Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Calixae schreef:Wat een vervelende situatie zeg...
In je bericht staat dat jullie bijna niet meer naar de lessen gaan, omdat jullie daar niet genoeg aandacht krijgen. Is het geen idee om priveles te gaan nemen en dan ook echt te beginnen vanaf de basis? Dus echt gewoon een geheel nieuwe start maken samen.
Sterkte er mee in ieder geval.
Rizette schreef:Begrijp ik het nu goed dat je al op je paard reed toen het 2 jaar was?
Caily schreef:Hoe ik het lees, passen jullie wel bij elkaar. Allebei liever hollen dan stil staan. Ja, dat doorrijden is even een dingetje bij zo’n type paard, ik heb een soortgelijke on Tinkervorm. Bedenk dat doorrijden fases zijn. Soms is dat lastig en zit je er met kloppend hart op, soms moet je even lelijk doorpakken en streng zijn. Maar dat is wel waarmee je dat voorwaartse, doch brave, paard creëert.
Ik zou haar dus ook niet weg doen. Als het doorrijden echt niet gaat, kan je dat ook laten doen. Maar zelf doen doet zoveel qua band en vertrouwen, hoe lastig het ook lijkt.
En, bedenk ook. Een ander paard gaat ook grenzen opzoeken. Dus ook die kan je deze problemen mee krijgen. De Braafheid van een paard moet je wel onderhouden zeg maar. Natuurlijk doet karakter ook heel veel. Maar geen enkel paard wordt gemeen geboren. De paarden die minder “om mee te moeten vechten” zijn, zijn meestal die die ook niet van crossen etc houden. Dan heb je dus een die wellicht wel te saai voor je gaat zijn?
Hebben je ouders verstand van paarden? Behalve jouw gevoel is de situatie ook best wel gevaarlijk volgens mij. Niet iets om zo luchtig mee om te gaan.
Wijslander schreef:Mijn eerste reactie is: doorzetten, maar wel op een andere manier dan je nu doet. Kun je begeleiding aan huis zoeken in trainen vanaf de grond? Denk aan longeren, werken aan de hand/lange teugel... Dit is goed voor je vertrouwensband, geeft jou veel inzicht in de opleiding van je paard en je paard krijgt de kans zich te ontwikkelen zonder ruitergewicht.
Zelf heb ik dit een maand of 3-4 gedaan zonder daarnaast te rijden. Daarna onder het zadel erbij gepakt (met les van dezelfde instructie) en daarin grote stappen gezet. Overigens had ik maar 1x per maand privéles, dit was meer dan genoeg om daarna 3-4 weken zelf verder te oefenen. Dat maakt het uiteindelijk ook betaalbaarder.
En bedenk ook: ze is pas 7. Je hebt haar een mooie basis gegeven door van alles en nog wat te ondernemen. Nu is het tijd voor een nieuwe stap in jullie ontwikkeling en daar zou ik goede en passende begeleiding bij zoeken, al is het maar voor tijdelijk.
diedepol14 schreef:Caily schreef:Hoe ik het lees, passen jullie wel bij elkaar. Allebei liever hollen dan stil staan. Ja, dat doorrijden is even een dingetje bij zo’n type paard, ik heb een soortgelijke on Tinkervorm. Bedenk dat doorrijden fases zijn. Soms is dat lastig en zit je er met kloppend hart op, soms moet je even lelijk doorpakken en streng zijn. Maar dat is wel waarmee je dat voorwaartse, doch brave, paard creëert.
Ik zou haar dus ook niet weg doen. Als het doorrijden echt niet gaat, kan je dat ook laten doen. Maar zelf doen doet zoveel qua band en vertrouwen, hoe lastig het ook lijkt.
En, bedenk ook. Een ander paard gaat ook grenzen opzoeken. Dus ook die kan je deze problemen mee krijgen. De Braafheid van een paard moet je wel onderhouden zeg maar. Natuurlijk doet karakter ook heel veel. Maar geen enkel paard wordt gemeen geboren. De paarden die minder “om mee te moeten vechten” zijn, zijn meestal die die ook niet van crossen etc houden. Dan heb je dus een die wellicht wel te saai voor je gaat zijn?
