[VOLG] Het tij keren, kan dat?
Geplaatst: 25-08-17 21:04
Je koopt een paard voor jouw plezier en zijn plezier.
Hoop je.
Afijn, daar ga je van uit.
Maar wat, als het vanaf dag 1 lijkt mis te gaan. Ga je dan door?
Graag wil ik mijn relaas met jullie delen. Wie weet helpt het mensen die in een zelfde soort situatie zitten als ik heb gezeten.
Ik heb een logboek bijgehouden van de afgelopen twee jaar vanaf het moment van aankoop, dierendag 2015. Ik zal vanaf nu dagelijks een stuk daaruit hier plaatsen met verwijzingen naar YT-filmpjes.
Eerst mij even voorstellen, Ik ben Mo, ben 53 (ja jaren en kilo), woon in Frankrijk, rijd paard vanaf mijn 7e, met tien jaar onderbreking. Heb Deurne klassiek geprobeerd en later mijn western Trainer certificaat in Deurne gehaald. Ik rijd vanaf 1989 western op zoek naar een paardvriendelijke stijl van paardrijden. Tot 2013 reed ik dagelijks paard tot mijn oude paard, Thor, dat we 20 jaar al hadden, op 11 februari binnen 5 uur overleed aan een inwendige bloeding. Hier een link naar een eerbetoon voor hem (voor mensen die emo zijn, is dit misschien geen goed filmpje)
https://www.youtube.com/watch?v=NNlhgzL7vo0
Een "vervanger" kopen kon ik niet. Toen niet, zijn dood was veel te heftig geweest, het gemis te groot. Pas toen we in augustus 2015 verhuisden, was ik weer toe aan een nieuw maatje. Ik wilde graag een betrouwbaar paard, niet te oud, niet te jong, goed beleerd, om alleen maar buitenritten mee te maken. Ik schatte dat ik nog wel een jaar of 20 kon paardrijden, dus wilde graag een maatje dat ongeveer nog zo lang zou kunnen meegaan.
Mijn droom was een paard met veel manen, als in heul veul manen. Vooral lang. En eigenlijk ook chic. Eigenlijk wilde ik wel een barok paard. Maar de prijzen waren simpelweg niet binnen mijn budget. 3000 euro was mijn uiterste max. Ik stuitte op een Irish Cob site. Was meteen verliefd op het ras.
Eh, wacht even ... tinkers, was dat niet het ras waar een vriendin van mij een ruin van had, die zo dwars was en niet spoorde dat het gewoon gevaarlijk was?
Hè bah, gewetensstemmetje van mij, houd eens even op.
Eh, wacht eens even, was dat niet het ras waar een oud collega van mijn man twee ruinen van had en waar hij pas toen een van hen 12 jaar was, goed mee uit de voeten kon?
Gewetensstemmetje, houd jij je mond eens.
Eh, wacht eens even, je moet niet voor de looks gaan. Je wilt gewoon een fijn buitenrijd paardje. Als je nu twee mensen kent die problemen hebben met dat koppige ras...
Gewetensstemmetje ik negeer jou, het moet gewoon een tinker worden.
Ik maakte mijn gedachten op. Een goed doorgereden tinker, bomvrij, merrie of ruin, liefst zilver. Als dat niet kon dan zwart bont met veel zwart en een zwarte staart. De zoektocht begon. Nog niet makkelijk via internet, sommige mensen reageren gewoon helemaal niet op mails of je krijgt hun voicemail. Vaak zijn advertenties al verouderd en niet verwijderd. Maar ik vond op 150km rijden een mooie zwarte tinker. Nana (Dat betekent chickie in het Frans). Een merrie. Afspraak gemaakt. Hier mijn log van augustus 2015
Ik was om 3 uur op de afgesproken locatie en zij, vrouwtje van een jaar of 35, iets later dus dat was netjes. Zijn we naar haar gedoetje gereden. Een paar hectare plat terrein met twee bakken, wat boxen en allemaal kleine stukjes land netjes omheind met lint. Paardjes stonden er allemaal twee bij twee in en hadden allemaal een grote baal hooi per landje. Heel verschillende paarden allemaal. Ze gaat meer pensionstalling doen, want wat blijkt: ze stopt met fokken. Haar lievelingshengst is een paar maanden geleden vrij abrupt overleden op 8-jarige leeftijd en kennelijk was er meer dat ze niet meer leuk vond. Haar twee fokmerries doet ze weg. En een hengst houdt ze gewoon als fokhengst om te hem te laten dekken op aanvraag. Ik denk dat pensionstalling meer opbrengt dan fokken als ik haar zo hoorde. Dus dat verklaart waarom ze Nana wegdoet.
