Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-18 00:22

Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-18 00:22

Sinds 5 jaar heb ik dit paard. Hij is min of meer kapot gereden, is wat nerveus en niet de makkelijkste. Ook ben ik al 5 jaar aan het tobben met hem, om te kijken of hij fysiek en psychisch kan verbeteren. En altijd maar voor mezelf de vraag, is dit genoeg? Vraag ik niet teveel? Wat is het eerlijkste tegenover hem?

Gaandeweg ben ik wat onzeker geworden, voornamelijk met buitenrijden. In de bak ben ik altijd erg gefixeerd op zijn lichaam, hoe loopt hij, voelt hij wel goed? Is hij niet onregelmatig? En met buitenrijden ben ik eigenlijk altijd nerveus.
Kortom, ik beleef er eigenlijk weinig plezier aan, omdat ik teveel focus op hem. Ik wil ook overal controle op hebben, ik wil niet eens dat een ander hem borstelt.

Helaas heb ik afgelopen jaar thuis gezeten, overspannen. Ik ben hard aan mezelf aan het werk en heb besloten dat het verstandig voor mezelf is (en ook zeker voor mijn paard denk ik) dat ik minder gefixeerd ben op mijn paard. Er is iemand geweest met wie het klikt met mijn paard en hebben besproken dat zij hem gaat bijrijden.

Maar nu...is de paniek bij mij toegeslagen. Ik ben als de dood dat er wat gebeurt, of dat ze over zijn grenzen gaat. Zij heeft me daar geen aanleiding toe gegeven, maar ik denk dat het komt doordat ik er nu geen controle over heb.
Ik heb paniekgevoelens, ben al 2 dagen aan het huilen als ik er aan denk. Dit bevestigt voor mij vooral hoe diep mijn behoefte aan controle gaat. Ik heb al therapie trouwens

Voor mijn gevoel ben ik de enige die hem echt veilig kan houden.
Maar ik kan hem nu niet verder helpen door mijn angsten en ik help mezelf ook niet, door zo door te blijven gaan.
Wat een tegenstrijdige gevoelens... Herkennen meer mensen dit, misschien in meer of mindere mate?

**Geplaatst**: 17-10-18 00:41

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 00:41

Lastig. Ik herken het niet zo omdat ik zelf bijrijder ben. Echter kan ik het wel goed begrijpen ! Je paard is een dierbaar bezit, die houd je het liefste zo veilig mogelijk.
Daarom vind ik de situatie ook zo dubbel. Een paard is een levend wezen en dat betekend dat er altijd iets mee kan gebeuren. Met jou, met je stadhouder of alleen in de wei door stomme pech.. Maar ook door je bijrijder. Dat is een risico die je moet kunnen accepteren als je er aan begint.
Stel er gebeurd wat buiten schuld van bijrijder (of, een stap verder, ten gevolge van een onbedoelde fout van bijrijder die misschien wel iedereen had kunnen overkomen), kun je daar dan mee leven/omgaan?
Zo ja, doorgaan met deze constructie. Het klinkt zo met deze minieme beschrijving als een goede constructie waar zo wel jij, paard als bijrijder baad bij hebben.

Weet je echter zeker dat je hier niet mee om kunt gaan/leven, houd het dan in eigen hand. Op lange termijn gaat dan niemand gelukkig worden van deze constructie. (Oké misschien paard uitgezonderd, die leeft toch in het 'nu'

)

**Geplaatst**: 17-10-18 00:42

Geplaatst: 17-10-18 00:42

Als jij er zo van in paniek raakt gewoon niet doen. Paard heb je voor je ontspanning en plezier. Zorg gewoon dat hij goed verzorgd wordt en veel buitenkomt. Een gezond paard wat lekker veel buitenspeelt met vriendjes heeft echt niet per se rijden nodig.

