Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-05-18 23:23

Geplaatst: 21-05-18 23:23

Kelly_ann schreef:
Ik was (en ben) dus van mening dat een goed opgeleid paard door diverse ruiters te besturen moet zijn. En na een onhandige rit van een te ruwe/onhandige ruiter kost het als het goed zit in de basis geen weken om dat te herstellen. Dát getuigt van een goed karakter en dat willen we toch allemaal? Hoe mooi de verhalen ook zijn, een paard dat niet te rijden is door anderen of met een gevoeligheid voor alles is onhandig, onwenselijk en ingewikkeld. Dat jij als ruiter/eigenaar hem als enige kan rijden/hanteren is iets dat in mijn ogen te hoog wordt ingeschat.

Dat is wat te zwart/wit gedacht. Ik heb een merrie, een hele echte merrie. Die helaas slechte ervaringen heeft opgebouwd met mensen tijdens het inrijden. Bit 2 maten te klein, zadel paste voor geen meter, en compleet over haar geestelijk vermogen heel gewalst. Want ja, het is een tinker dus die rij je zo in.. toch?

Ze heeft geleerd dat aanvallen de beste verdediging is, en dat denkt ze soms nog. Vooral bij mannelijke artsen/behandelaars... dus ik moet vrouwen hebben, anders ben je uren bezig om er een spuit in te kunnen zetten. De hoefsmid is overigens geen probleem... het ligt echt aan wat voor man het is. Daarbij schiet ze heel snel 'dicht'/ sluit zich af. Hier heb ik in het begin veel aan gewerkt, zo kon ze niet aangeraakt worden voorbij de ribben, kon je je been niet aanleggen, en waren we al bij als ze 5 stappen zetten tijdens het rijden. Al met al zijn de meeste problemen weg, maar ik blijf erbij dat het nooit 100% goed komt, dus blijf ik voorzichtig. Het afsluiten heb ik geen last meer van tijdens het rijden, en merk ik steeds sneller dat ze bv sneller durft probeert te galloperen als ze 'los mag gaan' en word ze steeds 'stoerder. Mijn meis kruipt dus uit haar schulp, en het is mij toch een stoer beest.

Heb er wel eens iemand anders op gehad, en ik weet echt wel wie ik erop zet. Gelukkig een hele voorzichtige ruiter. Mijn merrie sloot zich direct af, wou geen stap zetten en bleef staan. Ruiter bleef rustig, aaide wat, langsaam en rustig aansporen.. en toen ging ze. Heel trots! maar je zag haar elke stap heel bedachtzaam zetten.

Ik ben het met je eens dat elk paard door iedereen te rijden moet zijn. Maar dat is helaas niet het geval. Ik vind het eeuwig zonde dat mijn merrie zo is, want ze is zo geworden doordat ze verkeerd is behandelt. Pluk ik nu nog steeds de vruchten van, en bijna zeker ben ik er van dat het een man/mannen waren.

Vriendin van mij wil er wel een keer op, want och.. het is een tinker. Hoe moeilijk kan dat zijn? Haar wil ik er niet op, een angstige ruiter die al de schouders ophaalt als ik zeg dat Chanel gevoelig is, dat ze niet zomaar loopt. Kijk.. die reactie moet je niet hebben, want zo'n additude gaat problemen opleveren. ... maar toch wil ik wel een keer iemand anders erop, gewoon om te zien hoever Chanel geestelijk is als iemand anders erop zit.. staakt ze? of zal ze direct braaf lopen. Want als dat het geval is, heb ik toch goed werk geleverd...

**Geplaatst**: 21-05-18 23:33

Geplaatst: 21-05-18 23:33

Nee. Maar ik kan ook wel op 1 hand tellen hoeveel erop gezeten hebben.
Ben nu wel op een punt dat ik graag zou willen dat er een keer een ervaren ruiter opgaat om te zien wat die er uit kan halen. Maar om daar dan weer iemand voor te vinden is lastig maar dat is een heel ander verhaal.

Bij een verzorgpaard is er weleens iets behoorlijk mis gegaan toen er een andere ruiter opging. Paard heeft zichzelf flink bezeerd en heeft veel stress gehad op de wei maar vooral het uit de wei halen was lastig. Ik was er niet bij dus geen idee wat er precies is gebeurt helaas. Het is altijd wel een stresskip geweest maar dit was echt wel extreem zelfs voor haar.

