buitenrijden is ook een kunst
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
- mobick
-
- Berichten: 3263
- Geregistreerd: 24-05-02
- Woonplaats: Maartensdijk
- Huertecilla
-
- Berichten: 26852
- Geregistreerd: 19-02-03
Geplaatst: 18-09-03 16:22
Vandaag gaat Bor naar de guarde, crêche, terwijl Peter Arabella en Sancha klaarzet. Er staat een frisse bries en de zon is nog maar net over het bergmassief geklommen, dus we moeten wel een bodywarmer aan. Met een frisse neus vertrekken we, beide zadeltassen voorzien van extra plastic tasje, voor het geval we lekker plukfruit tegenkomen onderweg.
Eerste stuk schuin langs de weilanden bij onze achterburen, daarna via de olijfboomgaard doorgestoken naar de weg naar Chorillero. Meestal doet Arabella bij de ingang van dit buurtschap wat schichtig als we daar langs een onguur kot met honden en geiten moeten, maar dit keer liep ze er zonder extra aansporen in draf langs! Daarvandaan een stuk goed steil omhoog naar de Pinos (naaldbomen) rand van het San José gebergte, erg zwaar voor Sancha, maar met wat rustmomenten was het ook voor haar goed te doen. Arabella heeft nauwelijks versnelde ademhaling, dat is echt een off-road tank geworden door het vele trainen met Pepi.
Daarvandaan min of meer horizontaal lopend langs de Pinos rand van het San Jorge gebergte richting de cañas, de bron van de Guadalhorce. Onderweg, halverweg, op de pas tussen de beide bergruggen, een kletsje gemaakt met een oud mannetje, dat ik al eens bij zijn huis, toen ik met Maria op pad was, had gesproken. Op de laatste helling voor de afdaling naar de cañas staken ineens een setje jonge Cabras de Montes, steenbokken, vlak voor ons over. We zagen ook nog een heel klein bokje dat wilde oversteken, maar werd gewaarschuwd door zijn soortgenootjes dat hij zich nog eventjes schuil moest houden. Toen we een stuk waren doorgelopen, zagen we hem in silhouet naar ons kijken, voordat hij alsnog het pad overstak. Helemaal top!
Bij de cañas aangekomen de paarden even laten drinken en daarvandaan min of meer door het bos doorgestoken naar een pad een stuk lager. Jammer dat alle vijgenbomen waren leeggegeten door de geiten en de dagjesmensen die in het weekend daar een feestje bouwen...
Pal langs het pad bij een cortijo met een mooi terras aan de voorkant zagen we een parra met likkerbaardend lekkere enorme druiventrossen, maar van overduidelijk privé eigendom blijven we af...
Als troost plukt Pepi een stukje verder bij de Ermita van de Virgen Pilar een paar cactusvijgen en pelt die met behulp van zijn superknijf. Luxe hoor; op je paard in het zonnetje en dan lekker fris(!) fruit vers van de cactus aangereikt krijgen.
Afwisselend stijgend en dalend de helling van de Monte Gibalto 'genomen' en van een paar mooie rotsige uitkijkjes genoten. Mooi gezicht is het dat de velden afwisselend nog geel, al geploegd of net zwart afgefikt zijn. De paarden laten zich moeiteloos door diepe sanjas, stroomgeulen, leiden en gaan vrolijk in een draf-slalom door de olijfgaarden en galop over de open velden op weg naar het gehucht Cortijuelo waar wij even een stopje maken om onze kelen te smeren.
Als beloning voor en ter afkoeling van de dames gaan we het laatste stukje naar huis door de rivier, waar Sancha als altijd als een puppie in het diepste stuk gaat staan stampen, zodat het modderwater me om de oren spettert.
Lekker afwisselende rit, erg goed voor de conditie van de paardjes, door Pepi erg lief bedacht qua verhouding dwarsvelden/reguliere paden en ultieme weersomstandigheden. Je kon, vooral aan het begin, de herfst al een beetje ruiken in de lucht terwijl de zon ons lekker warm hield.
De hele morgen onderweg geweest, hebben we geen tijd om gehad om een lunch voor te bereiden, dus we gaan in de venta, herberg, in Cortijuelo een dagmenu eten; een bord vól heerlijke aardappelsalade vooraf, ik een carbonade van de gril en Peter varkensfilét, zelfgemaakte vla toe. Wijn, brood en water pak je zelf. Bor vermaakt zich perfect en weet nu hoe een rieten broodmandje in elkaar zit, euh zat...
Richelle
- lies
-
- Berichten: 9626
- Geregistreerd: 09-11-01
Geplaatst: 18-09-03 16:46
Je moet je vriend wat harder laten werken.
Kan jij wat vaker buitenritjes maken.
