[VOLG] Het tij keren, kan dat?
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-18 18:41
Ja Callas, dat zie ik, maar het is hetzelfde ding.
Maar deze is anders, vrouwtje! Zie je dat dan niet? En hij komt zo snel dichterbij!
Gewoon doorlopen, Callas.
HIJ STOPT! HIJ GAAT ME AANVALLEN.
De meneer met de maaimachine stopt speciaal voor jou Callas. Omdat hij ziet dat je niet verder durft. Hop, gewoon doorlopen.
Pfft, dat was wel eng, hè, vrouwtje.
Nee, Callas er was niets aan de hand.
Maar wat nou als hij....
Niet omkijken, hop, gewoon doorgaan.
OEH HELP VROUWTJE, er zit hier een gat in de grond! Misschien komt dat gele ding daar weer uit?
Welnee, stel je niet zo aan, er is een stukje asfalt weg.
OK, als jij het zegt ga ik eromheen.
WHOEAAAAH, ik schrik me alweer rot, vrouwtje,
Ja en ik schrik me te pletter van jou, Callas, wat zie je nou weer?
Nou, niets geloof ik, maar ik dacht echt dat er iets uit de struiken kwam.
Zucht. Laten we maar eens even een drafje doen, Callas, dan kan de spanning eruit.
Ja, leuk een DRAAAAAAAAAAAAAAAFJE.
DrafJE. Een klein drafje, Callas.
Nee, een draaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaafje, lekker snel en sneller en snelst. Hè, waarom moet ik nou weer op zo'n stom cirkeltje. Helemaal niet leuk. Je weet ook echt alles wel goed te verpesten, hè vrouwtje?
Voorwaarts!
Ja, nou weer wel voorwaarts! Dat deed ik toch net?
Ja, maar niet op mijn commando.
Ik mag ook helemaal niets. WHOEAAAAAH SCHRIK ME TE PLETTER.
Ja GVD Callas, ik ook, wat is er nou weer?
Zie je dat het hek van de tennisbaan open staat. Dat was een paar weken geleden niet...
Zucht
Nee, ze mag inderdaad buiten niet zoveel van me en maar goed ook want de maaimachine meneer, (grasmaaier zo'n sit on ding, klein tractortje zeg maar) ging de voetbalvelden maaien en ik wilde weer eens die kant op. Lang niet gedaan vanwege geen hoefschoenen, maar er is zoveel regen geweest, dat de bodem lekker zacht is. Dus die man ging maaien en dat is dan wel weer eng. Toen we de tennisbaan gehad hadden, kregen we de vakantiekolonie, met veel schreeuwende kindjes, maar daar ging ze supergoed langs, wel kijken, maar dat mag. Toen dan de stemmen afstierven naarmate we het pad langs de beek volgden, werd ze rustiger.
En wat is het bos heerlijk! Nog versgroen tegen de natte stammen, want het had vanmorgen nog geregend. En zo mooi, het pad was witbezaaid met bloemblaadjes van de acaciabomen. Bijna romantisch! En dan een babyhagedisje wat zit te zonnen op een boomstronkje. Dat is dan echt genieten. Ze begon daar ook te briesen dus ze was lekker ontspannen en had er zin in. Niet lang gedraafd, maar wel kleine stukjes telkens. En wel grappig ineens betrapte ik mezelf erop dat ik naar oude gewoonte met 1 hand aan het rijden was en in het bos maakt het niet zo uit natuurlijk, de route is wel duidelijk. De kuil waar ze vorige keer aan de kletter ging helemaal gestapt, dat was wel moeilijk voor haar, maar ze deed het wel netjes.
Bijna thuis was nog wel zielig, lag er een baby eekhoorntje dood op de weg. Zo naar vind ik dat. (Ik ben hem na afloop van de rit, toen Callas weer in het land stond gaan ophalen. Prachtig diertje, nog warm. Denk dat de postbode het eekhoorntje tegen haar auto heeft gehad, want op de heenweg had het diertje er niet gelegen. En om zijn dood niet voor niets te laten zijn geweest, heb ik het op ons erf gelegd. De katten zullen hem dan wel vinden.)
