) werd ik opgehaald op station Groningen. Vanaf daar gingen we met 5 Divoza-collega's richting Keulen. 10 uur aangekomen bij Köln Messe, dat zijn een stel ENORME hallen bij elkaar. Ergens achterin moesten wij zijn, het ruitersportgebeuren, nadat we alle tuinmeubelen, barbeque's en vijvers voorbij waren.Deze beurs is bedoeld voor leveranciers uit de hele wereld, maar om een aantal namen te noemen: Sprenger, Passier, Kieffer, Pikeur, Kentucky, Eskadron, Horseware, BR, Kavalkade, Cavallo, Petrie, etc. etc. Echt indrukwekkend groot. Daarbij ook een aantal (erm... een HOOP) stands met 'vanalles-en-nog-wat' spul. Dus gewoon lekker sneupen en ideeën opdoen voor nieuw spul. Het was maar goed ook dat we er nix konden kopen.
Daarbij was er nog een modeshow, van een aantal kledingmerken, waaronder Pikeur, Kentucky en Cavallo. Beetje typisch Duits vond ik het, niet echt mijn stijl, hoewel er wel leuke kleding tussen zat. Maar wat denk je als je lichtblauwe laklederen laarzen van Cavallo ziet
De Pessoa stand was ook al de moeite waard. Toen één van me collega's Nelson Pessoa had gespot, bleven we er toch ff in de buurt
Daarbij lag er ook gewoon mooi spul: behalve Pessoa zadels ook Anky zadel (al bekend) en Anky hoofdstellen, singels. Ondertussen kwam Rodrigo Pessoa ook nog ff langswandelen, ook leuk natuurlijk!!!Verder nog veel rondgekeken, gewoon erg leuk. Onvoorstelbaar hoeveel spul er is, gewoon niet te vergelijken met een ruitersportzaak. De stand die ik echt het mooist vond was wel van Passier, en dan dus behalve de
spullen dus ook echt de stand.Ennuh... als ik ooit pieken genoeg heb ga ik dus deze bestellen:
[img]../upload/495/passier.jpg[/img]
We eindigden bij de Eurostar stand, daar vond ik weinig bijzonders bij zitten, wel een aantal uitzonderingen. Weer veel van dat typisch Duitse spul wat 'wij' als Nederlanders waarschijnlijk niet snel zullen kopen.
In de stand daarnaast liep Rodrigo Pessoa weer rond, en ook Isabell Werth hadden we gespot (die ff niet goed uitkeek bij een afstapje
, helaas gebeurde mij 5 minuten later hetzelfde). Er kwamen nog een paar mensen naar ons toe die vroegen of we geinteresseerd waren in Rodrigo Pessoa (waarschijnlijk had ze ondanks dat ze ons niet verstond toch wel door dat we enorm aan het ouwehoeren waren daarom). Dus er ff heen en nog een handtekening enzo kunnen regelen, inclusief van Pessoa senior.Toen weer verzamelen, om toch maar eens richting huis te gaan. Tijdens het wachten liep Ulla Salzgeber ook nog langs. Best grappig om deze mensen eens een keer in gewone kleding op een andere manier te zien
Goed, uurtje of 9 gingen we richting huis, onderweg nog wat gegeten, werd een latertje dus... Maar zeker heel erg de moeite waard!!
