Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-02-18 13:23

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 13:23

jazeker! Ikke
Ik pb je even.

**Geplaatst**: 10-02-18 13:32

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 13:32

Heerlijk dit topic, ik blijf het zeggen

Morgen de regiokampioenschappen Noord-Holland voor ons! Ik begin een beetje zenuwachtig te worden haha, dit wordt onze vierde wedstrijd samen en ondanks dat ze de laatste tijd echt fijn loopt, rijden er echt alleen maar goede combinaties mee (en ik word dan vooral zenuwachtig voor alle ruiters die al paarden in het Z of zelfs hoger hebben lopen...). Ga er heel erg van genieten in ieder geval, belangrijkste is natuurlijk om zelf een fijne proef te rijden en of de rest het dan beter doet is bijzaak

**Geplaatst**: 10-02-18 13:43

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 13:43

Leuk Joyce_! Ik heb 10 en 11 maart mijn eerste wedstrijd! Heb er zoveel zin in! Maar zijn Amerikaanse proeven, moet al direct binnenkomen in draf-halt-draf etc etc. Ben goed en gericht aan het trainen nu, opletten op buiging en stelling, tempocontrole, op de letter rijden...ben heel erg benieuwd.

**Geplaatst**: 10-02-18 15:47

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 15:47

hoezo amerikaanse proeven Zuchini? Dressuur?

**Geplaatst**: 10-02-18 19:23

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 19:23

Joyce success!

Zuchini, nou ja, Amerikaanse proeven op tropsiche locatie klinkt ook niet verkeerd! Jij ook success.

**Geplaatst**: 10-02-18 20:31

Geplaatst: 10-02-18 20:31

Promisse schreef:
hoezo amerikaanse proeven Zuchini? Dressuur?

Ja klopt voor dressuur. Er zijn niet veel dressuurruiters (nog) op de Dominicaanse. Ze zijn hier aangesloten bij de Amerikaanse federatie, de jury komt uit America en de proef is dus gebaseerd op het Amerikaanse systeem. Dat is een andere opbouw dan bij ons. Als je het leuk vindt wil ik wel een beginnersproefje plaatsen?

**Geplaatst**: 10-02-18 21:02

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 21:02

Ik ben wel benieuwd naar die proeven

**Geplaatst**: 10-02-18 21:11

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 10-02-18 21:11

ja leuk!

**Geplaatst**: 12-02-18 11:23

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 12-02-18 11:23

Ik zie allemaal foto's voorbij komen van de regiokampioenschappen waar ik niet blij van word. Valse knikken, rare halshoudingen. Hopelijk waren dat niet de winnaars.

Hier vermaken ze zich wel met vreten, gaten graven, spelen en uitrusten.

Heb een baksleep gekregen van mijn ouderd, duurt alleen nog zo'n 6 weken tot hij geleverd is. Dan zodta het droog genoeg is bak weer in orde maken en weer gaan trainen. Ze staan nu zo'n 2 maanden stil.

**Geplaatst**: 12-02-18 11:34

Geplaatst: 12-02-18 11:34

Promiss: dat gevoel van die vallende hals is bij mij ook echt zo'n eye opener. Met die term in gedachte herken ik het fijne gevoel ook echt veel sneller.
Bij één van de 2 hier is dat ook echt een uitdaging. Die wil bij alles zijn rug liever niet gebruiken en zijn achterhand ontkoppelen. Doet hij in vrije beweging ook. Dus dat plaatje in mijn hoofd maakt echt veel verschil.

Ook zo'n deuzig iets: dat ik mij beter realiseer dat de eerste zijgang/ verruiming best wat minder mag zijn omdat je paard aan het opwarmen is. Net of ik ik gelijk bij mijn tenen kan de eerste seconde dat ik ga rekken

Had trouwens niet verwacht dat het kijken van een video zo veel impact kon hebben. Ik leer blijkbaar heel fijn door iets te zien. Bijna nog meer dan dat iemand het mij vertelt en dan probeer uit te voeren (normale manier van les krijgen).