En om het verhaal van Callas af te ronden, we kwamen eigenlijk vrij ontspannen thuis, totdat ze het geluid oppikte van mijn vriend die aan het maaien was. Ze had het wel even gehad met maaiers denk ik en dus moest ze bijna bij stal een shetlanderschrik maken. Zo eentje waarbij ze twee meter opzijspringt en haar buik bijna de grond raakt. Ok overdrijven is ook een vak, maar dat zijn van die schrikken met 4 benen de lucht in.
Omdat het net voor de stal gebeurde was ik eigenlijk pissig op haar en ik geloof dat ik het niet zo aardig als anders heb afgesloten, maar goed, ik ben ook maar een mens.
- Doezenbende
-
- Berichten: 145
- Geregistreerd: 01-02-18
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 01-06-18 10:48
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-18 16:09
Net terug van een staprit van circa een uur. Ik kan nog altijd niet zoveel zonder hoefbescherming en die megasussen zit ik nog steeds op te wachten. Ik ga van de week toch maar reservesetten voor de easyboots kopen.
Ze was erg lief. Het was ook erg drukkend, dus geen weer om je druk te maken. Hihi. Het bos groeit hard en allerlei takken en takjes die over paden hangen ook dus ik heb een "breek"rit gehad. Gelukkig geen benenbreekrit. Dus iedere keer netjes HO, tak afbreken, de eerste krak was eng erna niet meer. Weggooien in de struiken was helemaal niet eng dit keer, wel kijken, maar dat mag uiteraard. Maar wat wel weer heel eng was, was dat er af en toe blaadjes op haar kroep vielen. Brrrrr eng. Maar ook daar wende ze aan. Heb het nog een paar keer expres gedaan en dan was het op haar kroep niet meer eng, maar dat het dan langs haar sokken viel! Ze rende er niet voor weg, maar naar eentje moest ze toch een soort van stampje of mepje geven.
Ik was expres het bos ingegaan vanwege de brandende zon en vliegen. In het bos is veel schaduw dus is dat toch minder, maar we hadden zowaar 1 daas. Heb ik hier nog niet veel meegemaakt. Dat vond ze wel mega-irri en gelukkig ging hij na een tijdje weg. Ik had haar nog steeds niet ingesproeid tegen vliegen. Kan er maar niet aan wennen dat het geen herfst is, hahaha. Bij thuiskomst daarstraks heb ik ze dan wel in de vliegenspray gezet.
De terugweg werd ze wat enthousiaster zullen we maar zeggen en ben ik toch op het bit gaan rijden. Wel met zo los mogelijke teugel. En ze stapte heel snel en nam de gelegenheden te baat waar ze geoorloofd mag draven, om dat wat langer te doen. Dus bijv we gaan op dat pad door een droogevallen beek en dan moet je een oevertje op wat makkelijker is om te draven. Dat mag altijd, maar nu deed ze het dan wat langer. Ik heb er bewust heel erg op gelet om niet aan het bit te komen en dan op mijn zit tegenwerken en easy en twee keer lukte dat goed.
In het bos waren verder geen engigheden meer maar terug bij de voetbalvelden waren en allemaal kindjes rugby aan het oefenen. Ik denk dat ze tussen de 5 en 7 jaar oud waren. Heel schattig overigens om te zien hoe ze mekaar moesten tackelen, zowel de meisjes als de jongens. Maar Callas vond dat niet zo schattig. Ze liep al vanuit de verte te kijken en besloot bij het hek van het voetbalveld dat dit niet haar ding was. Er kwam een piep/kopzwaai/omkeer-actie, maar ik had haar gelijk tuk en kon haar meteen weer omdraaien. Moet er wel heel sierlijk hebben uitgezien. Het mooie van het voetbalveld is, dat het een hoog talud heeft en een stevig hek om het veld zelf. Tussen het hek en het talud galoppeer ik vaak. Mooi plat, lekker zacht. Dit keer heb ik gestapt ik wilde niets provoceren en ze kan daar eigenlijk nergens heen, dus ik vond dat we die enge kindjes maar gewoon aanmoesten gaan. Dat leverde veel staken op, maar dan zette ik haar met de neus naar de kindjes, verplicht kijken en weer verder. We hebben lang over die voetbalveldlengte gedaan, maar ik heb geen moment gehad dat ik dacht dat het écht fout kon gaan.
