Sinds het overlijden van onze ''oude'' merrie was onze shetlander wat eenzaam geworden. Hij viel af zonder andere oorzaak, en kon niet meer alleen achterblijven als de andere 2 naar les gingen. Het ging zelfs zo ver dat hij uitbrak om achter de trailer aan te kunnen rennen. Dat was 1 keer en nooit weer voor ons. We hebben toen ook besloten om er een pony bij te zoeken, dan bij voorkeur 1 waar onze dochter (5) op door kon groeien. We hebben rondgevraagd, advertenties geplaatst, advertenties bekeken, reactie's gekregen en zijn uiteindelijk bij 3 pony's wezen kijken.
De eerste was een A-pony, vrij smal en naar mijn mening te vlug/ schikkerig voor onze dochter. Super leuk dier, maar meer voor de sport geschikt, niet voor ons.
De 2e was een B-pony, mooi formaat, super super braaf maar nog onbeleerd. Verder wel precies wat we zochten.
De 3e was een bejaarde D pony, dit zou een pension-pony zijn geweest maar uiteindelijk hebben we toch besloten voor een eigen te kiezen i.p.v. pension. Het is dus de 2e geworden.
De eigenaar van de 2e pony had hem niet officieel te koop staan, maar onze advertentie sprak haar dusdanig aan dat ze me toch een berichtje heeft gedaan. 4 paarden bleek voor haar toch wat te veel, waar wij de 4e juist misten, en onze manier van paarden houden is vrijwel gelijk. Toen we bij hem kwamen kijken kwam hij naar me toe gelopen en legde zn hoofd op mn schouder, dat vond ik zo'n lieve manier van knuffelen! Dit deed hij niet 1 keer maar meermaals, hiermee had hij mij al een beetje veroverd..
Ook hebben we gekeken hoe goed hij op stemhulpen was/ hoe braaf was hij aan de longe. Er werd verteld dat hij slechts 3 keer eerder gelongeerd was, en dat hij daarbij wel eens wilde uitbreken. Echter was hij toen wij kwamen kijken en proberen super braaf (zelfs bij mij/ een vreemde!). Wel zoekende, maar niet uitbrekend. Omdat ik toch dat worst-case-scenario wilde meemaken heb ik geprobeerd het uitbreken uit te lokken, en enkel bij de eerste galop brak hij uit maar was daarna ook eenvoudig weer op te pakken en liep weer (ook in galop) braaf zn rondjes aan de longe. Als dat het ergste is wat we kunnen verwachten, dan durven wij het wel aan met een onbeleerde pony voor onze dochter!
We hebben er een paar nachtjes over nagedacht en uiteindelijk besloten deze pony te kopen, waarmee wij zijn 4e eigenaar zouden worden. Omdat het voor onze dochter de eerste pony is die bewust voor haar gekomen is mocht zij de naam bedenken. Ze heeft hem Jip genoemd, en daar viel niet over te discussiëren. (Ik wilde liever een engelse/ Welshe naam maar ik kon hoog of laag springen, het werd J-I-P. )
Omdat onze stallen op fries formaat waren, en hij slechts een B pony is, moest de stal natuurlijk wel aangepast worden. We hebben een kijkgat gemaakt tussen de stal van de shetlander en Jip. En we hebben een stuk uit de voorkant gehaald. Uiteraard zijn ook de voer en drinkbak verlaagd.
Natuurlijk moest er een naambordje komen met de maan en sterren (het verf-werk heb ik gedaan op haar aanwijzingen), waarop onze dochter zelf de naam geschreven heeft (ik heb enkel de letters wat dikker gemaakt en de datum geschreven).
En moest Jip een eigen halster en dekje krijgen, in het zelfde blauw als in haar dekbed zat (onmogelijk dacht ik, maar ze vond er 1 met hartjes er op!).
Zaterdag hebben we Jip gehaald. We hadden de shetlander mee zodat ze in de trailer al aan elkaar konden wennen en thuis hebben we ze eerst even op stal gezet. Vervolgens hebben we hem net zoals we altijd deden de wei in gezet bij de andere 2 paarden die hem erg interessant maar ook (een beetje) eng vonden.
