Wij hebben een tour bedrijfje hier in Noord zweden met 10 ijslandse paarden en we hebben altijd een extra weiland met schuilstal in geval van ziekte. Nouja we konden er dus nog wel twee ijslanders bij nemen.
Afgelopen woensdag zijn ze aangekomen, en helaas beide chronisch bevangen maar nog vol levenslust. Zelf bekap ik al ruim 9 jaar paarden en pony's dus het bekapwerk doe ik zelf.
Meet Gloí (18jr, lange manen) en Ófeigur (19jr, met bles).
Ze hebben het helaas niet heel makkelijk gehad. Ze komen van een plek waar de hele kudde bevangen stond en al 5 paarden zijn laten ingeslapen. Dit zijn de laatste twee van die plek nu hebben ze gelukkig niets meer over. Toen ze aankwamen waren ze uitgedroogd en we hebben nu begrepen dat ze alleen water uit de rivier konden drinken maar het rivierbed vrij steil was wat natuurlijk een flinke uitdaging is als je bevangen staat..
Ze waren op vrijdag bekapt door hun hoefsmid, ik was niet erg onder de indruk van zijn werk... Dit zijn de foto's 5 dagen na de bekapping van hun smid met eronder de foto's van mijn snelle bekapping op donderdag (langdurig voetjes omhoog houden is oncomfortabel).
Ófeigur
Gloí
Gloí heeft ook echt een méga cresty manenkam maar we hebben een low laser gesponsord gekregen door www.mariskabrokking.nl waarmee we ze hopelijk lympfatisch ook wat kunnen ondersteunen.
Het gaat nog een lange weg worden maar ze lopen na de eerste bekapping gelukkig al een stuk beter. Zeker Ófeigur is nog zo vrolijk en speels, ze verdienen zeker een eerlijke kans. Het plan is dat wij ze deze winter houden tot en met april, daarna afhankelijk van hoe ze erbij lopen gaan ze of naar de dierenarts of naar een ander goed plekje.
Hopen jullie hard mee dat ze weer opknappen?
Wat fijn dat die DA ze liever een kans wilde geven en dat ze bij jullie terecht kunnen! 
) 
