Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 13:59

En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 13:59

Een dramatische titel, misschien dramatischer dan ik bedoel. Maar hij dekt de lading. Ook geen idee of het hier goed staat modjes, maar ik had geen idee waar anders dit te plaatsen.
En ik heb wat inzichten nodig. Van buitenstaanders. Van mensen met verstand die niet te dicht bij me staan. Want ook die bedoelen het allemaal goed, maar denken nu vooral aan mij, vanuit emotie.

Mijn zielenpony, mijn Lars. Dik 9 jaar van mij, van veulen af aan, moet ik zometeen laten inslapen. Verstoppingskoliek. Sinds zondag in de kliniek, en vanmorgen het telefoontje gekregen dat hij eigenlijk geen kans meer maakt. Dus ik ga hem zometeen de rust geven die hij zo onwijs verdient. Maar het laat een gat achter. Een enorm gat.

Zijn partner in crime, Porthos, staat nu alleen. Ik had ze aan huis staan, heerlijk. Lekker fröbelen, ze goed in de gaten kunnen houden. Maar nu weet ik niet of ik het nog wil. Ik wil Porthos niet kwijt, ik zie mijzelf ook niet zonder paarden. Mijn dochters wil ik zo graag samen met ze laten opgroeien. Maar hij staat nu alleen, en ik ben er gewoon even niet aan toe om nu al wat anders te gaan zoeken. En hij is een paardenpaard, en moet gewoon niet alleen staan. Dus wat nu? Een manege zou kunnen, maar ze staan nu 24/7 buiten. Bovendien staat hij imo ook niet tussen de paarden op een manege, en dat heeft hij nu nodig.

Dus daar moet ik iets mee doen. En dan het tweede punt... als ik Porthos aan wil houden, wat ik wel wil, zal er iets bij moeten. Maar wat? Wat wil ik? De planning was, als de meiden over een jaar of 10 uit Porthos gegroeid waren, om dan voor iets groters erbij te kijken. Dan zouden de mannen 19 zijn, een goede leeftijd voor een rustigere periode. Maar het is nu. En Porthos is pas 9. En de meiden pas bijna 3 en 1. Moet ik dan nu al iets groters erbij nemen? Zo rond de 1.25/1.30, breed, zodat ik er zelf ook nog op kan. Want de meiden zijn nog te klein om het zelf te doen.
Of neem ik iets kleins nu. Maar dan echt klein. Zodat we een friemeltuttelpony erbij hebben. Waar de meiden vlechtjes mee kunnen maken en glitters op kunnen plakken. Want dat kan Porthos niet, dat wil hij niet. Lars was wel zo, Porthos absoluut niet. Een aai is prima, maar van andere mensen dan ik, nou liever niet.
Of neem ik iets in dezelfde maat, maar dan wel een echte tuttel. Zodat ze kunnen tweespannen, dat wat ik toch al ooit van plan was.
Of neem ik een veulen wat verwacht uit te groeien in groot..

Ik weet het zo heel erg niet, en ik ben zo nog niet klaar voor deze beslissing. Maar ik zal iets moeten, voor Porthos. Omdat hij ook door moet...

Misschien heeft een van jullie nog goede suggesties die ik op dit moment niet zie. Vandaar mijn topic.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:03

Geplaatst: 12-11-19 14:03

Geen tijdelijke opvanger voor iemand? Dan staat Porthos niet alleen, maar heb jij nog geen commitment met iets voor de langere termijn erbij. Kan je rustig alles verwerken en als de tijd daar is, een nieuw maatje zoeken.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:03

Geplaatst: 12-11-19 14:03

Oh jeetje wat ontzettend zwaar zeg om zon keuze te moeten maken :(:)

eerst een dikke knuffel voor jou en de betrokkenen :(:)

Ik snap dat je er al verder over nadenkt
Hier in de buur genoeg boeren met ponys.... is het een optie er even een tijdje eentje bij te lenen en als het vaarwater rustig is verder te kijken, ik noem ook maar wat?

**Geplaatst**: 12-11-19 14:04

Geplaatst: 12-11-19 14:04

Jeetje wat naar zeg :(:)

Mocht je niets willen kopen maar zolang wel een maatje te leen zoeken in de vorm van een lieve kindershetlander dan mag je me een berichtje sturen.
Zit geen termijn aan vast en pony mag altijd weer terug.