**Geplaatst**: 21-05-18 23:34

Geplaatst: 21-05-18 23:34

oef jah zeker wel mee gemaakt..
had collega die ook jaren al paard reed. ze kwam even kijken en ze mocht van mij rijden op mijn merrie van toen 6jaar denk ik.

ze stapt op en zie er rijden en dacht al van mmm dit nooit meer. maar puntje bij paaltje gaat ze galopperen pakt ze diagonaal halve wegen neemt ze hem terug en wil hem in de andere galop zetten binnen 1 a 2 drafpassen als die er al tussen zaten. paard was nog lang niet zo ver! dus paard snapt er niets van en belande samen met haar struikelend over de bakrand (stond geen hek om heen) in het gras. ze snapte er niets van want dat hoorde een paard gewoon te kunnen. heb even op mijn tong gebeten en toen gezworen er nooit meer iemand anders op te rijden.

al heeft er vorig jaar stalgenootje opgereden en dat ging opzich wel goed. al is zo echt 100% op mij in gesteld en snapt ze er weinig van als er iemand anders op rijd

**Geplaatst**: 22-05-18 00:14

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 22-05-18 00:14

Ik heb zo'n brave donder waar iedereen op kan. Dus ja dan vragen ze t ook. Over het algemeen heb ik geen problemen met rondhobbelen (zweep afgeven, sporen uit en als ik je 1 x zie trekken ga je eraf). Op zich vind ik dat best leuk om te zien. Vaak gaat t mis wanneer 'ervaren ruiters' je paard niet kennen en binnen 2 min in een rollkur zetten. _-:(

daar was ik snel klaar mee!

**Geplaatst**: 22-05-18 00:51

Geplaatst: 22-05-18 00:51

Heb zelf nooit problemen gehad met iemand did op mijn paard reed. Maar ooit is er achter mijn rug beslist dat mijn paard ingezet werd voor gewone lessen en springlessen. Heb het van een vriendin moeten horen dat hij meeliep zonder ik hier van wist. Nou ik was woest.. heb nog nooit iemand zo kwaad opgebeld. Volgende dag gebruikten ze hem weer. Ik wist niet hoe snel ik daar weg moest zijn.

Nu geen paard meer, en ook al mis ik het enorm.. ik zou nooit vragen of ik mag rijden met iemand zijn paard. Zoiets moet je aangeboden worden vind ik.

**Geplaatst**: 22-05-18 01:38

Geplaatst: 22-05-18 01:38

Polly schreef:
Ik snap nooit zo goed waarom mensen zo spastisch doen over een ander op je beest, net alsof niemand het ooit beter kan dan jij of dat je paard meteen verpest is.

Of omdat sommige paarden het gewoonweg niet graag hebben dat er vreemde op hun rug zitten. Kreeg ik over mijn paard ook te horen door iemand professioneel, dat hij het gewoon niet graag heeft.
Ondanks dat hij wel nog vrij braaf is als er andere mensen opzitten, zie ik wel dat hij het niet fijn vindt. (Oké, vrij braaf tot hij doorheeft dat hij je eraf kan gooien.. :p ) Dus enkel mensen waarvan ik een beetje weet hoe ze rijden mogen erop, zoals met vrienden eens een 'paardenwissel' doen.

Zelf heb ik nooit echt extreem spijt gehad. Mijn nicht heeft me vroeger in het begin heel vaak geholpen met mijn paard, hij was nog erg groen en ik kwam net met mijn benen onder het zadel uit en ik had niet genoeg ervaring met dit 'type' paarden. Maar toen kwam ze op een dag op het idee om hem nog eens met haar kampkinderen te longeren met slof...
Echt verdomme ik was pissig. Mijn paard was inderdaad wel gewoon 'direct verpest'. Het heeft echt tijden geduurd voordat hij stopte met hangen op de teugels en nu had ik in één klap terug een baksteen in mijn handen hangen...
Terwijl het ook gewoon niet nodig was om hem nog met slof te longeren, hij liep zonder al die touwtjes al gewoon met zijn neus over de grond.

