Hebben jullie ook van die lekkere zompige wegzak-weides na al die regen? Verschrikkelijk.
Rond de houten hooiruif op de weide is het haast niet meer te doen van de modder (blijven je laarzen zo fijn in vastgezogen zitten als je je er in waagt, wil je je voet optillen trek je of je poot uit de vastzittende laars en zet je die in de blub neer of je bent te snel en valt voorover in de modder). Dit gebeurde mij beiden vanochtend niet, maar de modder zit me alsnog tot in de haren, omdat meneer Jaopie vrijwel alle bodemlatten uit de houten hooiruif-op poten had gesloopt. Ik kan niet bewijzen, dat hij het was en niet Khavanna, maar gezien Jaopie z'n sloopreputatie kunnen we daar wel van uitgaan, denk ik zo.... Vermoedelijk was hij pissig omdat de ruif niet de Hoorn des Overvloeds bleek te zijn en daar dus niet als het hooi op is na een neusdruk op de bodemlatten als bij toverslag nieuw hooi uit groeit.
En Jaopie die z'n Jaopie-zin niet krijgt kan een narrig mannetje zijn... Dan komt er toch vaak en stukje geweld in hem naar boven (gelukkig al jaren niet meer jegens mij, maar dat is vroeger wel degelijk ook zo geweest).
Waarom zag ik er dan uit als een moddermonster?
Aan de opstaande zijkanten zaten nog een drietal bodemlatten aan de ene kant en nog één aan de andere kant. Gemakzuchtige, natgeregende paardenbaas (ik dus) die al vanaf 8.00 uur met allerlei ándere-paardengedoe in de weer was, dacht daar nog wel wat hooi op- en overheen te kunnen draperen.
Maar dan had ik buiten Khavanna gerekend, die begint nooit gewoon te eten, maar "gaat uitzoeken" (ken je dat, die neus onder het hooi steken en dan grote plukken her en der in de lucht smijten).
Dus ik was nog geen tien meter bij de wei weg of ik keek om (ik kijk áltijd om) en zag juffrouw Kh. weer bezig, waardoor een hele bubs hooi door deels ontbrekende bodem van de ruif daaronder in de blub was gevallen.
Nou ja, dacht gemakzuchtige Tinus nog even, dat pakken ze er van de zijkant wel onderuit. Maar meteen dacht ik: Ja, zij misschien, maar Jaopie? Die graaft natuurlijk al etende gewoon door naar beneden. en als-ie zijn hoofd dan omhoog doet.... arghhh, visioenen van hooiruif die aan ruige manenkam vasthaakt, om hals blijft hangen, er in paniek mee wegrennende Jaopie, brekende paardenbenen.... neeee....
Dus terug. Wei weer in alle hooi uit ruif geplukt, en in vijf zompige etappes een eind verderop in de wei
gelegd, waar nog groene graszode ligt en geen modder is (nóg niet).
Eén pluk even achtergelaten om Jaopie af te leiden, en de hooiruif-op-poten koppeltjeduikelend de wei uit gerold (tillen lukte niet), door het hek. Weg er mee, levensgevaarlijk. Maar door dat om en om draaien van de ruif zag ik er in no time uit als het moddemonster, bij iedere over de kop slag van het ellendige ding kwam er een kledder modder mee, dat zat toen overal: aan m'n broek, handschoenen, jas, in m'n haar, niet normaal meer. Dit alles uiteráárd in de gestadig neerkomende regen... Ik zal maar niet herhalen wat ik binnensmonds allemaal mompelde...
Khavanna bleek weer slim, want die ging meteen naar de hooibergjes op het hoger en droger iggende grasstuk, Jaopie bleef gewoon verder schransen aan het modderhooi. Dat ook maar even verplaatst (is niet zo fijn, J. z'n laatste hooi af te moeten pakken, terwijl je amper uit de voeten kunt op het modderstuk...
Nu maar eens even hoofd breken over ándere hooivoer-gadget, want voeren in die blubber is natuurlijk niks. Daar moet natuurlijk héél snel iets anders voor komen.
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 21-11-17 15:38, in het totaal 1 keer bewerkt