Laatst bijgewerkt door ajesca123 op 12-11-19 14:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-11-19 14:06

Geplaatst: 12-11-19 14:06

Oh wat akelig! Zo ontzettend verdrietig dat je daar nu allemaal over na moet deken, terwijl je hoofd er niet naar staat.

Ik zou denk ik gaan voor een leuke kleine tuttelpony voor de kinderen. Misschien kan je tijdelijk een pony (of paard) van iemand anders bij jou stallen zodat Porthos niet alleen staat. Eventueel iets wat een pensioenplekje zoekt voor de oude dag. En zodra je er aan toe bent eens rustig kijken wat je er bij wilt hebben.
In ieder geval heel veel sterkte vanmiddag!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 14:08

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 14:08

Tijdelijke opvanger zou op zich een optie kunnen zijn. Ware het niet dat ik natuurlijk absoluut geen tijdsbestek kan geven. Ik had een heel lief aanbod, hier vlak in de buurt. Maar zij wilde afspraken over hoe lang hij zou blijven, omdat anders die van haar weer alleen kwam te staan. En daar ben ik niet aan toe. Misschien denk ik over een week: ja, ik weet het. Misschien duurt het ook nog wel een paar maanden..
Idealiter lijkt me dan hem ergens onderbrengen, zonder regels. Gewoon, stalling in een wei, opzegbaar per meteen. Of desnoods per maand. Maar ik woon niet tussen de pony's. Ik ben een uitzondering op de regel. En helemaal met uitloop, dat is hier bijna ondenkbaar... dus dan zou hij al verder weg moeten. Wat ook nog te overwegen is, maar waar? En hoe?

**Geplaatst**: 12-11-19 14:09

Geplaatst: 12-11-19 14:09

Sterkte met dit. Zal onwijs moeilijk zijn :(:)

Ik zou proberen ergens te regelen dat iemand zijn shetlander er bijv bijzet. Heb je geen kennis die zijn shetlander voor een jaar oid wil uitlenen?
Zo kan je op je gemakje eens kijken wat je zou willen en dan kan je het ook op je gemak verwerken. Niet overhaast wat kopen als je er nog niet aan toe bent.

Ik zie hierboven een geweldig aanbod

Edit: Zie je berichtje. Heb je geen kennis die shetlander oid bij huis heb staan en meerdere paarden heeft? Zodat diegene hem zo weer terug kan nemen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 14:11

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 14:11

Ik vind het ook een ontzettend lief aanbod. En misschien stuur ik binnenkort even een berichtje. Vat het niet persoonlijk op dat ik het nu niet meteen doe, maar het is nog zo vers allemaal.. Lars staat nog vol op pijnstillers in de kliniek, te wachten tot ik er ben. Ongemakkelijk, maar zonder pijn. De arts had een afspraak, dus daar moeten we even op wachten. Half 3 mag ik naar hem toe.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:13

Geplaatst: 12-11-19 14:13

Ik weet niet waar je precies woont? Misschien kunnen er bokkers mee denken aan de hand van de regio? Ik heb bijv wel een shetlander die best mag verhuizen voor een tijdje

en zo zijn er misschien meer......

edit: er zijn er inderdaad meer!

veel sterkte iniedergeval.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:14

Geplaatst: 12-11-19 14:14

Wat ik zou doen in jouw plaats is een oudere pony (wiens eigenaar hem of haar met pijn in het hart weg doet) nog een gouden plek geven. Rechtstreeks van bij de eigenaar of een gedumpt dier bij een opvangcentrum ofzo, dat maakt niet uit, maar ik zou het "vrijgekomen" plekje met liefde aan een "rescuepony" geven.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:17

Geplaatst: 12-11-19 14:17

Pluttersput schreef:
Ik vind het ook een ontzettend lief aanbod. En misschien stuur ik binnenkort even een berichtje. Vat het niet persoonlijk op dat ik het nu niet meteen doe, maar het is nog zo vers allemaal.. Lars staat nog vol op pijnstillers in de kliniek, te wachten tot ik er ben. Ongemakkelijk, maar zonder pijn. De arts had een afspraak, dus daar moeten we even op wachten. Half 3 mag ik naar hem toe.

