Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-07-18 16:27

Geplaatst: 18-07-18 16:27

Leuk idee om zo'n topic te openen ts en grappige ervaringen komen er langs.

Het akeligste dat ik heb meegemaakt was tijdens een buitenrit met de manege in De Meern. We reden op een stoep, ja mag niet, maar dat deden we wel is minder gevaarlijk vonden we, en voor mij reden twee meisjes achter elkaar die met elkaar aan het kletsen waren. Het voorste meisje van de twee zat half omgekeerd op haar paardje naar het meisje voor mij te praten. We reden langs een bushalte en het voorste meisje reed onder het gele bushaltebord door met haar been. (ja ik heb het over meer dan 40 jaar geleden, toen bestonden die dingen nog). Het bord had heel scherpe hoeken en haar dijbeen werd helemaal opengehaald door zo'n hoek. Het gekke was dat ze het eerst niet doorhad, pas toen het meisje voor mij begon te gillen omdat het vreselijk bloedde keek ze naar haar been. Ik was 10 en het heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.

Verder reed ik in mijn eentje op een buitenrit op een heel smal dijkje bij het Woerdense Verlaat. Het was 1 auto breed ongeveer en aan twee kanten een talud met knotwilgen erin en dan aan beide kanten een sloot. Het is een heel erg lange dijk en ik hoorde al van verre een tractor achter mij aankomen. Dus ik ga tussen twee knotwilgen in het talud staan om hem af te wachten. Maar die boer had een keerder erachter hangen en hij moest als het waren zigzaggen over het dijkje om niet telkens met zijn keerder in de wilgen te blijven hangen. Ik was 11 en ik had geen ruimtelijk inzicht en die boer had natuurlijk kunnen stoppen, maar dat deed hij niet en toen hij bij de bomen was waar ik stond raakten zijn harken van de keerder mij en mijn pony. Dat was enorme paniek want mijn been en beugel werden meegetrokken door het ding maar ik kon niet verder want daar stond die wilg. Die boer merkte niets. Ik kon geen kant op. Mijn been en beugels werd alsmaar verder getrokken, mijn pony half zijwaarts getrokken, mijn gegil was ook niet bevorderlijk en toen we klem zaten tegen de boom, maakte de boer zijn zigzagbeweging weer, kwam mijn been los, mijn pony raakte in paniek en mijn redding was dat hij de sloot in sprong. Was een heel traumatische ervaring. Het gevoel dat je buiten je macht meegesleept wordt. Het ging maar om een meter of 20 of zo, maar ik was zo'n puppy nog en de paniek zo groot. En de boer heeft niets gemerkt en is doorgereden. Erna had ik nog de paniek om mijn pony weer uit de sloot te krijgen het steile taludje op. Achteraf hoorde ik dat het een fietspad was en die boer daar waarschijnlijk niet had mogen rijden, ik ook niet denk ik. Ik was natuurlijk helemaal in tranen en een paar fietsers hebben zich over me ontfermd. Gelukkig hadden zowel ik als mijn paardje alleen oppervlakkige krassen. Ik weet niet eens meer hoe ik thuis ben gekomen.

Ook als hetzelfde puppy was ik op ponykamp en we gingen in twee groepen rijden. Een gevorderde en een ver-gevorderde groep. Ik zat bij de gewone gevorderden. Maar mijn knappe pony besloot dat hij bij de ver-gevorderde groep hoorde, hij kon tenslotte ook best wel springen en zo, en ging dwars door een heel dicht begroeid bos naar de andere groep, die niet zichtbaar was voor mij, maar voor hem wel hoorbaar kennelijk. Dat was verschrikkelijk, want de bomen stonden heel dicht op elkaar en de takken striemden mijn gezicht en armen. Als een soort geraspte kaas kwam ik bij de andere groep. Ik heb nog uren moeten zoeken naar mijn cap en beugels die waren blijven haken en eraf waren gegaan.

Ook nog steeds een jaar of 12 en dezelfde pony, was ik een rit aan het maken met mijn pony en mijn ouders fietsten mee voor de gezelligheid. Het was een tocht van 2 uur en we hadden nog een kwartier te gaan toen mijn pony staakte. Hij verdomde het gewoon om verder te gaan. We konden l*llen als brugman, schoppen, meppen, afstappen trekken, papa voorop, mama erachter, vice versa, hij wilde gewoon niet! Er zat niets anders op dan terug te gaan het hele rottige eind, toen we na totaal dik 3 uur thuis kwamen, wilden mijn ouders de pony verkopen omdat het zo'n rotbeest was. Toen ben ik weggelopen met mijn pony, hahahaha, naar een stal van een vriendinnetje, wiens moeder uiteraard mijn ouders belden en de pony hoefde niet weg.

