Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
_Dreamer schreef:Te schrikkerig/rillerig. Iets wat ook maar beweegt of niet beweegt is een rede tot opzij springen of ineens remmen Gister nog met een kat, en vandaag was het 3e rondje haar eigen deken op de rand een reden tot wegduiken... Ik heb mij er inmiddels bij neergelegd dat het er nooit helemaal uit zal gaan, maar af en toe is het wel irritant
Ik moet altijd heel erg alert zijn, wat soms op een buitenritje wel is "jammer" is
ikke schreef:Er begint mij iets op te vallen......
Het grote gros van al jullie "klachten" betreft een merrie......
Ik zie een gat in de markt: mensen leren onderhandelen met een merrie
Gimme_Joy schreef:Leren onderhandelen met een merrie? Maar... een Merrie onderhandelt toch niet? Punt?
Snadrem schreef:Ik denk dat je dan alleen maar een hoop vrouwen en merries krijgt die elkaar gaan negeren omdat er "niks aan de hand is"
Avalanche81 schreef:Hier ook merries haha
Merrie 1: eenkennig. Dat is leuk, maar af en toe word je er ook niet goed van, want je kan niet zomaar tegen iemand zeggen: ga haar maar halen. Dan komt zij niet. Kan je op je kop gaan staan, en dan komt zij wel kijken, want je doet erg raar, en dat is interessant, maar als je dan weer recht staat, loopt zij toch weer weg. Je krijgt haar ook niet te pakken.
Als ik gestresst ben mag ik niet rijden. Dan is het onmogelijk om op te stappen. Ik krijg dan overigens wel een heerlijke hoofdhuidmassage, maar rijden kan ik dan niet. Ze is zo kieskeurig als iets. Met alles. Bitten, eten, verzin het maar. Mevrouw heeft haar eigen mening.
Als ik iets wil, moet ik een schriftelijk verzoek indienen, en daar wil ze dan wel over nadenken.
Maar ik ben wel haar mens, en word dus ook geclaimd. Even met een ander paard kroelen is er niet bij, dan wordt ze boos. Dat reageert ze dan wel op het andere paard af en niet op mij.
Voordelen heeft zij ook. Ze is absoluut niet lomp, zal nooit door je heen lopen, op je tenen staan, en ze stopt keurig op het moment dat ik stop. Ze is erg respectvol, en dat is heel fijn. En als je haar kent, is ze echt heel lief en heel vriendelijk. Zacht is ze ook.
Merrie 2: ook eenkennig, en iets erger nog dan de eerste. Dus zelfde verhaal als hierboven. Ik kreeg ze ook neit te pakken met een regenbroek aan want dat was heel raar. Dat kan echt niet, zulke dingen. Ook kieskeurig. En ze is snel afgebluft, je moet haar echt met fluwelen handschoentjes benaderen.
En om de een of andere reden moet ik steeds uitgekleed worden door haar, ze maakt ritsen open, en knopen ook, maar ze maakt dan weer niks stuk, dat is wel prettig. Maar ze probeert dus wel echt je kleren van je lijf te trekken, tenminste als je haar mens bent.
Maar: als ze je niet kent, of niet aardig vindt, wil ze niks. Dan krijg je standaard een nee op ongeveer alles.
Maar ook zij is heel respectvol in het benaderen van mensen, heel vriendelijk en zacht als ze je kent en vertrouwt, heerlijk knuffelig, en ze is echt heel gezellig. Ze vindt het heel leuk als je gewoon bij haar bent, bij haar zit en tijd met haar doorbrengt.
ikke schreef:Doet me denken aan een paard waar ik eens voor ging kijken. Prachtige MERRIE echt mooi, goed paard maar ik was het niet. Ze liet in ALLES blijken dat ze NIETS van me wilde weten. Dat moet je dan respecteren maar het was ook wel een beetje confronterend voor de eigenaar die nog niet eerder had gezien dat haar paard zo expliciet in haar mening was.
Avalanche81 schreef:Ik snap de term 'merrie gedrag' niet zo.
Ik heb mijn hele leven paarden gehad, en door stom toeval, alleen maar merries. En ze waren allemaal verschillend.
Een merrie die heel open was (Left Brain Extravert) en prima met iedereen door een deur kon. Die moet je dan wat manieren leren in de zin dat ze anders lomp wordt. En tussen haar achterbenen echt wel een merrie. Heel vriendelijk paard en erg meewerkend en open.
Een merrie die wat zuur was, maar nadat zij op een andere manier gehouden werd en er nog wat dingen zijn aangepast, werd zij een heel blij paard. Ik denk dat ze gewoon ongelukkig was met haar omstandigheden.
Een pismerrie, die een cyste op de baarmoeder bleek te hebben, behandeld is daarvoor, en nu op de Regumate staat. Ze doet niet meer moeilijk over de buik aanraken, en is gewoon een blij paard nu, zij het wat eenkennig.
Een lief merrietje met een heel verlegen snoetje, die helemaal opbloeit als ze iets goed doet, en daarvoor geprezen wordt, en een beetje 'girly' is wel. Zij is zeer aan haar vrijheid gehecht, en wordt dus nooit opgesloten in een box. Ik denk dat, met haar karakter, zij zuur zou zijn op een pensionstal, waar het druk is, en waar vreemden vlakbij kunnen komen, dat zijn dingen die ze niet kan waarderen. Zij bemint de rust.
Typisch merrie gedrag? Ik zou niet weten wat dat is. Sommige paarden zijn wat nukkig en eigenwijs, en meestal is dat eerder op het ras terug te voeren dan het geslacht. Ik vind merries wel vaak wat uitgesprokener in het karakter en meningen, maar ik ben er van overtuigd dat er een reden is voor hun gedrag, en dat veel merries veel blijere paarden zouden zijn als hun eigenaars de moeite zouden doen om eens naar ze te luisteren.
Janine1990 schreef:ikke schreef:Er begint mij iets op te vallen......
Het grote gros van al jullie "klachten" betreft een merrie......
Ik zie een gat in de markt: mensen leren onderhandelen met een merrie
Vrouwen onder elkaar he...
Reden dat ik het liefst met alleen maar mannen werk. En dan bedoel ik dus geen paarden
AmoorM schreef:En dingen die jullie echt missen in het rijden? Te heet? Te flegmatiek? Geen klik? Te bokkerig of mist de potentie? Of te veel potentie?
En het exterieur? Was je eigenlijk opzoek naar een bepaald type paard en ben je toch uiteindelijk voor iets anders gevallen?