De hoek om was nog even spannend, zaten daar toch potverdorie allemaal moeders op de grond! Staak-blaas, maar toen ze op mijn bonjour begonnen te praten bleken het gewoon mensen te zijn en was het niet meer eng.
Sturen tussen het poortje door was voor mij nog even spannend, want we kunnen er samen in winterpositie nét doorheen, maar in zomerpositie is ze toch breder en gaat het echt lastiger en dit keer had een der dames ook nog eens haar auto er scheef achter geparkeerd, dus na het nauwe poortje ook nog autospiegels vermijden, maar goed daar luistert ze heel keurig in.
Om kids uit de warmte te houden, had een moeder een doek aan de buitenkant van het raampje gehangen en die wapperde. Nou was dat wel overleefbaar, maar tegelijkertijd kwam er nog een automoeder de P oprijden. En omdat ik net deinsde, moest zij wat forser remmen en dat glijdt op dat grind van de P en dat maakt dan weer een eng geluid. En twee dingen tegelijk is te veel. Ging allemaal verder goed, maar kennelijk zat haar englevel na die rugbykindjes toch wel redelijk vol. Dus was een goede oefening voor haar.
Die laatste moederauto bleek de verpleegster te zijn die de operatiewond aan mijn been twee maanden lang verzorgd heeft toen ik van Callas gevallen was en met haar een poosje staan praten en dan vindt Callas het heerlijk, want er kwam nog een moeder bij staan en in zelfs niet paarden-vrouwen wekt Callas met haar lange haar Penny-meisje gevoelens op, dus veel aaien en koekjes! Moeders hebben altijd koekjes bij zich, schijnbaar, dus Callas was in haar element, maar een chocoladekoekje moest ze dan weer niet, bah vies!
Precies terug thuis voor het hek, komt mijn buurman op zijn crossmotor de weg op. En ze was er helemaal niet bang voor! Dat vind ik veelbelovend. Het was ook precies op het goede moment, ze had niet kunnen vluchten, we stonden in de luwte van ons hek en toch genoeg herrie en knaloranje pak en motor, om goed te wennen.
Nu staat ze lekker met de shetjes weer in het land bij het huis. We hebben op dit stuk minder vliegen, meer gras en ze vinden de uitloopstallen fijner om voor de zon en regen te schuilen dan de schuilhutten die we hebben. En wat is het dan lekker om haar zo zuchtend door te knieën te zien gaan en dan zo loom te rollen en haar rug te schurken en haar gezicht nog eens extra te schuren over de grond om ook het laatste restje zweet van onder het halster weg te vegen. Heerlijk! Volgens mij is ze wel heppie. En ik ook.
- pien_2010
-
- Berichten: 43139
- Geregistreerd: 08-12-10
- Woonplaats: Limousin
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 03-06-18 12:41
- Doezenbende
-
- Berichten: 145
- Geregistreerd: 01-02-18
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 03-06-18 13:18
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-18 14:07
Ik ben tussendemiddag gaan rijden. Net terug dus. Ze hadden net hun rustpauze gehad, dus ik was ietsjes te laat met roepen, want ze waren al weer aan het afdalen om te gaan eten, maar ze kwamen toch heel netjes. Met opzadelen was ze weer zo superbraaf, soms kan ik het verschil met hoe ze kwam niet geloven!
Het was drukkend en we hadden wat regenspetters waardoor ik dacht zal ik op het veldje gaan trainen, want als we overvallen worden door een hoosbui ben ik tenminste snel op stal. Maar ik had geen zin in rondjes draven, dus ben ik door het dorpje gestapt naar het recreatiepad, daar waren we al lang niet meer geweest.
Dat was door de vele regen van de afgelopen tijd precies mooi zacht en daar heb ik heerlijk gedraafd. Ze was goed voorwaarts. Toen kwam ik bij het bospad naar rechts dat ik wilde nemen, maar dat bleek geen optie. De regen heeft daar alle klei en zand tussen de stenen weggespoeld en daar met blote voeten overheen is dierenmishandeling.
