Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-12-18 19:36

Geplaatst: 11-12-18 19:36

Monique1963 schreef:
En we sloegen niet op hol toen de tuingieter heel even in haar staart bleef hangen.

Hoe krijg je het voor elkaar om een tuingieter in haar staart te krijgen? Wat is ze braaf. Eerlijk Mo? Ik zou dit "niet overleefd hebben" wanneer dit bij Polie was gebeurd. Callas is echt heel erg braaf.

Monique1963 schreef:
maar hij was niet voorwaarts van huis af en hij was een gevaarlijke draak op de terugweg, waar ik regelmatig alle zeilen moest bijzetten om hem bij me te houden.

Dat is heel stout gedrag! Bekend want Hercule was vroeger net zo. Liever lui dan moe en als hij de stal rook dan moest ik ook alle zeilen bij zetten.

Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Polie is ook echt bang en nu met haar 16 de jaar zie je dat ze me echt vertrouwd en het allemaal wel meevalt. Maar ook zij deed en kan doen de meest onverwachte dingen uit schrik en echte angst. Alleen valt het wel mee.
Ik vind jouw benadering erg interessant, want bij Polie werkt schrik training juist totaal niet en zorgt er alleen maar voor dat ze extra bang werd en wordt. Zoals bv schrik training met de paraplu die we een week bij haar in de paddock hebben laten liggen. Eindresultaat → een patiënt, namelijk super bang paard waar niet meer mee te dealen viel. Paraplu was en is nog steeds een "no go" ding. Ik heb het gelaten. Ik heb er heel bewust voor gekozen om haar niet te trainen op dingen, want dat werkte dus juist averechts en het gewone leven is al spannend genoeg. Ik heb haar benaderd als een autist en heb geprobeerd haar bij te brengen als het voor mij OK is, dan is het OK. dus als ik voel dat iets voor haar niet OK is, terwijl het wel OK is, dan gelijk handje op de nek en teugels los. "Je mag vluchten meisje, maar dat is niet nodig". Bij haar ligt de keuze. En doordat ze aan haar instinkt mag toegeven, doet ze het niet meer. Bij haar werkt de autistische benadering (namelijk handje op de nek met de woorden braaaaf") . Wordt ze rustig van. Zij heeft ook een paniek hoofdstel om, zodat als ze weg wilt (zelfs in de trailer, ze gelijk vrij staat en zodra ze vrij is kruipt zei in mijn broekzak bij wijze van spreken.
Dat werkt bij Callas niet, want zij is een echte Callas (zo'n goede naam), Callas is een Diva en verschrikkelijk dominant. En die combinatie van echte angst en dominantie maakt het zo moeilijk. Ik heb haar gezien Mo, ik vind haar prachtig, maar niet voor mij. Te dominant. Polie is denk ik banger als Callas, maar een enorm scheetje en als ik om haar lach en mijn handje op haar nek legt, is ze zo dapper. Ik weet heel goed dat ik daar bij Callas niet mee weg kom. Callas is een Hercule met de angst van Polie.....heel moeilijke combinatie.

Dus meid, ik vind dat je het goed doet, maar ik vind ook dat je te streng bent als het gaat om "hoe ver Callas al is" (ik vind haar ook een normaal paard en super ver), want het is inherent aan paard zijn dat ze bang zijn. Een stuk negeren, relativeren, erom lachen en accepteren kan ook heel goed werken.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 11-12-18 19:48, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-18 19:39

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-18 19:39

Dat is het probleem met haar. Je kunt bijna niet echt boos op haar worden. Ze is een lolbroek en doet altijd grappige dingen. Ze is nu in een likfase. Zodra ik bij haar kom moet ik helemaal afgelikt worden. Mijn jas, mijn haar, mijn handen. blech. ik wil het niet, maar hoe kun je zoiets grappigs liefs nu straffen. Dus straf ik haar niet, maar ontwijk ik het of zeg ik NEE.

Ook haar will to please om koekjes te krijgen is humor. Maar ja, ook dat wil ik niet, want ik wil niet dat ze ongevraagd iets doet om te bedelen. Dus het woord NEE is wel heeeeeeel erg veel te horen bij mij. En dan kijkt ze me aan van, ik mag ook helemaal nix. Nee, klopt, ze mag niets, hahaha. De grootste uitdaging de afgelopen 2.5 jaar na Bruno is consequent zijn.
Wat niet mag, mag nooit.
En wat wel mag, mag altijd.
Daar help je een dier het meeste mee. Duidelijkheid.

Overigens hadden we gisterenavond nog een aanvaring op stal. Ze staat in haar box en ik kom met hooi aan. Dat heb ik, ja heel gevaarlijk ik weet het, altijd op de hooivork en zij moet dan achteruit weg van de deur gaan en ik manoeuvreer het hooi over de deur. Dat doen we al 3 jaar zo. Ik zeg Callas back up, ik maak piepgeluidjes en dat gaat altijd goed. Behalve gisteren. Dus ik kom met die zware hooivork met een heel grote portie hooi en ze gaat niet naar achteren. Dus ik moest in mijn zwaai met de vork, abrupt remmen anders is het gevaarlijk bij haar hoofd. Dat is zwaar. Dus ik wordt boos op haar en gooi er wat rollende vloeken uit. Zo. Daar was ze wel heel erg van geschrokken. O ja, dat is waar ook, het vrouwtje kan af en toe ook heel boos worden en ze stond helemaal achterin de box. Dus mijn stem voelt ze wel heel goed aan, lol.

