Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-07-18 22:48

Re: Dat had ik graag geweten voordat ik een paard kocht...

Geplaatst: 07-07-18 22:48

Qua financiën; ik zou je willen adviseren ca 2500,- achter de hand te houden waardoor je extra hulp kan inschakelen van prof's of voor onverwacht hoge DA kosten. Mocht je wat gebruiken van dat potje ook direct weer aanvullen. Financiële rust is wel zo fijn.

Verder is het gewoon best een hele verantwoording die je niet hebt als je een verzorgpaard hebt. Ook al voelde dat toen wel zo, met een eigen paard is het toch nog weer anders. Dat bedoel ik niet negatief overigens hoor ;-)

.

**Geplaatst**: 07-07-18 22:54

Geplaatst: 07-07-18 22:54

Dat ze van porselein zijn, vaak mijn nachtmerries zijn en ik me de prive sponsor voel van de Porsche van mijn dierenarts -O-

**Geplaatst**: 07-07-18 23:14

Geplaatst: 07-07-18 23:14

Dat het geen hobby meer is maar een levensstijl. Ok, ik verzorg ze nu zelf, maar het had en heeft echt een enorme inpakt gehad om opeens echt verantwoordelijk te zijn voor een dier. Even een weekendje weg? Vergeet het. Dagje weg? Paarden moeten gebeuren. Dus of je verkort je dag weg of je staat doodop ‘s avonds nog te mesten en te voeren.

Nu bv. Zowel mijn vriend als ik hebben zo een nood aan een week vakantie. We hebben nu wel iemand die de paarden wil verzorgen voor die week, maar ons geblesseerd veulen vraagt een specifieke zorg die die persoon door gebrek aan ervaring niet kan verlenen. Dus... We blijven thuis

Ook de twijfel bij een medisch probleem. Wanneer bel je, wanneer niet? Geldzorgen. Oh man, ik heb echt nog de rosse centjes bij elkaar geschraapt en rekeningen uitgesteld.

Niet te vergeten, mensen die het opeens beter lijken te weten en jou hun mening willen opdringen. Of die gewoon zeggen dat je slecht bezig bent, gewoon omdat je het niet doet via hun visie.

Ik wou dat ik kon zeggen: Het was het allemaal waard. Maar heel eerlijk, dat kan ik niet. Ik geniet elke dag van mijn paarden, maar ik heb er wel spijt van dat ik op mijn 18de al alles zelf ben beginnen doen en ze niet op pension heb gezet. Ik ben vergeten genieten van mijn jeugd.

Maar, je bent wel 100x trotser op jouzelf en je paard als je wat bereikt. Je hebt een betere band, simpelweg omdat het echt jou paard is. Als je geniet geniet je 10x zo hard. En de vrijheid om te doen en laten wat je wilt met jou paard is onbetaalbaar

Ik kan niet meer zonder paarden, maar zo eens een maandje zonder is eigenlijk wel welkom

**Geplaatst**: 07-07-18 23:17

Geplaatst: 07-07-18 23:17

Dat onze 2 dochters binnen een jaar op onze ruin uitgekeken waren.

**Geplaatst**: 07-07-18 23:27

Geplaatst: 07-07-18 23:27

DeMolenhoek schreef:
Dat het geen hobby meer is maar een levensstijl. Ok, ik verzorg ze nu zelf, maar het had en heeft echt een enorme inpakt gehad om opeens echt verantwoordelijk te zijn voor een dier. Even een weekendje weg? Vergeet het. Dagje weg? Paarden moeten gebeuren. Dus of je verkort je dag weg of je staat doodop ‘s avonds nog te mesten en te voeren.

Nu bv. Zowel mijn vriend als ik hebben zo een nood aan een week vakantie. We hebben nu wel iemand die de paarden wil verzorgen voor die week, maar ons geblesseerd veulen vraagt een specifieke zorg die die persoon door gebrek aan ervaring niet kan verlenen. Dus... We blijven thuis

Ook de twijfel bij een medisch probleem. Wanneer bel je, wanneer niet? Geldzorgen. Oh man, ik heb echt nog de rosse centjes bij elkaar geschraapt en rekeningen uitgesteld.

Niet te vergeten, mensen die het opeens beter lijken te weten en jou hun mening willen opdringen. Of die gewoon zeggen dat je slecht bezig bent, gewoon omdat je het niet doet via hun visie.