Met de rijvereniging waar ik bij zat, in diezelfde periode gingen we eens per jaar naar het strand. Dat ging in een hele grote vrachtwagen met aanhanger met denk ik wel 15 paarden in de voorste en 15 in de aanhanger. En als je geen ouders had die helemaal mee wilden rijden naar het strand (al gauw 2 uur rijden met de vrachtwagen) dan ging je mee in de vrachtwagen. Niet in de cabine maar bij de paarden. Levenslink, hartstikke illegaal, maar zo was het nou eenmaal. En dan op de snelweg stapvoets het hoogste gedeelte van het viaduct opzoeken omdat de vrachtwagen te hoog was. Bizarre tijden. Maar scheuren op het strand was tof!

Verder ben ik eens als niet puppy, in een groep paarden in een volle rengalop op een zandverstuiving waarbij mijn paard bokte vóór de hoorn van mijn westernzadel op zijn hals beland. Ik weet nog steeds niet hoe ik teruggekomen ben op mijn zadel, maar dat waren een paar benauwde momenten waar ik mij al van zijn hals zag glijden en dan vertrapt zou worden door de groep die nog achter me zat.

Diezelfde zandverstuiving wilde ik en een vriendin in galop nemen, maar haar pony dacht er anders over en ging liggen rollen, ze kon er nog net afkomen. Ik lachte me een kronkel, totdat die van mij ook ging liggen! Die van haar stond op om er bokkend en ketend vandoor te gaan en die van mij wilde dat ook, maar ik kon hem gelukkig vasthouden. Ik weet niet meer hoe we die van haar teruggepakt hebben.

Tja, van die dingen...

**Geplaatst**: 18-07-18 16:45

Geplaatst: 18-07-18 16:45

Wat een leuke verhalen zitten er tussen. Ook gevaarlijke trouwens.

Ik rij eigenlijk alleen maar buiten en kan er een boek over vol schrijven wat ik meegemaakt heb.

Deze blijft mijn meest vreemde ervaring.

Het was 2e kerstdag en heerlijk winter weer, vriendin en ik gaan voor een grote ronde het bos in. Zijn al vroeg vertrokken en hebben aardig wat wild gespot. Wij rijden terug langs een toeristische trekpleister (Loenense watervallen) waar op dat moment een hond achter 2 reeën aanzit. Eentje kon ontsnappen en de ander loopt in blinde paniek tegen het hek. Mevrouw roept haar hond eindelijk bij zich en loopt door. Wij zien het reetje niet opstaan dus gaan er voorzichtig op af, helaas (of gelukkig) dood. Vriendin van mij werkte toentertijd bij de politie en belde daarheen om door te geven dat er een dode ree op een druk bezochte plek lag.
De meneer vroeg waar en kwam tot de conclusie dat hij het niet ging vinden en of wij het niet even naar de grote weg konden brengen. Ja hoor, dat konden wij wel. Dus hup, ree achterop mijn paard gelegd en weer terug naar de weg gereden. De meeste mensen die we op die weg tegen kwamen dachten dat wij jagers waren en onze kerstdiner geschoten hadden. Het was echt een heel vreemde ervaring, kerst, dood ree, vervoeren ter paard... Sneu voor het reetje, maar volgens mij was ie wel op slag dood. En wij weer een bijzondere ervaring meegemaakt.

**Geplaatst**: 18-07-18 17:22

Re: De meest bizarre verhalen over buitenritten

Geplaatst: 18-07-18 17:22

Wij waren een tijdje geleden buiten aan het stappen met drie paarden, mijn paard in het midden,want die was pas een van de eerste keren mee. Toen kwam er een kleine soort caddy echt heel dicht achter het achterste paard plakken, waarop ik met mijn arm zwaai dat hij een beetje afstand moet houden. Op de weg kunnen auto's er niet langs, maar een stukje verderop is een inhammetje waar we opzij gingen. Doet meneer zijn raampje open en roept met een ietwat hoge stem ''Als je hem niet kan houden moet je misschien een trééénsje in doen''. Ik heb nog nooit zo verbaasd gekeken, waarop een stalgenootje riep ''bemoei je er niet mee''. Toen was meneer zo kwaad dat hij een stukje doorreed, daarna ging stilstaan om even uitgebreid keihard te gaan toeteren. Het leukste was nog dat alle drie de paarden er niet eens van opkeken. Overigens had mijn paard de hele weg heel braaf meegelopen en had voor de zekerheid een hengstenketting om.

