Promisse schreef:Ja en beetje banketstaaf misschien, maar bij een slome die niks geeft om mijn zweep, tetter ik hem zo vaak en hard vooruit, net zolang tot hij wél vliegt. Want als je een mep geeft en hij reageert niet en je doet daar vervolgens niets mee, dan heeft hij geleerd dat hij echt niet hoeft te reageren en ben je dus nóg verder van huis. Dus als je hem niet scherper krijgt met overgangen en je moét wel een correctie geven, maak het dan af, zodanig dat hij zich de volgende keer wel bedenkt om niet te reageren. Dan leer je hem ook niet niet te reageren. Elk paard heeft een punt waarop hij eieren voor zijn geld kiest en toch gaat. En hij zal vervolgens iedere keer sneller reageren omdat hij weet dat je het doorzet.
Wat je ook kunt doen is tikjes geven die steeds feller worden. Als je die ritmisch en kort op elkaar laat volgen en opbouwt qua felheid, dan snapt hij waarschijnlijk ook snel genoeg dat hij maar beter bij 1 van de eerste tikken kan gaan, dan te wachten tot ze hard zijn. En uiteindelijk moet je ze natuurlijk helemaal niet meer nodig hebben. Want je begint altijd met een normale zachte kuitdruk. En de rest volgt pas bij niet reageren.
Maar misschien reageert hij beter op een corrigerend spoortje? Dat kan ook nog.
Maar hoe dan ook hij moet met meer impuls gaan lopen want de problemen die je nu hebt komen daar wel vandaan denk ik. Ik zag er trouwens meer in de les lopen die wel wat meer impuls konden gebruiken
Kan me hier helemaal in vinden, alleen mis in al jullie reacties het thema: Belonen...op, belonen, belonen...
Vanuit mijn eigen praktijk met een jonge merrie gewerkt die fiks werdt gemept om maar vooruit te houden, of er met de zweep achteraan zitten.. pfff.
Dat zag ik echt niet zitten om zo te gaan bijrijden.. , ze had er geen zin aan , futloos en sloffend.
Niks geen actief vertrekkend aandraven, slepend allemaal of meteen terug vallen.
Binnen 2a 3 weekjes dmv voorwaarts vragen op kuitdruk en veel en uitbundig belonen snapte ze wat er werdt gevraagd en kon zweepje aan de kant.
Elke voorwaarse reactie op actief stappen en later aandraven was een lofprijzing haar kant uit, hebben dus dagen niks anders gedaan steeds in korte sessie's.
Was dus ook een jong paardje, kwa ras liever traag dan moe, maar ze snapte dus gewoon niet wat er van haar werdt gevraagd.
En als vanzelf gingen de oortjes er ook weer op en komt het showen ook weer naar boven.
Van vele manegepaarden weet je dat dit soort gedrag kan en is het vorm van zelf protectie, maar bij een eigenaars paardje wat je samen "doet" moet je dit echt niet willen.
Zou dus zomaar kunnen dat het niet begrijpen hier ook bitje meespeelt in samenwerking met andere genoemde dingen ?