Edit: Pien ik zie dat je ook geschreven heb, ga ik hierna op antwoorden, we mailden tegelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-18 20:01

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-18 20:01

Tja hoe krijg je een tuingieter in een paardenstaart. nou heel simpel. Om te beginnen geef je haar hooi waar zuringstengels in zitten. Dat klit enorm. Vervolgens ga je wat gehaast rijden en heb je geen tijd om haar staart te doen. Daarna kom je thuis, waar het hek doordat het overnieuw gespoten is, niet meer dichtgaat. En het blijft ook niet meer zelf open staan. Dus moet je het hek blokkeren met iets, anders kun je er met je paard niet door. Ik blokkeerde het even met de gieter. Ik loop erdoorheen, leid Callas er ook doorheen, keer me om terug naar het hek, Callas doet dat braaf ook want ze volgt mij, maar ja, zij heeft een grotere draaicirkel uiteraard en de gieter blijft met zijn tuit in haar staart haken. Was haar staart mooi gepoetst geweest was ie denk ik niet blijven haken. Dus Callas draait verder door en de gieter sleept schrapend over de grond mee. En ze was zoooooo heel verschrikkelijk braaf. Ik kan wel zeggen dat het poepscheptrauma weg is. Uiteraard schrok ze. En uiteraard sprong ze weg van het ding, dat mag ook uiteraard. En ze sprong dus naar voren richting mij. Maar ze had totaal geen neiging om door me heen te willen. Ze stond meteen stil en de gieter bleef liggen. We hebben er nog even aan gesnuffeld en het was ok. Ik heb haar NIET beloond. Klinkt hard, maar Bruno heeft me geleerd, in dergelijke situaties niet te belonen. Want het is helemaal niet apart dat dit gebeurde, het hoort er gewoon bij, en dus is er niets nodig om te belonen. Belonen doe ik alleen bij iets aanleren. Dus dat was de gieter. het was een beetje laurel en hardy, hahaha, maar ze was echt superbraaf.

Thor heb ik 20 jaar gehad. Het heeft ontzettend lang geduurd eer we echt maatjes waren. Hij heeft zich het grootste deel van zijn leven voor mij afgesloten. Hij was enorm introvert. Dat is verschrikkelijk moeilijk om bij een introvert paard wat te bereiken. Ik ben ooit met hem naar Emiel Voest geweest een week. Emiel zei na die week, "jullie zijn niet voor elkaar bestemd. Of je doet hem weg, of je maakt afspraken met hem, maar dit paard laat zich door niemand leiden. Niet dat hij dominant is, maar hij is niet te bereiken."

Aangezien ik een dier in principe voor het leven bij me neem, ging Thor niet weg. Ik heb geleefd met hem in een wereld van compromissen. Ik heb ook jarenlang van zeg 2003 tot 2007 nauwelijks met hem gereden. Het rijden kostte mij zoveel mentale energie. Altijd maar zwepen om hem van huis af te krijgen en als we op de terugweg waren, moest ik zo in zijn mond hangen om hem bij me te houden, dat vond ik zo vervelend om hem altijd zo pijn te moeten doen. Het was voor hem duidelijk niet leuk en voor mij dus ook niet. Toen ben ik trail met hem gaan doen op ons erf. Hij hoefde niet van huis af en vond het leuk om kunstjes te leren en deed echt zijn best op de oefeningen, zolang er maar geen snelheid aan te pas kwam. Daarin hebben we elkaar toen gevonden en kreeg ik weer plezier in het bezig zijn met hem.

Dat hebben we de laatste jaren tot aan zijn overlijden zo gedaan en zelfs ben ik weer ritten gaan rijden en hebben we toen nog gouden tijden beleefd. Waarschijnlijk door zijn ouderdom was zijn dwarsigheid weg. En hebben we relaxed leuke tochten gemaakt. Maar door zijn introvertie was hij inderdaad gevaarlijk. Je leert overigens wel goed rijden door zo'n paard. Hij heeft waarschijnlijk een zwaar ongeluk ooit gehad wat zijn vertrouwen in mensen geschaad heeft, want hij had een groot diep litteken op zijn rechtervoorbeen.

Dat ik toch wat voor hem betekende bleek in zijn laatste uur. Nooit hinnikte hij naar me en toen hij daar op de grond lag, vlak voor zijn overlijden en ik telkens naar binnen en naar buiten liep, hinnikte hij naar me zodra hij me hoorde. Dat was het meest emotionele van zijn overlijden. Afijn, hij is nu over de regenboog waar hij vrij kan zijn zonder mensen.

Als ik uitgejankt ben tik ik weer verder Pien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-18 20:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-18 20:26

Ik heb jouw paarden gezien, Pien (en ben nog steeds onder de indruk van Hercule zijn boeg) en ik vind dat jouw paarden het fantastisch doen in de omgang. Zo braaf!

Ik snap wat je bedoelt met echte schrik, dat is goed te onderscheiden van nepschrik, want Bubbles die ik had bijvoorbeeld, die verzon dingen waar je bij stond! Polie van jou is nu 16 en het schrikken valt mee schrijf je. Ik merk nu bij Callas, wat ik al een paar keer geschreven heb, dat de scherpe kantjes eraf gaan. We verschieten wel, maar niet meer dan 20m of zo. En ik kan haar meest meteen omdraaien. Of ik moet schrijven, ze laat zich meteen omdraaien. Want ze wil het gevaar wel zien.

Schriktraining. Werkt het nu wel of niet. Ja en nee. Het is per paard enorm verschillend en kan zeker averechts werken. Ik kan met Callas heel veel schrikdingen oefenen, dat boeit haar niet zo heel erg want dat is op het erf en o ja vrouwtje gaat weer gekke dingen doen. Maar ja, je kunt haar toch niet voorbereiden op dan dat vogeltje dat uit de struiken schiet. Toch denk ik wel dat je paarden door hen bloot te stellen aan veel indrukken, weerbaarder maakt.

