weer wat angst overwonnen
Geplaatst: 01-04-04 16:25
Ik ging maandag rijden. En ik durfde niet meer. Zij was zo loperig. Ik had 2 weken niet meer gereden. Dus ik haar gelongeert. En toen erop. Toen begon ze te bokken en toen durfde ik het niet meer. . Gelukkig was er nog iemand meer aan het rijden. En die ging er wel ff opzitten. Het ging super. Toen moest ik er toch weer op. Anders ging ik nooit meer erop.
Dus ik er toch op en hup de binnenbak in. Toen liep ze echt als een trein. Kei heerlijk. Je kon er alles mee . Maar toen moest ik nog naar buiten van mijn lesgever. Ik weer de zenuwen. (ik weet niet hoe het komt maar ik heb die gewoon). Daar ging ook alles goed. We hadden in totaal 2 uur gereden en ze was nog niet moe . Toen moesten we naar huis. Die man die op mijn paard had gezeten zou dan wel meestappen naar de wei. Die is toch maar 200 meter van de manege. Toen stond daar een traktor op het terrein. Daar ging die van hem niet langs. En die van men wel heel braaf. Daar heb ik absoluut geen zenuwen, maar zodra ik op het veld moet rijden ben ik een beetje bang. De volgende dag ging ik weer rijden.
Eerst gelongeert en toen gereden binnen. Toen ben ik naar buiten gegaan, toen was ze nog steeds energie vol . Ik dus toch rijden maar dan begint ze een beetje te rennen en ik moet haar remmen met mijn benen. Zodra ik dat doe is ze wel rustig. Maar dan begint ze weer en ik weet voort wat ik moet doen. Dus ik moet ff doorzetten. Gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen die me helpen.
Dus ik er toch op en hup de binnenbak in. Toen liep ze echt als een trein. Kei heerlijk. Je kon er alles mee . Maar toen moest ik nog naar buiten van mijn lesgever. Ik weer de zenuwen. (ik weet niet hoe het komt maar ik heb die gewoon). Daar ging ook alles goed. We hadden in totaal 2 uur gereden en ze was nog niet moe . Toen moesten we naar huis. Die man die op mijn paard had gezeten zou dan wel meestappen naar de wei. Die is toch maar 200 meter van de manege. Toen stond daar een traktor op het terrein. Daar ging die van hem niet langs. En die van men wel heel braaf. Daar heb ik absoluut geen zenuwen, maar zodra ik op het veld moet rijden ben ik een beetje bang. De volgende dag ging ik weer rijden.
Eerst gelongeert en toen gereden binnen. Toen ben ik naar buiten gegaan, toen was ze nog steeds energie vol . Ik dus toch rijden maar dan begint ze een beetje te rennen en ik moet haar remmen met mijn benen. Zodra ik dat doe is ze wel rustig. Maar dan begint ze weer en ik weet voort wat ik moet doen. Dus ik moet ff doorzetten. Gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen die me helpen.