Ik heb sinds een jaar een nieuwe pony, Lila. Ze is 4 jaar (bijna 5) en is een kwpn'er. Ik ben nog steeds super blij met haar maar ik wil toch even alles op een rijtje zetten.
Begin januari 2018 overleed mijn oude fries door iets aan zijn longen wat werd getriggerd door de droes, we gingen als snel op zoek naar een nieuw paardje zodat ik wel bezig bleef. Een vriendin van mij stuurde uiteindelijk Lila door en daar gingen we bij kijken, super lief beestje maar wel heel rillerig. Zoals al gezegd werd door de oude eigenaresse. Ze is dressuur gefokt (Everdale x Sandro hit) en heeft super mooie gangen dus ik wilde de uitdaging wel aangaan.
Toen ze bij mij kwam stond ze eerst een tijd apart op een andere stal omdat er op de stal waar ik stond op dat moment droes was, maar 2 maanden later konden we er wel heen. In het begin was ze best wel aan het testen, en ze was ook erg explosief om het maar zo te zeggen. Als ze haar zin niet kreeg of als ze het niet snapte uitte ze haar frustratie al gauw in steigeren.
Zo zag ze er uit toen ze bij mij kwam (eind januari 2018):
Dat ging na 2 weken al weer weg en toen kon ik gewoon rustig longeren. Ik reed nog niet omdat ik geen goede bak had en omdat ik nog een zadel moest laten opmeten. De andere weken gingen eigenlijk erg soepel en daar was niks aan op te merken.
Een hele tijd later toen ik voor de 2e keer bij ons thuis er op ging ontplofte ze, ze werd echt boos. Ze gooide me er af en niemand mocht daarna ook meer aan het zadel zitten. We gingen hierna haar eigenlijk weer 'herbeleren'. Veel geoefend en uiteindelijk ging een stalgenootje van mij er weer op. Dit ging erg goed! Na een maand kon ik er zelf weer op en heb ik heel veel gelest bij haar.
Lila was alleen best wel aan de dunne kant, ze had een best grote opdonder gehad toen ze bij mij kwam. Ze ging van 2 uur uit de stal naar 24/7 buiten. Achteraf gezien hadden we dat beter anders kunnen aanpakken maar dat zie je altijd later pas. Ze had onbeperkt ruwvoer en voerde haar zelf ook elke dag bij.
De osteopaat kwam en die vond haar er echt niet goed uitzien, na een bezoek aan de kliniek er achter gekomen dat ze een cyste had. Een hele kleine waar ze gelukkig geen last van had. Maar dat had niks te maken met haar gewicht. Ze had/heeft een ontwikkelingsachterstand door het vele op stal staan bij haar vorige eigenaar. We hebben haar dus verplaatst naar de opfok-kudde die dus vele malen kleiner is en waar ze ook meer te zeggen had, dat ging goed en ze werd echt goed dikker en ook veel mooier.
En zo zag ze er begin januari 2019 uit:
Ik kreeg begin januari 2019 groen licht van de osteopaat om te beginnen vanaf de grond. Eind januari in de ochtend eerste grondwerkles gehad en die middag kwam een stalgenootje naar me toe dat Lila een dikke wond op haar achterbeen had. Ik dacht dat het wel mee zou vallen maar toen ik daar aan kwam was het een groot gat in haar been.. (Zie spoiler voor wond)
Spoiler:
Nu zijn we ongeveer 3 maanden verder na heel veel DA bezoeken en hechtingen die open zijn geknapt, maar nu is de wond eindelijk een beetje dicht (zie spoiler)
Spoiler:
ze mag nu zonder verband staan maar nog wel de hele dag op stal. Ze is ook erg afgevallen in spier wat ik erg jammer vind want ze begon net zo mooi te worden.. Ik hoop dat we hierna alle tegenslagen hebben gehad en dat ik gewoon weer lekker met haar aan de slag kan!
Nou dit was mijn rant, en ik heb heel veel respect als je helemaal tot hier bent gekomen! Bedankt voor het lezen