Maar ja. Wat dan. Het eerstvolgende pad naar huis is zeker nog twee kilometer rechtdoor en eer ik dan thuis ben zijn we uren verder en zoveel conditie heeft ze nog niet. De laatste weken heb ik vanweg haar voeten alleen maar gestapt en korter dan een uur. En voor hetzelfde geld rijd ik helemaal naar het volgende pad om er alleen maar achter te komen dat daar ook alleen maar stenen nog over zijn. Dus omkeren.
En Callas en omkeren op dezelfde weg is.... netjes naar het vrouwtje luisteren! De heenweg had ik op het halster gedaan en de terugweg op stang. Ze was erg heftig, maar eigenlijk heb ik daar stiekem van genoten. Het bleef heel goed beheersbaar en ze rijdt zo lekker als ze zo enorm voorwaarts is. Dus heb ik veel overgangen gereden, zijgangen in stap gedaan, stoppen achterwaarts jambette, en vanuit achterwaarts weer wegdraven, goede oefening om de achterhand eronder te krijgen. En dan is er niets voor nodig om haar te laten bewegen.
Maar je voelt dat ze zoekt om eronder uit te komen. Zo hadden we nog geen schrikje gehad en nu kwamen er wel een paar schrikjes en deze schrikjes kon ik heel duidelijk merken dat dit onzin schrikjes waren, dus kreeg ze een boze stem. Veel vanuit draf terug naar stap op easy, wel met iets teugelhulp, maar ondanks dat ze eigenlijk daar geen zin in had, luisterde ze toch binnen vier stappen. Ze heeft niet gepuld, dus dat was fijn. Een paar fietsers die achterop kwamen waren écht eng, maar ze rende er niet voor weg.
Veel te snel waren we nu eigenlijk al weer bij de weg naar huis en ik besloot haar op proef te stellen en die weg voorbij te rijden en nog een extra lus erbij te pakken. Dat ging ongeveer zo:
O zie ik daar de afrit naar huis?
Dat klopt Callas.
Hoera, snel snel snel draf, ik weet waar we eraf moeten, ik eh, vrouwtje je vergist je hoor
Nee hoor Callas,
jawel hier is de afrit
Dat weet ik maar we gaan rechtdoor.
Ja maar jamaar jamaar
Niet zo aarzelen Callas, je wilde net ook heel snel draven dus nu draaf je gewoon netjes door.
Maar dat wil ik niet! Ik ga met mijn hoofd zwaaien hoor!
Doe maar Callas.
Ik ga gewoon heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel langzaam draven.
Nee, hop met de geit, voorwaarts
Dan ga ik weer zwaaien hoor! Dan ga ik piepen hoor!
Piep maar lekker een eind weg, we gaan gewoon rechtdoor.
Ok, nou als jij het zegt. Dan ga ik wel zijwaarts zelf doen, dan kan ik sneller omkeren.
Nope, gewoon rechtgericht rechtdoor.
oeh schrik!
Onzinschrik, schiet op, niets aan de hand.
Au, moet je niet zo hard drijven!
We zijn nu al zover voorbij dat je net zo goed gewoon rechtdoor kunt gaan, Callas.
Zucht, ok ok ok, maar ik wil dat je een aantekening maakt dat ik het er niet mee eens ben.
En uiteindelijk gaf ze het op en liet ze haar hoofd zakken en ben ik, weliswaar op stangtrensje, maar met lange teugels naar huis gestapt. Was nog leuk, vanmorgen is het heel heet geweest, vandaar die dreigende regen (wat het nu ook doet) en er is een weg waar ze kuilen weer opnieuw met asfalt gevuld hebben. Maar dat is bijna alleen maar teer, zitten geen steentjes in. En ik zag dat iemand daar met gympen over gelopen had en toen dacht ik, ga ik ook doen. Nu staan er allemaal mooie afdrukken van Callas haar voet in het asfalt! Moet ik nog even voor terug om foto's van te maken.
En waar ik ook foto's van heb gemaakt, zoals ik beloofd had, is Kabir! Nog even in herinnering zoals we hem op straat vonden:
En dit is hij vandaag!
