Geplaatst September 2012, toen zag ik je voor het eerst en wist ik...
Wij horen bij elkaar!
Het is niet altijd makkelijk, je eerste eigen paard, en dan ook nog een haflinger.
Een haflinger ruin met een eigen mening en ook zijn onervarenheid.
Want ja, hij was 4,5 jaar en nog niet lang onder het zadel.
1]
Inmiddels zijn we bijna vier jaar verder en man... Wat voel ik me iedere dag een mazzelaar met deze geweldige pony.
2]
We hebben nooit in de 'neerwaartse spiraal' lijn gezeten. Wel hebben we natuurlijk onze moeilijke momenten gehad, maar ik zie het meer als "extra kilometers". En nog steeds, denk ik soms: Uhhmm..??
Gelukkig ligt het dan aan mij, want hij doet precies wat ik van hem vraag.
Athos is een hele harde werker, die geniet van iedere knuffel maar ook iedere pas die hij mag zetten onder het zadel.
Wel confronterend soms, als het probleem bij mij vandaan komt. Dat betekend dat je (als ruiter zijnde) naar jezelf moet kijken, terwijl je dacht dat je het zo goed deed.
Door hem kijk ik anders naar 'mijn' wereld en samen blijven we groeien.
3] In galop, en ook nog je hoef aanraken met je lippen. Je zult maar zo lenig zijn!
Athos kan meer, dan ik heb geweten van te voren.
Ik mag in mijn handjes knijpen met zo'n wereldvriend.
We blijven groeien en stijgen, want jeetje: wat doen we het goed samen
4]
Sinds Athos in mijn leven is, ben ik als persoon veranderd.
Zo leer ik momenteel "dingen los te laten" die anderen ooit over mij zeiden, of hebben gezegd.
Het maakt me niks meer uit, ik volg mijn gevoel en ga er komen.
Met Athos, heb ik letterlijk goud in handen.
Liefs, Devica
Wij horen bij elkaar!
Het is niet altijd makkelijk, je eerste eigen paard, en dan ook nog een haflinger.
Een haflinger ruin met een eigen mening en ook zijn onervarenheid.
Want ja, hij was 4,5 jaar en nog niet lang onder het zadel.
1]
Inmiddels zijn we bijna vier jaar verder en man... Wat voel ik me iedere dag een mazzelaar met deze geweldige pony.
2]
We hebben nooit in de 'neerwaartse spiraal' lijn gezeten. Wel hebben we natuurlijk onze moeilijke momenten gehad, maar ik zie het meer als "extra kilometers". En nog steeds, denk ik soms: Uhhmm..??
Gelukkig ligt het dan aan mij, want hij doet precies wat ik van hem vraag.
Athos is een hele harde werker, die geniet van iedere knuffel maar ook iedere pas die hij mag zetten onder het zadel.
Wel confronterend soms, als het probleem bij mij vandaan komt. Dat betekend dat je (als ruiter zijnde) naar jezelf moet kijken, terwijl je dacht dat je het zo goed deed.
Door hem kijk ik anders naar 'mijn' wereld en samen blijven we groeien.
3] In galop, en ook nog je hoef aanraken met je lippen. Je zult maar zo lenig zijn!
Athos kan meer, dan ik heb geweten van te voren.
Ik mag in mijn handjes knijpen met zo'n wereldvriend.
We blijven groeien en stijgen, want jeetje: wat doen we het goed samen
4]
Sinds Athos in mijn leven is, ben ik als persoon veranderd.
Zo leer ik momenteel "dingen los te laten" die anderen ooit over mij zeiden, of hebben gezegd.
Het maakt me niks meer uit, ik volg mijn gevoel en ga er komen.
Met Athos, heb ik letterlijk goud in handen.
Liefs, Devica
Dat weet ie zelf ook hahaha 
