Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Nies_ schreef:Ik lees vooral heel veel ditjes en datjes en zus en zo, maar ik kan er maar weinig nuchtere paardenverstand uithalen.
Imo kun je twee dingen doen: verkopen en een bravere/oudere pony kopen of iemand zoeken die ervaring heeft met jonge paarden en bij voorkeur ook met paarden die door een ander aan gort gereden zijn, iemand die dit op een rustige manier aanpakt en hier heel consequent mee gaan trainen/lessen.
Dat je al tig verschillende manieren geprobeerd hebt doet er geen goed aan (heel inconsequent). Ik zou er ook geen bijrijders op gaan zetten en zeker geen die er kennelijk ook niet goed mee overweg kan.
Babootje schreef:Was jij niet uit het topic over K&K sporthorses? Kan me dat verhaal van het vroeg inrijden en dat het braaf zijn toch niet helemaal klopte wel herinneren.
Je hoort wel vaker dat bij een omslag van het seizoen paarden wat frisser zijn, maar die van jou reageert dan wel erg extreem. Misschien loont het toch de moeite om je pony eens te laten bekijken door Den Hoek/Laarakkers. Dat zijn ook de kosten niet en dan weet je meer over haar interne balans/huishouding. Het kan best dat een kleine verandering van voer of iets daarin haar intern zo uit balans doet raken dat ze zo extreem reageert. Dat is het enige dat ik me nu zo even kan bedenken als ik jouw verhaal zo hoor.
Babootje schreef:Ben het overigens met Pipodipo wel eens dat de combinatie angstige/onzekere ruiter en angstige/onzeker paard een enorm lastige combi is. Ik kan me voorstellen dat je nu nog niet wil opgeven zeker omdat je weet dat ze zich zomers zo anders kan gedragen. Maar mocht je toch besluiten dat wel te doen dan is dat helemaal geen schande.
Ps: wel een enorm leuke pony om te zien zeg.
kyrkelover schreef:Stuitte toevallig op je topic.
Maar je bijrijder heeft eergisteren nog gereden en zij kan er dus wel gewoon op rijden zonder dat het gevaarlijk wordt?
Agnes schreef:Ik heb een veulen van een half jaar en wil meer grondwerk met hem gaan doen. Nog even geduld tot de bestrating bij de stal/bak klaar is en dan kan ik beginnen. Wat ik nu erg leuk vind om te kijken zijn filmpjes van Clinton Anderson. Staan heel veel van op youtube. Dan zie je probleempaarden, de aanpak en aan het eind van het filmpje zijn ze braaf. Superleuk om te volgen en daar wil ik meer mee bezig. Heb je het al zo aangepakt??????? Misschien leuk om te bekijken of het wat voor je is? Dat kan je met paarden op alle leeftijden doen, sommige waren echt wild en vielen mensen aan en aan het eind luisteren ze naar hun baas. Echt gaaf.
Lauraa90 schreef:Het enige dat ik tegen je wil zeggen is: hou vol meid! Ik kan mezelf heel goed in jou verhaal vinden. Ik heb een heftige geschiedenis met mijn merrie. Ik ben altijd zo gek op haar geweest en heb nooit op willen geven. Dat heb ik dus ook niet gedaan ondanks dat ik zelfs mijn knie heb gebroken door haar, waardoor angst aan mijn kant uiteindelijk de overhand nam.
Inmiddels kunnen wij lezen en schrijven met elkaar. Ik sta sinds een halfjaar op een nieuwe stal en niemand kan zich voor mogelijk houden dan mijn merrie zo stout kan zijn. Ze is nog steeds niet makkelijk. Wij zijn beiden eigenwijs. Ik moet haar dingen vragen i.p.v. opdragen maar ik moet ook heel duidelijk de grenzen aangeven. En dat is moeilijk. Ik maak nog steeds vaak de fout dat ik door mijn duidelijkheid niet meer vraag, maar opdraag. Of dat ik teveel ga vragen en vergeet dat er grenzen zijn. Het blijft moeilijk maar ik haal er zoveel voldoening uit dat wij momenten hebben waarop we beiden op ontploffen staan, maar ik door alle jaren heen geleerd heb om de rust terug te vinden. Dat geeft zo'n heerlijk gevoel!