Ik wou dat ik kon zeggen: Het was het allemaal waard. Maar heel eerlijk, dat kan ik niet. Ik geniet elke dag van mijn paarden, maar ik heb er wel spijt van dat ik op mijn 18de al alles zelf ben beginnen doen en ze niet op pension heb gezet. Ik ben vergeten genieten van mijn jeugd.

Maar, je bent wel 100x trotser op jouzelf en je paard als je wat bereikt. Je hebt een betere band, simpelweg omdat het echt jou paard is. Als je geniet geniet je 10x zo hard. En de vrijheid om te doen en laten wat je wilt met jou paard is onbetaalbaar Ik kan niet meer zonder paarden, maar zo eens een maandje zonder is eigenlijk wel welkom

Dit herken ik toch ook ! Ik kan echt niet zonder ze maar ik zeg toch altijd dat ik in een volgend leven ga joggen

**Geplaatst**: 07-07-18 23:37

Geplaatst: 07-07-18 23:37

Goh, dat is een lastige. Graag had ik van te voren geweten dat ik sommige stalgenoten op afstand had moeten houden. En vooral duidelijk moeten maken dat ze niet zomaar mijn pony hadden mogen pakken. Kan dat mens nog steeds wel schieten

**Geplaatst**: 07-07-18 23:39

Geplaatst: 07-07-18 23:39

Ik had graag van te voren willen weten dat de perfecte stal niet bestaat. Dat had een hoop gepieker gescheeld én dat de stallingen veranderen qua behoefte van jou en je paard.

Ook had ik graag willen weten dat het écht meer stress is dan een familiepaard waar je de stress kan delen met de familie. Al zou ik nooit meer anders willen. Én ik had graag in de toekomst willen kijken wbt stalgrnootjes met 'onschuldige' blauwe ogen

**Geplaatst**: 07-07-18 23:40

Geplaatst: 07-07-18 23:40

Niet echt iets wat ik van te voren niet wist, maar wel dingen die ik pas echt goed besefte toen ik een eigen paard kreeg ipv verzorgpaarden:

De verantwoordelijkheid ligt helemaal bij jou. Jij moet keuzes maken over de gezondheid van je paard en het is jouw geld dat er aan op gaat. En geloof me... het geld gaat eraan op .
Voor mij betekent het financieel dat ik niet veel geld aan mezelf kan uitgeven. Geen dure kleding, alles uit de uitverkoop. Keuzes tussen de osteopaat laten komen voor mijn paard of zelf een nieuwe broek, ik kies altijd voor het eerste. Dat komt door dat stuk verantwoordelijkheid dat je draagt.
Op vakantie toch in je achterhoofd jezelf afvragen hoe het met je paard gaat, ondanks dat die heel goed verzorgd wordt door pensionstalhouders en vriendinnen.
In het weekend op een feestje vroeg naar huis gaan omdat je de volgende ochtend iets met je paard hebt.
Periodes dat je paard een blessure heeft en je voor keuzes komt te staan die hoe dan ook vervelend gaan uitpakken.
Sociaal leven wat op een laag pitje staat of zich totaal in de paardenwereld afspeelt omdat het anders niet te combineren valt.
Na je werk nooit niets te doen hebben want je moet nog naar je paard.
Etc etc.

Bovenstaande klinkt misschien negatief, maar voor mij is het het allemaal waard.
Maar er zijn gewoon periodes waarin het allemaal niet zo leuk is om paardeneigenaar te zijn.
Ik heb nooit gedacht; had ik haar maar niet gekocht.
Zou ook nooit zonder haar kunnen,
Als je me vraagt of ik een nieuw paard zou nemen als deze er niet meer is... ik denk het niet.
Maar de kans is groot dat ik het zo mis, dat ik toch weer overstag ga

**Geplaatst**: 07-07-18 23:52

Geplaatst: 07-07-18 23:52

En, wat het het ook allemaal waard maakt is het kicken gevoel als je iets bereikt wat je samen eerst niet kon. Of dat nou een goed gereden oefening is, een ontspannen rondje door het bos zonder schrikmomenten of een paard dat opeens komt knuffelen terwijl het eerst een wat gesloten paard was..

Dat zijn de dagen dat ik met een nog grotere glimlach naar huis ga.

**Geplaatst**: 08-07-18 00:12

Geplaatst: 08-07-18 00:12

Yontheke schreef:
Cayenne schreef:
Dat afscheid nemen zo'n pijn kan doen!