Ik was gelukkig niet zenuwachtig of een emodoos waar ik bang voor was omdat dit weer voor het eerst was nadat Thor was overleden. Eerst gingen we naar Nana toe, die draaide gelijk haar kont naar ons toe, ik denk nou dat is lekker, maar wat blijkt, ze wil, zodra er iemand in het land of box komt aan haar billen gekrabbeld worden. Een rare gewoonte die de fokster nu natuurlijk jammer vindt, maar ja, dat zijn van die gewoontes die erin sluipen en er niet meer uitgaan. Nana is toen ze 5 was vanuit Ierland naar Frankrijk gekomen. Ze was toen net aangereden. De fokster is haar gelijk gaan gebruiken voor de fok en heeft er weinig meer mee gedaan. Afgelopen winter toen haar veulentje afgespeend was is ze weer gaan trainen voor de verkoop.
We zijn haar gaan poetsen. Voetje op tillen keurig en ook omhoog houden zelf. Vaststaan aan het halster en wij weggaan en andere paarden rondlopen, geen probleem. Poetsen ook lief. Een kwaal die Irish Cobs kunnen hebben, maar Nana niet had, is door het vele behang aan de benen dat het gaat broeien en er korstjes/rasp komen die kunnen infecteren. Goed sokken poetsen is het advies. Ik heb haar tanden bekeken en in haar rugspieren geknepen en ze gaf geen krimp. Toen los in de bak om haar gangen te zien. Ze stapt ruim over en ze stapt wel iets naar buiten uit, maar dat mag de pret niet drukken. Toen longeren met zadel en losse beugels en ook dat deed ze netjes en ze luistert goed naar commando's. Alleen moet ik alles in het Frans nog leren en ook de geluidjes want fluiten is stoppen of komen, piepgeluidje met je lippen zuigen is sneller. (In western is dat geluidje achterwaarts!) En achterwaarts kende ze ook.
Daarna ging de fokster haar rijden. Aan de teugel kent ze niet, maar in de bak is ze enorm voorwaarts, bijna te. Ze heeft een grote wil om te pleasen en luistert netjes naar de hulpen. Ze kan ook wijken voor de kuit. Inbuigen kende ze nog niet. Maar goed ik wil ook geen dressuur meer gaan doen, alleen ritten. Ze heeft op mijn verzoek nog even op het asfalt gedraafd omdat ik meende iets te zien van niet rad, maar toch leek dat goed. Ze is voor beslagen.
Toen hebben we mijn westernzadel erop gelegd en heb ik gereden. Was natuurlijk jaren geleden weer, maar het ging best wel goed. Nu vandaag voel ik alleen mijn botten in mijn billen, geen zitvlees meer, maar geen spierpijn en niet meer heuppijn en rugpijn dan normaal iedere dag. Dus ik heb wat overgangen gereden, gedraafd, gejogd, want dat is in de Engelse sport niet zo gebruikelijk, maar ze kan goed verzameld draven, dus dat joggen gaat wel lukken, gegaloppeerd twee kanten en het is wennen want Thor was heel vlak in zijn gangen, maar zij gooit hoger op. Maar ook dat zal wel wennen. Ik kon wel doorzitten. Bij mij loopt ze wel uit elkaar omdat ik met lossere teugel rijd, maar ja, het gaat mij om het buiten rijden. Bij de fokster loopt ze wel mooier toch door dat die niet met een losse teugel reed.
Daarna zijn we naar buiten gegaan. Het was stormachtig, dus fris weer, maar Nana gaf er niets om. Nou is het daar in de middle of nowhere, dus geen auto te bekennen en dus zijn we naar de snelweg gegaan. Een paar honderd meter van haar terrein zit de snelweg en dan sta jij onderaan het talud en het verkeer raast boven je langs, vond Nana allemaal prima. We kwamen nog langs weilanden met andere van haar paarden en hengsten, maar Nana ging gewoon door. Toen kwamen we bij een beek en toen dacht Nana, ja, nou doe je het zelf maar. De plas in de bak ging ze gewoon doorheen, maar een beek, neu. Toen hebben we even verderop een doorwaadbare plek gevonden en die was niet diep en overzichtelijk, je kon de bodem goed zien, en toen de fokster voorop liep wilde Nana wel. Dus als ze vertrouwen heeft, komt ze wel. We zijn ook nog onder het viaduct van de snelweg doorgegaan. Dat is waanzinnig eng natuurlijk, donkerder een tunnelachtig ding met water dat erlangs stroomde maar vooral al die auto's boven je hoofd, dat geluid! Nana vond dat wel heel spannend maar ze liep er wel onderdoor zonder in te houden. Toen nog een stuk gedraafd in de berm en op het asfalt en ze is zeker op haar voeten, struikelt niet zoals Thor altijd deed en maakt ook geen problemen om over keitjes te lopen.