Aan de andere kant had ik deze zomer willen beginnen met het slepen met jouw tuig. Maar ze vindt slepende dingen langszij nog steeds eng. Ik moet daar veel tijd en energie in gaan steken en als ik dit honderd keer met haar oefen, zal het goed gaan, maar daar is het deze zomer niet van gekomen.

Wat je zegt over het gewone leven is al spannend genoeg, dat herken ik erg bij Callas. Vandaag reed ik dan door het dorpje en ik denk er al een poosje over om weer eens wat andere straten te doen die ik nog nooit gedaan heb, maar dan denk ik precies hetzelfde als jij, ach, de route die ik nu rijd is al spannend genoeg voor haar, waarom haar pesten met nog meer enge nieuwe dingen. Aan de andere kant, is blootstellen aan nieuwe dingen wel weerbaarder maken, maar goed, dat kan later ook nog. Op dit moment is het goed zo.

Mooi jouw opstelling van: "Je mag vluchten meisje, maar dat is niet nodig". Van Bruno mochten ze ook vluchten, want hij zei, ze komen toch terug naar de leider. En als je er als leider opzit, zullen ze niet verder dan een paar tiental meter vluchten. Hen zelf laten ervaren dat het niet echt eng is, is het beste. Dus knap wat je doet met het paniekhoofdstel en fantastisch dat het inderdaad zo werkt dat ze terugkomt naar jou als leider!

Braaf mocht ik niet zeggen bij schriksituaties. Ik moest het negeren. Beloonwoorden waren alleen voor aanleren, om te voorkomen dat angstig gedrag beloond werd. Voor andere dingen een doortastende stem. Dus als ze bang is, moet ik doortastend zijn. En dat is nu inmiddels een automatisme geworden. En inderdaad haar schrik weglachen, doe ik ook vaak, maar niet omdat ik dat toneelstukje wil spelen maar omdat het zo stom is waar ze van kan schrikken.

Ja, Callas is een Diva, maar niet meer zo verschrikkelijk dominant, zeker niet meer zoals jij haar gezien hebt. Ze is enorm veranderd daarin. Dus ook daarin hebben jij en Mondy en de andere uiteraard gelijk, ze/we is/zijn enorm vooruit gegaan door al het harde werk dat we gedaan hebben. En ze wordt vast en zeker een normaal paard, met inderdaad inherent aan paardzijn is dat ze schrikken, maar ik blijf werken aan minder schrikken, dan wordt het ooit ook minder gevaarlijk op straat.

**Geplaatst**: 11-12-18 22:09

Geplaatst: 11-12-18 22:09

ik vind het ook een verdrietig verhaal Mo en hartverscheurend zijn gehinnik op het einde! Moeilijk hoor een paard wat niet echt bij je past en ik vind het knap dat je het om hebt weten te draaien.

Wat bedoel je met de boeg van Hercule Mo. Ik weet niet wat dit is? -O-

Monique1963 schreef:
Maar ze vindt slepende dingen langszij nog steeds eng.

Dat soort dingen is voor Polie ook heel heftig en ik denk niet dat ik dat ooit hoeft te proberen. Want dan wordt ze belemmerd als ze ooit weg wilt en dan gaat het juist mis en draait ze door. Ik snap dat je daar mee wacht en langzaam op gaat bouwen.

Monique1963 schreef:
zullen ze niet verder dan een paar tiental meter vluchten

Het gekke bij Polie is, zodra ze los is van mij (ik laat haar ook altijd gelijk los als ze weg wilt, dat kan haar is niet gevaarlijk), dan is het over. Ze gaat hooguit 1 of 2 meter van me af en dan wacht ze tot ik het touw weer pak. Het is zo'n klein mutsje :(:)

als het om dat hartje gaat.

Monique1963 schreef:
Dus als ze bang is, moet ik doortastend zijn.

Klopt bij Callas want die is zo dominant, anders wordt het echt gevaarlijk (angst en dominant).
Bij Polie is belangrijk dat ik gewoon nooit bang ben en altijd met innerlijke zekerheid aanwezig ben. Als ik door wil pakken tegen haar zin, dan gaat het juist mis. Maar als ik bemoedig, handje op haar nek leg, haar aanmoedig met "braaaf", zeg ik dus mee, niets ad hand, gaat ze meestal wel door.

Ik heb een keer toen ze echt niet wilde en bijna flipte van een autoband in de struiken, af moeten stappen. Zij ah touw zover mogelijk achter me, gluren naar het "gevaar" en toen ik mijn hoofd op de band legde en zo bleef liggen, kwam ze voetje voor voetje dichterbij totdat ze ging snuffelen en haar hoofd tegen dat van mij legde. Zo geestig vind ik dat, dan lig ik van binnen helemaal in een deuk.
Mo ze is total anders dan Callas.

Monique1963 schreef:
maar niet meer zo verschrikkelijk dominant, zeker niet meer zoals jij haar gezien hebt. Ze is enorm veranderd daarin.

Dat vind ik heel erg fijn om te lezen, want ik heb nog steeds dat innerlijk beeld van haar toen in de stal, want ik vond haar best een beetje eng en ik had en heb grote bewondering voor jou dat je dit project met haar aandurfde. Misschien heeft ze zich zelf ook wel wat stoerder gedaan omdat ze nog niet echt bij je hoorde toen.

Monique1963 schreef:
maar ik blijf werken aan minder schrikken, dan wordt het ooit ook minder gevaarlijk op straat.

Daar heb je gelijk in en blijkbaar werkt dit bij Callas.