Dit! En dat paarden echt ontiegelijk veel kunnen mankeren waardoor de lol er snel vanaf is soms. Heb er 2 laten gaan op 3 jaar tijd.

Precies dit.. wanneer je een jong gezond paard hebt wat ineens hoefkatrol heeft en geen zwaar werk meer aan kan. Als dat het enige paard is wat je hebt/rijdt moet je kiezen tussen je hobby (=de sport als in niveau) en je huisdier (het paard als je maatje)

**Geplaatst**: 08-07-18 00:20

Geplaatst: 08-07-18 00:20

Van te voren nadenken bij wat als... Wat als je 2x per dag lange tijd medicatie moet geven of een been moet koelen etc, lukt je dat of sta je op een stal waar men het kan doen? Houd rekening met het ergste eigenijk.

Daar had ik nooit over nagedacht en toen ik dat weken moest doen was het echt moeilijk om voor elkaar te krijgen.

**Geplaatst**: 08-07-18 00:24

Geplaatst: 08-07-18 00:24

Lees hier een bedrag van 2500 achter de hand. Mijn jonge, kerngezonde paard overleed 1,5 jaar terug, dat kostte me meer dan het dubbele, en dan dat bedrag nogmaals voor een nieuw paard en toebehoren. Verkijk je hier niet op! Het was voor mij altijd een beetje een ver van mn bed show, maar behalve de enorme leegte en het grote verdriet, heeft ook het financiële plaatje diepe impact gehad. Ik ben dankbaar voor de manier waarop het bij mij gelopen is, maar het maakt wel dat mijn huidige paard in de verzekering zit, en blijft, totdat ik weer een vette spaarrekening heb. Veel mensen vinden dat onzin en zeggen, zet zelf wat apart. Maar ik wil gewoon alles voor mijn paard kunnen doen als er wat gebeurt, en dan scheelt zo’n verzekering toch echt wel aanzienlijk. De ver van mn bed show geloof ik niet meer in.

Mijn paard heeft trouwens koliek gehad, thuis paar keer dierenarts erbij, daarna 5 dagen op de kliniek en uiteindelijk inslapen. Ze is niet geopereerd, was in haar geval niet kans-vergrotend. Qua kosten maakte het elkaar nauwelijks wat. (Reden dat ik voor niet opereren heb gekozen is dat het herstel zonder makkelijker zou zijn mocht ze erdoor zijn gekomen)

Laatst bijgewerkt door Caily op 08-07-18 00:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-07-18 00:27

Geplaatst: 08-07-18 00:27

Ik had graag willen weten vooraf dat ik me altijd zorgen zou blijven maken om paard. Of dit nu is om een losse tand of een wondje... Ik maak me altijd zorgen. Soms ook echt onnodig, maar dat zou wel eens fijn zijn om dat uit te kunnen zetten naast alle drukte van werk etc.

**Geplaatst**: 08-07-18 00:27

Geplaatst: 08-07-18 00:27

Dat jij degene bent die moet beslissen of je paard mag blijven leven of niet, als er een ernstige blessure komt of je paard wordt afgekeurd om nog mee te kunnen rijden.
Wat doe je dan, ga je jarenlang betalen en zorgen voor een paard waar je niets mee kan maar die eigenlijk nog te goed is voor de dood?

Dit is erg eenvoudig als je paarden bij huis hebt, en één paard meer of minder niets uitmaakt.
Dan kun je er gerust een 'grasmaaier' bij houden.
Maar als je 1 paard in pension hebt, dan is het een heel ander verhaal.

**Geplaatst**: 08-07-18 00:32

Geplaatst: 08-07-18 00:32

Nou Barbet, weet niet of jij de paarden aan huis hebt, maar ik ben dat dus absoluut niet met je eens. Wellicht kost bij huis iets minder geld (wat er ook maar vanaf hangt, ik kan goedkoper op een weiland in pension staan dan ik nu thuis kwijt ben per paard), maar het werk is een stuk meer, de risico’s en de ruimte ook. En dat gaat toch echt per paard omhoog.

Om van de emotie van er elke dag tegenaan moeten kijken (eeuwige zorgen) nog maar te zwijgen...

**Geplaatst**: 08-07-18 00:35

Geplaatst: 08-07-18 00:35

Ik sluit me vooral aan bij het feit dat het moeilijk is om een stalling te vinden waar je helemaal tevreden mee bent, het is nergens perfect. Je moet dat ook een beetje kunnen loslaten, maar helaas in mijn geval blijf ik daar toch vaak over piekeren. Om die reden heb ik ooit besloten om zelf een weitje te huren en alles zelf te doen, maar daar heb ik mij echt flink op verkeken, dat zou ik nooit meer doen.