- WendyLotte
-
- Berichten: 1138
- Geregistreerd: 01-01-14
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 04-06-18 17:04
- MaiNat
- stokpaard connaisseur
-
- Berichten: 3475
- Geregistreerd: 29-10-02
- Woonplaats: Niedorp
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 04-06-18 17:33
- Doezenbende
-
- Berichten: 145
- Geregistreerd: 01-02-18
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 04-06-18 18:56
- joey2010
-
- Berichten: 4347
- Geregistreerd: 08-09-11
- Woonplaats: limburg
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 10-06-18 14:44
Het lijkt alsof Callas zich sneller " overgeeft" , ze vind het sneller goed en dat komt denk ik doordat jij niet ( meer) afwachtend bent maar gewoon meteen duidelijk bent in wat je van haar wilt!
En jeetje wat ziet Kabir er goed uit....
Alle lof hoor.
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 12-06-18 10:47
Vrijdag en vanmorgen gereden voor de hitte uit en als ze zo blijft als ze nu is had ik haar aan een gevorderde ruiter wel mee durven geven! Dat is voor het eerst dat ik dat durf te denken. Als ze zo blijft als nu, bedoel ik. Probleem met Callas is dat je nooit weet wat er gaat gebeuren en je dus alert moet blijven. Maar vrijdag hadden we wel wat schrikjes, maar geen ik-wil-niet-dus-ik-ga-kopzwaaien-of-staken-of-piepen-of-omdraai-situaties.
Hier op het erf schrok ze van iets tegen haar sokken en hadden we een soort ballotade (op zijn tinkers dan hè), geen bok, maar beide benen uitslaan naar hetgeen haar sokken had aangevallen. KOM NIET AAN MIJN SOKKEN JIJ ENG DING-MEP, geen idee wat het nu weer was, maar een paar dagen voor die vrijdag hadden we dat ook en ik vraag me af of het dan nog een overblijfsel is van wéér een paar keer eerder dat die tak in haar staart was blijven hangen. In het bos hadden we dat nog een keer en het is echt een heel raar gevoel, geen bok, de rug blijft recht, maar ineens mep naar achteren met twee benen. Ze heeft natuurlijk altijd een hogeschool barok paard willen zijn.
De enige O-gutto-gut die we hadden was een auto. Ik red dieren, mijn vriend redt auto's. Maar ja, als je al zeven dingen op wielen hebt, raken de schuren een keer vol. Nu had ie ergens uit een weiland een auto gered en bij gebrek aan plaats dus in een van de 6 schuilstalletjes gezet.
SCHRIK-JUMP! Vrouwtje er zit wat in mijn schuilstal!
Dat is een auto Callas.
Ik staak! Het is een leeuw. Er staren twee grote ogen naar me.
Ik drijf je erlangs Callas, vertrouw me maar.
Hij gaat me opeten! Brrr O-guttogut-brr-staak. brr. brr. Snuif snork. Ok als je zo aandringt dan ga ik er wel langs, maar leuk vind ik het niet.
Ik heb haar die vrijdag op de terugweg wel het eerste stuk van die terugweg op het bit gereden, maar even later was dat ook niet meer nodig. Wel vaak ineens dat koppie omhoog, wat er dan is, geen idee en een brrr van ook geen idee, maar het was gewoon een fijne rit. Niet te lang, want haar voeten zijn gevoelig, dus ook alleen stap en heel korte stukjes draf, maar tevreden thuiskomen is heel fijn!
Totdat je dan langs het schuilstalletje komt en helemaal vergeten bent dat je paard op de heenweg ervoor was geschrokken en je met losse teugels naar stal stapt en ze dan weer een shetlanderschrik maakt. Dus heb ik toen even op het veldje, waaraan dat schuilstalletje grenst met die auto erin, gestapt en haar aan de auto laten ruiken. Toen was het ook goed. Gek genoeg, maakt ze dan ernorme herrie met de stangen van het bit tegen de motorkap en dat boeit haar dan weer helemaal niet. Dan doet ze het zelf en dan weet ze waar het vandaan komt.
