diedepol14 schreef:Caily schreef:Hoe ik het lees, passen jullie wel bij elkaar. Allebei liever hollen dan stil staan. Ja, dat doorrijden is even een dingetje bij zo’n type paard, ik heb een soortgelijke on Tinkervorm. Bedenk dat doorrijden fases zijn. Soms is dat lastig en zit je er met kloppend hart op, soms moet je even lelijk doorpakken en streng zijn. Maar dat is wel waarmee je dat voorwaartse, doch brave, paard creëert.
Ik zou haar dus ook niet weg doen. Als het doorrijden echt niet gaat, kan je dat ook laten doen. Maar zelf doen doet zoveel qua band en vertrouwen, hoe lastig het ook lijkt.
En, bedenk ook. Een ander paard gaat ook grenzen opzoeken. Dus ook die kan je deze problemen mee krijgen. De Braafheid van een paard moet je wel onderhouden zeg maar. Natuurlijk doet karakter ook heel veel. Maar geen enkel paard wordt gemeen geboren. De paarden die minder “om mee te moeten vechten” zijn, zijn meestal die die ook niet van crossen etc houden. Dan heb je dus een die wellicht wel te saai voor je gaat zijn?
Hebben je ouders verstand van paarden? Behalve jouw gevoel is de situatie ook best wel gevaarlijk volgens mij. Niet iets om zo luchtig mee om te gaan.
ik ben heel gek met haar maar ik zou ook wel een gewoon een rustige ontspannen buitenrit willen rijden, dat is waar we haar ook voor gekocht hebben destijds. ik hou van crossen maar het moet niet gevaarlijk worden want dan is het niet leuk meer. en ik ken genoeg paarden van vriendinnen waar ze nog wel een uitdaging aan hebben maar die wel goed luisteren en ook nog goed kunnen crossen en gekdoen maar dan op een veilige en vertrouwde manier waarbij het paard ook weet 'oke ik mag even gek doen maar ho is ho' en dat ze dan ook weer normaal luisteren en niet als een malle doorgaan en niet meer rustig worden of niet meer willen stoppen. ik moet haar zo hard in de mond hangen om haar weer rustig te krijgen en vind het gewoon niet eerlijk tegenover haar..
mijn moeder heeft vroeger zelf gereden maar nooit een eigen paard gehad en het was nooit heel serieus, toen haar verzorgpaard kwam te overlijden is ze gestopt, mijn vader heeft er 0,0 verstand van en denkt er ook veel te luchtig over, toen ik hem mijn verhaal en - punten vertelde zei die 'nou dan verkoop je hem toch? ben jij van het gezeur af' daar moest ik het mee doen
Gebruikers op dit forum: Besje, Bielsje, KDonna, Pellelilly, Rupser, Vagabondo en 50 bezoekers