Achteraf konden we er vreselijk hard om lachen

**Geplaatst**: 18-07-18 17:42

Geplaatst: 18-07-18 17:42

Suusje 26 met stip sta je bovenaan, wat een verhaal. Bizar en ik zie het beeldend voor me.

**Geplaatst**: 18-07-18 17:47

Geplaatst: 18-07-18 17:47

Geweldige verhalen.

Het paard gaat dood verhaal haalt hier herinneringen boven.
Toen ik een 13 jarige gup was, vond ik dat ik best goed kon rijden, reed toch immers al een heel jaar op de manege.
Mocht toen wel op de pony's van m'n oom rijden, waaronder een 20-jarige welsh pony. Die heeft dus mooi mijn mening over mijn rijkunsten bijgesteld

.
Ook een keer mee in het bos gaan rijden (helemaal gelukkig dat ik het beest van het erf had gekregen). Was ze het beu en ging er bij liggen.
Ik in paniek afgezadeld want pony ging dood. Stond met het zadel nog in handen toen pony uit de dood herrees en vlot naar huis draafde. Ik half huilend, half vloekend te voet naar huis :')

.

Ook een keer tegen een hert geraced, nja hert racede tegen ons. Paard was zo flabbergasted dat ze niet wist wat ze er mee moest.

Verder nooit veel last gehad van asociale weggebruikers of gekke mensen.

Wel 1 keer serieus lichtjes angstig geweest.
Reed een jong paard waarvan ik wist dat het een zenuwpees was maar had in die periode het lef om op alles wat min of meer te rijden was te stappen. Hadden in de bak gewerkt en stapten uit, blokje rond. 1 tuin stond afgespannen met rood-wit lint. Rood-wit lint dat wapperde in de wind.
Kon het paard niet handelen dus alle mogelijke en onmogelijke zijgangen werden uit de kast gehaald.
Er kwam echter ook een auto aan uit de andere richting en met z'n gedribbel stonden we al half op de verkeerde weghelft. Auto deed braaf z'n best om rustig te rijden en zelfs te wachten maar paard kreeg het helemaal in z'n bol.
Eng lint rechts, enge auto links en ik die hem verhinderde om te draaien.
2 gigabokken, ik verloor mijn beugels en lande op de nek. Paard zette z'n snelste galop in, over asfalt, richting een drukke dwarsweg

.
Ben er nog in geslaagd om terug in het zadel te kruipen en paard net op tijd een zijweg in te trekken (half struikelend, heb het niet vriendelijk gevraagd maar letterlijk omgetrokken, sorry).
Al dribbelen en bibberend naar huis, paard afgezadeld en tegen trainer gezegd dat ik er niet meer opstapte.

**Geplaatst**: 18-07-18 18:05

Geplaatst: 18-07-18 18:05

pien_2010 schreef:
Suusje 26 met stip sta je bovenaan, wat een verhaal. Bizar en ik zie het beeldend voor me.

Haha, geweldig he, ik zie haar ook voor me met een indianentooi op. En dan dat hert achterop.

**Geplaatst**: 18-07-18 18:08

Geplaatst: 18-07-18 18:08

LvA1993 schreef:
Een busje japanners die stoppen en uit raam hangen voor foto's. Zo snel dat ze gekomen waren, waren ze ook weer weg... wij gewoon in ouwe kloffie over straat. Niets bijzonders aan zou je denken haha

Nederlanders in hun normale habitat

**Geplaatst**: 18-07-18 19:32

Geplaatst: 18-07-18 19:32

Bloodymary schreef:
pien_2010 schreef:
Suusje 26 met stip sta je bovenaan, wat een verhaal. Bizar en ik zie het beeldend voor me.

Haha, geweldig he, ik zie haar ook voor me met een indianentooi op. En dan dat hert achterop.

Ik moet nog ergens een foto hebben. Helaas ontbreekt de indianen tooi.

**Geplaatst**: 18-07-18 19:58

Geplaatst: 18-07-18 19:58

Super leuk topic dit! Monique1963 jeutje zég jij hebt écht nog ouderwets Wilde tijden meegemaakt..RESPECT! ik heb zelf ook veel buiten gereden, mijn verhalen volgen nog binnenkort..

