Inmiddels zijn we een half jaar verder en ik neig nog steeds naar het verkopen van één van de drie Tinkers. Moet je die keuze met het hart of met het verstand maken?
Ik heb ze omdat ik het heerlijk vind ze te verzorgen, maar ook om lekkere buitenritten te maken. Nu met de geboorte van ons derde kind, te weinig tijd.
Pony 1:
Klein van stuk, vorig jaar veel kilometers mee gemaakt. Een droom onder het zadel, genieten van elke kilometer. Op de grond liggen we elkaar niet heel erg. Inmiddels ruim vier jaar bij mij.
Pony 2:
Nog niet heel lang onder het zadel. Leuk dier om grondwerk mee te doen. Zet in de wei ook onder het zadel geen stap verkeerd. Slim paard. De eerste buitenritjes zitten er op en het lijkt erop dat dit wel goed gaat komen, al is hij nog wel onzeker. Is als veulen bij mij geboren, vorig jaar terug gekocht. Nu ruim een jaar hier en ruim vijf jaar oud.
Pony 3:
Vanaf de geboorte mijn knuffelvriendinnetje. Heeft een bokhoefje, is onduidelijk of ze daar last van gaat krijgen met rijden. Leuk papier bij. Verder nog groen, wel veel mee gewandeld. Erg koppig paard. Zij is nu vier jaar oud.
Tjah, ik ben gek op allemaal. Wat doe je dan? Bijrijders zijn hier niet te vinden. Verleasen is geen optie voor ons. Verstand zegt pony 3 verkopen. Hart zegt pony 1 verkopen, misschien pony 2.
Hoe maak je de keuze?