Vandaag ging ik dan voor de hitte uit rijden. Ik had van de week bedacht dat ik met stapritten de kapotte hoefschoenen misschien toch wel kon gebruiken. Met poetsen eerst even een tussen-uier-en-navel-kroel gedaan, dat is écht het lekkerste wat ik bij haar kan doen. En toen de hoefschoenen aan en dat ging goed. Zaten best lekker strak. Bij het wegstappen hoorde ik wel dat eentje ruimte had onder haar zool, maar dat was miniem moest kunnen. Zijn we 100m verder net aan het einde van onze oprit, valt die schoen uit en rolt in een mooie boog voor ons uit en weer rondje terug. Je had haar gezicht moeten zien! Het gebeurde tijdens het stappen en ineens rolt er vanonder haar wat weg, deins blaas nakijken, maar ik zag haar gezicht omdat ze het ding nakeek dat langs ons kwam en ze was gewoon echt perplex. Ik moest zó verschrikkelijk lachen om dat verbaasde gezicht van haar, echt ik kreeg zelfs de slappe lach. Afijn, de andere dan maar uitgetrokken en ze beide op het bankje gelegd bij de uitgang.
De auto in de schuilstal is nu omgekeerd geparkeerd, dus geen enge ogen meer die ons aanstaren, maar ja nu was er wat veranderd dus dat was wel enige aarzeling waard.
Een stapritje door het bos gemaakt van drie kwartiertjes en ze was erg alert, twee gillende buizerds was wel erg veel, maar we gingen netjes door en we hadden een wandelaar voor ons uit die was ook een ministaking waard. Callas blijft natuurlijk een Française en Fransen staken om het minste geringste, dus het zit haar in het bloed. Maar toen ze doorhad dat het een mens was, moest ze de verloren tijd van de ministaking inhalen. Oehoe mens, wacht op mij, heb je knuffels en koekjes? Nu was dit een hele oude opamens en die vond het maar niets behalve bonjour en bonne promenade. Dus stilstaan was er niet bij. Vroeg me trouwens af wat die bejaarde meneer daar midden in het bos deed. Echt een oude man met een stokje en een petje. Ik kende hem ook niet en heb ook nergens auto's zien staan. Hoop niet dat hij verdwaald was.
Thuis op de oprit was de auto in de schuilstal helemaal niet meer eng, maar nu stonden we met een grote sprong aan de andere kant van het erf, want er lagen schoenen op het bankje! Potverdikkie! SCHRIK. Daarom even op het veldje gaan trainen, wat zijwaarts, naar de auto om te snuffen en ipv de uitgang gewoon uitgaan, ben ik eens achterwaarts de uitgang uit gegaan. En ze deed alles braaf.
Ben ik weer helemaal blij en jullie weer helemaal bij.
- BarbaravdW
-
- Berichten: 960
- Geregistreerd: 31-07-11
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 12-06-18 11:19
- Sintara
-
- Berichten: 7385
- Geregistreerd: 07-03-18
- Woonplaats: Het midden
Geplaatst: 12-06-18 11:22
Maar fijn dat het zo goed gaat!
Mijn vp is ook door het voorjaar gelukkig, hij is super fijn en relaxt nu. Een paar weken terug hadden we voor het laatst een stokstijf stilstaan en ogen op stokjes moment. Iemand had een bankje schoon geboend en er zaten ook nog eens twee mannen ´in rare kleren´ op die ons aanstaarde. Uiteindelijk bleken het twee hele leuke mensen te zijn die best een bang poepebroekie paard een snoepje wilden voeren vanaf het bankje
En gisteren zijn we langs datzelfde bankje gaan galopperen en keek hij er nog amper naar om. Dapper he - pien_2010
-
- Berichten: 43139
- Geregistreerd: 08-12-10
- Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 12-06-18 13:55
Monique1963 schreef:Callas blijft natuurlijk een Française en Fransen staken om het minste geringste, dus het zit haar in het bloed.
Advies ga dan eens de Marseillaise zingen. Haar volkslied is namelijk erg strijdlustig dus wie weet gaat ze er dan wel langs, om eventjes je geheugen op te frissen:
Aux armes, citoyens
Formez vos bataillons
Marchons, marchons!
Qu'un sang impur
Abreuve nos sillons!