Het is heel logisch dat je hoofd nu bij je andere pony is.
Neem daar ook de tijd voor want definitief afscheid nemen kun je maar 1 keer Y;(

Onze pony is toevallig beschikbaar voor een fijn plekje in bruikleen dus vandaar mijn aanbod maar voel je tot niets verplicht hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 14:20

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 14:20

Ik vind de bruikleen opties echt heel erg lief, wordt zeer gewaardeerd. Maar het liefst zie ik hem zelf ergens anders tijdelijk heen gaan. Zodat ik heel even voor mezelf alles op een rijtje kan zetten van het hoe en wat. Maar ik hou het zeker in mijn achterhoofd allemaal

Ik woon trouwens in het zuiden van Limburg, tegen midden Limburg aan.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:25

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst: 12-11-19 14:25

Ik zou een kleintje er bij nemen. Er zijn zat leuke Shetlanders te koop op dit moment. Ook al verkoop je die wellicht later, dan heb je nu in ieder geval geen zorgen om de pony die alleen achter blijft of dat jij je druk moet maken over waar je je pony moet stallen en de stress die daarbij komt kijken.

Sterkte met het verlies!

**Geplaatst**: 12-11-19 14:32

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst: 12-11-19 14:32

Heel veel sterkte met het afscheid van Lars :(:)

Ik zie dat je een eind uit de buurt woont, maar mocht je een (tijdelijk) superplekje zoeken voor Porthos en wil je er een eindje voor rijden, dan weet ik er misschien wel 1.
Onze Shetlander staat er ook en we hadden ons geen beter plekje kunnen wensen. We betalen een heel kleine bijdrage per maand en ze staan 24/7 buiten. Je mag me een pb sturen als je interesse hebt.

**Geplaatst**: 12-11-19 14:33

Geplaatst: 12-11-19 14:33

En iets groter, 1.30 tot 1.40? En dan eventueel mennen? Dan zou wat kleiners ook kunnen. Maar je moet mennen wel leuk vinden natuurlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 14:38

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 14:38

Ik men. Ik men met Porthos, en ik mende met Lars. Ik was naar een tweespan aan het toe werken. Dus dat is het ding niet.
Maar een maatje groter.. daar was ik nu nog niet aan toe eigenlijk.. dat zou zo heel erg pas iets zijn voor over 10 jaar.
Maar Lars laten gaan zou pas over 20 of 30 jaar zijn.. dus daar mag ik niks meer over zeggen natuurlijk, tijd..

**Geplaatst**: 12-11-19 14:38

Geplaatst: 12-11-19 14:38

Er was toch een bokker die een maatje zocht voor haar pony omdat die ook alleen stond door overlijden. Is dat niet iets?

Ik ga even zoeken voor je

Edit; https://www.bokt.nl/markt/ad/495608/met ... r-stalling

**Geplaatst**: 12-11-19 15:46

Geplaatst: 12-11-19 15:46

Lootje1991 schreef:
Er was toch een bokker die een maatje zocht voor haar pony omdat die ook alleen stond door overlijden. Is dat niet iets?

Ik ga even zoeken voor je

Edit; https://www.bokt.nl/markt/ad/495608/met ... r-stalling

Dit klinkt als een hele goede optie. Alleen het meteen terughalen wordt wel wat lastiger. Maar wie weet met goede afspraken. Ook de locatie lijkt me te doen voor je. Niet naast de deur maar wel aan te rijden.

**Geplaatst**: 12-11-19 15:59

Geplaatst: 12-11-19 15:59

Er komt veel op je af nu, veel sterkte!
Het lijkt me nu te emotioneel om hier keuzes in te maken, je aandacht is nu bij Lars :(:)

Thuis houden, even laten bezinken en dan rustig kijken voor een tweede pony lijkt me dan het beste.

Een kleintje is erg leuk, maar hou er wel rekening mee dat je dan je hele omheining shet-proof moet maken, kan een hele onderneming zijn.

