Ineens de teugels van twee paarden in mijn hand.
Geplaatst: 13-12-03 03:06
Na de springles heb ik mijn eigen paardje eens uitgestapt. Mijn verzorgster had namelijk in die les meegereden. Er moesten natuurlijk balken opgeruimd worden. Wat doet die dame nou. Gaat ze op Iris. Een ander paard zodat Laura de balken mocht gaan opruimen. De instructeur was ook aan het ruimen en zei"Geef dat paard maar aan mij dan kan jij ook gaan opruimen"
Geeft hij ineens de teugels aan mij. Had ik dus Karan in mijn rechterhand en Iris in mijn linkerhand. Niet echt voorbereid dus ook nog eens nogal onhandig.
Iris wilde even duidelijk maken aan Karan dat zij de baas was. Dus eerst die twee uit elkaar halen. Kan wel zeggen dat dat niet handig is als je je handen vol hebt. Maar we stapten. Iris had nog een paar keer in de hals van Karan gebeten. Niet echt hard en Karan gaf er ook niets om. Toch was het wel even lastig om alles goed te laten verlopen.
Toen waren de opruimers ineens erg handig(not) en gooide de balken die netjes op staanders langs de bak stonden in een keer om. Paarden natuurlijk over de zeik. Behalve dan Karan en Iris. Die keken echt zo van "Waarom schrikken die andere nou?" en meteen kropen ze tegen elkaar. De schatjes! Ik was trouwens wel blij dat ze niet schrokken want dan zou het wel eens lollig kunnen worden.
Maar goed. Alles ging goed. Maar eigenlijk toch gekken werk om twee paarden die elkaar niet kennen meteen zo met elkaar te confronteren. Gelukkig ken ik beide paarden erg goed en wist ik dat het goed zou gaan. Anders was ik er natuurlijk niet aan begonnen.
Maar pff toch lastig ineens een hand-paard hebben die daar niets van begrijpt.
Geeft hij ineens de teugels aan mij. Had ik dus Karan in mijn rechterhand en Iris in mijn linkerhand. Niet echt voorbereid dus ook nog eens nogal onhandig.
Iris wilde even duidelijk maken aan Karan dat zij de baas was. Dus eerst die twee uit elkaar halen. Kan wel zeggen dat dat niet handig is als je je handen vol hebt. Maar we stapten. Iris had nog een paar keer in de hals van Karan gebeten. Niet echt hard en Karan gaf er ook niets om. Toch was het wel even lastig om alles goed te laten verlopen.
Toen waren de opruimers ineens erg handig(not) en gooide de balken die netjes op staanders langs de bak stonden in een keer om. Paarden natuurlijk over de zeik. Behalve dan Karan en Iris. Die keken echt zo van "Waarom schrikken die andere nou?" en meteen kropen ze tegen elkaar. De schatjes! Ik was trouwens wel blij dat ze niet schrokken want dan zou het wel eens lollig kunnen worden.
Maar goed. Alles ging goed. Maar eigenlijk toch gekken werk om twee paarden die elkaar niet kennen meteen zo met elkaar te confronteren. Gelukkig ken ik beide paarden erg goed en wist ik dat het goed zou gaan. Anders was ik er natuurlijk niet aan begonnen.
Maar pff toch lastig ineens een hand-paard hebben die daar niets van begrijpt.