Hercule had die dominantie ook in het begin toen hij bij ons was. Ik ben mijn dochter wel eens haar brood gaan brengen in het bos

, want Hercule wilde niet meer door, maar omdraaien ~~}>

. Dat mocht hij natuurlijk niet, dus liet ze hem staan en er eens goed over nadenken. Uiteindelijk na een uur kwam de diepe zucht en tippelde hij zo verder. Dus Callas is niet de enige die dominant is, maar hercule heeft ons nooit in gevaar gebracht, die wist precies waar hij moest stoppen. Maar als "tank" was het wel eng, want dan is hij erg sterk en dat heeft Polie weer helemaal niet, die is gewoon bang of was gewoon bang en soms dus onberekenbaar.

Monique1963 schreef:
ik vind dat jouw paarden het fantastisch doen in de omgang. Zo braaf!

Mo, daar heb ik niet zoveel aan gedaan. Dat is het ras. Merens zijn zo tof. Als je ze eenmaal voor je gewonnen hebt (ze zijn eenkennig) dan is het voor de rest van het leven geregeld. Iedereen vind ze fantastisch in de omgang, ik hoor dat altijd van dierenartsen etc. Ik ben geen paarden "meisje" maar een meisje met paarden. Ik heb gewoon geluk gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-18 23:44

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-18 23:44

pien_2010 schreef:
Ik ben geen paarden "meisje" maar een meisje met paarden. Ik heb gewoon geluk gehad.

Dat vind ik de prachtigste uitspraak ever!

De boeg van een paard is net als de boeg van een schip, het is zijn borst. Ik had nog nooit zo'n brede boeg bij een paard van zijn afmetingen gezien en vond dat bijzonder indrukwekkend in de positieve zin. Geweldig en de naam Hercule is dan ook meer dan gepast. Heb je het nooit jammer gevonden dat hij geruind is?

Met Thor weet ik niet of ik degene was die het heeft omgedraaid, ik kreeg meer het idee dat hij op zijn oude dag het zat was te vechten met me. En net als met Callas ben ik gewoon maar doorgegaan en heb naar besten weten gehandeld.

Met het slepen wil ik echt gaan werken omdat ik denk dat ze bomen slepen geweldig gaat vinden. Dat soort teamwork vindt ze echt leuk om te doen en haar kracht inzetten vindt ze volgens mij ook leuk. Het is denk ik voor haar een overzichtelijk geheel, een statische situatie waarin niets plotsklaps verandert of beweegt en waar ze zich in kan bewijzen. Mijn vriend kijkt er naar uit om met haar daar werk in te gaan doen. Dus een leuke gezinsuitdaging. Maar zolang ze nog zo erg deinst als ik een jas uittrek of als iemand mij iets van de grond wil aangeven, moeten we nog heel wat trainen.

Ik denk dat jij een prachtige band met Polie hebt. Zoals je het oplost met haar lijkt mij helemaal geweldig. En wat je al aangeeft, ieder paard is weer zo verschillend. Ze hebben allemaal een globale gelijke gebruiksaanwijzing maar de kleine lettertjes zijn allemaal verschillend en ze hebben allemaal hun eigen knopjes waarop gedrukt moet worden.

Je schreef nog dat Callas misschien zich stoerder voor heeft gedaan in het begin, dan ze was. Dat zou best kunnen want aan de ene kant had ze een grote mond en een klein hartje qua enge mensendingen, daar tegenover staat dat ze een groot hart heeft voor wat betreft moed bijv in het bos met het nemen van extreme hindernissen. Dus het is een veelzijdig paard, hahaha.

**Geplaatst**: 12-12-18 14:39

Geplaatst: 12-12-18 14:39

Monique1963 schreef:
Ik had nog nooit zo'n brede boeg bij een paard van zijn afmetingen gezien en vond dat bijzonder indrukwekkend in de positieve zin. Geweldig en de naam Hercule is dan ook meer dan gepast.

Helemaal mee eens. Hercule is prachtig!

Monique1963 schreef:
Heb je het nooit jammer gevonden dat hij geruind is?

Jaren heb ik me schuldig gevoeld want hij zou voor goede mooie nakomelingen hebben gezorgd en de operatie was niet goed gegaan. Maar zoals de hengstenhouder zei waar we bij stonden: "Hercule was een vader hengst". Het testeron ging veel en veel teveel met hem aan de loop zodra er merries in zijn omgeving waren en de hengsten houder zei tegen mij dat ik het uit mijn hoofd moest laten dat ik niet streng genoeg zou zijn, want dat was ik wel en ook consequent.

Hij kende veel hengsten, hij vond Hercule prachtig en zeer fier en wilde me helpen met fokken, maar als we hem voor onszelf wilde houden om te rijden en mennen en ook voor de kinderen, dan moesten we hem ruinen. Hij was 4 jaar en hij was bijna dood gegaan. Omdat ik er een slecht voorgevoel bij had heb ik hem naar de kliniek gebracht en dat heeft hem zijn leven gered want hij kreeg 's nachts een bloeding. De dierenarts vertelde dat "die zwarte" hem had geroepen 's nachts en toen hij om 3 uur aankwam op de praktijk heeft hij gelijk zijn collega's gebeld en hebben ze hem op de tafel moeten leggen om hem laagje voor laagje opnieuw te hechten. Nog nooit in hun leven hadden de artsen zo'n stevige zaadleiders gezien, zo'n spieren en zo'n paard. Ze waren zeer onder de indruk want ze vonden het een oer paard en nog een week heeft hij in de hengstenstal!! (zo heftig was hij met de merries) gestaan.