**Geplaatst**: 18-07-18 20:47

Geplaatst: 18-07-18 20:47

Hier een niet bizarre maar wel schattige:
Ik rij met mijn witte Arabier over de weg richting stal, komt er een stelletje aan met een klein kindje van een jaar of 2-3. Zodra ik ze passeer begint hij enthousiast te kraaien dus ik zeg op spannende toon ‘dit is het paard van Sinterklaas, die mocht ik lenen!’ Waarop het kleine mannetje enthousiast op z’n beste Nederlands SINTERKAAAAS SINTERKAAAAAAS begint te kraaien. Ouders in een deuk en ik rij verder op mijn ‘Americo’ ☺️☺️

Een andere keer jaren terug reed ik alleen op een haflinger in het bos richting de hei. Om de bocht zag ik een trekker aankomen.... de pony vond de trekker niet zo leuk.... maar goed ik dacht kom op het is een brede weg dus we kunnen dit! Vervolgens rijdt ze braaf langs de trekker ga ik de bocht om... is het een trekker OPTOCHT van zo’n 15 trekkers! Pony werd helemaal gek en ik kon geen kant meer op. Heen en terug overal trekkers! Na wat sprintjes heen en weer (wonder boven wonder zat ik er nog op) stopte de laatste trekker. Fijn dat er toch nog mensen zijn die er rekening mee houden, beetje jammer van de overige 14...

**Geplaatst**: 18-07-18 21:57

Geplaatst: 18-07-18 21:57

Pocca_Locca schreef:
Super leuk topic dit! Monique1963 jeutje zég jij hebt écht nog ouderwets Wilde tijden meegemaakt..RESPECT! ik heb zelf ook veel buiten gereden, mijn verhalen volgen nog binnenkort..

Grinnik, ja en dit zijn alleen de verhalen over buitenritten. Ik heb nog veel meer ongelukken en bijna ongelukken en megastunts uitgehaald. Dingen waar je nu niet eens meer over zou piekeren om te doen.
Maar in de jaren 70 waren de dingen anders. Je dacht niet over gevolgen na en je dacht ook niet zo in "het hoofd" van het paard. We dachten toen niet over gevaren. Ik geloof nooit dat als ik een ouder was ik nu een tienjarig meisje alleen op rit zou laten gaan zonder begeleiding. Er was ook veel minder verkeer.
Ik ben ooit van Woerden naar Lekkerkerk, 40km, met een vriendinnetje op een dag gereden om te logeren bij kennissen. Idioterie, we waren 12 of zo. Net in de brugklas. Ongelooflijk dat onze ouders dat ok hebben gevonden. Ruiterpaden bestonden niet, we reden gewoon in de berm van de provinciale weg en op het fietspad. Iets waar ik nu niet meer aan denk om te doen, veel te gevaarlijk!

**Geplaatst**: 18-07-18 22:56

Geplaatst: 18-07-18 22:56

Domino_2006 schreef:
Op mijn vorige stal moesten we om het bos te bereiken een kwartiertje stappen over een parallelweg van een provinciale weg. Daar heb ik twee dingen meegemaakt.

1) we waren met zijn drieën op weg naar het bos toen er achter ons een rouwstoet aan kwam (crematorium was in het bos). Wij netjes aan de kant. Kwam de vrouw die de stoet begeleidde naar ons toe. Of we ervoor wilde blijven rijden. De man die overleden was was een paardenman geweest en zijn vrouw vond het zo mooi. Dat hebben we gedaan tot de deur van het crematorium.

2) op datzelfde stuk zijn we we een keer een kudde wielrenners tegen gekomen die het nodig vond om ons links en rechts in te halen. Mijn merrie liet het toe, tot de Arabier voor mij (die mee was om verkeersmak te worden) schrok. Toen begon ze haar kont naar links en naar rechts te zetten. Resultaat meerdere wielrenners die omvielen. Ik riep geschrokken Domino... resultaat boze wielrenners..... Gelukkkig konden ze erom lachen toen ze begrepen dat mijn pony zo heet.

Wat een geweldige lieve ervaring was je punt 1)
En ik heb smakelijk gelachen om je O domino....proest :-)

**Geplaatst**: 18-07-18 23:06

Re: De meest bizarre verhalen over buitenritten

Geplaatst: 18-07-18 23:06

Ik denk dat ik een keer mensen hun buitenrit een beetje vreemder heb gemaakt.. ik liep met mijn hond in het bos, zag paarden aankomen dus wilde mijn hond aanlijnen. Ze zagen dat ik daar mee bezig was en hielden een beetje in en riepen dat mijn hond best even mocht komen kijken bij de paarden zolang hij niet beet oid. Daardoor hoorde mijn hond dat er mensen waren, keek op, zag de paarden, draait zich om en weg was ie

hij is dus bang voor paarden, oepsie. Ze hebben nog geholpen met zoeken en uiteindelijk vonden we hem na 5 minuten, haha. Ze bleven sorry zeggen maar het was niet hun schuld, ik was gewoon net 10 seconden te laat.