Verder enkel eens bijrijders gehad uit noodzaak, al hebben die ook wel een paar keer vliegles gehad. :')

Uiteindelijk kon ik er nog wel mee lachen, dan kwam ik aan op de manege en was ik altijd wel benieuwd of ik te horen ging krijgen of mijn bijrijder weer eens van mijn paard gevallen was. :')

[Edit] Van één bijrijder wel eens te horen gekregen dat ze iemand anders op mijn paard had laten zitten/rijden, daar was ik ook niet blij mee... Ik wil kunnen zien hoe iemand met mijn paard omgaat.

**Geplaatst**: 22-05-18 09:45

Geplaatst: 22-05-18 09:45

Ja, als je er op vertrouwd dat die gene wel zo slim zou zijn om iets wat jij gevraagd hebt niet te doen, niet te doen. Ik was al énorm lang bezig met de vliegende wissel, en de dag erna merkte ik meteen dat ze dat haden geprobeerd, en kon ik weer bij 0 beginnen $*\o/*$

**Geplaatst**: 22-05-18 09:49

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 22-05-18 09:49

Ik heb nooit problemen gehad om mensen op mn paard te zetten.
Als het goed is weet je van tevoren een beetje wat voor soort iemand het is, anders zit je echt niet op te letten.

En als er dan tijdens het rijden wat mis gaat, sorry hoor, maar dan sta je zelf ook te slapen. Zeggen jullie daar niks van dan ?? :oo

Je kan toch aangeven "beetje losser" of "minder been" of weet ik veel wat..
Als je iemand je paard een poosje in een rollkur laat trekken ben je wel een beetje suf.

En ik ben er inderdaad voor dat een paard voor meerdere mensen rijbaar moet zijn. Als een paard daar niet tegen kan, is er wel iets in de basisopvoeding niet goed.
Ik ben wel verbaast over het grote aantal 'probleempaarden/paarden met een verleden etc".. ligt dat echt aan die paarden? ;-)

Het kan ook zo zijn dat het een goed verhaal is "nee er kan echt niemand anders op mijn paard, alleen ik".. mensen die dat trots vertellen zijn niet heel praktisch, denk ik dan.. :Y)

**Geplaatst**: 22-05-18 10:00

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 22-05-18 10:00

Het ligt heel erg aan je paard (en aan degene die je er op zet natuurlijk).
Sommige paarden accepteren alles op hun rug, maar sommige paarden vinden dat gewoon niet fijn

.
Hoeven absoluut geen probleempaarden te zijn. Meestal zijn het merries

....
Die doen soms af en toe wat vreemd.

Maar wel heel erg eens met Cer, het is eigenlijk wel raar als er niemand anders op je paard kan.

**Geplaatst**: 22-05-18 10:14

Geplaatst: 22-05-18 10:14

ooit eens te snel tegen een nieuwe stalgenoot gezegd dat ze wel even mocht rijden. Paard is heel makkelijk te rijden in de bak en dacht dat het geen probleem zou zijn aangezien ze al jaren reed. Paardlief ging nog net niet plat door de bocht, zo hard en wilde geen stap zachter. Bleek ze enorm te knijpen met haar benen en haar sporen in de buik gezet te hebben. Ondanks mijn aanwijzingen duurde het me echt een paar minuten te lang voordat ik hem vanaf de grond in de hoek kon drijven en haar eraf kon trekken.

Gelukkig ook betere ervaringen hoor, niet iedereen is zo.

**Geplaatst**: 22-05-18 10:30

Geplaatst: 22-05-18 10:30

Cer schreef:
Ik heb nooit problemen gehad om mensen op mn paard te zetten.
Als het goed is weet je van tevoren een beetje wat voor soort iemand het is, anders zit je echt niet op te letten.

En als er dan tijdens het rijden wat mis gaat, sorry hoor, maar dan sta je zelf ook te slapen. Zeggen jullie daar niks van dan ??
Je kan toch aangeven "beetje losser" of "minder been" of weet ik veel wat..
Als je iemand je paard een poosje in een rollkur laat trekken ben je wel een beetje suf.

En ik ben er inderdaad voor dat een paard voor meerdere mensen rijbaar moet zijn. Als een paard daar niet tegen kan, is er wel iets in de basisopvoeding niet goed.
Ik ben wel verbaast over het grote aantal 'probleempaarden/paarden met een verleden etc".. ligt dat echt aan die paarden?
Het kan ook zo zijn dat het een goed verhaal is "nee er kan echt niemand anders op mijn paard, alleen ik".. mensen die dat trots vertellen zijn niet heel praktisch, denk ik dan..