Als ik het zo hoor zal Zara nooit een makkelijke pony worden. Dit zit nou eenmaal in het karakter. De kunst is leren ermee omgaan en een weg vinden om haar te begeleiden door de situaties waarin paniek de overhand neemt bij haar. Dan kom je er samen wel uit, ook al kost dat waarschijnlijk heel erg veel tijd.
VisibreTeam schreef:Je geeft aan dat het vrijheidsdressuur wel goed gaat. Waarom niet de R+ methode doortrekken naar de rest van je training?
Verder kan rijkunstig werk aan de hand etc veel helpen. En TTouch om het "contact" te verbeteren? Er zijn zoveel methodes, werkwijzes, instructeurs etc.... lastige puzzel....
Vind het knap dat je zo doorzet! Heel veel succes!
Edit: ik rijd zelf ook met periodes niet, mijn paard is ook echt totaal geen makkelijke en kan heftige periodes hebben. Geld ook voor al het trainen. Ik kijk dus per dag/periode wat we gaan doen
Buffelduke schreef:Terugkomend op je vraag hoe ik het oplos, daar heb ik geen passend antwoord op eigenlijk. Momenteel ben ik samen met mijn instructrice gaan kijken naar een passend schema. Vooral structuur doet hem opzich redelijk goed. Het weten wanneer wat komt en wanneer hij ergens aan toe is, is voor hem fijn. Daarnaast krijgt hij weinig krachtvoer (1 a 2 handjes muesli op een dag, weinig tot geen suikers erin) en krijgt hij verder 4x per dag ruwvoer, als in hooi. Hoe meer krachtvoer hij krijgt hoe meer explosief hij wordt. Toch blijf ik het wel geven om tijdens de training te ondersteunen, ben doorsnee 6 dagen in de week met hem bezig.
Soms gaat het goed en heel vaak ook veel explosies. Weet nog niet echt hoe ik het ga aanpakken
Jessica_K schreef:Ik herken veel in je verhaal, zeker ook de frustratie van de vele ups en downs. Dat je zo fijn hebt gereden en op een roze wolk zit en denkt dat het nu toch helemaal goed gaat komen, en een week later voor je gevoel weer terug bij af bent. Ik heb 5 jaar geleden een Friese merrie gekocht en hoewel het al stukken beter gaat dan een paar jaar terug, ben ik met haar nog steeds niet waar ik zou willen zijn. Net als jouw merrie heeft ze vooral in de herfst en winter veel energie en last van bange, explosieve buien. Ik moet deze tijd van het jaar elke dag weer afwachten hoe ze die dag is en of ik haar kan rijden.
Ik zou je twee tips willen meegeven. Tip 1: aangezien je aangeeft dat jouw paard goed reageert op je lichaamstaal en je graag zonder lijnen werkt, verdiep je eens in de werkwijze van Chris Irwin. Na jaren van Parelli ben ik begonnen met de Irwin-insights methode en heb hierdoor weer een grote sprong vooruit kunnen maken met haar. Zoek een goede Irwin-instructeur want de lichaamstaal luistert erg nauw en wat ik van mijn instructrice geleerd heb had ik nooit van filmpjes of boeken kunnen leren. Tip 2: uit wat je schrijft begrijp ik dat je haar soms bewust meeneemt een "enge" hoek in en daar haar gehoorzaamheid test. Ik heb mijn paard jarenlang meegenomen naar enge hoeken en langs enge dingen, zonder enig resultaat. Als je in plaats daarvan je oefeningen doet op plekken die meer vertrouwd voelen, zul je vanzelf je werkgebied kunnen uitbreiden en worden de "enge" gebieden steeds kleiner, omdat ze jou als leider meer gaat vertrouwen. Focus op het verbeteren van jullie onderlinge connectie, i.p.v. op de enge dingen
Hoop dat mijn verhaal een beetje begrijpelijk is en zo niet, dan leg ik het graag nog wat meer uit.
Malle1970 schreef:Waarom doe je haar in de herfst en winter niet even longeren voor het rijden? Zodat ze haar overtollige energie kwijt kan en dat je daarna weer veilig kan rijden.
Nies_ schreef:Ik lees vooral heel veel ditjes en datjes en zus en zo, maar ik kan er maar weinig nuchtere paardenverstand uithalen.
Imo kun je twee dingen doen: verkopen en een bravere/oudere pony kopen of iemand zoeken die ervaring heeft met jonge paarden en bij voorkeur ook met paarden die door een ander aan gort gereden zijn, iemand die dit op een rustige manier aanpakt en hier heel consequent mee gaan trainen/lessen.