Ik wilde persé bij de operatie zijn indertijd (voorgevoel dat dit erg belangrijk was)en daar ging het al bijna mis daar hij een bloeding kreeg. De artsen zuchtte opgelucht toen Hercule zijn hoofd op mijn schouders legde (vergelijk Tor die hinnikte toen hij zo ziek was en dood ging, Hercule had alleen nog maar met mij gevochten die maanden er voor)) en ik zei dat ik liever had dat ze openlijk met elkaar spraken over de bloeding want dat de kochers aangesleept moesten worden en dat ik er nog wel een paar in de auto had.

Monique1963 schreef:
en heb naar besten weten gehandeld.

Meer kunnen we toch niet doen Mo!

Monique1963 schreef:
omdat ik denk dat ze bomen slepen geweldig gaat vinden.

Dat denk ik ook, ik denk dat ze daarin op Hercule lijkt en daarom heb ik je ook het tuig gegeven. Ik heb hier nog iets liggen zodat je boomstammen e.a. zware dingen er achter kunt hangen. Ik kon het toen niet vinden, maar heb het gevonden. Dus als wij ooit bij juo of jij bij ons in de buurt zijn dan eventjes aannemen :))

Monique1963 schreef:
Ik denk dat jij een prachtige band met Polie hebt.

Ik denk het ook. Het blijft wel een aparte want elke morgen als ik de paarden ophaal om te eten of op de wei zet, moet ik haar altijd streng toespreken anders neemt ze een hapje uit Hercule. Vind ik zo bizar. Hercule weet dat ik alles oplos tussen hun als ik erbij ben, dus die kijkt me altijd aan van "doe je er nog iets aan, en dan is het goed daarna", want ruziën is verboden samen als ik er ben (te gevaarlijk). Dat zoeken ze maar uit als ze met zijn tweeën zijn.

Monique1963 schreef:
Dus het is een veelzijdig paard, hahaha.

Ik vind Callas heel erg apart en ik denk dat je er een gouden paard aan krijgt. Vergis je niet, Hercule was niet te hebben hoor vroeger in zijn jonge jaren. Maar hij was niet gemeen wel heel stout. Zo heeft hij ooit het leven van mijn dochter gered, toen buiten zijn schuld het springen helemaal fout ging en hij enorm dreigde te vallen op onze dochter. Iedereen schreeuwde van schrik en afschuw, maar zij is enorm hard in de hindernis gevallen en we weten nog niet hoe Hercule het gelukt is om niet op haar te vallen en haar niet te raken. Dat was echt een Godswonder en de instructeur die veel ruzie met hem had, pakte na afloop toen we wisten dat alles Ok was met dochterlief en we paard gingen pakken, zijn koppie in zijn armen en terwijl de tranen over zijn wangen liepen, bedankte hij Hercule met een echte kroel en vertelde hij hem dat hij het heel erg goed had gedaan en een gouden paard was. Vergeet ik nooit meer.

Ik denk dat jij dat met Callas ook gaat meemaken want Callas is ook een echt karakterpaard en als die eenmaal zich gelukkig voelen met het leven en hun mensen/ paarden om hun heen, dan zijn ze gouden paarden. Je bent echt al aardig op weg Mo! :))

**Geplaatst**: 12-12-18 16:41

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 12-12-18 16:41

Pien en Mo, ga vooral door met dit gesprek. Ik geniet hier enorm van, van die wijze, stoute, stoere, en vooral heel bijzondere paarden :+:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-12-18 19:11

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-12-18 19:11

Avalanche je krijgt je zin. ;-)

Pien wat een mooi relaas van die hindernis. Wat gelukkig dat alles zo goed is afgelopen en wat diep dat Hercule zo contact zocht.
Ik denk dat jullie er goed aan gedaan hebben hem te ruinen. Voor de fok had hij prachtig geweest, maar dan bij een fokker en niet als gezinspaard.

Het is hoopgevend dat hij ook een verleden heeft gehad en nu zo braaf is vwb Callas. Callas is zoals we al zeiden een heel ander paard. Ik vind haar in ieder geval eerlijk en niet gemeen. Ze is wel heel dominant geweest, maar in die dominantie was ze wel consequent en eerlijk. Hahahaha, ze ramde gewoon door, maar ze was niet gemeen in de zin dat ze je zou pletten of zo. Ik heb een paard gekend dat haar ruitertje van 15 er bewust afmikte en als het kind op de grond lag, dat die merrie gericht natrapte naar het kind. Vond ik heel erg heftig. Zoiets zou Callas nooit doen. Ze heeft wel met joligheid dat ze bokt en uitslaat maar dat is niet dichtbij. Toch lok ik geen joligheid meer uit, want ik vind dat toch gevaarlijk. Maar ze is niet gemeen. Eigenlijk ook niet ondeugend of stout in de omgang aan de hand. Ze is wel ondeugend op de terugweg naar huis, dan wil ze wel een stuk sneller, maar ze is niet meer zoals ze twee jaar geleden was, dat ze er dan vandoor knetterde. Dat was gevaarlijk. Dus als zij zo oud is als Hercule dan heb ik vast ook een gouden paardje. Ik vind nu al dat ze zo ontzettend verbeterd is, vooral op stal. Soms als mijn vriend haar voeten doet, dan zeggen we ook, dat had drie jaar geleden niet gekund op deze manier.

En ik vind het prachtig Pien dat je paarden zo bij jullie troost kunnen zoeken. Toen het met de poepschep gebeurde, toen verborg Callas ook haar gezicht in mijn jas. Ik weet niet of dat troost zoeken was, of steun zoeken of gewoon zich verbergen zodat het enge ding er niet meer was, maar wat een klein hartje was het toen. Zo zielig!
Ik heb het met Bubbles ook gehad. Altijd als de smid er was of de dierenarts, dan legde ze haar hoofd op mijn schouder. Verder nooit. Alleen bij dingen die ze niet leuk vond.

