Gister moetsen we nog fijn op oudjaarsmiddag naar de DA voor foto's, omdat Tal een wondje boven dr kogel heeft dat niet mooi dicht ging en veelste diep was . Ik had de hele dag al de zenuwen of ze wel de trailer in zou gaan (laatste keer hebben we 2 uur erover gedaan met laden ). Had van het weekend wel al wat geoefend (emmer met voer doet wonderen), maar toch als het echt moet is het anders. Ik had een kwartier om te laden uitgetrokken, nou het duurde ongeveer een kwart minuut En de chauffeur kon zelfs nog even plassen voor vertrek, voorheen brak ze gelijk de tent af maar nu Na een reis met zo ongeveer alle stoplichten tegen (en ik klappertandend van de zenuwen in de auto...)kwamen we te vroeg op de praktijk. Gelukkig liet Tal zich lijmen met een vol hooinet, en vond ze het niet erg om gewoon stil te staan op de trailer (weer wat geleerd, wijsheid komt echt met de jaren ). Nadat de voorgaande patient uit de rontgenschuur kwam mochten wij. Terwijl ik in mn lodenschort dr aandacht afleidde bleef ze verders keurig stilstaan voor de foto's. Daarna moesten we nog in die kleine ruimte wachten of alles was gelukt, stilstaan is niet echt dr grootste hobby, zeker niet als er vuilnisbakken staan om in te snuffen, of koffiechoco apparaten, of een gek groot ding met kabels enzo waar je aan kan knagen... En toen het verlossende woord, de foto's waren gelukt en nog beter nieuws: er was op de foto's niks te zien, de zwelling die er nu nog zat was bindweefsel en dat zou nog minder worden. Ze mag alles weer doen en hoeft geen antibiotica of verbandje meer Ze ging ook zo hup de trailer weer op, ik was echt trots op mn peuter , volgende keer hoef ik me daar niet zo druk meer over te maken! Mijn 2004 is al goed begonnen, hoop dat hij voor iedereen verder ook beestachtig goed wordt!
Wauw Plin, dat is een goed begin van 2004!! Supergoed en ik ben blij dat je nu weer een beetje met Tallie aan de gang kan gaan. Begrijp in nu goed dat ze ook geen mooi blauw pootje meer heeft?