[VOLG] Mijn reis met Menda

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

[VOLG] Mijn reis met Menda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-09-17 23:58

Dit wordt mijn 1e volgtopic, dus ik hoop dat ik alles goed doe...
Maar het leek mij leuk om, o.a voor mezelf, een dagboekje bij te houden en ik ga vast tegen dingen aanlopen waar ik jullie advies goed bij kan gebruiken, dus vandaar dit topic.

Ik zal even beginnen bij het begin:

Aan het begin van dit jaar besloot ik dat ik graag een eigen paard zou willen in de nabije toekomst, dit is iets waar ik al dik 20 jaar van droom.
Het zal voornamelijk voor recreatief rijden zijn, maar ik denk ook wel deels therapeutisch. Ik ben echt een beginner qua alles dus ik wil ook lekker lessen gaan nemen voor verschillende dingen. Gewoon samen bezig zijn!

Ik zou in 1e instantie niet zo'n haast hebben besloot ik wijs, volgend jaar was prima. Maar toen eenmaal die deur open ging was er geen houden meer aan :P
Mede ook omdat ik weet dat het leven geen garanties biedt en je er misschien volgend jaar niet meer bent, of dan lichamelijk niet in staat bent of wat dan ook.
Nu kon het en waarom dan uitstellen :D
Inmiddels was ik er achter dat ik graag een Haflinger zou willen en iemand raadde mij een fokker aan waar ik gelijk contact mee heb opgenomen.
Het klikte gelijk goed en ze hadden 2 paarden te koop die aan mijn wensen zouden kunnen voldoen. Maar toen ik 1 foto zag was ik eigenlijk stiekem al verkocht:

Afbeelding

Ik was erg benieuwd of de klik er ook in het echt zou zijn, dus gauw afspraak gemaakt om te komen kijken! Uiteraard naar beide paarden, zo realistisch ben ik dan ook wel weer ;)

5 Maart 2017
De dag dat ik naar Onnen afreis om kennis te maken bij Stal van Steenbergen en uiteraard om naar de paarden te kijken. En wat een ontzettend lieve mensen! Ik ben zo onwijs blij dat ik hun gevonden heb!
En tja, de klik die ik had op de foto met Menda was er in het echt ook, mijn vriendin die mee was zag nog net niet allemaal hartjes rond mijn hoofd:
Afbeelding

Voor de vorm nog even gekeken bij het andere paard, maar mijn hart had al besloten. En dus die dag maar gelijk besloten om vol voor Menda te gaan *\o/*
Ze was op dat moment nog hoogdrachtig, dus het zou voor mij nog wel vele maanden van geduld hebben betekenen, maar dat had ik er voor over.
Nog even 2 mooie foto's van haar:

Afbeelding

Afbeelding

En haar vader Alpenstein <3 :

Afbeelding


19 Maart
Vandaag gaan mijn dochter en man kennis maken met Menda. Ik ben erg blij met een man die mij in alles steunt en helpt met het waarmaken van mijn dromen <3
En vandaag werd duidelijk hoe ontzettend lief Menda is! Zat mijn gevoel toch goed.
Afbeelding
Dit was stiekem toch wel even een slikmomentje... Ik heb nog een dochtertje, Kylie, maar helaas is zij toen zij 23 maanden oud was overleden aan kanker. Zij was ontzettend gek op paarden, dus met haar begon ook de droom van het samen rijden.

2 April
Een paar dagen geleden is het veulentje geboren en dus hoog tijd om even kennis te maken! Ben erg blij dat de bevalling achter de rug is, dat vond ik toch wel een dingetje.
Afbeelding

In de vele weken hierna gaan mijn dochter en ik zeer regelmatig heen om Menda te leren kennen en samen lol te hebben:
Afbeelding
Normaal rijdt ze met cap, maar voor de foto haar er even gauw weer opgezet want ze was er al af.