En dat Polie niet vegetarisch is en van Hercule wil eten, foei Polie! LOL. Daar ben ik heel duidelijk in trouwens. Er wordt niet gekl**t als ik erbij sta. Er wordt niet gedrongen, niet gedreigd, geen kontje duwen, geen platte oren. Ik ben dan de leider en geen gedoe onderling. Een boze HÉÉ!!! is dan genoeg. Dus net als jij grijp ik in als ze in mijn bijzijn klieren onderling.

En leuk het onderdeel van het sleeptuig. We hebben al een keer alles gepast en toen staan puzzelen hoe we bomen aan het tuig moesten vastmaken en hebben toen bedacht dat als het zover was we met touwen en kettingen wel heel ver zouden moeten komen. Maar wat erbij hoort, graag natuurlijk. Ik kook in ruil graag nog een keer een middagje voor jullie als je weer eens naar de zee gaat.

Tussen haakjes, ik ben sinds vanmorgen uit de running qua paardrijden, ik vermoed voor minstens een dag of vier a vijf. Ben op mijn stuitje gevallen. Niet van Callas gevallen, maar tijdens het wandelen met de honden. Het moge duidelijk zijn dat we hier bergen met steile hellingen hebben en ik loop dagelijks een heel smal bospaadje. Dat paadje begint naast de weg en de eerste drie meter gaat het heul steil naar benee. Er is een soort natuurlijk trapje van boomwortels en een afgehakt stompje boom. Daar plaats ik altijd voorzichtig mijn voeten tegenaan om niet weg te glijden.
Wat ik vanmorgen fout deed weet ik niet, maar ik gleed van het stompje weg, viel erop met mijn stuitje, gleed rollend de helling af en kwam een meter of drie verder beneden op zijn kop tot stilstand. En mijn ene hond kwam kwispelend vragen wat voor leuks ik aan het doen was.
Arm en schouder verrekt, voet verzwikt, enkel geschaafd, een prachtig palet aan plekken die zwart gaan worden vermoed ik, rug bezeerd maar dat is allemaal niet zo erg, het ergste is mijn stuitje. Ik kan nauwelijks zitten. Dat is erg onhandig voor iemand die een eigen bedrijfje heeft, zittend werk doet en die door heup- en rugpijn niet graag loopt...

**Geplaatst**: 12-12-18 23:55

Geplaatst: 12-12-18 23:55

Oef, Monique, dat gaat een paar dagen gevoelig zijn. Sterkte! (en traumeel of arnica smeren/slikken)

**Geplaatst**: 13-12-18 09:02

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 13-12-18 09:02

Zooo 91 pagina's in 3 avonden. Wat mooi geschreven! En wat een proces.
Heel veel bewondering voor je doorzettingsvermogen en je grote hart.

**Geplaatst**: 13-12-18 12:46

Geplaatst: 13-12-18 12:46

O jéh Mo, wat erg. Verdikkeme. Beterschap meid en hopelijk niets gebroken, maar jij met je tassen verkoop kunt dit nu echt niet hebben. Sterkte :(:)

Monique1963 schreef:
En leuk het onderdeel van het sleeptuig. We hebben al een keer alles gepast

Mo, ik hoop dat jullie het zwarte mentuig hebben en het sterke men tuig om mee te werken?. Ik heb dat niet meer hier en ik hoop dat die er ook bij zat, want met het zwarte ledere tuig kun je geen boomstammen gaan slepen. Dat is echt om te mennen en te oefenen.

Monique1963 schreef:
Ik weet niet of dat troost zoeken was, of steun zoeken of gewoon zich verbergen zodat het enge ding er niet meer was, maar wat een klein hartje was het toen. Zo zielig!

Dit dus, als paarden dat doen, dat zit het wel goed. Vanochtend moest ik aan jouw gieter denken. We waren aan het rijden en boeren hadden ons paadje met draad even dichtgemaakt. Het draad zat links aan een boom vast (konden we niet bij) en rechts aan een hekje dat met touwtjes op zijn plek werd gehouden (konden we wel bij). Dus manlief rijdt Hercule daar naar toe (Polie is daar niet voor geschikt, te zenuwachtig dan), rekt zich uit en kan net niet bij de strik om los te trekken. Dus hij probeert Hercule daar naar toe te krijgen (1 of 2 stapjes) en ik zeg tegen Hercule "voorwaarts". Met zijn boeg

dacht hij duw ik tegen het touwtje, geen probleem en hij dacht ik moet gewoon door lopen en dan lost het zich vanzelf wel op. Klats, hek schoot los, pats tegen hem aan en in zijn staart en Hercule schrok zich rot en wilde weg. Polleke wilde ook weg en draaien, maar dat mocht ze niet want ik wilde eraf, ml had zijn handen vol aan Hercule dus Pol op twee benen de lucht in, ik eraf en riep naar Hercule "hooooooh ik kom kom eraan". Gelukkig stond hij gelijk stil en kon ik alles van hem af halen en repareren en draad open doen _O-

. Hercule stond er zo bedremmeld bij, zo sneu, dat manlief hem de hemel in geprezen heeft en ik zijn koppie heb gepakt en verteld dat hij het echt heel goed had gedaan en er gewoon een klein communicatie probleempje was. Diepe opluchtende zucht en daar gingen we weer. Manlief en ik schoten iedere keer in de lach. Zo'n stom klein ongelukje dat met een paard dat weg was gekletterd heel anders was afgelopen. En dat is die eerlijkheid die Callas ook heeft waardoor het niet uit de hand loopt.