Helaas konden de kudde de rust niet weer vinden, en vertoonden de ruinen enorm claim-gedrag op de merrie (de leider van de kudde) waardoor we ze maar weer op stal hebben gezet. Ze vielen die arme pony gewoon aan als de merrie naar hem toe ging of als hij toenadering zocht, en ze versterkten elkaar in hun gedrag
Zondag ging het introduceren opnieuw verder. Om de aandacht wat af te leiden hebben we een landje open gedaan (we verspreiden de mest in ons eigen land, normaal lopen ze in de winter enkel op het looppad dus een weide open is groot feest (vandaar ook de mest-plekken in de wei, als het land droger is verslepen we het met de tractor). De enige weide zonder mest loopt in een spitse punt toe waardoor Jip in een hoekje gedreven zou kunnen worden, dat leek mij niet veilig. Op deze weide hebben we vanuit het huis ook zicht dus vandaar de keuze voor deze weide.) en hebben we onder toezicht de kudde met zn allen samen gezet zodat ik kon zien welke de beste match zou zijn. De ruinen probeerden Jip aan te vallen/ weg te jagen (omdat we er bij stonden om een brul te geven bedachten ze zich wel op tijd, maar zonder toezicht durf ik het nog niet aan) dus die werden het niet. De merrie was de enige die gemoedelijke interesse toonde dus hebben we haar met Jip samen laten staan en de andere 2 in een andere weide gezet. De ruinen waren zelfs over het draad heen agressief/ lelijk naar Jip dus die hebben we ook een landje gegeven. De merrie bleek gelukkig een hele goede match te zijn!
Vandaag hebben we het introduceren weer een stapje verder aangepakt. Vanmorgen heb ik Jip weer samen met de merrie in de wei gezet, en de ruinen ook weer samen. Dit keer lieten de ruinen Jip al over het draad met rust, dus na een paar uur heb ik de ruinen er bij gelaten. Zelf stond ik er weer met een lange zweep bij om in te grijpen, want vooral de friesche ruin is erg haantje en claimt de merrie enorm.
Vandaag was het al een stuk gemoedelijker, en stonden ze zowaar zelfs een soort van samen! Jip en de shet zijn onderling nog wel de rangorde aan het bepalen, maar de shet vliegt hem niet meer aan dus die laat ik gaan. De grote ruin wil hem nog wel aanvliegen waarbij Jip niks anders doet dan weg rennen, dus dat laat ik nog niet toe. Zolang de grote ruin normale interesse toont grijp ik uiteraard niet in.
Toen ik weg ging heb ik de ruinen weer uit de wei van Jip en Bijke gehaald, op dat moment stonden ze allemaal rustig en stond ik op een afstand toe te kijken.
Het is ook niet niks natuurlijk.. Dan ben je 4,5 jaar jong, verhuis je naar de 4e eigenaar (gelukkig heeft hij het op alle huisjes meer dan goed gehad dus hij heeft het absoluut niet slecht getroffen of een slecht leven gehad), krijg je je 4e naam, en ook nog 2 aanvallende ruinen op de koop toe.. Ik heb nog nooit zoveel onrust gehad met een nieuw paard, maar voorheen was mijn oude merrie er ook nog altijd die de rust bewaarde in de kudde.. Ook waren de vorige paarden groter waardoor de shetlander niet zo'n grote mond had, en was de friesche ruin onze laatste nieuwe dus wisten we niet hoe hij zou reageren op een nieuw paard in de kudde..
Morgen gaan we weer kijken hoe het gaat. Ik wil ze dan nog voor de middag samen zetten en kijken of ik er dan ook bij weg kan lopen.. Ik hoop maar dat ze snel als 1 groep naar buiten kunnen en ik de weides weer dicht kan doen tot het voorjaar echt gaat beginnen!
In het voorjaar wil ik het beleren van Jip ook gaan aanpakken. Eerst aan de lange lijnen, en vervolgens (in de zomer) onder het zadel. Ook dat verloop zal ik voor de liefhebbers hier plaatsen, maar eerst maar eens kijken wat morgen ons brengt..!
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 26-11-18 14:36, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel aangepast.