Dus het lijkt een tof paardje voor mij. Wat is er minder aan Nana, want er zijn natuurlijk minpunten. 1. Haar staart en manen zijn helemaal afgeknaagd door het laatste veulen. Dat duurt nog 3 jaar voordat weer mooi is. 2. Buiten is ze minder voorwaarts dan in de bak. Buiten moet je drijven en in de bak niet. 3. Nana heeft voernijd naar merries. Als ze met merries in hetzelfde land hooi of bix krijgt dan is ze dominant. 4. En door de platte hoeven heeft ze snel rotstraal daar moet je op attent zijn, zij de eigenaresse.
Toen waren we 3 uur verder en kwam het prijs afdingen. In principe wilde ze niet zoveel van de prijs van 3000 afdoen. Ik heb vervoer naar ons huis bedongen en inderdaad een dekking! Maar een dekking nu zou betekenen dat ze in augustus 2016 gaat veulenen. En dus in de heetste maanden hoogdrachtig is. Daarnaast als het veulentje in augustus geboren wordt, dan is het op het koudst van de winter een paar maanden oud en dat brengt risico's met zich mee. Dus hebben we nu voorlopig afgesproken dat ze in maart en april, twee hengstigheden, weer teruggaat, en met zekerheid van een echo, ik haar weer terugkrijg. Ik moet dan wel stalling betalen, maar daar moet ik nog ff over onderhandelen.
Vandaag hoor ik hoeveel het kost om haar met röntgen te laten testen en wanneer dat kan. De dierenarts komt dat ter plekke doen. Als dat allemaal goed uitpakt, dan is de deal rond.
O, en ik had Thor bij mij, het armbandje van zijn staart en normaal prikt dat altijd. Ik heb de hele middag geen prikkie gevoeld. Ik beschouw het maar als een goed teken...
Morgen meer over Nana, waar ik meteen verliefd op werd...
Hoop je.
Afijn, daar ga je van uit.
Maar wat, als het vanaf dag 1 lijkt mis te gaan. Ga je dan door?
Graag wil ik mijn relaas met jullie delen. Wie weet helpt het mensen die in een zelfde soort situatie zitten als ik heb gezeten.
Ik heb een logboek bijgehouden van de afgelopen twee jaar vanaf het moment van aankoop, dierendag 2015. Ik zal vanaf nu dagelijks een stuk daaruit hier plaatsen met verwijzingen naar YT-filmpjes.
Eerst mij even voorstellen, Ik ben Mo, ben 53 (ja jaren en kilo), woon in Frankrijk, rijd paard vanaf mijn 7e, met tien jaar onderbreking. Heb Deurne klassiek geprobeerd en later mijn western Trainer certificaat in Deurne gehaald. Ik rijd vanaf 1989 western op zoek naar een paardvriendelijke stijl van paardrijden. Tot 2013 reed ik dagelijks paard tot mijn oude paard, Thor, dat we 20 jaar al hadden, op 11 februari binnen 5 uur overleed aan een inwendige bloeding. Hier een link naar een eerbetoon voor hem (voor mensen die emo zijn, is dit misschien geen goed filmpje)
https://www.youtube.com/watch?v=NNlhgzL7vo0
Een "vervanger" kopen kon ik niet. Toen niet, zijn dood was veel te heftig geweest, het gemis te groot. Pas toen we in augustus 2015 verhuisden, was ik weer toe aan een nieuw maatje. Ik wilde graag een betrouwbaar paard, niet te oud, niet te jong, goed beleerd, om alleen maar buitenritten mee te maken. Ik schatte dat ik nog wel een jaar of 20 kon paardrijden, dus wilde graag een maatje dat ongeveer nog zo lang zou kunnen meegaan.
Mijn droom was een paard met veel manen, als in heul veul manen. Vooral lang. En eigenlijk ook chic. Eigenlijk wilde ik wel een barok paard. Maar de prijzen waren simpelweg niet binnen mijn budget. 3000 euro was mijn uiterste max. Ik stuitte op een Irish Cob site. Was meteen verliefd op het ras.
