RoyceMack schreef:Ik had graag willen weten vooraf dat ik me altijd zorgen zou blijven maken om paard. Of dit nu is om een losse tand of een wondje... Ik maak me altijd zorgen. Soms ook echt onnodig, maar dat zou wel eens fijn zijn om dat uit te kunnen zetten naast alle drukte van werk etc.
Tarico schreef:RoyceMack schreef:Ik had graag willen weten vooraf dat ik me altijd zorgen zou blijven maken om paard. Of dit nu is om een losse tand of een wondje... Ik maak me altijd zorgen. Soms ook echt onnodig, maar dat zou wel eens fijn zijn om dat uit te kunnen zetten naast alle drukte van werk etc.
Dit inderdaad! Die van mij zit al sinds maart in de lappenmand en wat heeft me dat een slapeloze nachten gekost en nog steeds.
De dierenartskosten vliegen nu ook de pan uit dus ik zou een behoorlijk bedrag achter de hand houden.
Yontheke schreef:Cayenne schreef:Dat afscheid nemen zo'n pijn kan doen!
Dit! En dat paarden echt ontiegelijk veel kunnen mankeren waardoor de lol er snel vanaf is soms. Heb er 2 laten gaan op 3 jaar tijd.
Lukasje schreef:DeMolenhoek schreef:Dat het geen hobby meer is maar een levensstijl. Ok, ik verzorg ze nu zelf, maar het had en heeft echt een enorme inpakt gehad om opeens echt verantwoordelijk te zijn voor een dier. Even een weekendje weg? Vergeet het. Dagje weg? Paarden moeten gebeuren. Dus of je verkort je dag weg of je staat doodop ‘s avonds nog te mesten en te voeren.
Nu bv. Zowel mijn vriend als ik hebben zo een nood aan een week vakantie. We hebben nu wel iemand die de paarden wil verzorgen voor die week, maar ons geblesseerd veulen vraagt een specifieke zorg die die persoon door gebrek aan ervaring niet kan verlenen. Dus... We blijven thuis
Ook de twijfel bij een medisch probleem. Wanneer bel je, wanneer niet? Geldzorgen. Oh man, ik heb echt nog de rosse centjes bij elkaar geschraapt en rekeningen uitgesteld.
Niet te vergeten, mensen die het opeens beter lijken te weten en jou hun mening willen opdringen. Of die gewoon zeggen dat je slecht bezig bent, gewoon omdat je het niet doet via hun visie.
Ik wou dat ik kon zeggen: Het was het allemaal waard. Maar heel eerlijk, dat kan ik niet. Ik geniet elke dag van mijn paarden, maar ik heb er wel spijt van dat ik op mijn 18de al alles zelf ben beginnen doen en ze niet op pension heb gezet. Ik ben vergeten genieten van mijn jeugd.
Maar, je bent wel 100x trotser op jouzelf en je paard als je wat bereikt. Je hebt een betere band, simpelweg omdat het echt jou paard is. Als je geniet geniet je 10x zo hard. En de vrijheid om te doen en laten wat je wilt met jou paard is onbetaalbaar Ik kan niet meer zonder paarden, maar zo eens een maandje zonder is eigenlijk wel welkom
Dit herken ik toch ook ! Ik kan echt niet zonder ze maar ik zeg toch altijd dat ik in een volgend leven ga joggen
Tigra_ schreef:Goh, dat is een lastige. Graag had ik van te voren geweten dat ik sommige stalgenoten op afstand had moeten houden. En vooral duidelijk moeten maken dat ze niet zomaar mijn pony hadden mogen pakken. Kan dat mens nog steeds wel schieten
RoyceMack schreef:Ik had graag willen weten vooraf dat ik me altijd zorgen zou blijven maken om paard. Of dit nu is om een losse tand of een wondje... Ik maak me altijd zorgen. Soms ook echt onnodig, maar dat zou wel eens fijn zijn om dat uit te kunnen zetten naast alle drukte van werk etc.