Waarom vind je dat paarden door meer mensen berijdbaar moeten zijn als ze maar een baasje en dus altijd maar een ruiter zullen hebben? Ik heb een paard waar ik veel mensen op durf te zetten. Hij zal braaf zijn rondje lopen in de bak. Maar om hem correct te rijden in zijn aanleuning, buigen, genoeg op de achterhand en niet op de voorhand laten vallen,... zijn er niet veel personen die dit hebben klaar gekregen ermee. Daarom, laat ik er alleen mensen mee rijden die genoeg verstand ervan hebben. In dit geval enkel mijn springlesgever die zelf hem soms wilt 'aanvoelen' en iets voordoen. Dan voel ik ook dat mijn paard fijn is te rijden, en iets beter begrijpt wanneer ik dat niet duidelijk kon bevestigen. Maar voor de 'lol' er vriendinnen oplaten doe ik niet meer. Dan krijg ik hem 'slechter' terug. Dit is wel een logische redenering veronderstel ik?

**Geplaatst**: 22-05-18 10:34

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 22-05-18 10:34

Je spreekt jezelf tegen.. Jouw paard heeft niet maar 1 ruiter, want er kunnen meerdere mensen op rijden, dus ik snap je punt niet helemaal

Overigens, heb ik het niet over het 'voor de lol' vriendinnen erop laten, maar ik heb het over 1persoonspaarden, waar niemand anders op kan. Dat is gewoon niet handig. Als er wat met jou als eigenaar gebeurt, moet je je paard doodschieten, omdat niemand anders er wat mee kan.
En uiteindelijk denk ik dat er meer mensen zijn die voor een paard kunnen zorgen, en erop kunnen rijden, en dat we niet allemaal individueel de beste zijn voor dat ene paard

**Geplaatst**: 22-05-18 10:34

Geplaatst: 22-05-18 10:34

Ik ben het er wel mee eens hoor. Er zit een verschil tussen 'moet kunnen' een daadwerkelijk doen, maar als mijn paard net zo makkelijk met een ander wegloopt dan weet ik dat ik mijn hulpen goed heb aangeleerd.

**Geplaatst**: 22-05-18 10:36

Geplaatst: 22-05-18 10:36

Nou bij mij is het makkelijk

Op mijn kleine donder ( waar ik nog op pas, nog nét op pas $*\o/*$ ) durft niemand op omdat het een echte draak is zowel in omgang( als je niks van paarden weet loopt ie je omver, paardenmensen hebben er geen problemen mee) als in rijden.

Op mijn oude pony die ik ook nog rijd mogen alleen kinderen op die ik kan optillen, en een oud-school vriendin van mij. Die heeft niet zo veel ervaring, maar is daar ook eerlijk in.

En op mijn chestnut mare beware wil gewoon niemand op, ook al is het echt een schat zolang je haar in haar waarde laat.

Even optellen;

Op mijn dondertje;

Ik

Op mijn oude pony;

Ik
Mijn vriendin
Kleine kinderen zolang ik ze kan tillen

Op mijn merrie;

Ik
Instructrice toen: ging geweldig
Mijn zus: heeft haar denk ik vijf keer gereden, wou vijf keer haar rijkunsten laten zien ( denk aan kijk eens hoe goed ik haar kan laten wisselen en wijken enz enz) op mijn overgevoelige merrie, komt er nu nooit meer op. Elke keer dat ik er daarna opging had ik een finaal gebroken merrie die retebang was in de mond.
Een ervaren ruiter die bijna al onze paarden rijd; die wilt er niet meer op, na de cyclus gereden te hebben met haar en ze hem op zijn plek had gezet <<)

Een kampinstructrice; durfde er niet op, ondanks dat ze 1m50 sprong en ik het haar aanbood, “neenee bedankt, ik wil nog levend in mijn bed kruipen

“
Makkelijk

**Geplaatst**: 22-05-18 10:37

Geplaatst: 22-05-18 10:37

Overigens, ik vind het ook leuk als mensen plezier hebben aan mijn paard! Als iemand die een beetje bangig is, of gewoon eens wil rijden er dan helemaal blij vanaf komt met "jeetje wat een leuk paard", word ik trots voor t dier van en vind ik een compliment voor mn paard