Zelf oo buitenrit is denk ik het gekste dat er een plas water lag, waar honden naar keken, de mensen keken aar de honden die er niet langs wilden, de paarden gingen er niet langs omdat er mensen in de weg stonden. Iedereen aan de kant, paarden er half doorheen, honden erachteraan maar toen wilden de mensen geen natte voeten. Oeps, haha. De honden kwamen niet meer terug.

**Geplaatst**: 18-07-18 23:36

Geplaatst: 18-07-18 23:36

Ik heb een keer meegemaakt dat ik een buitenritje maakte met een stalgenootje in het bergschebos en dat er vissers naast het ruiterpad zaten met tent.
Aan de andere kant was ook een sloot, ik heb geroepen naar de vissers ‘zouden jullie alsjeblieft willen blijven zitten?!’ En wat doet visser nummer 1 die gaat staan en draait zich mega lomp om.
Resulteerde in dat het paardje van dat stalgenootje doet een banketstaaf klein stapje naar achter en beland zo in de sloot -O-

Een voetganger heeft geprobeerd te helpen en mensen van stal waren er erg snel(leek wel uren te duren maar denk binnen 10 min dat ze er al waren) en die vissers maar kijken _-:(

die hebben een flinke uitbrander gehad van de manege eigenaar waarom je niet naast een ruiterpad moet gaan vissen :list:

(Tis gelukkig goed afgelopen met een schrammetje aan het been van het paard, 2 verloren achterbeenbeschermers, een zadel die vaak ingevet moest worden en veeeeeel spierpijn)

**Geplaatst**: 18-07-18 23:39

Geplaatst: 18-07-18 23:39

Ik ben ooit gaan buitenzijden en kwam op een veld uit waar ze blijkbaar een serie aan het opnemen waren, ging net niet in rengalop voorbij de camera oeps

Ook 2keer achter ons eigen paarden kunnen gaan omdat ze op hol sloegen (en de ene bijhouden op de fiers was maar niks

Of midden in,een strand rit beseffen dat je in volle galop over een naakt strand loopt (was dan nog met een mange

Of op een weg met aan beide kanten zand, jong paard bij, aan andere kant kwam een pony met daarbij een ruiter en fietser
Fietser komt naar ons gefietst en vroeg of ze in draf voorbij mochten
Wij Vriendelijk gezicht liever niet we hebben een jong paard bij
Kwam ze even later in volle galop voorbij geracet
Gelukkig deed mijn (toen)jonkie er niets op

Ooit jaar of 10 of jonger ik kon nog nier goed rijden maar ging wel mee op buitenrit met mijn oom op de fiets en een touw tijdens galopperen en draven
De andere (mijn moeder en nicht) vragen of ze mogen draven mijn oom gaat akkoord maar had geen oog meer op dar de pony niet vast was
Resultaat: pony mee weg & ik tegen de grond
Andere waren ondertussen in een kleine galop en mijn moeder is toen van een galopperend paard gesprongen van het schrikken (en mijn nicht de pony gevangen)

Of met een ander nicht en moeder met 2 paarden buiten ik op mijn moeders paard en mijn nicht haar net zadel mak paard mee aan de hand
Nu was hij zo braaf dar ze er op is gegaan en mijn moeder aan de hand met her paard is gegaan
Ik vraag of ik even mocht draven en ze gingen akkoord dus ik draaf aan
Na een tijdje hoor ik heel hard roepen ‘stoppen stoppen!
Paard van mijn nicht had de touw kapot gekregen en was er achter aangelopen
Mijn nicht is wel mooi blijven zitten

**Geplaatst**: 19-07-18 00:39

Geplaatst: 19-07-18 00:39

Een paar jaar terug was ik met een vriendin op de terugweg van onze buitenrit, we gingen de bocht om en toen hadden we opeens een dikke camera in ons gezicht. Ik schrok me kapot en we zijn snel doorgereden. Volgende dag opeens allemaal berichtjes van die vriendin; waren we te zien op nieuwsuur :')

We zijn tezien op 2:27
https://nos.nl/nieuwsuur/video/2101100- ... shell.html

**Geplaatst**: 19-07-18 01:06

Geplaatst: 19-07-18 01:06

Onderweg in een smal bospad ineens naast je in de bossen een dildo zien liggen. :')

Achtervolgd worden door vluchtelingen

Dat was echt niet grappig, dacht echt dat ze me van het paard wilde trekken.

