Ik heb vanmiddag na lang wikken en wegen toch mijn paard losgelaten. Hij mag niet los, dat wil zeggen geen gekke sprongen maken ivm een (lichte!) blessure. Aangezien hijn nogal berucht is om zijn "ik-druk-de-Shet-door-het-draad-en-ren-er-achter-aan" acties gaat hij alleen los in een extra beveiligd land dat goed (en hoog!) is afgezet met breed band met een flinke klap stroom erop.
Vandaag kon ik een mooi stukje van ong. 4x4 afzetten voor hem bij de ingang van een andere wei. Hmmmm, zo'n lint met van die losse paaltjes die je in de grond steekt... ik zag dat nog niet zo zitten. Maar goed, het gras stond flink hoog en aan de hand verdween hij zowat met zijn kop onder de grond tijdens het grazen, dus ik heb de gok maar genomen. Stoel erbij, wat lectuur erbij, blikje fris, zonnebril, paard los... Bleek puur genieten voor ons allebei
Tijdens het bijbruinen een zwaar genietend etend paard op de achtergrond... da's erg rustgevend dus na het doornemen van de roddels zakte ik steeds verder weg
Ik werd wakker van mijn paard dat een beetje aan mijn schouder stond te frunniken. Kom, het is 6 uur, we gaan naar binnen...