Dat je al tig verschillende manieren geprobeerd hebt doet er geen goed aan (heel inconsequent). Ik zou er ook geen bijrijders op gaan zetten en zeker geen die er kennelijk ook niet goed mee overweg kan.
Malle1970 schreef:Nies_ schreef:Ik lees vooral heel veel ditjes en datjes en zus en zo, maar ik kan er maar weinig nuchtere paardenverstand uithalen.
Imo kun je twee dingen doen: verkopen en een bravere/oudere pony kopen of iemand zoeken die ervaring heeft met jonge paarden en bij voorkeur ook met paarden die door een ander aan gort gereden zijn, iemand die dit op een rustige manier aanpakt en hier heel consequent mee gaan trainen/lessen.
Dat je al tig verschillende manieren geprobeerd hebt doet er geen goed aan (heel inconsequent). Ik zou er ook geen bijrijders op gaan zetten en zeker geen die er kennelijk ook niet goed mee overweg kan.
Dit is natuurlijk een beetje onaardig gezegd, maar wel waar. Je bent de zoveelste die zichzelf capabel genoeg vind om een jong paard op te leiden. Want dat is het he! Je moet een jong paard zowel op de grond als onder het zadel opleiden en opvoeden. Daar heb je de nodige ervaring voor nodig, plus het karakter ( sterk in je schoenen staan).
Als ik jouw bericht lees denk ik ook alleen maar: Och meisje waar ben je aan begonnen: Groen op groen maakt bont en blauw.
Lindsey_99 schreef:Je hebt een prachtig paard met een goudeerlijk karakter, dat heel duidelijk laat merken wat ze wel of niet wil. Knapt dat je jezelf aan de kant zet en naar haar luistert. Ze is nog heel jong, en zal nog een jaar of 4 uitgroeien voordat ze volwassen is, dus het is helemaal niet erg pauzes in te lassen wat rijden betreft en aan vertrouwen te werken. Karakterpaarden zijn niet altijd het makkelijkste in gebruiksaanwijzing, soms zit er chinees tussen, maar met consequente handelingen, rust, tijd, vertrouwen opbouwen en veel buiten laten zijn om de overtollige energie kwijt te kunnen worden het heerlijke paarden. Wat goed kan werken en deels heb je dat al gemerkt, is vrijheidsdressuur en clickertraining (R+). Mijn overigens ook niet heel makkelijke paard wordt erg leergierig van clickeren. En hij vergeet niets meer zodra het kwartje is gevallen. Overigens kon mijn paard ook niet tegen binnenstaan met een paar uurtjes paddock, hij raakte supergefrustreerd ervan, en ik heb hem destijds ook rap verhuisd naar eerst overdag buiten, en hij staat nu al een paar jaar 247 buiten (met uiteraard inloopstal).
Unbeatable schreef:Wat goed van je! Ik herken mijzelf heel erg in dit verhaal. Bij mij heeft de parelli methode wonderen verricht. Ik volg!
Jills schreef:Ts wat heeft het paard het getroffen met jou.
Behoud vooral je geduld, respect en volg daarbij je gevoel.
Voor mij herkenbaar, een zelfde soort gelijke die in het verleden helaas veel meegemaakt heeft. Wat mij naast bovenstaande nog heeft geholpen is aromatharapie. Het klinkt zweverig, was ik zelf ook nooit van tot ik me erin verdiepte.
Nu gebruik ik het met regelmaat met de behandelingen en met zeer positief resultaat. Voor het paard vaak het ultieme ontspan moment.
Succes
Malle1970 schreef:Eens met Sizzle, dit is denk ik een merrie die even een maandje op functioneringsgesprek moet bij iemand die zeer goed weet wat die doet, want als ik het lees, dan gaat dit alleen maar erger worden en ze weet precies hoe ze jou onzeker krijgt.
Als het een ruin was geweest had ik gezegd, als ie dat doet, geef m maar eens flink op zn sodemieter, maar bij een merrie met dat soort bloed...............nee, daar moet iemand bij komen die weet wat ie doet. Want als je die op zn flikker slaat, dan ben ik bang dat je niet levend de baan uit komt.
Die OXjes vochten vroeger in de oorlog he, en die merries liepen voorop.....