**Geplaatst**: 17-10-18 00:44

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 00:44

Heb t er in therapie over. Heb je dat al gedaan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-18 00:48

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-18 00:48

Dat had ik er inderdaad wel bij kunnen zetten, mijn paard werkt graag. Hij wil erop uit, en aan de slag. Helaas kan hij niet bij soortgenoten, hij staat alleen in de paddock. Hij is een beetje een einzelganger, of eigenlijk gewoon niet sociaal. Met een draadje ertussen gaat het goed, maar zodra hij bij andere paarden staat, gaat hij jagen en is agressief. Hij is niet gesocialiseerd als jong paard vermoed ik. Een paddock paradise of op het land met andere paarden is helaas niet mogelijk, daar heb ik inderdaad al over nagedacht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-18 00:52

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-18 00:52

Helaas niet Daydream, ik heb volgende week weer therapie, ik ga het dan zeker bespreken.

Ik denk dat het een goede constructie is, Inney, het paard zal er zeker baat bij hebben. Ik denk dat hij er zelf veel zekerder van wordt, van iemand op zijn rug die zich rustig voelt. Ik heb alleen zo'n gevecht met mezelf... goed punt wat je zegt over als er iets zou gebeuren.

**Geplaatst**: 17-10-18 00:55

Geplaatst: 17-10-18 00:55

Tja je zult denk ik echt moeten gaan leren dat je nou eenmaal niet alles in de gaten kunt houden. Accepteren dat je risico neemt. Was het paard niet van jou weet je ook niet hoe er mee was omgesprongen.
Het is totaal zinloos je er zo druk mee bezig te houden. Dan blijf je nog steeds beziget paard terwijl je toch op wat anders gefixeerd moet?
Destijds zag ik dat mijn bijrijdster echt lief en goed was. Ik vond het fijn haar te mogen vertrouwen en eerlijk te zijn. Zeggen dat ze ermee mocht omgaan en mocht beslissen als zijnde het paard van haar. Zeker aangezien ik soms in buitenland zat. Ik heb er nooit spijt van gehad.
Het kan natuurlijk ook zijn dat je je paard eigenlijk voor jezelf wilt en dus niet wilt delen. In dat geval kun je nog kiezen of dit wel is wat moet. Indien een ja , ook kies je dan voor alle risico's eventueel. Vraag bv wel of ze wa verzekerd is. Wat ook ongeluk kan gebeuren, niet alleen bij jou, ook bij je bijrijder. Nu kunt haar moeilijk continue op de vingers blijven kijken. Dan kun je het net zo goed zelf doen. Je kunt haar wel beperken, bv hooguit zo tot zolaat wil ik dat je op die dag komt. En liefst tussen x aantal en max zolang rijden

**Geplaatst**: 17-10-18 01:05

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 01:05

Dit klinkt voor mij meer als een goede reden om dit in therapie aan te pakken, dan een reden om geen bijrijder te hebben.

Ik denk wel dat je paard hier iig heel veel baat bij zal hebben, paarden worden blij van relaxte mensen die weten wat ze doen

**Geplaatst**: 17-10-18 06:09

Geplaatst: 17-10-18 06:09

Zoek iemand die dezelfde visie/energie/uitstraling heeft als jij zelf. Dezelfde zorgzaamheid.
Iemand waarbij je de chemie tussen hem/haar en het paard ook ziet (desnoods kijk je even naar hen als combinatie, alsof het een paard van een kennis is en niet van jou.)

Iemand zei al eens tegen mij: er is niet maar 1 iemand op aarde die goed voor paarden kan zorgen. Er zijn er heel veel.

Laat de bijrijder desnoods eerst poetsen, longeren, wandelen, grondwerken. Kijk daarnaar.
Je zal al vrij snel zien of deze persoon in jullie team past. Zie dat ook als team: twee mensen die van paarden houden, die dit paard gelukkig willen maken.