**Geplaatst**: 12-02-18 11:48

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 12-02-18 11:48

Ik mag sinds gisteren in module 2, dus meteen al wat video's gekeken. Geeft weer wat extra inspiratie

Op de foto's en video's van de regiokampioenschappen te zien zijn ze duidelijk nog niet op deze manier bezig, nee

Ik gebruik het contactteugel-idee en goed voorwaarts rijden ook voor de sulky

Ze heeft er vaak wel een handje van om wat achter de teugel te kruipen, maar kon nu zien dat ze toch wel beter over de rug gaat lopen voor de sulky.
[ITP] De Draver in haar natuurlijke omgeving

**Geplaatst**: 12-02-18 11:57

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 12-02-18 11:57

Oh met sulky lijkt mij wel extra moeilijk om de contact teugel te houden.

**Geplaatst**: 12-02-18 19:33

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 12-02-18 19:33

@MirjamNavaro, hoop dat je snel weer kan gaan rijden. Sleep klinkt wel goed, straks mooi strak bakje.

Sulky met dravers lijkt me moeilijk omdat die in 1e instantie toch anders getaind zijn, met gewoon mennen is het overigens geen probleem als je paard hebt dat het gewoon kent.

**Geplaatst**: 12-02-18 22:27

Geplaatst: 12-02-18 22:27

Pol013, dat was voor mij ook een aha-momentje hoor, dat het niet vanaf het begin op 100% hoeft (kan!). Leuk om te horen dat je er ook zoveel aan hebt!

Dit weekend dus de regiokampioenschappen gereden.. Ik had heel erg het voornemen haar te rijden zoals in module 2 wordt beschreven: losrijden met contactteugel, haar goed laten ontspannen, voorwaarts maken en dan steeds meer oppakken en met halve ophoudingen en op het achterbeen krijgen. Tot zover het plan

het losrijden ging heerlijk, ze gaf me echt een enorm goed gevoel! In de proef werd ik iets te fanatiek en overmoedig, waardoor ze haar achterhand er zeker fijn bij had, maar van voren soms wat wringerig werd of juist te diep kwam. Wat ik vooral jammer vind, is dat ik het op dat moment gewoon niet voel. Daar loop ik al een tijd tegenaan: het vóélt alsof ze lekker haar neusje naar voren brengt, maar als ik het terugkijk op foto of film, lijkt het echt niet op het gevoel. In de les gelukkig veel mee bezig en de komende periode weer terug naar contactteugel en lengte, lengte, lengte.

Uiteindelijk een 6e plaats met 199 en 186 punten, dus groot juryverschil helaas. Niet voldoende om naar het NK te mogen, maar wel heel trots en tevreden

Dit vond ik er wel heel fijn uitzien

En de galop is sowieso haar sterkste kant, maar...

Afbeelding

Hier echt een duidelijk voorbeeld van hoe makkelijk ze te diep kruipt.

Afbeelding

En hier duidelijk dat wringerige, niet meer ontspannen, zo te zien omdat ik met teveel been in kom en te weinig lucht van voren geef in een mislukte poging een halve ophouding te geven :')

**Geplaatst**: 13-02-18 01:14

Geplaatst: 13-02-18 01:14

Misschien helpt het als je 'van je af denkt'. Dat je als ze lekker voelt, je altijd nog die centimeter verder naar voren wil proberen te kunnen met je handen. Zonder de verbinding te verliezen.
En wat dat drijven en halve ophouding betreft, waarom maak je een halve ophouding? Ik bedoel wanneer, met welk doel?
Stel dat ze niet helemaal nagefelijk is of ze er is niet voldoende verbinding, dan neem ik meer verbinding en wacht totdat ze echt nageeft, met haar hele lijf. Pas dan geef ik been ( en schuif ik haar voorzichtig, zonder de verkregen verbinding te verliezen wat uit). Want als ik het dán doe, als ze haar lichaam lós laat, dan kan het achterbeen ook daadwerkelijk als reactie op mijn been meer onderkomen. Zomaar tegelijk een ophouding maken en been geven heeft volgens mij geen zin. Is ook behoorlijk onduidelijk. Want wat wil je nou? Harder of zachter? Dus meer verbinding nemen en wachten op het gewenste effect. Als ze haar rug loslaat ( dus nageeft ) dan wordt de bovenlijn boller, dus als je dan activiteit vraagt, kan ze achter onder treden. Zie het maar als een spiraal die recht en stijf is. Als je dan aan de achterkant naar voren duwt en aan de voorkant richting de achterkant duwt, dan maak je de spiraal alleen maar korter en stijver. Maar als de spiraal in een boog staat ( als een brug ) dan wordt hij nóg gebogener. En als de lengte op is en achter komt er toch nog meer onder, dan gaat hij aan de voorkant omhoog. Dus dan krijg je dat je paard zich meer gaat dragen.
Dus steeds kijken of je nog een iets je handen naar voren kan doen, met behoud van verbinding. En als dat kan, dan weet je dat je haar waarschijnlijk te kort in de hals hebt gehad. Als je het punt kan vinden waarop je haar neus ver genoeg naar voren kan rijden terwijl ze van achteren goed blijft aanvullen en je dus meer gewicht in je hand hebt, dan zal je denk ik wel gaan voelen dat de beweging swingender wordt. Want zoals je op de laatste foto wel kunt zien, kan je je bijna niet voorstellen dat ze daar lekker optimaal gebruik kan maken van haar lichaam.
En áls je haar meer hebt swingen, en haar neus is er ver genoeg uit, dan zou ik steeds naar voren blijven denken met je handen. Daarmee bedoel ik niet dat je daadwerkelijk nóg meer toe moet staan, maar met je gedachten denk je wel met je handen die richting in. Zo voorkom je dat je terug gaat werken.
zat ik zo te denken...