Monique1963 schreef:
Ik vind haar in ieder geval eerlijk en niet gemeen. Ze is wel heel dominant geweest, maar in die dominantie was ze wel consequent en eerlijk. Hahahaha, ze ramde gewoon door,

Precies en dat is het verschil tussen een paard voor de slager en de kameraden voor het leven. Callas wordt jouw kameraad voor het leven en die wordt echt heel braaf. Ze is ook nog jong en moet veel leren en innerlijk groeien in haar leven als rij paard.

Avalanche81 schreef:
Pien en Mo, ga vooral door met dit gesprek. Ik geniet hier enorm van, van die wijze, stoute, stoere, en vooral heel bijzondere paarden

Dus nog een stukje. Als het vervelend wordt moeten jullie het gewoon zeggen. Maar Callas zit precies tussen mijn paarden in, ze heeft de streken van onze dominantie Hercule en de floeperigheid van Polie dus ik herken gewoon heel erg veel.

**Geplaatst**: 13-12-18 13:00

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 13-12-18 13:00

Nee heel niet vervelend maar ik herken mijn beeb zo in Polie. Callas is echt een heel ander type paard, maar oohh geweldig. Callas doet me ergens wel denken aan Hercule ook

Ik wil zo graag naar Frankrijk en jullie eens ontmoeten

en ik wil een kus van Callas :+:

**Geplaatst**: 13-12-18 13:16

Geplaatst: 13-12-18 13:16

Oei Mo ik hoop dat je snel hersteld!
Zo zie je maar dat je je flink kunt bezeren met zo'n stomme val.

Zo ben ik eens achter n pol gras blijven hangen met mijn voet en toen omgezwikt.
Na 10 dagen maar eens naar de huisarts gegaan omdat ik er nog steeds niet om kon lopen en helemaal zwart en paars en blauw was.
Bleek dat ik mijn enkelband gescheurd had en een stukje bot bij de enkel was afgebroken..

Ik moet zeggen ik geniet van jullie ( pien en Mo ) verhalen en zo leuk dat jullie elkaar kunnenhelpen met spullen uitlenen.
En natuurlijk mooi om te lezen dat bij Pien het tij ook gekeerd was.

Zelf heb ik een uiterst brave ruin. Hij is heel cool en als hij al schrikt dan "zakt " hij door zijn 4 benen en blijft stil staan. Alleen ezels vind hij eng , maar als ik dan afstap dan loopt hij mij gewoon achterna.
Wel is hij eigenlijk een sulletje in de wei, hij staat altijd als laagste in de rang en schuift altijd voor de andere en heeft nog nooit naar een paard gebokt of gebeten.
Maar hij weet ook donders goed dat als ik in de wei ben dat hij dan "safe" voor de andere is omdat hij weet dat ik de andere paarden op hun plaats zet.
Ieder paard is weer anders ( en gelukkig maar).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-18 14:34

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-18 14:34

Hey mensen, leuk jullie reacties. Ik vind de uitwisseling van ervaringen in dit topic erg fijn, dus vooral iedereen blijf ook jullie ervaringen schrijven hier! Erg leerzaam.

Welkom in het topic Bumper. Dapper dat je eraan begonnen bent om het helemaal te lezen!

Even over mijn lichaam.... Niet lachen.... Ik vraag gisteren aan mijn vriend, is mijn stuitje blauw? Hij zegt, neu niets te zien. Ik ongelovig, dat kan niet! Hij zegt, o wacht even... En het is tussen mijn billen blauw!!!! Echt enorm. Hahaha, krijgen jullie geen foto van. Maar goed dat ik niet naar de huisarts ben gegaan. Wat had die wel niet moeten denken? We hebben samen wel dubbel gelegen van het lachen. Dat dan weer wel. Inmiddels gaat het met het stuitje wel wat beter, je leert erg snel op een andere manier te gaan zitten, maar nu is het dus die schouder die ik verrekt heb. Erg lastig. Ik heb van morgen tot en met zondagavond drie dagen kerst expo, dus niet handig. Mijn vriend gaat me nu brengen, helpen opbouwen en komt me weer ophalen. Dat is alvast fijn. Want behalve tassen, maak ik inmiddels ook spiegels en muurkunst en dat is megazwaar. Afijn het zal wel goedkomen voordat ik een jongetje word ;-)

Waratje, arnica tussen mijn billen, mwah... LOL

Joey, heftig doorlopen met een breuk! Hoop dat je er geen last meer van hebt. En over je paard, volgens mij heb je het liefste paard van dit topic, LOL. Behalve dan het bokje in galop af en toe... En ja in een kudde moet er nu eenmaal eentje de laagste rang hebben. Mooi dat hij dan op jouw vertrouwt om op te treden tegen de anderen. Je bent dus echt zijn leider.

Avalanche wil graag een keer naar Frankrijk komen. Je bent van harte welkom. We kunnen ook een boktmeetvakantie hier organiseren volgend jaar zomer? Met of zonder je eigen paard. Lijkt mij in ieder geval erg leuk!

Inhaken op Pien. Meid wat een avontuur nou toch weer! Doe nou toch voorzichtig! Wat goed dat je tijdig van Polie af kon komen en wat jammer dat ze dat toch zo spannend vindt. Maar top van Hercule dat hij stopte toen je HO zei. Blij dat het goed afgelopen is!

En Pien ik heb zowel een netjes mentuig van je en een heel sterk sleeptuig.

Pien schreef "Callas zit precies tussen mijn paarden in, ze heeft de streken van onze dominantie Hercule en de floeperigheid van Polie" ik denk inderdaad dat ze zo is. En ik vind het vaak nu nog nét ff wel te gevaarlijk op straat als ze deinst of schrikt. Dat gaat inderdaad wel goedkomen met de tijd.