Zelf heb ik dit ook een beetje gehad.
Ik had mijn paard al 16 jaar, en niemand was in mijn ogen goed genoeg voor hem. Altijd heb ik de zorg alleen gedragen.
Hij is wat ouder, eigenwijs en vooral lichamelijk mankeert hij het een en ander.
Toch had ik een paar jaar geleden plotseling bij 1 meisje meteen een heel goed gevoel!
Ze was destijds pas 12 jaar, maar ik zag het enthousiasme en de zorgzaamheid van mezelf op die leeftijd. Ik zag hoe liefdevol mijn paard op haar reageerde en het was voor mij meteen goed.
Inmiddels zijn we vier jaar verder en wat ben ik blij dat ik het gedaan heb!
Zij ‘leest’ hem zoals ik dat zelf doe, weet instinctief wat ze hem moet voeren, welke dagen hij wat meer kan en welke dagen wat minder.
Inmiddels is het zelfs zo, dat het stokje eigenlijk min of meer is overgedragen. Op papier is hij nog van mij, maar door ziekte van mijn kant en later verhuizing, is zij degene die alle zorg draagt. En ze doet het geweldig. Ik zou me niet meer beter kunnen wensen, en zij ook niet! En het paard? Die heb ik op zien leven, gezonder zien worden en zien verbeteren. Ze zijn samen gegroeid tot hetzelfde innige team dat paard en ik in mijn jeugd waren. Hij gelukkig, zij gelukkig, en dus ook ik gelukkig

Dus ik denk: denk in de mogelijkheden voor het paard. Je paard klinkt niet optimaal gelukkig. Misschien is het tijd om de zorg gedeeltelijk aan iemand over te dragen die hem óók begrijpt

Dat zal je paard, en uiteindelijk ook jou, gelukkiger maken.
Zolang het gevoel met iemand goed zit, komt de rest vanzelf wel goed.

Sterkte met je recovery. Misschien neemt het op lange termijn juist wel veel spanningen bij je weg, even niet meer moeten, je niet schuldig voelen dat paard staat te niksen. Laat het ‘even’ los, richt je op jezelf en kom wanneer het er tijd voor is, het team versterken.
Succes!

**Geplaatst**: 17-10-18 07:22

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 07:22

Geen bijrijder nemen, gaat niet werken. Ben zelf ook heel zuinig op mn paarden, 2x bijrijder gehad met de grootste zorg besproken en begeleid, ging toch mis. Zo'n bijrijder komt voor eigen plezier, en jij denk meer aan uitgangspunten van je paard. Tuurlijk ligt het aan de persoon, maar jou instelling maakt het lastig, zeker omdat je zo zuinig op je paard bent.
Ik heb ook burn-out gehad enkele jaren geleden, mn paard was juist een groot ontspanning punt. Probeer iets met een andere paarde eigenaar bij je op stal af te spreken als bijv losgooien of buitenzetten zodat je iets minder hoeft te komen, dit werkte bij mij het beste om paard uit handen te geven. Succes ermee

**Geplaatst**: 17-10-18 07:39

Geplaatst: 17-10-18 07:39

BopjeBo schreef:
Geen bijrijder nemen, gaat niet werken. Ben zelf ook heel zuinig op mn paarden, 2x bijrijder gehad met de grootste zorg besproken en begeleid, ging toch mis. Zo'n bijrijder komt voor eigen plezier, en jij denk meer aan uitgangspunten van je paard. Tuurlijk ligt het aan de persoon, maar jou instelling maakt het lastig, zeker omdat je zo zuinig op je paard bent.
Ik heb ook burn-out gehad enkele jaren geleden, mn paard was juist een groot ontspanning punt. Probeer iets met een andere paarde eigenaar bij je op stal af te spreken als bijv losgooien of buitenzetten zodat je iets minder hoeft te komen, dit werkte bij mij het beste om paard uit handen te geven. Succes ermee

Lekker kort door de bocht zeg, dat bijrijder alleen voor zijn/haar eigen plezier komt... Ik heb al 21 jaar verzorgpony's en bijrijdpaarden en ik heb altijd met heel veel liefde, aandacht en zorg voor die paarden gezorgd. Inclusief de paarden die bij hem in de wei staan. Niet alleen rijden, maar ook alle klusjes, werkdagen en het dagelijks checken van alle paarden. Zo snel er iets mis is, deel ik dat net zo goed als alle andere eigenaren en de andere bijrijders. Ik ben ongelooflijk zuinig met alle paarden waarop ik heb gereden en de spullen van hen. Altijd heel tevreden eigenaren gehad. Natuurlijk zijn niet alle bijrijders zo, maar een heel groot deel ook wel hoor!

