Terug naar de kliniek...
Zoals je hierboven kan lezen, moest ik met Finn terug naar de kliniek. Bij de Lingehoeve vonden ze het ook maar een vreemd verhaal, dus vandaar dat ze hem graag wilden zien. Dus hop, paard ingeladen. Wat ik trouwens helemaal in mijn eentje kan doen, want hij is zo makkelijk Toen wilden we wegrijden en hadden we een technisch mankement aan de auto (combinatie auto+trailer van staleigenaar). Kak en nu? Op een of andere manier besloot ik die ochtend mijn vaders auto mee te nemen naar stal in plaats van mijn eigen koekblik. Geluk bij een ongeluk dus, want dat is onze trekauto! Snel auto's gewisseld voor de trailer en richting de kliniek.
Daar aangekomen Finn in zo'n kleine wachtstal gezet. Ziet er altijd zo sneu uit, in die kleine stalletjes. Hij stond als een idioot te hinniken want het was enorm druk op de kliniek. Na even wachten kwam de tandarts, hij wilde eerst zien hoe hij zijn hooi eet. Zo gezegd zo gedaan, pluk hooi voor hem gehouden en toekijken hoe hij erop kauwt.. en kauwt.. en kauwt.. Komt geen eind aan. Daarna verdoving erin en de gebitscontrole. Op het oog zag het er allemaal netjes uit, geen directe oorzaak van het niet eten. De tandarts heeft hem nog extra bijgevijld, de druk iets veranderd waardoor eten makkelijker wordt. Ook heeft hij nog een restje wortel (misschien van de getrokken wolfstand) weggehaald. Na goed bestuderen en bekijken, blijkt dat zijn achterste kiezen doorkomen. Hierdoor ontstaat er nu wat ruimte tussen deze nieuwe kiezen en de rest van het gebit. Hier blijft onder andere etensresten tussen hangen, wat ook nog gaat rotten natuurlijk. In principe is dit niet heel gek voor een jong dier, maar het kan wel last veroorzaken. Daarnaast had hij er waarschijnlijk ook pijn aan. Zijn gebit is helemaal schoongemaakt en is nu echt perfectionistisch gevijld Daarbij kregen we het volgende advies:
- Komende twee weken Seniores Priores in plaats van hooi
- Metacam kuur afmaken
- Gras/brok mag allemaal gewoon
- 1x daags zijn mond spoelen met de tuinslang
Na twee weken een pluk hooi geven en terugbellen naar de kliniek hoe het gaat.
En het beste moment van de dag waren de woorden "De behandeling is voor ons, hoort bij de service" Daar maak je mij nou blij mee! Dus gewapend met een papier met advies richting de welkoop om wat zakken seniores priores te halen. Gisteravond heeft hij voor het eerst een deel gehad, nog nooit zo'n blij paard gezien. Hij vond het geweldig! Bak was helemaal schoon uitgelikt. Die avond ook gelijk maar even de tuinslang in zijn mond gestopt om te spoelen. Ideaal zo'n makkelijk paard, boeit hem allemaal niks. Volgende keer moet ik alleen wel een regenpak aantrekken denk ik Ik noem hem nu liefkozend 'Opa' omdat hij op de seniores staat