**Geplaatst**: 13-02-18 01:40

Geplaatst: 13-02-18 01:40

volgorde is volgens mij dus: zelf verbinding nemen aan de voorkant ( niet met strakke schouders en armen en terugwerkend ), wachten tot ze nageeft, dan het achterbeen activeren waardoor je waarschijnlijk ook (net iets) meer gewicht in je hand krijgt, en dan met behoud van die verkregen verbinding ( dus niet te snel toestaan waardoor je zelf de verbinding verbreekt ) de hals uitschuiven naar de gewenste lengte. Als je de verbinding in het uitschuiven dreigt te verliezen dan kan je het gat opvullen door been te geven, of je gaat zelf weer terug naar de verbinding, activeert haar dan, en probeert opnieuw wat uit te schuiven.

Nog iets waar ik achter kwam en misschien heb jij dat ook: ik was zelf te losvast, te weinig stabiel met mijn handen. Daardoor kon ze geen mooie verbinding nemen, omdat ik simpelweg zelf geen mooie verbinding aanbood. Nu ga ik heel bewust elke zijgang, bocht etc in, geconcentreerd op dat ik bij haar mond blijf, en haar niet goedbedoeld in de steek laat door te losvast te zijn. De kunst is dan om bij haar mond te blijven, zonder dat op een starre manier te doen. Dus met heel veel gevoel en beleid haar meer vastigheid bieden. Bij haar blijven, maar dus niet terugwerken of star zijn. Eigenlijk moet je denk ik zelf de verbinding aanbieden die je graag van haar wilt hebben.
Zo rijdt ik paarden die stroperig en stug zijn bijv. juist met een lossige verbinding. Omdat ik van het paard ook een lossigere verbinding wil. Het paard gaat naar mijn ervaring, vaak in de mond worden, zoals de ruiter met de hand is. Dus wordt hij stugger als de ruiter een stugge hand heeft. Wil je hem zachter hebben, dan moet je dus zelf zachter worden. Is hij veel te licht en lossig, dan moet je zelf met gevoel het contact stabieler aanbieden zodat het paard er op kan vertrouwen dat je niet ineens verdwenen bent of dat er iets anders onaangenaams gebeurt. Enz.

**Geplaatst**: 13-02-18 01:48

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 01:48

en even voor de duidelijkheid, ik ben dit ook nu allemaal aan het leren en er nog lang niet klaar mee. Maar voor mijn gevoel is dit wel de goede weg. Voor mij en mijn paard dan in ieder geval.
En nu als een speer naar bed want morgen heb ik les en mag ik er weer mee door puzzelen.

**Geplaatst**: 13-02-18 08:41

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 08:41

Jij bent je gebruikte letters in goud waard

Onwijs bedankt voor je heldere uitleg. Het is zo logisch ja, maar toch moet ik het echt 100x op verschillende manieren horen om het kwartje te laten vallen. Dit is wel echt precies hoe mijn instructrice het ook aan me vertelt tijdens het rijden: eerst los en over de rug, dat dan aanvullen met been, zonder té los te laten, maar ook zonder te strak te worden in je hand. En handen naar vóren, dat is echt mijn grootste punt. In de training gaat dat steeds beter en heb/neem ik echt de tijd om alleen daarop te focussen. In de ring verval ik dan toch in oude patronen. It takes time..

