amber_ollie schreef:Leuk topic, ik lees stilletjes mee.
Jammer dat je alleen meeleest, er is best behoefte aan eigen ervaringen in dit mooie leerproces.
ik mis in een topic als dit toch wel wat de bredere input en ervaringen.
Heb wel een vermoeden waardoor dat komt, maar nodig een ieder die meeleest hierbij toch uit om in te haken op dit vlak.
er wordt echt niet ingegrepen door modjes als topic in deze fijne sfeer doorgaat maar wellicht wat afwijkt van onderwerp.
Liggen in de pb bak toch best aantal vragen die moeite waard zijn om te ventileren alhier.
naar mij toe. 
.
. Toch altijd fijn dat er nog iets is wat ik een beetje kan en waar ik voldoening en dankbaarheid voor terug krijg 
, neem mijn eigen spanning mee , maar binnen minuutje ben ik die kwijt, lekker weer mogen genieten.
) eens op een paardje van een ander om te zorgen dat ik het niet verleer 
. 
. Ze heeft nog wel haar momentjes, is rillerig op haar lijf maar explodeert niet meer zo erg. 
. Morgen maar eens passen kijken of het wat is, alleen het beste voor het prinsesje 
)
aansteller) als fysiek. En dus heb ik besloten dat als ik hem richting vol emmertje voel gaan, of het emmertje net begint over te lopen, ik me aan hem aanpas. Als ik alleen op rit ben, betekent dat dat ik óf afstap óf ga stappen aan een lange teugel met veel hals aaien, even halthouden en een snoepje geven als hij diep uitademt of gaat briesen. Wat ik kies, is afhankelijk van de plek waar ik ben. Op een drukker pad stap ik af, is het een rustig bospad, dan blijf ik meestal zitten.
. Bijzonder hoeveel paarden accepteren terwijl ze duidelijk gewoon heel bang zijn.
.