**Geplaatst**: 22-05-18 10:40

Geplaatst: 22-05-18 10:40

Ik vind het niet zo nodig om iemand anders op mijn paard te laten rijden, maar heb er opzich ook niet veel moeite mee. Zou dan wel eerst de rijstijl van diegene willen kennen natuurlijk. Mijn moeder rijd eens per week op mijn paard. Niks mis mee. Wij 'delen' altijd al en dat gaat prima. Het is wel fijn dat iemand mijn paard kent en het paard die persoon, mocht ik zelf een periode wat minder tijd hebben. Daarnaast: als een ander fijn kan wegrijden op je paard is dat alleen maar een bevestiging....

**Geplaatst**: 22-05-18 10:43

Geplaatst: 22-05-18 10:43

Ik heb een keer meegemaakt dat mijn toenmalige verzorger een vriendin had meegenomen. Ze had gevraagd of haar vriendin ook een rondje mocht stappen. Ik vond het prima zolang het maar bij een rondje stap bleef.

Mijn pony is namelijk super braaf. Later zag ik dat de vriendin van mijn verzorger enorm zwaar (100 kg?) schat ik dan voor mijn pony van 1.45. Vond het echt niet kunnen. Heb hier haar ook op aangesproken en toen is ze ook gelijk gestopt met verzorgen :')

**Geplaatst**: 22-05-18 10:46

Geplaatst: 22-05-18 10:46

Mn eerste paard liet ik wel makkelijk mensen op rijden, maar dat was ook wel een ongecompliceerd braaf dier.
Die had zelfs de eerste keer als er mensen op zaten dat hij dan heel erg voorzichtig werd en er vooral voor zorgde dat de ruiter aan boord bleef.

**Geplaatst**: 22-05-18 10:53

Geplaatst: 22-05-18 10:53

vidya schreef:
Ik heb zo'n brave donder waar iedereen op kan. Dus ja dan vragen ze t ook. Over het algemeen heb ik geen problemen met rondhobbelen (zweep afgeven, sporen uit en als ik je 1 x zie trekken ga je eraf). Op zich vind ik dat best leuk om te zien. Vaak gaat t mis wanneer 'ervaren ruiters' je paard niet kennen en binnen 2 min in een rollkur zetten. daar was ik snel klaar mee!

Hier ook niet echt problemen met anderen op mijn paard, gisteren nog iemand op mijn zwarte gereden die er nog nooit op gezeten had en 2 wkn geleden ook. Ze hebben bijrijders en als ik erbij ben mag er best gereden worden ik trek wel aan de bel als ik denk dat je ze in hun mond hangt.
Overigens zoals Vidya zegt, had ik ooit Sjolvir, die was heel lief voor kindjes in de les en als je het netjes met 2 woorden vroeg, maar diegenen die dachten, ohhh, die loopt Z zal ik ook even doen, die vlogen er dan wel niet af, maar daar deed ze werkelijk waar niets voor 8-)

Heb wel een gewichtsgrens en iemand moet onafhankelijk kunnen zitten en niet aan mond trekken, anders heb ik ze er snel zat weer af.

Vind het zelfs leuk als iemand er lekker op weg kan rijden, denk ik wat zijn jullie toch toppers

de paarden he!? niet de ruiters :')

En ik vind ook dat anderen zonder problemen op mijn paard moeten kunnen rijden, voor geval je zelf buiten gebruik bent. Wordt dan wel heel lastig als je zo'n apparteling hebt waar geen hond op kan rijden.

Wel een keer spijt gehad van een les en het opvolgen van de instructies die totaal niet bij mijn paard pasten.

**Geplaatst**: 22-05-18 11:16

Geplaatst: 22-05-18 11:16

Cer schreef:
Je spreekt jezelf tegen.. Jouw paard heeft niet maar 1 ruiter, want er kunnen meerdere mensen op rijden, dus ik snap je punt niet helemaal

Overigens, heb ik het niet over het 'voor de lol' vriendinnen erop laten, maar ik heb het over 1persoonspaarden, waar niemand anders op kan. Dat is gewoon niet handig. Als er wat met jou als eigenaar gebeurt, moet je je paard doodschieten, omdat niemand anders er wat mee kan.
En uiteindelijk denk ik dat er meer mensen zijn die voor een paard kunnen zorgen, en erop kunnen rijden, en dat we niet allemaal individueel de beste zijn voor dat ene paard