En die losvast verbinding herken ik ook echt heel erg. Ik heb met mijn vorige paard (Spaans ras) les gekregen van iemand waarbij het doel was om het paard op een letterlijk zo los mogelijke verbinding te rijden ('boogjesteugels'), dus het losvast rijden was een doel op zich. Dat zit er zo ingebakken en destijds heb ik er nooit over nagedacht of dat wel handig of duidelijk was. Inmiddels tien jaar geleden, maar het zit er nog steeds in om mijn hand teveel te openen, dan geen mond meer te voelen, paard komt logischerwijs omhoog en dan weer mijn hand terug te zetten, etc. Echt een enorm onhandige gewoonte, teveel met hand, te weinig met been.
En met deze merrie extra lastig, omdat ze zo 'snel' en flexibel in haar hals is, dat ik de hele tijd met mijn teugels aan het rommelen ben om haar genoeg lengte te kunnen geven. Als ik haar eindelijk mooi op lengte heb en ze kropt zich dan weer op (omdat ze schrikt, omdat ik iets moeilijks vraag of omdat ik gewoon iets fout doe), scheelt dat zo 20cm aan teugels. Ik kan dat niet alleen oplossen door mijn handen helemaal naar voren te steken, moet ook daadwerkelijk mijn teugels korter of langer nemen, wat een heel onrustig gevoel en beeld geeft. Uiteindelijk moeten we er nu naartoe gaan werken dat ze gewoon niet meer te kort of te diep komt, dat die lange en vallende hals gewoon de stabiele basis wordt waarvanuit we verder kunnen rijden. Genoeg om mee verder te werken gelukkig, onwijs bedankt

**Geplaatst**: 13-02-18 09:22

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 09:22

Graag gedaan. Ik herken wel waar je mee worstelt hoor!

**Geplaatst**: 13-02-18 09:47

Geplaatst: 13-02-18 09:47

Een zin die mij heel erg heeft geholpen kwam van de instructeur van Klimke: met de langst mogelijke hals (neus voor) terwijl hij toch gewelft blijft. (vrij uit duits vertaald). Dat zie ik dan vervolgens ook terug in de KNHS clinic van Rien: iets erachter is geen doodzonde als dat op dat moment de maximale lengte is.

Overigens moet/wil ik wel mijn hand altijd combineren met de teugels als ze niet durchlassig zijn. Je wil namelijk het lijf naar het hoofd toe rijden en niet het hoofd naar het lijf halen. Dus enige mate van been hoort er wel altijd bij. Als ze hun kop ineens wegsteken om te gapen kan ik wel eens zonder been tegenhouden.

Op zich hoort je paard nooit omhoog te komen als je je hand weg geeft. Idealiter zou zijn hoofd op zijn plek moeten blijven of hooguit omlaag moeten gaan om jou hand daar te zoeken. Als ze echt ontspannen zijn lukt dat hier ook wel. Al is mijn instructeur inderdaad juist helemaal geen fan van dat steeds helemaal los laten.

En ben niet te hard voor jezelf. In een proef gebeurt er ook gewoon zoveel meer. Dan kun je zelden zo rijden als je in gedachte had. Als het in je training maar blijft streven naar je ideaal. Er zitten toch ook nette foto's bij +:)+

Ik merk wel echt dat ik nu eindelijk iets beter leer vanuit mijn been te denken. Ik had de irritante neiging om controle in mijn hand te zoeken met als meest suffe verschijningsvorm: hand sluiten als het paard terug komt voor een hindernis/iets engs in het bos (hoe kóm je er op 8)7

) Ik merk nu dat het kwartje steeds vaker valt om in die split second júist been te geven.

**Geplaatst**: 13-02-18 09:59

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 09:59

Ik vind het zo fijn om hier mee te lezen, daar steek ik echt ontzettend veel op! Met name dat het kwartje steeds meer begint te vallen. Het zijn dan echt van die AHA logisch momenten.

Die eerste draffoto ziet er toch heel fijn uit hoor Joyce

Het blijft toch een WIP dus niet te streng zijn voor jezelf.

**Geplaatst**: 13-02-18 11:46

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 11:46

6e netjes hoor! En je bent hard bezig op de geode weg en volgens mij zijn die punten waar jij tegenaanloopt punten waar veel van ons tegen aanlopen, ik in ieder geval wel en ik hoor datzelfde ook vaak genoeg naar adneren geroepen worden door instructie. Maar de uitvoering is best moeilijk, zeker op wedstrijd als het nog niet helemaal in je systeem zit.