Eh, wacht even ... tinkers, was dat niet het ras waar een vriendin van mij een ruin van had, die zo dwars was en niet spoorde dat het gewoon gevaarlijk was?
Hè bah, gewetensstemmetje van mij, houd eens even op.
Eh, wacht eens even, was dat niet het ras waar een oud collega van mijn man twee ruinen van had en waar hij pas toen een van hen 12 jaar was, goed mee uit de voeten kon?
Gewetensstemmetje, houd jij je mond eens.
Eh, wacht eens even, je moet niet voor de looks gaan. Je wilt gewoon een fijn buitenrijd paardje. Als je nu twee mensen kent die problemen hebben met dat koppige ras...
Gewetensstemmetje ik negeer jou, het moet gewoon een tinker worden.
Ik maakte mijn gedachten op. Een goed doorgereden tinker, bomvrij, merrie of ruin, liefst zilver. Als dat niet kon dan zwart bont met veel zwart en een zwarte staart. De zoektocht begon. Nog niet makkelijk via internet, sommige mensen reageren gewoon helemaal niet op mails of je krijgt hun voicemail. Vaak zijn advertenties al verouderd en niet verwijderd. Maar ik vond op 150km rijden een mooie zwarte tinker. Nana (Dat betekent chickie in het Frans). Een merrie. Afspraak gemaakt. Hier mijn log van augustus 2015
Ik was om 3 uur op de afgesproken locatie en zij, vrouwtje van een jaar of 35, iets later dus dat was netjes. Zijn we naar haar gedoetje gereden. Een paar hectare plat terrein met twee bakken, wat boxen en allemaal kleine stukjes land netjes omheind met lint. Paardjes stonden er allemaal twee bij twee in en hadden allemaal een grote baal hooi per landje. Heel verschillende paarden allemaal. Ze gaat meer pensionstalling doen, want wat blijkt: ze stopt met fokken. Haar lievelingshengst is een paar maanden geleden vrij abrupt overleden op 8-jarige leeftijd en kennelijk was er meer dat ze niet meer leuk vond. Haar twee fokmerries doet ze weg. En een hengst houdt ze gewoon als fokhengst om te hem te laten dekken op aanvraag. Ik denk dat pensionstalling meer opbrengt dan fokken als ik haar zo hoorde. Dus dat verklaart waarom ze Nana wegdoet.
Ik was gelukkig niet zenuwachtig of een emodoos waar ik bang voor was omdat dit weer voor het eerst was nadat Thor was overleden. Eerst gingen we naar Nana toe, die draaide gelijk haar kont naar ons toe, ik denk nou dat is lekker, maar wat blijkt, ze wil, zodra er iemand in het land of box komt aan haar billen gekrabbeld worden. Een rare gewoonte die de fokster nu natuurlijk jammer vindt, maar ja, dat zijn van die gewoontes die erin sluipen en er niet meer uitgaan. Nana is toen ze 5 was vanuit Ierland naar Frankrijk gekomen. Ze was toen net aangereden. De fokster is haar gelijk gaan gebruiken voor de fok en heeft er weinig meer mee gedaan. Afgelopen winter toen haar veulentje afgespeend was is ze weer gaan trainen voor de verkoop.
We zijn haar gaan poetsen. Voetje op tillen keurig en ook omhoog houden zelf. Vaststaan aan het halster en wij weggaan en andere paarden rondlopen, geen probleem. Poetsen ook lief. Een kwaal die Irish Cobs kunnen hebben, maar Nana niet had, is door het vele behang aan de benen dat het gaat broeien en er korstjes/rasp komen die kunnen infecteren. Goed sokken poetsen is het advies. Ik heb haar tanden bekeken en in haar rugspieren geknepen en ze gaf geen krimp. Toen los in de bak om haar gangen te zien. Ze stapt ruim over en ze stapt wel iets naar buiten uit, maar dat mag de pret niet drukken. Toen longeren met zadel en losse beugels en ook dat deed ze netjes en ze luistert goed naar commando's. Alleen moet ik alles in het Frans nog leren en ook de geluidjes want fluiten is stoppen of komen, piepgeluidje met je lippen zuigen is sneller. (In western is dat geluidje achterwaarts!) En achterwaarts kende ze ook.
Daarna ging de fokster haar rijden. Aan de teugel kent ze niet, maar in de bak is ze enorm voorwaarts, bijna te. Ze heeft een grote wil om te pleasen en luistert netjes naar de hulpen. Ze kan ook wijken voor de kuit. Inbuigen kende ze nog niet. Maar goed ik wil ook geen dressuur meer gaan doen, alleen ritten. Ze heeft op mijn verzoek nog even op het asfalt gedraafd omdat ik meende iets te zien van niet rad, maar toch leek dat goed. Ze is voor beslagen.