Ja ik ben de enige vaste ruiter, eens in de zoveel maanden gaat mijn lesgever er 10 minuutjes op en that's it. Dus in principe heeft hij maar een ruiter in zijn ogen denk ik haha

**Geplaatst**: 22-05-18 11:23

Geplaatst: 22-05-18 11:23

Cer schreef:
Overigens, ik vind het ook leuk als mensen plezier hebben aan mijn paard! Als iemand die een beetje bangig is, of gewoon eens wil rijden er dan helemaal blij vanaf komt met "jeetje wat een leuk paard", word ik trots voor t dier van en vind ik een compliment voor mn paard

Vind ik ook

Maar, daarbij blijf ik zelf bepalen wie er wel en niet op mogen en wat ze dan mogen doen. Mijn stalgenootje mag alles met hem, die is stil in haar hand, kan zitten en is eerder te lief dan te streng. En dat is voor mijn paard fijn, want dan blijft hij met je meedenken en kruipt hij niet in zijn schulp.
Mijn andere stalgenootje is te groot en te zwaar om te rijden, maar neemt hem mee uit wandelen en zet hem ook aan de dubbele lange lijnen of dubbele longe. Maar ook zij is eerder te voorzichtig en te los in het teugelcontact dan te strak, en daar ben ik dan ook weer blij mee.
Zo mag iemand ook best een rondje stappen en heb ik een tijdje geleden ook twee kinderen (die konden rijden) er wat op laten rijden. Daar blijf ik wel zelf bij, zodat ik evt. aanwijzingen kan geven.

Mijn merrie, inmiddels met pensioen, bepaalde zelf wie er wel en niet mochten blijven zitten. Ze is manegepony geweest en had daar door een niet passend zadel precies geleerd hoe je het beste iemand op de grond kon leggen :Y)

Waar ik wel spijt van heb gehad is dat ik hem tijdens het Orun examen door iemand anders heb laten rijden. Helaas was ik tegelijk zelf een paard aan het rijden, anders was ik een stuk strenger geweest op haar handgebruik (en ik had nog zo gewaarschuwd van te voren...). Daarna ben ik met paard op buitenrit gegaan en nog zeker 20-30 minuten bezig geweest om hem weer te laten landen en hem zijn hals weer te laten strekken ipv opgekruld en achter de teugel. Ik heb mijn paard destijds ook plechtig beloofd hem dat nooit meer aan te doen.

Wel heb ik ooit iemand van mijn verzorgpaarden getrokken; paarden stonden op een camping en werden ook ingezet om met de kinderen een rondje te stappen. Meestal deed ik dat; zadel erop, hoofdstel vaak niet, gewoon een halstertje en een touwtje om de hals. Kinders moesten er door de ouders opgetild worden of opstappen via een hoge opstap (platte wagen) en dan wandelde ik een rondje met ze door het weiland. Tot ik een weekje thuis was geweest en terugkwam. 's Avonds werden beide paarden uit de stal geplukt, gezadeld en vervolgens werd er in rengalop de wei doorgescheurd. Bij aankomst aan de voorkant van de wei (afgezet met prikkeldraad...) ging de 'amazone' vol aan de teugels hangen en trok het paard om. Paarden stonden te hijgen en waren kletsnat van het zweet. Ze hadden dan ook beide geen conditie; de ene was op dat moment 25, de andere had de herfst ervoor een flinke beenblessure gehad. Beide paarden liepen niet echt lekker toen ik terugkwam. Ik heb het even aangekeken om te zien of de (camping)eigenaar niet in zou grijpen, maar die stond er gewoon gezellig naast om ze aan te moedigen.
Op een gegeven moment heb ik gevraagd of ik even op de ene mocht. Ja hoor, dat kon wel. Mooi, wil je met de andere dan ook even hier komen en afstappen? Ik ben zo de wei uitgelopen en heb ze terug op stal gezet. Daarna gruwelijk boos geworden op de campingeigenaar, aangezien beide paarden op het harde kreupel liepen. Beesten zijn daarna nooit meer zo ingezet, alleen gewoon weer hun rondje in stap over de wei. Kostte me wel een tijd om ze allebei weer rustig, rad en zonder spierpijn te krijgen daarna, maar soit.