@TS: Als ik het zo hoor, heb je zelf ook wel door dat dit onderdeel van jouw proces is. Jouw controle-drang zit je blijkbaar op meerdere fronten in de weg. Ik zou samen met je therapeut en misschien je bijrijder zoeken naar hoe het dragelijker voor jou wordt. Misschien vind je het fijn om elke keer na het bezoekje van de bijrijder een berichtje/foto te krijgen van hoe het ging? Of ook met een stalgenootje contact erover te hebben? Of de eerste tijd zelf ook "aanwezig" te zijn?
Sterkte hiermee, ik denk echt dat jij en je paard zeker wat aan je bijrijder kunnen hebben!

**Geplaatst**: 17-10-18 08:08

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 08:08

Ik denk ook dat je je bijrijder om hulp kunt vragen hierbij en het uiteraard ook in therapie bespreken om er handvatten bij te krijgen, want deze vorm van controle is niet gezond. Ik ben ook een controlefreak en heb ook therapie om beter dingen los te leren laten en te leren vertrouwen op mijn gevoel als ik ergens wel voel dat iemand oké is, maar mijn wantrouwen en controledrang dat toch te veel beïnvloeden. Op een ander vertrouwen is nog steeds moeilijk, op mezelf vertrouwen en naar mijn onderbuik luisteren als die positief is ook, maar er valt wel aan te werken. En inmiddels weet ik ook dat het soms enorm kan helpen om aan te geven dat je iets moeilijk vindt, juist bij de persoon om wie het gaat. En als de persoon juist helemaal niet reageert zoals je gehoopt/gedacht had, dan weet je weer meer over die persoon en kun je daarnaar handelen.
Bijvoorbeeld, je vraagt je bijrijder na het rijden een update te doen per whatsapp omdat je het lastig vindt om je paard uit handen te geven en zo een beetje meer houvast en rust hebt. Reageert de bijrijder daarop met 'ja zeg, ga je me nou controleren?!', dan weet je meteen dat dit niet de goede bijrijder voor je is op dit moment.

**Geplaatst**: 17-10-18 08:33

Geplaatst: 17-10-18 08:33

Juist wel die bijrijder nemen! Goede stap voor jezelf (leren loslaten), en ik denk dat je paard er zomaar ook bij gebaat zou kunnen zijn. Want je omschrijft hem als 'wat nerveus en niet de makkelijkste', maar dat kan ook de wisselwerking tussen j jullie zijn.
Ik snap dat het lastig voor je is, maar denk dat je jezelf en je paard hier op termijn meer mee helpt dan met vasthouden aan angst en controle.

**Geplaatst**: 17-10-18 08:37

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 08:37

Ojee , dat is lastig en ook herkenbaar , het gevoel dat jij alleen met je paard wat kan , probeer het los te laten . Heel moeilijk maar beter voor jou en je paard :(:)

**Geplaatst**: 17-10-18 09:24

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 09:24

Je hebt fijne en minder fijne bijrijders..maar je weet pas wat voor iemand je hebt en of het goed voor jou/ je paard is als je het een kans geeft.

Het begin is het moeilijkst, maar als je ziet dat je paard er van opknapt en er wat druk af gaat bij jou dan kan je vertrouwen groeien en kun je het wat meer loslaten.

Oftewel even doorzetten, mocht het niet goed gaan dan merk je dat snel genoeg en kun je alsnog ingrijpen.

**Geplaatst**: 17-10-18 13:18

Geplaatst: 17-10-18 13:18

Heb je de eerste weken samen je paard gedaan? Of ben je twee keer meegewerkt en dat ze toen zelf gingen? Die tweede manier zou voor mij ook niet goed voelen. Ik heb nu een bijrijdster voor mijn revaliderende paard. Ik ben er de eerste paar keer echt bij gebleven. Heb eerst ook zelf opgezadeld en verteld hoe ik alles doe met mijn paard. Vervolgens heb ik tijdens het rijden eerst ook veel verteld en overlegd en een keer op de rem getrapt qua intensiviteit van het rijden. Daarna tijdens het rijden uit gaan mesten en toen na een paar keer pas haar echt alles zelf laten doen en alleen voor en na de tijd met sleuteltje ophalen en afgeven even overleg hoe het ging.