En verdwaald zijn, door de bosjes ineens op een 80km weg uitkomen en er gelukkig een ANWB auto ons de weg terug (door de bosjes) kon wijzen.

Ik reed ooit een schimmel ruin voor een man bij, was 1.80 hoog. Op een buitenrit kwam er een jongetje naar mij toe met de vraag of het Amerigo was. Om hem in zijn fantasie te houden heb ik gezegd dat het inderdaad Amerigo was en dat ik hem deed verzorgen als Sinterklaas weer terug in Spanje is, zodat als hij weer aankwam in Nederland, Amerigo goed verzorgt en gereden is geworden.

En het allervieste, ik was samen met een vriendin aan het uitrijden waarnaar we een fietsende man tegemoet kwamen in het bos die ons zei dat we erg mooie paarden hadden, gevolgd met dat er ook wel erg mooie ruiters op de paarden zaten. Nou goed bedankt, dat laatste hoefde niet hoor. :')

De man zelf zag er niet bepaald verzorgd uit en was maar een vies mannetje.

**Geplaatst**: 19-07-18 10:41

Geplaatst: 19-07-18 10:41

vikawiek schreef:
Een paar jaar terug was ik met een vriendin op de terugweg van onze buitenrit, we gingen de bocht om en toen hadden we opeens een dikke camera in ons gezicht. Ik schrok me kapot en we zijn snel doorgereden. Volgende dag opeens allemaal berichtjes van die vriendin; waren we te zien op nieuwsuur
We zijn tezien op 2:27
https://nos.nl/nieuwsuur/video/2101100- ... shell.html

Knappe Haf

Tja, op die manier heb ik al twee keer met paard de plaatselijke Opsporing Verzocht gehaald. _O-

Klein beetje bizar, als in dat ik ze dus gewoon echt niet allemaal recht in de kop heb hangen...
Ik raak altijd wel enthousiast als ik ineens ergens een paard spot. Chronisch paardengek, dan heb je dat zo. Soms word ik iets te enthousiast en ga ik "Paardje!" kraaien.
Zo ook die keer dat we een bos uitkwamen en een paard in een paddock zagen staan. Vooral de reactie van vzpaard was prachtig. Die draaide d'r hoofd om naar mij met een blik van "Uh...kweenie hoor, maar kijk voor de gein eens waar je al twee uur op zit met je dikke reet?!? >;)

" en daarna die "I'm with stupid" zucht van d'r _O-

.
VZpaard kon sowieso ook wel grappig reageren. Ook eens buiten, kwamen er kindjes aan fietsen. "Paardje, kijk, paardje!". En wat doet paard? Die kijkt met grote ogen om zich heen. "Waar?!?Waar Paardje?". Waarop ik ze op de hals klop "Uhm, denk dat ze jou bedoelen, mop" en paard maar weer diep zucht "O ja...". _O-

(dat bedoel ik dus, ik ben zelf wat bizar met mijn invullingen van wat paard zou kunnen denken, maar he, ze kon ook zulke expressieve koppen trekken)

Niet bizar, maar gewoon zó ontzettend gaaf, was die keer op rit dat ik naar links keek en letterlijk op armafstand midden in een buizerd keek. Zó mooi om zo'n vogel zo dichtbij te mogen zien...

**Geplaatst**: 19-07-18 11:24

Geplaatst: 19-07-18 11:24

Wat leuk, vikawiek! Stoer hoor,zonder zadel rijden in een aardbeving gebied

Ik reed op manege Filip Dros in Zandvoort. Er werd een dagvullende strandrit naar Noordwijk georganiseerd, en ik mocht voor het eerst mee. Gewéldig! 's ochtends om 9:00 weg, bijna het héle strand voor onszelf. Keihard zand,dus we gingen even een stuk in rengalop.Ik had wel vaker buitenritten gedaan waar een galopje werd gemaakt,maar dit was andere koek! Zó pittig had ik deze manege pony nog nooit meegemaakt..Had ook nooit gedacht dat hij überhaupt zo hard kón-hahaha
Fantastisch vond ik het..en dan de afslag Noordwijk- héél stijl door het mulle zand omhoog- ook een héle ervaring. Lunch in Noordwijk en daarna weer de terugrit. Het was inmiddels aardig zonnig geworden en ook flink druk op het strand. Maar het zal april geweest zijn,want we mochten nog op het strand. Op een gegeven moment begonnen meisjes die vóór mij reden te giechelen. Ik had het eerst niet in de gaten,maar even later waren we omringd door allemaal blote geslachtsdelen plus hun rechtmatige eigenaars en eigenaressen. Nou dat was natuurlijk hilarisch als 10-jarig meisje zijnde. Wisten wij veel dat het daar een naaktstrand was.. :')

