Ik was zo van plan voorlopig geen geld uit te geven in de ruitersportzaak, maar dankzij (mezelf) Prisca heb ik niet veel keus. Ik wilde gisteren opstijgen en had de teugel nog niet vast, Pris wilde even snuffelen of het zand nog van goede kwaliteit was. De teugel zakt over haar hals, onder haar voet en pang stu zijn mijn teugel en kopstuk! Balen balen balen, dat snap je wel.

Het is mijn eigen schuld, had ik haar maar vast moeten houden, maar toch vind ik het jammer. Uiteindelijk gereden met het kopstuk van een mede pensionner en de teugels van een ander paard.

Het rijden ging super, maar daarna toch maar meteen doorgereden naar de ruitersportzaak voor een nieuw kopstuk. Een teugel had ik nog... Dan zie je meteen wat leer verkleurd in ruim 3 jaar gebruikerstijd...

ja ja smoesjes je wou gewoon weer geld uitgeven geef maar toe

Sssst! niet door vertellen!

het duurde behoorlijk lang vordat ik Prisca's been precies op de goede plek op de teugel gezet kreeg. Zo'n kopstuk kapot maken vergt oefening...

Jah, maar uiteindelijk is het dus toch gelukt!