Geplaatst ‘Nee, we kopen niks en nemen geen trailer mee’
7 september 2015, de Elsterpaardenmarkt te Elst
Het is 04.30 en we zitten zoals afgesproken in de auto richting Elst. Gezellig met moeders naar de paardenmarkt zoals we wel vaker doen. Gewoon rustig rond kijken zonder ook maar te willen kopen. Na een uurtje arriveren we en lopen we rustig over de markt, genoeg om weer te bekijken.
‘Oh ma, kijk nou!Een bonte met appaloosa kenmerken op het hoofd en de kleur lijkt wel Grullo!’
Ik doe de staart omhoog en jawel, een merrie! Oh oliebol denk ik…dit is niet goed, deze is leuk! Heel leuk! Ik loop wat rondjes om haar heen, wat is ze rustig, mooi en lief. Tandjes laat ze netjes bekijken en de eigenaresse komt aanlopen en we raken aan de praat.
‘Het is inderdaad een merrie, 4 jaar, grullo-bont met appaloosa kenmerken. Braaf, lief voor kinderen en heeft dit jaar haar eerste veulen gehad. Is braaf met scheren en op de trailer. Haar manen zijn niet afgeschuurd, maar geschoren zoals dat op de keuring hoort. Nu is het weer aan het bijgroeien’
Ik kijk moeders aan, die weet ik genoeg, ik vind haar leuk! We vragen of we haar even kunnen zien lopen en ook dat bevalt me wat ik zie. Netjes correct met een leuke actie er in. Ik denk, het zal toch niet zo zijn dat ik zo een pony koop hé!
‘We hebben een probleem, we hebben geen trailer bij.’ ‘Oh, maar dat kan wel geregeld worden, ze kan met iemand mee richting jullie en daar kan je haar van de week ophalen.’
Moeders en ik apart voor goed overleg of we dit moesten doen en wat we uit willen geven. Na de controle van de chip sta ik 5 minuten later met mijn nieuwe aanwinst in de handen! Het vervoer was geregeld, ze zou eind van de dag met iemand mee gaan waar we haar van de week op konden halen. Nog een beetje onwerkelijk maar erg blij stonden we daar. Gelukkig weet ik heel goed wat ik wel of niet zoek, dus deze aankoop was absoluut geen domme impuls
‘He hallo, hebben jullie toch een pony gevonden?’
Staat er iemand uit het dorpje vlak bij ons, die met zijn pony’s op de markt stond bleek. Toen dachten we, hé wacht even.
‘Mogen we vragen, heb je toevallig nog een plekje vrij op de trailer?’ ‘Ja hoor, ik kan haar voor je meenemen en dan haal je haar vanmiddag maar bij me op.’
Beter kon het niet, vlak bij huis konden we haar vanmiddag al halen! Het andere vervoer netjes afgezegd en vriendelijk bedankt voor het aanbod. Na nog een tijdje te hebben gestaan mocht ze op de trailer rustig hooi gaan knabbelen. Wij zijn vast naar huis gegaan en afwachten tot het belletje dat we haar konden halen.
‘Tring tring, je kan haar komen halen ik ben thuis.’
Oh, ik was opeens weer zenuwachtig. Wel 10x de foto’s bekeken maar hoe zag ze er ook al weer precies uit in het echt?! Snel de trailer achter de auto en hup, ophalen. Wauw, wat is ze toch gaaf!
Even rustig in de paddock gezet en daarna mocht ze bij de kudde in de wei. Er is nog wat onenigheid, maar dat komt ook wel goed. Voor alle pony’s weer even wennen! Ze heet Roos, maar we hebben haar omgedoopt tot Roza.
‘Wauw ma, wat een dag en kijk eens wat een pony we hebben staan! Maar vanaf nu kopen we echt geen pony meer er bij haha.’
De hoefsmid zal nog even komen voor haar hoeven, maar verder is er niks op haar aan te merken. Vandaag ook nog even wat foto’s gemaakt in de wei!
Vanochtend mocht ze ook mee even buiten een rondje. Kijken hoe ze reageert, lekker op het gemak met een brave pony er bij. Alleen een varken vond ze levensgevaarlijk, maar verder loopt ze braaf mee!