Paard staat aan huis dus Soms kom ik even kijken, maak eens een foto of een filmpje die ik haar dan toestuur. Als ik niets hoor over wat er gedaan is en hoe het ging zou ik ook onrustig worden.

**Geplaatst**: 17-10-18 13:27

Geplaatst: 17-10-18 13:27

Ik begrijp het wel hoor.. ik vond het ook heel erg moeilijk om mijn paardje (heb hem van mijn 12e tot 35e jaar gehad) uit handen te geven. Heb daardoor heel veel gelaten (stage in het buitenland, onverwachte vakanties etc). Hij was mijn kind en ik was echt zo bezorgd om hem.. natuurlijk niet helemaal goed voor jezelf.

Mocht ik ooit weer een paard krijgen moet dat anders. Ik heb nu een dochter en heb simpelweg niet meer het gemak er op elk tijdstip van de dag heen te gaan als ik zou willen (vroeger ging ik 2x per dag, ook voor mijn werk om 7uur).

Op de 1 of andere manier zal je toch wat meer vertrouwen in een ander moeten vinden.
Maak eerst eens kennis met wat mensen (of mogelijk ken je iemand) met hetzelfde gevoel en liefde voor paarden als jij? En de rest van de tips staan hier al..

**Geplaatst**: 17-10-18 14:04

Geplaatst: 17-10-18 14:04

De nieuwe bijrijder, die moet je de kastanjes uit het vuur laten halen. Je moet er dus van leren profiteren en die bijrijder niet controleren maar gewoon zijn gang laten gaan. Ik ben zelf bijrijder en op dit moment rij en longeer ik een jong paard zo'n 4 keer per week. De eigenaar, rij anderhalf jaar voor hem, wil binnenkort zelf ook weer gaan rijden maar is blij dat ik ook al op buitenrit ben geweest. Ik breng wel verslag uit in hoeverre verkeersmak en kabouterproof. Af en toe komt hij kijken bij de bak en geeft af en toe een correcte aanwijzing.

**Geplaatst**: 17-10-18 14:17

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 14:17

In ietsje mindere mate snap ik je wel hoor

Ik vond het ook heel moeilijk mijn meest dierbare bezit aan een ander "uit te lenen", al helemaal nadat ik al 3 mindere ervaringen had... En hoe stom ook, met vakanties gaf ik d'r nog liever aan m'n vader die er 0,0 verstand van heeft dan aan een stalgenoot, zo erg was ik ook. Ik kon het niet loslaten...

Is het voor jou geen idee er de eerste paar keren gewoon bij te zijn? Dat je kan zien dat het goed gaat?

Oh en, inmiddels heb ook ik een bijrijder, dus het kan hoor

**Geplaatst**: 17-10-18 14:17

Geplaatst: 17-10-18 14:17

Wat ik zo lees komen de problemen meer voort uit jouw zelfbeeld dan uit je paard. Je overspannenheid is daar een bijkomend verschijnsel van. Pak dat aan, werk aan jezelf (met hulp). Dan zal je paard ook beter functioneren en ben je zelf een fijner mens.

**Geplaatst**: 17-10-18 14:17

Geplaatst: 17-10-18 14:17

Mooie post Tivoli!

Een bijrijder moet in zijn/haar rol groeien, net als een paardeneigenaar dat moet. Er moet zich een nieuw team vormen. Dat gaat niet vanzelf maar met inzet van alle partijen en goede begeleiding gaat het vast goed komen.

Ik heb ooit een bijrijder gehad die op afroep beschikbaar was. Een supermens. Ik was voor mijn werk regelmatig op reis en wist dat ongeveer een maand van te voren. Dan vroeg ik haar en dan kwam zij ponybeest verzorgen en rijden. Ik wist hoe ze was en wat ze deed en dat was prima. Jammer genoeg wilde zij nooit regelmatig, zoals bijvoorbeeld 1 of 2x per week komen, dat had ik haar graag gegund. Was overigens niet echt nodig.

Met bovenstaand verhaal wil ik maar zeggen dat je het minstens kunt proberen, is ook weer een stapje in je eigen (leer)proces. En het brengt je misschien wel nieuwe interessante inzichten en mogelijkheden.