Hebben je ouders verstand van paarden? Behalve jouw gevoel is de situatie ook best wel gevaarlijk volgens mij. Niet iets om zo luchtig mee om te gaan.
ik ben heel gek met haar maar ik zou ook wel een gewoon een rustige ontspannen buitenrit willen rijden, dat is waar we haar ook voor gekocht hebben destijds. ik hou van crossen maar het moet niet gevaarlijk worden want dan is het niet leuk meer. en ik ken genoeg paarden van vriendinnen waar ze nog wel een uitdaging aan hebben maar die wel goed luisteren en ook nog goed kunnen crossen en gekdoen maar dan op een veilige en vertrouwde manier waarbij het paard ook weet 'oke ik mag even gek doen maar ho is ho' en dat ze dan ook weer normaal luisteren en niet als een malle doorgaan en niet meer rustig worden of niet meer willen stoppen. ik moet haar zo hard in de mond hangen om haar weer rustig te krijgen en vind het gewoon niet eerlijk tegenover haar..
mijn moeder heeft vroeger zelf gereden maar nooit een eigen paard gehad en het was nooit heel serieus, toen haar verzorgpaard kwam te overlijden is ze gestopt, mijn vader heeft er 0,0 verstand van en denkt er ook veel te luchtig over, toen ik hem mijn verhaal en - punten vertelde zei die 'nou dan verkoop je hem toch? ben jij van het gezeur af' daar moest ik het mee doen
GDG schreef:Echt privéles gaan nemen voorlopig, van een goede instructeur. En goede privéles hoeft zeker niet elke week, daar kun je echt minimaal drie weken op teren (en dus ondertussen zelf mee aan de slag).
Verder zou je kunnen kijken naar een andere groepsles, eentje waar nog echt aan de basis gewerkt wordt, maar eigenlijk zou ik je aanraden om het voorlopig bij goede privéles en zelf oefenen te houden.
Caily schreef:ik ben heel gek met haar maar ik zou ook wel een gewoon een rustige ontspannen buitenrit willen rijden, dat is waar we haar ook voor gekocht hebben destijds. ik hou van crossen maar het moet niet gevaarlijk worden want dan is het niet leuk meer. en ik ken genoeg paarden van vriendinnen waar ze nog wel een uitdaging aan hebben maar die wel goed luisteren en ook nog goed kunnen crossen en gekdoen maar dan op een veilige en vertrouwde manier waarbij het paard ook weet 'oke ik mag even gek doen maar ho is ho' en dat ze dan ook weer normaal luisteren en niet als een malle doorgaan en niet meer rustig worden of niet meer willen stoppen. ik moet haar zo hard in de mond hangen om haar weer rustig te krijgen en vind het gewoon niet eerlijk tegenover haar..
mijn moeder heeft vroeger zelf gereden maar nooit een eigen paard gehad en het was nooit heel serieus, toen haar verzorgpaard kwam te overlijden is ze gestopt, mijn vader heeft er 0,0 verstand van en denkt er ook veel te luchtig over, toen ik hem mijn verhaal en - punten vertelde zei die 'nou dan verkoop je hem toch? ben jij van het gezeur af' daar moest ik het mee doen
Citaat:Maar dat goed luisteren is een kwestie van training en blijven herhalen. Zo wordt een paard niet vanzelf. Ook als je een ander paard koopt moet je dit dus kunnen onderhouden, de lans dat een dier met soortgelijk power wederom over je heen gaat lopen, is vrij groot. Dus het is of een paard met minder power, of doorzetten met deze om er samen sterker uit te komen. En daar heb je waarschijnlijk wel hulp bij nodig. Of dat een trainer voor je paard is of instructie voor jullie samen is vanaf een scherm lastig beoordelen.
Wijslander schreef:Oproepje hier op Bokt? Kan me niet voorstellen dat er 0 andere mogelijkheden zijn dan die ene clubles.
En anders misschien ergens anders op trainingsweekend gaan? Er zijn tegenwoordig zoveel mogelijkheden. Probeer te denken in oplossingen!
diedepol14 schreef:Heel erg bedankt voor de lieve berichtjes, heb een pb gehad van peach2001, zij woont vlakbij en gaat me helpen! ik heb mijn hoop weer iets terug en we gaan er het beste van maken! maar wel erg blij met alle lieve berichtjes van alle meedenkers! heb er wel hoop in dat het weer iets word al zal het me waarschijnlijk bloed, zweet en tranen gaan kosten. ze is het volledig waard