**Geplaatst**: 13-12-18 16:50

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 13-12-18 16:50

Och jeetje mo! Is alles een beetje ok met je?

**Geplaatst**: 13-12-18 17:20

Geplaatst: 13-12-18 17:20

Mo, ga nog even naar de pharmacie om arnica tabletjes te halen. Daar zul je heel goed van opknappen. De apotheker kan je wel vertellen hoe veel je moet slikken want dat ligt aan de potentiëring.
Fijn dat je beide mentuigen hebt. Dan ontbreekt alleen nog het ene onderdeel.

Monique1963 schreef:
Doe nou toch voorzichtig

Wij zijn altijd voorzichtig, dit gebeurde gewoon. Het leuke is wel dat wij mensen er dan later nog wat over nadenken, maar Hercule zucht uit, weet dat hij het goed heeft gedaan en dan is het voor hen ook klaar. Leeft wel gemakkelijk vind ik. Dus jaloers op mijn paardje.

Monique1963 schreef:
Dat gaat inderdaad wel goedkomen met de tijd.

joey2010 schreef:
Bleek dat ik mijn enkelband gescheurd had en een stukje bot bij de enkel was afgebroken..

O hemel echt niet grappig. Gelukkig ook weer goed gekomen en wat een braaf paard heb je.

Avalanche81 schreef:
Ik wil zo graag naar Frankrijk en jullie eens ontmoeten

Nou we hebben hier een caravan dus je bent welkom hoor. Alleen of met partner. Als de paarden goed zijn, kunnen we buiten ritjes maken. Mag jij op brave Hercule. Mo woont wel 7 uurtjes verder op, dus dat is wel een eindje.

**Geplaatst**: 13-12-18 19:07

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 13-12-18 19:07

Oh wat genieten deze heen en weer tussen jullie. Ik vind het prachtig om te lezen.

Monique, wat betreft stuitjes... Mijn schoonmoeder heeft er echt lang mee gelopen (maar zij piept wel snel).

**Geplaatst**: 13-12-18 23:31

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 13-12-18 23:31

Oh, liefjes ik ga het doen ook verdorie. Hoe leuk is dat. En ik wil Hercule zoenen :+:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-18 12:40

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-18 12:40

Avalanche, gezellig als je langskomt! Stuur je wel even een privé berichtje wanneer je komt en of je met of zonder paard komt?

Benthhh het stuitje gaat steeds iets beter, ik kan soms al gaan zitten zonder na te denken. De schouder daarentegen wordt met de dag ellendiger. Behoorlijk verrekt dus.

Jeetje77, ik hoop ook nog heel lang te lopen met mijn stuitje, lol. Dat ie er niet vanzelf afvalt of zo bedoel ik. Maar ik heb ook gehoord dat je er heel lang pijn van kan hebben. Vooralsnog gaat het stuitje steeds beter...

Pien, ja dat erover nadenken hadden wij altijd met onze honden. Wij hadden 2 honden uit het asiel die altijd met elkaar moesten vechten. Als ze het weer uitgevochten hadden en wij bij de dierenarts zaten voor alweer hechtingen, waren zij de beste maatjes en wij hadden nog dagenlang een kater van de ellendige stress om ze uit elkaar te krijgen.

**Geplaatst**: 14-12-18 13:51

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 14-12-18 13:51

Natuurlijk, gaan we uitgebreid afspreken

super leuk $*\o/*$

**Geplaatst**: 14-12-18 14:08

Geplaatst: 14-12-18 14:08

Avalanche81 schreef:
Oh, liefjes ik ga het doen ook verdorie. Hoe leuk is dat. En ik wil Hercule zoenen

Je mag wel meer als hem zoenen :))

. Als de paardjes goed zijn gaan we lekker rijden. Volgend jaar wordt Hercule al 24 jaar. Pb maar. Alleen in augustus zijn we één week met vrienden in Nederland. Week is nog niet gepland.

Mo wat fijn dat het al wat beter lijkt te gaan en je in ieder geval al weer kunt zitten!

**Geplaatst**: 14-12-18 14:11

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 14-12-18 14:11

Oh tof

Hercule is zo stoer, ik ben fan. Maar dat weet je, he? En...... mijn eerste kennismaking met merens. Ik ken ze eigenlijk helemaal niet, van wat ik van je lees, zijn het heel gevoelige, intelligente paardjes. Heel wijze paarden wel.

**Geplaatst**: 14-12-18 14:19

Geplaatst: 14-12-18 14:19

Ze zijn vooral heel erg braaf en je kunt lekker rond je heen kijken naar de omgeving want de merens paardjes doen zich zelf wel. Alleen in de galop kan Hercule nog wel eens een bokje geven en de turbo erop zetten maar als je dat gelijk de kop indrukt blijft hij erg braaf. En anders draai ik Polie voor hem en vang hem op, want hij mag nooit passeren met mensen die hem niet goed kennen, omdat hij dan nog wel eens je kan verrassen. Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken

. Maar hij is vooral heel erg braaf en bomproof.

**Geplaatst**: 14-12-18 14:33

Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?

Geplaatst: 14-12-18 14:33

Ik heb ze opgezocht op internet Pien

en dan vooral verhalen van mensen die ze zelf hebben. En ze zeggen allemaal: eens een merens, altijd een merens. Het schijnt ook zeer moeilijk te zijn om het er bij een te houden, de meesten hebben meer merens. Bijzondere paarden zijn het. Heel grappig, iedereen zegt ook: het zijn wel echt paarden, geen ponies.