Ik had ook graag van tevoren geweten dat het ook niet altijd makkelijk is om goede maar vooral kundige hulptroepen te vinden - dierenarts, tandarts, hoefsmeden, zadelmakers, osteopaten..... Dat vergt veel tijd en aandacht vind ik zelf, ik ben denk ik al 8x van smid veranderd inmiddels.

En ik heb het zelf niet nodig, maar ik weet dat veel stalgenoten moeite hebben om een goede en betrouwbare verzorg(st)er te vinden, dit kan ook nogal wat stress opleveren. Of stel je wordt opeens ernstig ziek of breekt je been? Wie gaat er dan voor de paarden zorgen... Daar lig ik nog wel eens over te piekeren.

En het is hierboven al een keer genoemd, maar als je op vakantie bent (terwijl je alles tip top hebt geregeld) dat je je toch afvraagt hoe het met je paard gaat.

Misschien ook kritiek vanuit andere... paardenwereld kan hard zijn en mensen willen zich overal ongevraagd mee bemoeien. Ik ben dan een Parelli student en ik doe alleen natural horsemanship met mijn paard. Voor veel mensen vergt dit onbegrip en snappen bijvoorbeeld niet wat ik aan het doen ben, maar dat is in ieder gebied anders.

Gelukkig kan ik het allemaal redelijk goed combineren, ik ben ook echt een recreatieruiter, ik ben bijna dagelijks op stal maar doe bij lange na niet altijd iets met mijn paard. Sommige mensen vinden dat moeilijk om los te laten, omdat ze zich schuldig voelen bijvoorbeeld. Ligt ook aan wat voor type paard je hebt, mijn paard kan prima 2 weken stil staan zonder problemen terwijl de ander dan stuiterend de stal uitloopt.

En inderdaad..... kosten

**Geplaatst**: 08-07-18 00:38

Re: Dat had ik graag geweten voordat ik een paard kocht...

Geplaatst: 08-07-18 00:38

Dat de moederlijn van een paard doorslaggevend is.

**Geplaatst**: 08-07-18 01:06

Geplaatst: 08-07-18 01:06

NatasjavE schreef:
Dat de moederlijn van een paard doorslaggevend is.

In welk opzicht? Ik snap jou als fokker natuurlijk, maar denk dat de gemiddelde particulier hier geen snars van begrijpt, en vooral niet in welk opzicht deze informatie ook voor hun nuttig is.

**Geplaatst**: 08-07-18 02:06

Geplaatst: 08-07-18 02:06

Dat een passend zadel vinden niet altijd zo makkelijk is... Dat is denk ik mijn grootste ergernis geweest toen ik net mijn paard kocht.

Ondertussen gelukkig een hele goede zadelpasser/maker gevonden. Jammer genoeg kende ik hem 7 jaar geleden bij de aankoop van mijn paard nog niet.

**Geplaatst**: 08-07-18 08:15

Geplaatst: 08-07-18 08:15

Caily schreef:
NatasjavE schreef:
Dat de moederlijn van een paard doorslaggevend is.

In welk opzicht? Ik snap jou als fokker natuurlijk, maar denk dat de gemiddelde particulier hier geen snars van begrijpt, en vooral niet in welk opzicht deze informatie ook voor hun nuttig is.

Er zijn een heleboel mensen die een eerste paard kopen en dan een merrie om ook eens een veulentje mee te fokken,

Zo ben ook ik begonnen. En nee die merrie was niet de meest geschikte als fokmerrie was.

Ik dacht toen ohh een hengst erop en die verbeterd het meeste wel. Nu weet ik dat je met een goede merrie moet beginnen.

Realiseer me ook dat ik beter had neer kunnen typen dat de moeder van doorslaggevend belang is. Dat was wat ik er min of meer mee bedoelde. De merrie zelf en haar afstamming.

Realiseer dat veel mensen er geen snars van snappen. Ik had als ik er op terugkijk graag meer van afgeweten op dat moment.

Overigens ben ik geen Fokker hoor. Meer iemand die graag zo af en toe een veulen fok.

**Geplaatst**: 08-07-18 08:27

Geplaatst: 08-07-18 08:27

NatasjavE schreef:
Dat de moederlijn van een paard doorslaggevend is.

