Bokt.nl

riegje schreef:

Bij mij gaat er niets weg wegens niet klikken of andere ambities, Ik heb een keuze gemaakt en daar moet ik de consequenties van dragen. Er zijn vele wegen naar Rome en er is altijd een manier om nader tot elkaar te komen.

Gizeppie schreef:

Ik heb ook getwijfeld of ik mijn connemara E pony te koop zou zetten. Ik ben een aantal keer er heel hard afgevallen in de bak en een keer tijdens een bosrit. Hij kan soms ineens ontploffen en dat zit je simpelweg niet uit. Hij is nog redelijk groen en ik vroeg mij af of ik zelf wel rijtechnisch goed genoeg ben een groen paard op te leiden. Op de grond kan ik alles met hem (van appyment, traver tot naturalhorsemanship), maar onder het zadel heeft hij veel angst en ben ik niet een duidelijke leider (onbewust).

Aan de andere kant, omdat hij zulk moeilijk gedrag heeft zullen veel mensen niet de tijd en het geduld in hem willen steken en zal hij uiteindelijk in de handel terecht komen, waar ik hem ook vandaan had. Hij is verdoofd geweest bij het proefrijden (dat zegt genoeg denk ik). Dat wil ik hem ook niet aan doen. Ik heb hem voor mijn plezier, niet om winst te halen of wedstrijden te rijden. Maar soms vraag mij af of hij bij iemand anders die rijtechnisch beter is, beter af zou zijn..

Paardenfan25 schreef:

Ik heb een super leuke witte fjord die klein blijft. Hij heeft een korte rug. Ik ben niet zo gek zwaar, maar ga nooit mooi in het zadel passen. Hij is nu 4 en super braaf met longeren. Ook heeft er al eens een meisje op gezeten. Helaas woont zij niet in de buurt en is hier geen lichte bijrijdster te vinden. Echt jammer, want is super leuke rij pony.
Mennen is een optie, maar heb ik nu te weinig tijd voor.
Hij staat hier nu met vriendje aan huis en, ach, ik vind het ook leuk om een beetje naar hem te kijken en met hem te spelen. Moet op een gegeven moment wel een keuze maken, want voor je het weet is hij oud en onbeleerd

FatCat schreef:

Wilde jullie nog bedanken voor de reacties

Vind het zelf heel moeilijk. Het is zo een leuk dier maar ik ga gewoon vaak met tegen zin er naar toe.

Het moeilijkste vind ik nog hoe ik dit zou uitleggen aan mijn familie, collegas en instructice.

We klikken gewoon niet rijtechnisch en ik kan haar moeilijk een goede basis bijbrengen. Dat vind ik erg belangrijk, is het grootse cadeau dat je een paard kan geven.

Ik heb het gevoel dat ik terug een tijdje moet gaan lessen op maneges want ik voel me nu vast geroest. Instructie heb ik, en dan gaat het goed. Maar we gaan zo verschikkelijk traag en ik weet gewoon dat een betere ruiter er zo weg mee rijdt.

FatCat schreef:

Ik ben opgelucht Vind het wel nog moeilijk om aan niet-paarden mensen uit te leggen waarom ik haar heb verkocht. Zij snappen niet dat een paard iets helemaal anders is dan een kat of een hond.