**Geplaatst**: 13-02-18 18:50

Geplaatst: 13-02-18 18:50

Hilary schreef:
Ik ben wel benieuwd naar die proeven

Komt eraan, Ik zit alleen even met hoe het het handigste is om hier te plaatsen.

Ik leer ook heel veel van hier meelezen. Meneer is stug laatste tijd, dus weer even terug naar de basis. Ik loop vreselijk aan tegen het halthouden. Het wil maar niet lukken! Terwijl hij heel goed weet wat halthouden en stilstaan is. Iemand tips?

**Geplaatst**: 13-02-18 20:11

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 20:11

Ik vind het wel netjes hoe je jezelf zo analyseert, Joyce! Ik ben van het principe dat foutjes maken best mag, zolang je ze maar beseft en probeert te corrigeren. En dat doe jij goed zo te horen!

Ik herken de situatie overigens ook heel erg!

Zuchini; een tip die misschien een beetje een dooddoener is maar waar ik bij trainingspaarden altijd meteen resultaat mee boek: Aan de longeerlijn de stemhulp "Ho" installeren. Die stemhulp gebruik je dan onder het zadel en bouw je daarna gewoon af zodat ze stoppen op je andere hulpen. Op die manier voorkom ik op voorhand veel geruk en gepluk en de paarden lijken ook altijd heel trots op zichzelf

Ik besteed er vooral aandacht aan omdat ik vaak nogal hete rennerige types onder mijn kont krijg.. IJslanders he..

Ik heb net een vraag ingezonden en ben ook wel benieuwd hoe jullie hierover denken:
1 van mijn paarden kan alleen kruisgalop en met heeeeel veel geluk springt ze soms wel eens aan of over in rechtergalop. Linkergalop is compleet onbestaande. Pittig detail: het is een vijfganger met veel laterale aanleg dus ze kan gezellig schakelen op die snelheid naar telgang, zweinepas of tolt. Zo heb ik er al heel wat leren galoperen maar dit is wel echt een soort ramp :')

Ik krijg er gewoon geen linkergalop en amper rechtergalop uit. Dierenarts en osteo hebben haar "goedgekeurd", ze is alleen wat strak in de lendenen maar daarvoor wordt ze regelmatig behandeld. Ook in vrijheid heb ik haar nog maar 1 keertje linkergalop zien doen. Trainen aan de longeerlijn is ook geen optie, want ze kan geen bochten maken in galop zonder in (hele lelijke

) telgang te knallen. En van al dat in galop "jagen" wordt ze ook alleen maar gespannen en dan zijn we nog verder van huis. Ook leuk om te weten: stellingen, buigingen, bochten, cirkels, rechtdoor lijken allemaal niet uit te maken. En mijn instructrice weet het ook niet meer :')

Dus nu vraag ik me af hoe jullie dit zouden oplossen? Ik probeer nu op tijdelijk op buitenrit gewoon laaaaange rustige stukken te galoperen zodat ze ontspant, want ze vindt galop ook écht gewoon moeilijk. En dan -een beetje tegen mijn principes- mag dat ook in kruisgalop zijn en ga ik wel in verlichte zit. Wanneer ze daarin wat ontspant neem ik terug naar draf of tolt en probeer ik weer ontspannen aan te springen zodat ze wel de "aanspringspieren" ontwikkelt.
Dus. Iemand nog tips?

**Geplaatst**: 13-02-18 20:40

Re: Rien van der Schaft: van Basis tot Grand Prix

Geplaatst: 13-02-18 20:40

Raveniris: die knop/stemhulp zit er op en gebruik ik ook :')

onder het zadel stopt hij braaf, maar accepteert dan geen contact meer aan de teugel en kan dan niet langer dan 1 seconde stil blijven staan. Hupje links gewicht naar rechts pasje erbij, pasje achterwaarts...pffff. maar als ik af moet stappen kan hij rotsvast stilstaan en net zo lang als ik wil. Wel hoofd omhoog....

Wat jouw paardje betreft, hoe oud is ze? Ik heb geen ervaring met gangen paardjes. Maar als ze jong is inderdaad buiten de kilometers maken. Mocht ze een keer in de goede galop terecht komen uitgebreid belonen. Denk dat je aanpak goed is, maar zijn tijd nodig heeft