Dat is er bij mij zo hard in geslagen :')

Maddoxx schreef:
Cayenne, ook dit heb ik helaas al geleerd... (Verzorgpaarden die verkocht werden)
Tuurlijk, het is wat anders dan de dood, maar toch zijn ze er niet meer, one way or the other.

Als het je eigen paarden zijn is dat echt anders hoor.

Het enige wat ik kan bedenken zijn inderdaad de zorgen die je kunt hebben. Mijn paarden zijn momenteel gelukkig en gezond, maar ik heb echt al wel wat slapeloze nachten gehad. Verder dat het veel tijd kost en het een bodemloze put is was voor mij geen verassing.

**Geplaatst**: 08-07-18 08:39

Geplaatst: 08-07-18 08:39

BrittS schreef:
Dat het zo moeilijk zou zijn om een fatsoenlijke stalling te vinden waar je helemaal tevreden mee bent

Dit!!!

**Geplaatst**: 08-07-18 08:51

Geplaatst: 08-07-18 08:51

RoyceMack schreef:
Ik had graag willen weten vooraf dat ik me altijd zorgen zou blijven maken om paard. Of dit nu is om een losse tand of een wondje... Ik maak me altijd zorgen. Soms ook echt onnodig, maar dat zou wel eens fijn zijn om dat uit te kunnen zetten naast alle drukte van werk etc.

Precies dit! Meestal gelukkig onnodig maar ik maak me heeel vaak zorgen om elk klein dingetje. Kan er soms niet van slapen! Gelukkig heeft die van mij nog nooit wat ernstigs gehad maar op welke ziektes ik allemaal wel niet heb gegoogled..

**Geplaatst**: 08-07-18 08:51

Geplaatst: 08-07-18 08:51

Caily schreef:
Lees hier een bedrag van 2500 achter de hand. Mijn jonge, kerngezonde paard overleed 1,5 jaar terug, dat kostte me meer dan het dubbele, en dan dat bedrag nogmaals voor een nieuw paard en toebehoren. Verkijk je hier niet op! Het was voor mij altijd een beetje een ver van mn bed show, maar behalve de enorme leegte en het grote verdriet, heeft ook het financiële plaatje diepe impact gehad. Ik ben dankbaar voor de manier waarop het bij mij gelopen is, maar het maakt wel dat mijn huidige paard in de verzekering zit, en blijft, totdat ik weer een vette spaarrekening heb. Veel mensen vinden dat onzin en zeggen, zet zelf wat apart. Maar ik wil gewoon alles voor mijn paard kunnen doen als er wat gebeurt, en dan scheelt zo’n verzekering toch echt wel aanzienlijk. De ver van mn bed show geloof ik niet meer in.

Mijn paard heeft trouwens koliek gehad, thuis paar keer dierenarts erbij, daarna 5 dagen op de kliniek en uiteindelijk inslapen. Ze is niet geopereerd, was in haar geval niet kans-vergrotend. Qua kosten maakte het elkaar nauwelijks wat. (Reden dat ik voor niet opereren heb gekozen is dat het herstel zonder makkelijker zou zijn mocht ze erdoor zijn gekomen)

Dit. Wij zitten met ons veulen al een €2000 kliniek, €600 dierenarts en dan hebben wij nog een hoop spul aangekocht. Wij hebben heel veel zelf gedaan wat de rekening met nog een dikke €750 heeft gedrukt. €2500 is zo op.

Barbet: Klinkt wel leuk en makkelijk. Maar ik heb de pech gehad om op korte tijd al mijn rijpaarden te zien uitvallen aan blessures/dood. Was mijn eerste paard dood aan kanker toen ze 4.5 jaar was, kocht ik een nieuwe die na een jaar melanomen en artrose had ontwikkeld op zodanig niveau dat die de wedstrijdsport niet meer aankon. Zo heb ik nog wat pech gehad en uiteindelijk stonden er 3 geblesseerde/oude paarden op mijn wei die echt wel wat meer kosten dan pension. Ok, ik heb ze kunnen houden, maar ik heb hierdoor 5 jaar geen rijpaard kunnen hebben.

**Geplaatst**: 08-07-18 09:01

Geplaatst: 08-07-18 09:01

Dat je niet alleen heel veel leert over paarden, maar ook over jezelf. Ik ben mezelf aardig tegengekomen (en nog). Erg nuttig, maar ook confronterend.