'Zomaar' een pony erbij... hahaha

Na de problemen met mijn vriend opgelost te hebben ben ik gister weer voor een 'gewone' paardendag naar stal gegaan. Samen met mijn zusje Maaike. Mijn vriend was er vandaag niet en we waren dus alleen op stal (buiten de 2 stalhulpen om dan, Linda en Mirthe)
Dus, Maaike en ik er heen.
Kwamen we op stal, om een uurtje of 9. Linda en Mirthe hadden al gevoerd en waren bezig met uitmesten. Het was kerst, dus we hadden geen lessertjes. Ik heb even paar paardjes in de stapmolen gezet en toen ging ik poetsen. Komt er ineens zo'n grote jeep met trailer het terrein oprijden. Dus, ik loop er naar toe. Er stapt een mevrouw uit die zegt: "Kan ik hier de pony van mijn dochter stallen?" Het was echt zo'n rijke kakker. Ik echt zo: "Sorry mevrouw, maar wij zijn eigenlijk geen pensionstal" Die mevrouw: "Oh, maar ik kan hem dus niet hier stallen?" Ik had echt zoiets van, 'wat is hier aan de hand'!? We hadden nog wel wat stallen vrij en ze stond daar dus met een trailer met pony erin. Ik vroeg aan die mevrouw: "Waar staat uw pony normaal dan?" Mevrouw: "Nergens, ik heb hem net gekocht voor mijn dochter. Ze is namelijk zaterdag jarig." Ik echt zo: "En u heeft nog geen stal geregeld?"
Die mevrouw zei van niet. Ik kon haar ook niet zomaar laten gaan. Mirthe liep voorbij en ik vroeg haar een stal gereed te maken. Half uurtje later stond de pony in z'n box. Wat een prachtdier!!! Maar ik had wel gemerkt dat deze mevrouw geen verstand van paarden had. Ik was benieuwd naar haar dochter. We hadden afgesproken dat haar dochter zaterdag zou komen. Tot die tijd zouden wij voor de pony zorgen. Ze gaf me er een zadel, deken en hoofdstel bij. Die had ze van de vorige eigenaar gehad. We spraken een prijs af voor de stalhuur en ze ging weer.
Het ging allemaal zo snel. Toen die mevrouw weg was barstten we met z'n vieren in lachen uit. Het was zo raar haha. We wisten niet eens de naam van de pony!!! Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik had wel een adres, naam en telefoonnummer van die mevrouw. Haha. Maar het was een donkerbruin pony. Lekker gespierd, smal koppie. Echt een prachtbeest! Ik weet er verder niets over maar hij zag er goed uit. Ik heb de dierenarts er wel even naar laten kijken (hij was er niet blij mee, op eerste kerstdag, haha.
) maar hij leek zo op het eerste gezicht kerngezond. Er zat wel een gezondheidsverklaring bij, maar je wilt wel altijd even checken voor zo'n beestje bij je op stal komt he.
Morgen, gaan we hem rijden. Ik ben benieuwd... Jullie 'horen' nog wel verder...
hahahaha ik zit hier nog steeds te lachen. Dat overkomt ons weer hoor. Oja, mijn vriend moest er overigens in eerste instantie niet zo om lachen, want we wilden eigenlijk niet echt pensionklanten. Maar later zag hij de lol er ook wel van in.
Dus, Maaike en ik er heen.
Kwamen we op stal, om een uurtje of 9. Linda en Mirthe hadden al gevoerd en waren bezig met uitmesten. Het was kerst, dus we hadden geen lessertjes. Ik heb even paar paardjes in de stapmolen gezet en toen ging ik poetsen. Komt er ineens zo'n grote jeep met trailer het terrein oprijden. Dus, ik loop er naar toe. Er stapt een mevrouw uit die zegt: "Kan ik hier de pony van mijn dochter stallen?" Het was echt zo'n rijke kakker. Ik echt zo: "Sorry mevrouw, maar wij zijn eigenlijk geen pensionstal" Die mevrouw: "Oh, maar ik kan hem dus niet hier stallen?" Ik had echt zoiets van, 'wat is hier aan de hand'!? We hadden nog wel wat stallen vrij en ze stond daar dus met een trailer met pony erin. Ik vroeg aan die mevrouw: "Waar staat uw pony normaal dan?" Mevrouw: "Nergens, ik heb hem net gekocht voor mijn dochter. Ze is namelijk zaterdag jarig." Ik echt zo: "En u heeft nog geen stal geregeld?"
Die mevrouw zei van niet. Ik kon haar ook niet zomaar laten gaan. Mirthe liep voorbij en ik vroeg haar een stal gereed te maken. Half uurtje later stond de pony in z'n box. Wat een prachtdier!!! Maar ik had wel gemerkt dat deze mevrouw geen verstand van paarden had. Ik was benieuwd naar haar dochter. We hadden afgesproken dat haar dochter zaterdag zou komen. Tot die tijd zouden wij voor de pony zorgen. Ze gaf me er een zadel, deken en hoofdstel bij. Die had ze van de vorige eigenaar gehad. We spraken een prijs af voor de stalhuur en ze ging weer.
Het ging allemaal zo snel. Toen die mevrouw weg was barstten we met z'n vieren in lachen uit. Het was zo raar haha. We wisten niet eens de naam van de pony!!! Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik had wel een adres, naam en telefoonnummer van die mevrouw. Haha. Maar het was een donkerbruin pony. Lekker gespierd, smal koppie. Echt een prachtbeest! Ik weet er verder niets over maar hij zag er goed uit. Ik heb de dierenarts er wel even naar laten kijken (hij was er niet blij mee, op eerste kerstdag, haha.

Morgen, gaan we hem rijden. Ik ben benieuwd... Jullie 'horen' nog wel verder...
hahahaha ik zit hier nog steeds te lachen. Dat overkomt ons weer hoor. Oja, mijn vriend moest er overigens in eerste instantie niet zo om lachen, want we wilden eigenlijk niet echt pensionklanten. Maar later zag hij de lol er ook wel van in.