(Aan de wapenen, burgers
Vormt uw bataljons
Marcheert, marcheert,
Zodat het onreine bloed
onze groeves doordrenkt)
- Veldbloem
-
- Berichten: 501
- Geregistreerd: 25-06-15
- Woonplaats: Noord Nederland
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 12-06-18 19:46
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Re: [VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst door de TopicStarter : 12-06-18 23:43
Dapper vp heb jij, Sintara. Ja schone banken zijn veel enger dan vieze. En mensen erop helemaal!
Pien, ik ken niet eens het wilhelmus, laat staan de Mareillaise, LOL, maar ik zal het eens bij haar proberen
Vanmiddag nog iets mafs, Shadow, de oudste shet, gaat iedere keer door het draad naar lekker hoog gras. Er staat geen spanning op dat stuk. Dus ik werd nijdig op hem en rende naar hem toe met veel boze stem. Terug erdoor ging ie natuurlijk niet, dus hij had een heel boos vrouwtje achter zich aan, tot ik hem in een hoek bij de kuif had en hem terug door het draag gestuurd heb. Callas was weggerend en stond op veilige afstand te kijken. Nu komt het, tussen de middag haalde ik ze even naar binnen om in de vliegenspray te zetten, was Callas helemaal bang van me! Echt als in heel erg bang. Ze wilde niet langs me, als ik haar naderde ging ze naar achteren en pas toen ze in haar box wat brokjes had gehad, was het weer goed. Dus de boze stem en mijn stampende voeten die voor Shadow bedoeld waren hebben erg veel indruk op haar gemaakt. Gevoelig typje.
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-18 16:56
Ik kijk gisteren uit het raam en ik denk wat doet ze nou? Onrustig was ze. Alsof ze ergens naar staarde en er een stukje heen liep maar niet durfde. Dus ik ging haar bespieden.
Jawel, we hadden een tijger in het weiland. Een albino tijger oftewel onze witte kat die zeker 50m verderop uit het beekje dat door het land stroomt zat te drinken. En ze kent die kat dondersgoed want hij is vaak genoeg op stal en overal waar ik ben is de kat ook als ik buiten ben, dus vaak zat met trainen op het veldje zit hij daar ook, dus ze kent hem prima. Maar dit keer echt oeoeoeoeoeoeoh MEGA-eng. Ze kon niet thuisbrengen wat hij was. Een witte vlek. ENG man!
En Callas daalde een klein stukje af een meter of 10 en Oeguttogut gauw weer omhoog richting de veilige uitloopstallen. En maar kijken en kijken en draaien en in conflict met zichzelf van wel ernaartoe willen maar niet durven. Na eventjes durfde ze ook niet meer af te dalen richting het gevaar en ging ze telkens hoger op de heuvel staan, zo ver mogelijk weg van het enge ding. En maar blijven kijken met die oortjes gespitst en koppie omhoog. En maar kijken of die andere twee het ook eng vonden. Uiteindelijk ging ze de uitloopstal maar in, naar haar vriendjes. Veilig een middagdutje doen.
Ik heb een filmpje naar YT ervan upgeload, maar helaas dus het eerste begin waar ze bijna in draf afdaalde en gauw weer omhoog kwam, dat heb ik niet, dat moet je erbij denken.
Het filmpje is nog aan het opladen maar 13 juni om 17.30 zo het klaar moeten zijn https://www.youtube.com/watch?v=TlpxfgTtXFk
- Sintara
-
- Berichten: 7385
- Geregistreerd: 07-03-18
- Woonplaats: Het midden
Geplaatst: 13-06-18 19:40
En dan heel snel even omdraaien en weer terug, kijken of het dan naar haar toekomt.. Hilarisch
Ik vind haar staart trouwens onwijs mooi! En dat witte plukje in de manen is ook erg leuk
- Monique1963
-
- Berichten: 8628
- Geregistreerd: 14-03-17
- Woonplaats: Frankrijk, Gers
Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-18 20:01
En die staart is inderdaad heel erg dik. Maar wel vies. Ik ga er binnenkort weer stukken uitsnijden aan de binnenkant. Dat doe ik regelmatig om het gewicht van de staart lichter te maken. Ze kan anders de vliegen niet zo goed verjagen en ze plast in haar staart.
En ja grappig die witte pluk in haar manen, komt omdat ze daar een wit vlekje heeft. Aan de andere kant zit het ook.