Laatste kreeg ik een mailtje van iemand die op zoek was naar een bijrijdster voor één van haar paarden. Vandaag heb ik contact met ze opgenomen en ben ik wezen kijken. Het zou gaan om een merrie die M-dressuur heeft gelopen en de kosten zouden 150,- per maand zijn (excl. vereniging en wedstrijden). Tegenwoordig gebruikte ze het paard om andere mensen les op te geven, maar ze had liever een vaste ruiter. Vanavond was er dus zo'n les en ik besloot om maar eens een kijkje te gaan nemen. Het ging dus om een 20 jarige merrie met enorm veel tuigpaard bloed en wat gelders bloed. Ik heb die les bekeken en het zag er niet uit! (het paard zag er niet uit en hoe die liep ook niet) Ik verwachtte er dus al niets meer van en helemaal toen me verteld werd dat de eigenaresse de enige was die het paard aan de teugel kon krijgen en goed kon laten lopen. Het was een zeer moeilijk paard om te rijden vertelde ze me. \ Na anderhalf uur werd me gevraagd of ik er nog even op wou. Nou, het paard was enorm bezweet en ik besloot om haar maar wat uit te stappen. Op een gegeven moment zei de eigenaresse dat ik wel het een en ander mocht proberen. En omdat ze wist dat mijn rijden de laatste tijd op een laag pitje had gestaan zei ze al dat ze niet zou kijken zodat ik me niet zo opgelaten zou voelen. Eigenlijk best wel prettig vond ikzelf. Nou, ik kan je vertellen het was in eerste instantie net alsof je op een zoutzak zat, die alle pit kwijt was. Maar ja hoor, na tien minuten had ik haar goed voorwaarts en kreeg haar met gemak naar beneden en ontspannen. Weer tien minuten later (ik was erg geconcentreerd bezig) viel het me op dat het ineens vrij druk was geworden rond de bak, want iedereen stond te kijken. Ik ben maar gestopt en ben maar uit gaan stappen. Zelf had ik niet zo'n hoge dunk van het rijden en van mezelf. Maar toen we later bij zaten te praten kreeg ik allemaal complimenten om mijn oren. En ik moet heel eerlijk bekennen...... ik vond het erg prettig!!!!! Het lijkt me dan ook wel een geschikt paard om wat mee door te gaan, alleen vind ik de bijdrage nogal wat. Ik heb nog nooit betaald voor het rijden. Wel dat er afspraken werden gemaakt zoals: ik betaal de hoefsmid, rijvereniging en de wedstrijden. Maar niet dat ik dit alles moet betalen en dan ook nog eens die 150,- erover heen. Dat wordt dus mijn vriend (hij is anti paard) heel lief aankijken of hij dit misschien voor me wil financieren, maar ik ben bang van niet. Maar kortom... ik ben best wel trots op mezelf dat het zo goed is gegaan!
_________________
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Honeybee op 2001-07-24 09:52 ]</font>