1 Augustus
En na vele maanden is het ineens zover! Ze gaat vandaag mee naar huis!
Afbeelding

Vandaag blijft ze nog even op stal om te wennen, maar morgen gaat ze lekker met de groep naar buiten.
Afbeelding

3 Augustus
Nou ze doet alsof ze al jaren bij deze kudde staat, totaal geen problemen en dat is erg fijn!
Afbeelding

4 Augustus
Een eigen paard is leuk, maar er moet ook gewerkt worden :j En dat kun je niet vroeg genoeg leren:
Afbeelding

Daarna samen met Menda even in de longeercirkel gestaan zodat ze op haar gemakje even rond kon kijken:
Afbeelding

23 Augustus
Eindelijk een momentje van Menda en haar beste vriendin op de foto kunnen krijgen, het is fijn dat ze zich zo goed voelt in de kudde:
Afbeelding

27 Augustus
Ze had toch wat last van vliegen, dus dochterlief heeft een mooi gordijntje uitgekozen :P Zonder na te denken gewoon bij haar omgehangen, ze vindt echt alles goed!
Afbeelding
Tja daarna toch echt nog even aan het werk, dochterlief dan he 8-)
Afbeelding

5 September
Vandaag hadden we een pasconsult van Buitenzinnig, hier wel bekend :D
God ik skeet haast in mijn broek, heel in het begin heb ik een klein rondje op haar gereden. Maar daarna niet meer :+ Dus het was voor het eerst in lange tijd dat ik op haar zou rijden en dan ook nog eens met ander soort zadels dan dat we beiden gewend zijn.
Nou met veel dank aan Suzanne heb ik het overleefd zonder hartaanval _/-\o_ Idioot gedoe want Menda heeft zich eigenlijk keurig gedragen, behalve dan dat ze waarschijnlijk als een gek spiegelde aan mij onzekere gedoe :P
Tussendoor nog geprobeerd een foto van haar te maken, maar niet gelukt :+
Afbeelding



We lopen tegen een paar kleine dingetjes aan, de verhuizing is haar niet in de koude kleren gaan zitten. Ze is denk ik best wel gevoelig en ze voelt zich nu onzeker en is daardoor erg schrikachtig. Ik merk dat ze het vertrouwen volledig in de kudde heeft gelegd, maar nog niet bij mij.
Dus ik was al op zoek geweest naar iemand die daar ons in zou kunnen begeleiden qua grondwerk e.d. Maar heb tot op heden helaas niks gevonden, ik zit wat dat betreft ook nog flut qua werk en kinderen. Dus misschien gewoon veel filmpjes bestuderen? Heeft iemand wat dat betreft nog tips?
Zelf ben ik fan van Mark Rashid en Tristan Tucker, dus ik zoek het wel een beetje in die hoek.

Verder ga ik natuurlijk lekker met haar bezig en dan gewoon lekker tutten en longeren. Het heeft natuurlijk ook gewoon tijd nodig en dat krijgt ze zeker, ik heb geen haast. En als ze mij vertrouwt wil ik wat schriktraining met haar gaan doen, ook om haar zelfvertrouwen op te krikken.
We gaan er wel komen samen <3


maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-09-17 09:28

Zie net dat in mijn berichtje van 19 Maart nog mist dat het uitgerekend die dag 8 jaar geleden was dat de bevalling van Kylie begon, 20 Maart is haar verjaardag.

freetorun schreef:
Wat een leuke haflinger! Leuk dat je een volgtopic gaat bijhouden, ik vind dat zelf ook erg fijn :).

Als lessen nog niet lukken (geld/tijd), raad ik wel het boek '101 horsemanship oefeningen' aan. Dit is echt de basis in grondwerk & onder het zadel gebaseerd op lichaamstaal. Natuurlijk zou les idealer zijn, maar het wel heel leuk om mee te werken, te ontdekken en samen zo een band op te bouwen. Ik doe het zelf ook regelmatig met m'n jonge ruin
(via deze link kun je een filmpje van ons vinden waar we een v/d eerste oefeningen uit het boek uitvoeren. Dan heb je misschien een beetje een idee: https://www.youtube.com/watch?v=kY0Me0MH_0A )


Bedankt voor de tip!
In korte tijd is mijn boekenkast aardig gevuld met paardenboeken, maar er kan altijd meer bij *\o/* En zo'n boek lijkt mij erg interessant!

