abeltje_xx schreef:De stok roept hevige emoties op. Het blijkt dat Stokwarts er wat verouderde integratie filosofieën op na houdt. Wijzen, geen wijven! Meppen, geen memmen! Stokken, geen stoten!
Maar ik snap het helemaal. De stok is niet zomaar iets. Met de stok voel je je machtig. Met de stok voel je je bijzonder. Met de stok voel ik me belangrijk, verheven boven de stokloze massa kijk ik de leden van de onderwijsraad aan. Ik snap het fluister ik Ik voel het ook
Maar er wordt afkeurend gekeken. Hoe kan ik zo naïef zijn? Het naar dingen wijzen en op je stok leunen is alleen weggelegd voor degenen die de volledige geschiedenis kennen. Misschien als ik ook op wat paardenbillen had gemept, of wild met mijn stok had gezwaaid als een paard schrok, maar nee. Ik had ook het fatsoen niet om om 8 uur s'ochtends al 5 bier op te hebben en mocht iemand mij willen aanspreken, dan was ik gewoon te vinden. Schandelijk. En dan ook nog eens een vrouw Schaamteloos!
Ik had natuurlijk bij de openbaar stokkenverkoper die openbaar stokken verkocht moeten vragen of ik zijn openbare stokken wel openbaar mocht kopen. Wellicht had de beste man, die mij aanspoorde de mooiste stok uit te zoeken en enthousiast vroeg of mijn vriendin ook een stok wilde, mij dan kunnen vertellen dat ik die stok helemaal niet mocht hebben. Ik heb al eierstokken.
Maar je hebt gelijk, het hebben van een stok zodat je dikke drukke paardenbillen van je af kan duwen mocht dat nodig zijn is een privilege dat je niet aan zomaar iedereen kan toevertrouwen. En als je geen stok hebt in een wereld waar iedereen elkaar kent, hoe weet je dan wie de echte handelaar is? En net als 4 mei had ik kunnen weten dat het enorm beledigend zou zijn als ik zomaar een stok had. Ik heb waarschijnlijk de weken aan reclames voorafgaand aan de stokverkoop, posters en radioberichten van overheidsinstanties gemist, maar ik heb er vast overheen gekeken.
Maar ik ben blij dat jij, Wildgirl, de lef hebt om oude tradities te breken en gewoon een stok vast te houden. En dan ook nog eens als vrouw.
Het doet me allemaal denken aan mijn eigen opa. Achteraf gezien een radicaal figuur. Hij had ook een stok. Voor paardenbillen, dingen aanwijzen, en lopen. Ik liep daar als klein meisje vaak mee door het huis, met dat magische zwaard. Ja, ik en die slang-die-net-deed-alsof-ie-een-stok-was hebben heel wat meegemaakt. Mijn opa nam zijn tovenaarsstaf gelukkig niet heel serieus, anders was het alleen maar een stok geweest. En een gewone stok is niet voor iedereen weggelegd.
'Ik heb al eierstokken'