Geplaatst Mijn eerste pony was Monty. Hij was echt mijn leermeester. Hij was zo geduldig met me, gaf me vertrouwen en maakte me tot wie ik echt ben. Hij staat nu ongeveer 4 maanden weer bij zijn oude eigenaar... Hij heeft hier echt een geweldig plekje! In de herfstvakantie ga ik weer eens bij hem langs.
Toen hij wegging was ik er echt kapot van. Ik was er van overtuigd dat ik nooit maar dan ook nooit meer zo'n betrouwbare, geduldige pony zou tegenkomen als Monty.
Maar toen was daar Larissa. Ze is echt het tegenovergestelde van Monty. Monty is namelijk al 31 jaar oud, terwijl Larissa net 5 is. Monty had alles al gezien van de wereld, terwijl ik Larissa liet kennismaken met de wereld. Ik heb haar zelf beleerd, en ze is ongeveer 1 1/2 jaar onder het zadel nu. Ze heeft zo'n ander karakter dan Monty! Ze is ontzettend lief, maar nog jong, en daardoor heeft ze ook nog wel eens streken.
Ik ben echt met haar gegroeid. Samen hebben we al heel wat overwonnen. Dingen die ik met Monty nooit tegenkwam (uitproberen, bokken, zinnigheid) waren bij Larossa op het begin bijna normaal. Toch zijn we er samen wel uit gekomen.
Sinds ik ben begonnen met het beleren van Larissa had ik maar een doel: een Monty van haar maken. We zijn hard op weg, en ik had eigenlijk nooit verwacht om nog eens een pony als Monty tegen te komen. Maar ik kan toch zeggen dat Larissa mijn Monty is geworden, al zou ik Monty nooit vervangen en al helemaal nooit vergeten! Ze is ontzettend eerlijk naar me. Aan de ene kant heel fijn, maar ik ben mezelf wel tegen gekomen. Waar Monty mij lessen leerde over vriendschap en vertrouwen, leert Larissa mij alles over doorzetten als het moeilijk wordt, geloven in jezelf, alles geven en nooit opgeven. Maar toch heeft zij mij ook hele waardevolle lessen over vriendschap geleerd...
Het komt er op neer dat ik het maar ontzettend getroffen heb met mijn twee leermeesters!
1. Samen liggen?
2. Geen probleem!
3. Een sprongetje dan?
4. Prima!
5. Zouden ze ook allebei gek kunnen kijken?
6. Zeker weten
7. Zonder zadel en bit?
8. Ja hoor! Wat was ik hier trots op haar! Nooit verwacht dat ik dit ooit met haar zou kunnen doen! Ik moest ook huilen haha, ze deed me zo aan Monty denken!
9. Op wedstrijd dan?
10. Kan ook super!
11. Maar vooral... Hebben ze beiden een super karakter!!
12.
13.
14.
15.
Ik heb het ontzettend getroffen met deze twee kanjers! Monty heeft nu een super plekje, en ik ben hem dankbaar voor alles wat ik van hem heb mogen leren.
Larissa en ik zullen elkaar hopelijk steeds beter leren kennen, samen verder groeien en hopelijk wordt ze uiteindelijk een Monty! Maar zoals ze nu is, vind ik haar ook al geweldig!
Groetjes Julia,
Reacties vinden we leuk!