**Geplaatst**: 20-07-18 12:25

Geplaatst: 20-07-18 12:25

Dit verhaal gaat niet over een echte buitenrit maar ik moest wel een buitenrit maken om vanaf mijn oude stal naar de onderlinge wedstrijd te rijden.

Een stalgenootje fietste naast mij, haar moeder reed achter mij met de auto. Het was best een drukke smalle weg met veel groot verkeer. Mijn paard is wel ervaren en kijkt nergens van op maar hij is volledig in paniek geraakt toen er twee choppers aan kwamen. Toen ze ons net voorbij kwamen gaven ze extra gas waardoor die uitlaat ging klappen (ofzo) en toen voelde ik gewoon zijn achterhand onder mij komen en hij is in volle rengalop (a 50kmpu) die drukke 60 weg over gegaan. Hij ging zo hard dat zijn beenbeschermers afvlogen.

Mensen die zeggen, je had hem moeten omtrekken... Dat kon écht niet. Toen kwam ik op een kruispunt en dat is waar het echt mis had kunnen gaan. Gelukkig kwam er niemand van rechts aan, als dat wel zo was dan kon ik dit nu misschien niet zo na vertellen. Die choppers reden ons toen weer voorbij en gaven weer extra gas waardoor hij nog harder ging galopperen en toen besloot om op dat kruispunt rechtsaf te gaan. Ik zag de grond al dichtbij komen en denk oliebol.. nu gaan we. Maar nee, ponylief heeft mij veilig naar een rustig punt gebracht en dat was het moment dat ik hem eindelijk tot stilstand kreeg. Stalgenootje kwam er later pas aan, want die fietste een heel stuk achter ons. Haar moeder reed 50kmpu om ons bij te houden. Ik stapte af, checkte hem overal en ben toen in keihard janken uitgebarsten. M'n knieen bewogen van links naar rechts.. Nog nooit zoiets meegemaakt.

Paard oke, ik ook oke.. Maar sinds dien durf ik niet echt meer naar buiten. Motoren heb ik niet weer gezien. :-(

**Geplaatst**: 20-07-18 12:40

Geplaatst: 20-07-18 12:40

Oh wat een heerlijk topic (sommige verhalen zijn wat minder heerlijk, maargoed

)

Laaaang geleden als klein guppie op m'n eerste buitenrit met de manege. Kwamen twee meiden met pony's in volle galop de berg AF geraced. Ze waren echt tegen elkaar aan het racen, schreeuwend en al. Begeleider heeft dr pony dwars op het pad gezet en daardoor knalde die 2 meiden links en rechts om ons heen het bos in. (Wij stonden allemaal stil aan de zijkant van het pad).
Pony waar ik opzat was doodbraaf maar dit kon ze niet hendelen. Draaide op dr achterbenen om en spurtte terug naar huis _O-

Grootste probleem was dat ik ook de rest achter me aankreeg. Nog 2 ponys en 2 shetlanders. Heb op een of andere manier toen wel kunnen remmen voor we bij de weg kwamen die we net overgestoken waren

Wordt vandaag de dag nog steeds over gesproken haha

**Geplaatst**: 20-07-18 12:47

Geplaatst: 20-07-18 12:47

Wow! Wat een heftig verhaal van het op hol slaande paard door die motoren. Echt gevaarlijk.. en wat onoplettend van die chopper rijders of juist gemeen dat ze optrekken precies naast paarden. Je wéét dat je dan zó n keihard knalgeluid maakt. Kan me voorstellen dat je niet meer buiten wil rijden.
Ook voorál niet doen, tot je je angst helemaal hebt overwonnen..

**Geplaatst**: 20-07-18 13:03

Geplaatst: 20-07-18 13:03

Wat een verhalen hé, je maakt toch wat mee.

Naast de klassiekers zoals wielrenners, loslopende honden en gezinnen op het ruiterpad heb ik ook wat gekkere dingen meegemaakt.