Ik ben bewust ongeëmancipeerd
Heb vanmorgen 2 uur op de smid gewacht, die uiteindelijk niet genoeg tijd bleek te hebben om Bruun te beslaan. Dus ik kan nog steeds niet buitenrijden, helaas.
Maar alles beter dan jouw stoffige kantoortje, denk ik.
- Saskia9
- Berichten: 12295
- Geregistreerd: 18-09-03
- Woonplaats: Sprang Capelle
Geplaatst: 18-09-03 23:30
het is niet echt bang..
maar ik denk dan aan de dingen die kunnen gebeuren..
ook in het verkeer..onder autos komen enz..
het blijven paarden..
maar ik zet me er overheen..
met grote angst kun je nooit helemaal genieten..
paardrijden blijft een risico...
groetjes saskia
- KiWiKo
-
- Berichten: 51672
- Geregistreerd: 19-10-02
- Woonplaats: Killstraight
- Apple
-
- Berichten: 76189
- Geregistreerd: 27-01-02
- Woonplaats: Bij het strand
Geplaatst: 19-09-03 15:50
). Lekker van start op een moment dat het weer eb begon te worden en het strand dus steeds beter werd. Geprobeerd in intervallen te rijden: 5 minuten stap, 10 minuten (of 15
) draf, 5 stap. Op goede stukken strand er 5 minuten galop tussen geperst. Vlak achter Noordwijk dus zo het eerste galopje ingezet. Lekker rustig, lang teugeltje, 20-22 km/u. Daarna weer lekker stappen en vervolgens in draf naar Langevelderslag (dat ligt overigens een stuk verder als ik dacht
). Na het keerpunt waren we een goede 10 km onderweg en het werd weer tijd om een stukje te galopperen (noooooit doen, net na een keerpunt
). Dat galopje ging dus wat sneller dus ik had geen gelegenheid om ondertussen op mn GPS te kijken 
. Toen het duin in. Gemiddelde snelheid lag op dat moment rond de 9,5 km/u. Mooi endurance tempo dus. In het duin (erg zwaar) hebben we de intervallen wat aangepast: 10 minuten stap, 5 draf en geen galop.
Weer op het strand lekker weer 5 minuten gegallopeerd met de basis 20/22 km/u. Bij Noordwijk weer interval 5 minuten stappen/10 minuten draven aangehouden.
Laatste stuk lekker gestapt, singel gaatje losser, lekker door zeewater. Uiteindelijk drie uur weggeweest, 24,5 km afgelegd en gemiddelde snelheid van 8,4 km/u (minimum Endurance Katwijk is 8 km/u). Op anderhalve kilometer na dus de hele route gereden.
Thuis paard lekker afgesponst en laten rollen, slobbertje gegeven. Nu zit ik fris gedoucht (maar toch wel wat afgedraaid) fijn te bokken.
- cempres
- Berichten: 7
- Geregistreerd: 30-09-03
- Woonplaats: wormer
Geplaatst: 30-09-03 19:18
- Desiree
-
- Berichten: 28760
- Geregistreerd: 23-01-01
- Woonplaats: Twente
Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-03 11:25
Saskia9 schreef:maar ik denk dan aan de dingen die kunnen gebeuren..
ook in het verkeer..onder autos komen enz..
fout fout fout! Als je daar aan denkt dan is het al met je gebeurd, dan is het al alsof het gebeurd is en dan ben je inderdaad bang. Probeer er niet mee bezig te zijn. Natuurlijk moet je rekening houden met bepaalde dingen maar als je er zo aan gaat denken ben je eigenlijk al een ongeschikte ruiter om ontspannen buiten te kunnen rijden. Probeer te relativeren. Zoveel dingen die kunnen gebeuren, afgezien van buitenrijden. En de meeste ongelukken bij paardrijden gebeuren niet eens tijdens een buitenrit, maar juist bij huis. Ga je dan helemaal stoppen met rijden?
- plagom
-
- Berichten: 1485
- Geregistreerd: 18-12-02
- Woonplaats: Nijmegen
Geplaatst: 01-10-03 18:01
En zeker plagom probeer ik in conditie te houden, en dus laat ik plagom elke rit wel een keer voluit rennen. En geloof me, dat gaat hard met zo'n renpaardje! Maar over het algemeen weet hij zelf wanneer hij moet stoppen en kan ik hem bij me houden. (hulk die ik ben
)Maargoed plagom heeft zo zn streken, maar omdat ik hem nu al een behoorlijke tijd rij, ken ik zn streken ook, en voel ik ze aankomen. Dus ik heb absoluut geen angst om alleen met hem het bos in te gaan, maar ik durf er geld op in te zetten dat als er een of andere dressuur miepje op gezet wordt plagom alleen terug komt op stal!