Ik reed op een NRPS grote E-pony, heel moeilijk met het hoofd (neus in de lucht, zwaaien, trekken, klapperen met het bit) maar wat een heerlijk voorwaarts beestje!
Bij Andrew zit ik heel vaak met mijn hakken te porren (die ik dan dus ook optrek) en bij te tikken. Dit beestje heb ik zonder zweep gereden en ik kan gewoon mijn benen lang laten en licht met mijn kuit drukken. Aan het eind toen we nog even voor onszelf reden begon ik plotseling een beetje door te krijgen hoe de knopjes zaten bij haar, en kwam ze ook stukjes mooi rond naar beneden. Wel alleen in stap. Helaas geen foto's, want per ongeluk stond hij op filmpjes maken en dat hadden ze niet door
Volgende keer komt de zitles aan de longe. Hoop dat het helpt
Dit paardje was erg nerveus, liep soms wat overhaast, en ik vond het een heerlijke uitdaging om haar rustig en ontspannen te laten lopen. Ik had dat gevoel al, maar dit soort type paarden past veel beter bij mij. Ik ben van mijzelf heel rustig en zacht. Andrew is juist vaak wat flegmatiek en dan moet ik eerst mezelf oppompen en fel maken om hem aan te willen pakken en dan hem constant achter zijn broek aanzitten... Ik heb er de kracht en het karakter niet voor... Heb erna altijd een rotgevoel over het rijden
Dus: ik ga eerst maar wat vaker op dit paardje rijden (je kunt in de les rijden, maar ook voor je zelf in de bak) en maar flink sparen. Tegen de tijd dat ik het geld bij elkaar heb om een mooi, soepel lopend voorwaarts paardje te kopen, heb ik David vast ook wel omgepraat dat er toch echt een tweede bij moet! (want Andrew gaat echt niet meer weg hoor...)
