Gisteren had ik mijn lieve knollie weer eens meegenomen naar de manege waar mijn moeder nog rijd. Ik reed weer eens mee in mijn oude lesgroep. Tijdens het losrijden en het wachten op de anderen heb ik hem met de andere paarden erbij heel goed lang en laag kunnen rijden. (dit was voor mij ook even om te kijken of hij het ook doet als er een boel andere paaden bij zijn. )
We gingen het bos in omdat het zo'n goed weer was. Maar wel zouden dan wel aan de rand van het bos blijven.
Uiteindelijk hebben we een half uurtje aan de rand van het bos gereden en de rest van de les door de stad. We zijn ook nog over sluizen gereden en twee andere bruggen. Aangezien mijn knollie geen held is hield ik mijn hart vast bij die sluizen, de paarden horen daar zichzelf namelijk zo lopen. (Als hij iets eng vindt, probeert hij het te ontvluchten en anders als hij dat niet kan omdat ik hem daarin begrens gaat hij steigeren en dan dus echt flink.)
Hij durfde niet als eerste en ook niet als tweede, maar toen het paard dat achter hem liep er wel gewoon over liep probeerde hij het ook maar. Hij was wel heel zenuwachtig, maar hij heeft het zonder verder nog iets te doen het gedaan. Hij heeft ook gedurende rit goed rond gelopen als ik dat eventjes vroeg van hem.
Ik was heel trots op hem dat hij zo braaf was geweest. Ik kreeg ook compilmenten dat hij er zo goed uitzag en zo mooi was. (Hij ging er behoorlijk van naast zijn hoeven lopen, want normaal loopt hij zo zonder problemen de trailer in en nu heeft dat toch zeker een minuut of 5à10 geduurt. Maar ja je bent een bink of je bent het niet natuurlijk)
Ja dat was een heerlijke rit geweest. Daarna heeft hij heerlijk in de wei nog wat rond mogen dollen.