Toen hebben we mijn westernzadel erop gelegd en heb ik gereden. Was natuurlijk jaren geleden weer, maar het ging best wel goed. Nu vandaag voel ik alleen mijn botten in mijn billen, geen zitvlees meer, maar geen spierpijn en niet meer heuppijn en rugpijn dan normaal iedere dag. Dus ik heb wat overgangen gereden, gedraafd, gejogd, want dat is in de Engelse sport niet zo gebruikelijk, maar ze kan goed verzameld draven, dus dat joggen gaat wel lukken, gegaloppeerd twee kanten en het is wennen want Thor was heel vlak in zijn gangen, maar zij gooit hoger op. Maar ook dat zal wel wennen. Ik kon wel doorzitten. Bij mij loopt ze wel uit elkaar omdat ik met lossere teugel rijd, maar ja, het gaat mij om het buiten rijden. Bij de fokster loopt ze wel mooier toch door dat die niet met een losse teugel reed.
Daarna zijn we naar buiten gegaan. Het was stormachtig, dus fris weer, maar Nana gaf er niets om. Nou is het daar in de middle of nowhere, dus geen auto te bekennen en dus zijn we naar de snelweg gegaan. Een paar honderd meter van haar terrein zit de snelweg en dan sta jij onderaan het talud en het verkeer raast boven je langs, vond Nana allemaal prima. We kwamen nog langs weilanden met andere van haar paarden en hengsten, maar Nana ging gewoon door. Toen kwamen we bij een beek en toen dacht Nana, ja, nou doe je het zelf maar. De plas in de bak ging ze gewoon doorheen, maar een beek, neu. Toen hebben we even verderop een doorwaadbare plek gevonden en die was niet diep en overzichtelijk, je kon de bodem goed zien, en toen de fokster voorop liep wilde Nana wel. Dus als ze vertrouwen heeft, komt ze wel. We zijn ook nog onder het viaduct van de snelweg doorgegaan. Dat is waanzinnig eng natuurlijk, donkerder een tunnelachtig ding met water dat erlangs stroomde maar vooral al die auto's boven je hoofd, dat geluid! Nana vond dat wel heel spannend maar ze liep er wel onderdoor zonder in te houden. Toen nog een stuk gedraafd in de berm en op het asfalt en ze is zeker op haar voeten, struikelt niet zoals Thor altijd deed en maakt ook geen problemen om over keitjes te lopen.
Dus het lijkt een tof paardje voor mij. Wat is er minder aan Nana, want er zijn natuurlijk minpunten. 1. Haar staart en manen zijn helemaal afgeknaagd door het laatste veulen. Dat duurt nog 3 jaar voordat weer mooi is. 2. Buiten is ze minder voorwaarts dan in de bak. Buiten moet je drijven en in de bak niet. 3. Nana heeft voernijd naar merries. Als ze met merries in hetzelfde land hooi of bix krijgt dan is ze dominant. 4. En door de platte hoeven heeft ze snel rotstraal daar moet je op attent zijn, zij de eigenaresse.
Toen waren we 3 uur verder en kwam het prijs afdingen. In principe wilde ze niet zoveel van de prijs van 3000 afdoen. Ik heb vervoer naar ons huis bedongen en inderdaad een dekking! Maar een dekking nu zou betekenen dat ze in augustus 2016 gaat veulenen. En dus in de heetste maanden hoogdrachtig is. Daarnaast als het veulentje in augustus geboren wordt, dan is het op het koudst van de winter een paar maanden oud en dat brengt risico's met zich mee. Dus hebben we nu voorlopig afgesproken dat ze in maart en april, twee hengstigheden, weer teruggaat, en met zekerheid van een echo, ik haar weer terugkrijg. Ik moet dan wel stalling betalen, maar daar moet ik nog ff over onderhandelen.
Vandaag hoor ik hoeveel het kost om haar met röntgen te laten testen en wanneer dat kan. De dierenarts komt dat ter plekke doen. Als dat allemaal goed uitpakt, dan is de deal rond.
O, en ik had Thor bij mij, het armbandje van zijn staart en normaal prikt dat altijd. Ik heb de hele middag geen prikkie gevoeld. Ik beschouw het maar als een goed teken...
Morgen meer over Nana, waar ik meteen verliefd op werd...