Een tijdelijk onderkomen voor hem is een idee, maar lijkt me ook wel erg stressvol voor je pony. En tegen de tijd dat hij gewend is kan hij misschien al weer naar huis. Bedenk ook dat je thuis zelf bepaalt of hij buiten staat, wat voor hooi hij krijgt en hoeveel, dat is op een andere plek allemaal maar weer afwachten. Ik ben bang dat als hij teveel/te weinig eten krijgt, te weinig buiten komt, gekoppeld moet worden aan andere pony's, dat dit misschien nog wel meer stress bij je oplevert dan wanneer hij thuis blijft.

Hoe dan ook, sterkte!

**Geplaatst**: 12-11-19 16:21

Geplaatst: 12-11-19 16:21

Temeraire, Lars en Porthos zijn beide shetlanders, dus bij TS is alles shetlanderproof.

TS, allereerst: heel veel sterkte met het verlies van Lars! Ik zou eerst alles even laten bezinken, wie weet valt het met Porthos mee met het alleen staan ( natuurlijk tijdelijk).
Even voor wat betreft een menpony: heb je tijd om regelmatig te gaan mennen? Ik heb altijd het idee dat het nogal wat tijd kost met inspannen en uitspannen erbij.

**Geplaatst**: 12-11-19 16:27

Geplaatst: 12-11-19 16:27

Heel veel sterkte straks! Ook al weet je dat het de enige optie is, het blijft ontzettend ka uu tee.

Pluttersput schreef:
Ik had een heel lief aanbod, hier vlak in de buurt. Maar zij wilde afspraken over hoe lang hij zou blijven, omdat anders die van haar weer alleen kwam te staan. En daar ben ik niet aan toe.

Pluttersput schreef:
Maar het liefst zie ik hem zelf ergens anders tijdelijk heen gaan. Zodat ik heel even voor mezelf alles op een rijtje kan zetten van het hoe en wat.

Als je nu eens aan degene van het aanbod, die haar pony tijdelijk wil uitlenen (en er kennelijk nog één heeft), eens vraagt of jouw pony tijdelijk daarheen kan?

**Geplaatst**: 12-11-19 16:33

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst: 12-11-19 16:33

Heeft Porthos ook gezien dat Lars ziek is? Zoja, kan die best wel even alleen staan hoor. Ook paarden 'nemen afscheid'. Dan kan jij rustig afscheid nemen, en binnen een paar dagen beslissingen nemen. Het moet niet allemaal ineens.

**Geplaatst**: 12-11-19 16:36

Geplaatst: 12-11-19 16:36

Jeetje Barbara,

Wat naar dat dit punt er nu al aan zit te komen. Persoonlijk zou ik een 2e kinderpony erbij nemen. Ik denk dat buiten het feit dat je Lars straks enorm gaat missen het nu zaak is om te zorgen dat de andere zich op zijn gemak gaat voelen. Een pony erbij waar de kinderen straks lekker mee kunnen tutten. Het gevoel van jezelf komt daarna om de hoek kijken en dat zal waarschijnlijk een tijdje gaan duren. Om in deze situatie met de huidige pony te gaan slepen zou ik zelf niet doen.

Heel veel sterkte,

En ook heel veel liefs van Herman.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-19 16:43

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-19 16:43

Wat lief alle berichtjes..

Lars is rustig ingeslapen. Hij stond te knarsen en te trappen naar zijn buik toen ik kwam, en toen stond hij onder de pijnstilling. Dus er was gewoon niks anders wat ik voor hem kon doen dan dit.

En toch, daar, hem knuffelend en aaiend.. is het besluit genomen. Ook door jullie berichten. Porthos blijft aan huis. Ik denk dat hij best misschien een maandje even alleen kan. Dan houd ik mijn routine en mijn pony om me heen. En als ik zo ver ben, komt er een kleine pony terug. Inderdaad een kleine tuttelfriemel, Lars maar dan kleiner en natuurlijk niet Lars. Maar wel eentje waar de meiden alles mee gaan moeten kunnen en waar ik mijn knuffelbuffel in terug kan vinden. Porthos om te mennen, friemel om te tutten.

Nog niet nu. Ik heb even nodig. Maar Lars heeft het nog net even op het laatst in goede banen gestuurd. Genoeg om mijn beslissing te maken.

**Geplaatst**: 12-11-19 16:53

Re: En toen kwam je op zo'n punt...

Geplaatst: 12-11-19 16:53

Ik verplaats dit topic van Het leven zonder paarden naar Paardenpraat, daar past het beter.