Sintara schreef:Met een westernzadel is die hug&roll een behoorlijke uitdaging Tamary
Monique1963 schreef:Callas was er gewoon niet meer. Ze stond als een standbeeld naar die hond te staren en reageerde op geen enkele aanwijzing of hulp meer. Heel bizar. Ik kon haar niet uit haar verstarring krijgen. Drijven, schoppen, praten, boos, trekken aan het bit, het werkte gewoon niet. Heb ik nog nooit meegemaakt. Uiteindelijk na een minuut of zo, begon ze weer op het bit te reageren en kon ik met veel moeite haar achterhand omzetten. O ja, ik had natuurlijk af kunnen stappen. Daar dacht ik later pas aan. hahaha.
Monique1963 schreef:Nee dat heb ik niet. Wel heb ik in het merens topic paard van de maand, verhalen geschreven en ik zag dat je dit inmiddels al gevonden had.Pien, jij had bijv toch een topic over hercule en polie?
Monique1963 schreef:Dat deed ze hoor, want hij wilde binnen in de bak niet voorwaarts. Dat heeft ze aangepakt. Dat ze zo boos was kwam omdat hij haar buiten bijna had laten verongelukken met zijn hard er van door gaan super hoog steigeren van joligheid, niet willen luisteren, reden dat ze naar binnen kwam. Dus ik ben het daarin helemaal met je eens hoor.Zowel met straffen als belonen moet het meteen na de actie anders legt een paard geen relatie tussen actie en belonen/straf.
pien_2010 schreef:Over straffen wil ik nog iets schrijven. Paarden beleven dat totaal anders dan wij. Polie heb ik nog nooit één tik gegeven en het ergste wat ik ooit bij haar gedaan heb is streng toespreken. En dat zelfs bijna niet. Polie is te gevoelig en heeft dat helemaal niet nodig en erg gauw onder de indruk.
Hercule daarentegen . dat was een behoorlijke pittige 4 jarige hengst toen hij bij ons kwam. Voor niemand en niets bang. Toen hij een keer klauwde, ik liep er naast, heb ik hem gelijk een enorme harde flats met de zweep gegeven tegen zijn borst. Al weken waren we aan het sodemieteren en ik liep al met een ketting door zijn bek (geholpen door de hengstenhouder) maar niets hielp. Ik zal nooit meer die blik vergeten na die enorme flats. Dat was een blik van opluchting en respect. Die nacht heb ik er niet van geslapen, want Mo ik heb zo'n hekel aan slaan. Maar in het belang van mezelf (veiligheid) en het paard (grenzen en dus weten dat er geluisterd word), heb ik vanaf dat moment hem heel streng en super consequent benaderd met de spring zweep als represaille als hij de grenzen niet accepteerden en niet normaal doen. Enorm hoog steigeren omdat hij niet langs de merrie normaal kon lopen met klauwende benen etc. etc. Binnen week was het afgelopen en kreeg ik aan Hercule een super paard en gaf hij mij zijn liefde. Hij was gewoon opgelucht.
Dit is dus geen pleidooi voor slaan en flatsen geven aan een paard. Maar het is een verhaal van veiligheid voor alles en soms is het gewoon nodig dat er hard wordt opgetreden, want zachte heelmeesters kunnen stinkende wonden maken. Dat onderscheid moet heel goed gemaakt worden. Ik vind Callas te bang om haar bij de paarden te scharen die af en toe een flats horen te krijgen. Maar ik vind haar ook heel dominant (zo'n lastige combinatie bang en dominantie in een paard) en bezig met de baas willen zijn over jou. Dat is voor jullie beiden, als dat haar mocht lukken → je bent goed bezig dus zal lastig voor haar worden, een slechte zaak dat gevaarlijke situaties kan opgeven.
Monique1963 schreef:Doezenbende heb je voor mij een linkje naar dat topic?
Gebruikers op dit forum: Vagabondo en 65 bezoekers