7 september 2015, de Elsterpaardenmarkt te Elst
Het is 04.30 en we zitten zoals afgesproken in de auto richting Elst. Gezellig met moeders naar de paardenmarkt zoals we wel vaker doen. Gewoon rustig rond kijken zonder ook maar te willen kopen. Na een uurtje arriveren we en lopen we rustig over de markt, genoeg om weer te bekijken.
‘Oh ma, kijk nou!Een bonte met appaloosa kenmerken op het hoofd en de kleur lijkt wel Grullo!’
Ik doe de staart omhoog en jawel, een merrie! Oh oliebol denk ik…dit is niet goed, deze is leuk! Heel leuk! Ik loop wat rondjes om haar heen, wat is ze rustig, mooi en lief. Tandjes laat ze netjes bekijken en de eigenaresse komt aanlopen en we raken aan de praat.
‘Het is inderdaad een merrie, 4 jaar, grullo-bont met appaloosa kenmerken. Braaf, lief voor kinderen en heeft dit jaar haar eerste veulen gehad. Is braaf met scheren en op de trailer. Haar manen zijn niet afgeschuurd, maar geschoren zoals dat op de keuring hoort. Nu is het weer aan het bijgroeien’
Ik kijk moeders aan, die weet ik genoeg, ik vind haar leuk! We vragen of we haar even kunnen zien lopen en ook dat bevalt me wat ik zie. Netjes correct met een leuke actie er in. Ik denk, het zal toch niet zo zijn dat ik zo een pony koop hé!
‘We hebben een probleem, we hebben geen trailer bij.’ ‘Oh, maar dat kan wel geregeld worden, ze kan met iemand mee richting jullie en daar kan je haar van de week ophalen.’
Moeders en ik apart voor goed overleg of we dit moesten doen en wat we uit willen geven. Na de controle van de chip sta ik 5 minuten later met mijn nieuwe aanwinst in de handen! Het vervoer was geregeld, ze zou eind van de dag met iemand mee gaan waar we haar van de week op konden halen. Nog een beetje onwerkelijk maar erg blij stonden we daar. Gelukkig weet ik heel goed wat ik wel of niet zoek, dus deze aankoop was absoluut geen domme impuls
‘He hallo, hebben jullie toch een pony gevonden?’
Staat er iemand uit het dorpje vlak bij ons, die met zijn pony’s op de markt stond bleek. Toen dachten we, hé wacht even.
‘Mogen we vragen, heb je toevallig nog een plekje vrij op de trailer?’ ‘Ja hoor, ik kan haar voor je meenemen en dan haal je haar vanmiddag maar bij me op.’
Beter kon het niet, vlak bij huis konden we haar vanmiddag al halen! Het andere vervoer netjes afgezegd en vriendelijk bedankt voor het aanbod. Na nog een tijdje te hebben gestaan mocht ze op de trailer rustig hooi gaan knabbelen. Wij zijn vast naar huis gegaan en afwachten tot het belletje dat we haar konden halen.
‘Tring tring, je kan haar komen halen ik ben thuis.’
Oh, ik was opeens weer zenuwachtig. Wel 10x de foto’s bekeken maar hoe zag ze er ook al weer precies uit in het echt?! Snel de trailer achter de auto en hup, ophalen. Wauw, wat is ze toch gaaf!
Even rustig in de paddock gezet en daarna mocht ze bij de kudde in de wei. Er is nog wat onenigheid, maar dat komt ook wel goed. Voor alle pony’s weer even wennen! Ze heet Roos, maar we hebben haar omgedoopt tot Roza.
‘Wauw ma, wat een dag en kijk eens wat een pony we hebben staan! Maar vanaf nu kopen we echt geen pony meer er bij haha.’
De hoefsmid zal nog even komen voor haar hoeven, maar verder is er niks op haar aan te merken. Vandaag ook nog even wat foto’s gemaakt in de wei!
Vanochtend mocht ze ook mee even buiten een rondje. Kijken hoe ze reageert, lekker op het gemak met een brave pony er bij. Alleen een varken vond ze levensgevaarlijk, maar verder loopt ze braaf mee!
