linda_arnold schreef:Ik snap je spagaat wel.
Mijn toevallig ook haflinger was ook een karakter paard, mijn eerste eigen. Moeilijk in omgang, moeilijk naar andere paarden, moeilijk onder het zadel en grensverleggend.
Groepsverband was hij druk mee, hij wilde alles organiseren en leiden. Tot ergenis van pensionklanten, want logisch dit bracht risico’s mee. Nachten kon ik daar van wakker liggen, want je wilt het voor iedereen goed doen. Uiteindelijk stond hij met een draadje er tussen naast de rest. Niemand kon hem binnen zetten, want hij wist het precies. Bij mij poeslief, maar een vertwijfelend stalgenoot mocht op haar buik er achteraan naar stal. Hij had hele duidelijke kaders en grenzen nodig. En een gemiddeld (volle) pensionstalling kan dat niet altijd bieden. Dus ging ik 3/4 keer per dag naar stal. Mijn last(pak) mocht niet hun last zijn.
Op zijn 12e raakte hij arbeidsongeschikt door open gebarsten einschuss. In voor en tegenspoed rekende ik €15.000 kliniek kosten af en bood pensioen. Al dan niet naast de rest. Het waren 6 zware jaren, wanneer doe je het goed en wanneer is het genoeg.
De situatie van mijn pensioneigenaar wijzigde 2 jaar geleden. Door privé omstandigheden raakte hij 80% van zijn grond kwijt. We kregen de keuze te blijven, of opzoek te gaan naar iets anders. Iets anders na ruim 10 jaar dezelfde stal en zijn( en daarmee mijn )issues wilde ik hem besparen. Een leven op de huidige stal zou inhouden dat hij enkel nog maar op de paddock kon staan. Dat was niet het leven wat ik voor ogen had voor hem. Als je dan niets meer mag en grazen je passie is, dan is zand staren en hooi eten een schil contrast en niet geest verruimend
Met buikpijn en heel veel verdriet de keuze gemaakt dat ik alles voor hem gedaan en gelaten heb, maar hem de nu kwaliteit niet meer kon bieden. Hij is 18 geworden, waarvan 15,5 jaar bij mij.
Loslaten was verschrikkelijk, maar ik kijk er in alle eerlijkheid opgelucht op terug. Jaren lang steeds grenzen voor uit geschoven uit egoïsme geen beslissing te hoeven maken en om het voor hem eerlijk, pijnvrij en comfortabel te houden.
Ik zou dus vooral met jezelf in gesprek gaan en de situatie heel goed onder elkaar zetten. Pak de twijfel aan en maak een eerlijke keuze naar hem.
Dankbaar voor jouw bericht
en iedereen met goede bedoelingen, ik ga bokt afsluiten en een keuze maken die goed zal zijn.