Jaren geleden. Op een van de eerste buitenritten met mijn toen jonge paard sloot ik aan bij een groepsrit van de manege. Was een drukke rit, ik werd samen met nog twee mensen met een onervaren paard achterop gezet (niet geheel de handigste positie met een jong paard, maar soit). Het ging al snel mis toen een draf werd ingezet op een smal bospad met boomstronken en wat naast een sloot lag. Het paard voor me gleed uit, viel en schoof met ruiter en al 1,5 meter naar beneden de sloot in.

Beiden hielden er gelukkig niets aan over behalve een nat pak. Daarna is deze combinatie vooraan in de groep gezet en ging de rit verder. Ik kwam helaas terecht achter een paard met losse achterbenen, wat al niet helemaal fijn was, omdat ik op een jong paard reed. Daarnaast vonden twee meiden vooraan in de groep het ook een leuk spel om de paarden in te houden in draf en daarna hard bij te galopperen... Er werd helaas niets van gezegd.

Verderop in het bos reed de groep in stap langs een weide koeien. Toen deze de groep zagen, kwamen ze allemaal aangerend. De hele groep (Nota Bene manegepaarden) schrok hiervan en ging er in volle galop vandoor, behalve mijn brave dodo die ik gelukkig kon inhouden, waardoor degene achter mij haar paard in de kont van de mijne kon parkeren. Ik ben stil blijven staan totdat de koeien uitgerend waren (de groep was inmiddels al lang uit het zicht verdwenen). Daarna hebben we de koeien in stap gepasseerd en hebben we later in draf de hoefafdrukken van de groep gevolgd en hebben ze zo een eind verderop teruggevonden.

Eenmaal terug op de manege vroeg de manege eigenaresse hoe de rit was. Na verteld te hebben dat het op zijn zachtst gezegd nogal enerverend was, antwoordde ze: "ach dat houd je toch altijd met die jonge paarden". Dat was meteen de laatste keer dat ik daar een groepsbuitenrit heb gemaakt

**Geplaatst**: 20-07-18 13:17

Geplaatst: 20-07-18 13:17

Ik bedenk er nog een uit de tijd dat ik nog de manegegroepen deed :))

Hele rit al bijna achter de rug, lekker gereden, goede groep dus ook lekker kunnen galopperen. Niemand eraf gevallen, niemand bang geworden, fijn aan het uitstappen richting huis +:)+

. Nog 10 minuutjes.
Twee haflingers in de groep.
Haflinger 1 denkt 'hele rit gehad, warm en bezweet, bijna thuis, ik schud mijzelf eens lekker uit

'. Valt de toerist er af :')

Haflinger 2 denkt :)*

'Goed plan!' en schudt zichzelf ook even uit :')

Ligt toerist nummer 2 er ook naast

Ben je al bijna klaar met de rit, geen noemenswaardige incidenten, liggen er binnen 2 minuten 2 ruiters naast omdat de paarden zich even goed uitschudden

**Geplaatst**: 20-07-18 13:29

Geplaatst: 20-07-18 13:29

Heb nog een rare ervaring; we gingen een keer een rondje stappen door het park rondom de plaatselijke rijvereniging. Waren met zn drieën. Ik,andere lesklant en eigenares van vereniging. We kwamen bij een vijver en moesten over een bruggetje. Eigenares op haar paard voorop, paard zette geen stap verder. "Die brug beweegt!" Het was inderdaad een licht bewegende brug,dat was gewoon de constructie. Verder niks aan de hand. Mens begon volkomen hysterisch te flippen dat we óók niet terug konden,want dan zouden ze op hol slaan. Dus ik vraag;zal ik dan maar even afstappen, dan loop ik met paard aan de hand eroverheen,dan loopt de rest mee. Géén reactie $:\$ dus ik zeg het nog eens, en weer niks, dus ik denk: ik doe het maar..hop,even eraf, loop rustig met paard aan de hand over de brug,kijk even over mn schouder of de rest volgt,dat was het geval,dus prima en toppie zou je zeggen, begint dat mens me toch te brullen:DÓÓR LOPEEEEN!!! 8)7

ik liep gewoon rustig door, keek alleen maar of de rest volgde :roll:

we waren veilig aan de overkant, ik stapte weer op,dankjewel dat je zo doortastend hebt gehandeld? Neuh.. ik hoef heus geen dankjewel,maar om nou als "instructrice" zijnde, je als brullend klein kind op te stellen,(worden paarden óók niet rustiger op) >;)

tja.. de periode daarna heeft ze alles in het werk gesteld om mij en later mn dochter daar weg te pesten. Maar dat past misschien béter in het topic: Meest bizarre wegtreiter-acties in het paardenwereldje :))