**Geplaatst**: 17-10-18 14:23

Geplaatst: 17-10-18 14:23

Klinkt erg herkenbaar dat je het moeilijk uit handen kan geven, maar zoals hierboven al gezegd denk ik wel dat het goed voor je kan zijn, heb je ook iemand om op terug te kunnen vallen als het even niet gaat en die jou bijstaat in het verzorgen van je paard.

Je moet wel een vertrouwensband gaan opbouwen met die bijrijder, anders blijft het een hel voor je. Kom dus eerst samen met haar, en wees er ook eerlijk over. En dan niet gelijk bij de eerste fout eraf trekken, bespreek dan direct dat je iets ziet wat niet werkt/goed is, en kijk dan of ze het kan aanpassen. Zo heb ik een geweldige bijrijder gevonden, eerste keer rijden nogal wat commentaar gegeven omdat ze gewend was een Friese hengst te rijden en een sensibele KWPN merrie echt wat anders is, en ze kon het ook zo aanpassen. Dat is wat je wilt, iemand die zich aan je paard gaat aanpassen zodat het gaat zoals jij wenst. Maar daar moet je dus wel duidelijk in zijn, en in het begin de tijd voor nemen en een stukje vertrouwen, en dat dan steeds verder uitbouwen.

Het is in het begin moeilijk, maar op de lange termijn kan het tot een heel fijn team leiden!

**Geplaatst**: 17-10-18 14:38

Geplaatst: 17-10-18 14:38

J_emma schreef:
Juist wel die bijrijder nemen! Goede stap voor jezelf (leren loslaten), en ik denk dat je paard er zomaar ook bij gebaat zou kunnen zijn. Want je omschrijft hem als 'wat nerveus en niet de makkelijkste', maar dat kan ook de wisselwerking tussen j jullie zijn.
Ik snap dat het lastig voor je is, maar denk dat je jezelf en je paard hier op termijn meer mee helpt dan met vasthouden aan angst en controle.

Helemaal maar dan ook ECHT helemaal mee eens! Tivoli, natuurlijk heb je gelijk als je schrijft: "er is niet maar 1 iemand op aarde die goed voor paarden kan zorgen. Er zijn er heel veel." Maar ik durf te beweren dat er voor TS NIEMAND is die goed voor haar paard kan zorgen totdat TS leert los te laten.

**Geplaatst**: 17-10-18 14:52

Geplaatst: 17-10-18 14:52

Cowboy55 schreef:
J_emma schreef:
Juist wel die bijrijder nemen! Goede stap voor jezelf (leren loslaten), en ik denk dat je paard er zomaar ook bij gebaat zou kunnen zijn. Want je omschrijft hem als 'wat nerveus en niet de makkelijkste', maar dat kan ook de wisselwerking tussen j jullie zijn.
Ik snap dat het lastig voor je is, maar denk dat je jezelf en je paard hier op termijn meer mee helpt dan met vasthouden aan angst en controle.

Helemaal maar dan ook ECHT helemaal mee eens! Tivoli, natuurlijk heb je gelijk als je schrijft: "er is niet maar 1 iemand op aarde die goed voor paarden kan zorgen. Er zijn er heel veel." Maar ik durf te beweren dat er voor TS NIEMAND is die goed voor haar paard kan zorgen totdat TS leert los te laten.

Maar met deze opmerking heb ik het juist los kunnen laten

Tuuuuurlijk zorg ik het aller aller aller beste voor mijn eigen paard, maar er zijn er echt wel meer die dat ook kunnen

**Geplaatst**: 17-10-18 14:59

Re: Help, een bijrijder...controle-issues.

Geplaatst: 17-10-18 14:59

Daarom had ik ook ‘paarden’ (in het algemeen) getypt

‘Je eigen paard’ is natuurlijk ietsjes anders, omdat je hem het beste kent en waarschijnlijk ook het langste.
De quote leerde mij gewoon dat er veel meer mensen zijn met die ‘feeling’ voor paarden. Ik denk dat als je zo iemand kan vinden, het alleen maar fijn is dat er niet één paar ogen naar je paard kijken, maar twee. Dat kan heel geruststellend zijn op de dagen dat je het zelf even niet kan.