hele tijd heb gedacht dat ze ziek was (tja, vergeleken met Stan...). Stan heeft soms weleens een schop nodig om tot de orde geroepen te worden en soms als ie erg vervelend is, heeft ie wel 3 tikken nodig voordat hij ophoudt met klieren. Bij Quell daarintegen hoef ik alleen met m'n vingers te knippen en ze staat me met grote ogen aan te kijken (ja, ze is soms ook wel stout).

De 2 paarden die ik rijd, zijn in alles het tegenovergestelde.
De een is lief, meewerkend, makkelijker te rijden
De ander is een secreet 1e klas, moeilijk in ieder opzicht en mee werken is regelmatig ook ver te zoeken.
En dat is zo in alles, beetje van allebij zou ideaal zijn, als ik toch eens kon toveren

Ik heb ook 2 paarden, en ze zijn ook beide tegenovergesteld!

Rachel, 8 jaar, Appaloosa, echt een merrie, gedraagt zich ook volwassen Heel erg lief, maar kan soms zo ineens schrikken, of ineens heel druk worden, koppie in de lucht en alles willen zien

En dan Indy, 3 jaar, ook een Appaloosamerrie, echt een relaxed ponietje, vind alles wel best, niks is eng, alles is leuk