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 09-09-17 12:24

Jammer dat het de afgelopen dagen rotweer is... Weinig kans om buiten met haar te oefenen.
Dus gisteravond maar geoefend op stal met o.a de wasplaats, die is heel anders dan ze gewend is dus dat is eng.
Maar met geduld, veel aanmoedigen en koekjes :Y) heb ik haar toch zover gekregen *\o/* Nu langzaam steeds opbouwen qua tijd.


maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-09-17 12:29

Gisteravond kon ik even lekker alleen naar Menda dus daar gelijk gebruik van gemaakt.

En dit keer echt even bewust bezig geweest met mijn gemoedstoestand zodat ik daar vrolijk, geduldig en zonder verwachtingen zou aanbelanden. En het heeft echt gewerkt :cheer:
Samen een rondje gelopen over het erf terwijl de tractor rondreed, ook de stallen van de kalveren stonden open dus die kon ze ook even goed bekijken.
Heel fijn om zo af en toe samen even tijd door te brengen en te tutten <3

Vanaf donderdag krijgen we 1x in de maand les van Liesbeth Jorna, dus heb daar ook onwijs veel zin in :cheer:

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 30-10-17 17:31

Nou het is weer een poosje geleden, ik merk dat we een beetje in een vicieuze cirkel vast zitten.
Ze heeft nog niet genoeg vertrouwen in mij en ze schrikt daardoor heel erg snel.
Daar voel ik me dan weer onzeker en toch ook wat angstig door, want ze springt soms echt bijna op je. En tja, als de baas al angstig waarom zou je dan als paard niet angstig zijn...
Hierdoor doe ik te weinig met haar, maar omdat ik te weinig met haar doe kan ze mij ook niet leren vertrouwen. En zo zitten we dus beetje vast :(

Op dit forum al vaak dingen gelezen en gezien van Tristan Tucker en toen ik dit weekend zag dat maandelijks betalen ook weer een optie was heb ik mij gelijk maar aangemeld *\o/*
Want het vervelende is dat je echt aan jezelf gaat twijfelen, ben ik hier wel geschikt voor als ik mijn emoties niet onder controle kan hebben. En aan Menda ligt het echt niet, zij is nog steeds onwijs lief en braaf.

Verder genieten wij zeer zeker wel hoor! En ergens is het nog steeds onwerkelijk dat ze echt van mij is.
Het fijne is ook dat we sinds een tijdje een zadel hebben en dus ook af en toe een rondje kunnen rijden in de bak.
Amanda van Zadelmakerij Hollander heeft mij echt enorm goed geholpen, want rijden durfde ik eigenlijk ook helemaal niet. Maar dankzij haar heb ik de 1e enge stappen durven zetten *\o/*
Menda vindt het heerlijk om weer aan het werk te zijn :)

Dit is toch het mooiste uitzicht <3

Afbeelding

En nog eentje van ons tijdens een zadelpassessie:

Afbeelding

En nu lekker samen aan het werk met de trainingen via de TRT methode en dan komt het helemaal goed met ons *\o/*

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 30-10-17 19:23

Sybelle schreef:
Wat een leuk topic en lieve foto’s. Ik ben verbaasd dat niet meer mensen reageren.
Mooie merrie heb je.


Dank je wel :) Verder valt hier denk ik nog niet veel te beleven, van andere topics kun je nog wat leren maar dit is denk ik meer een uitlaatklep voor mezelf.


Sybelle schreef:
Heb je nu helemaal geen hulp? Ook niet iemand te vinden die een beetje in die richting zit?
Of anders een cr instructeur die je wat op weg helpt met het rijden zelf.
Ik vind het leuk om te lezen hoe je er in staat en hoop dat het vertrouwen in elkaar echt door gaat groeien.


Ik heb een paar keer les gehad van Liesbeth Jorna en dat was natuurlijk hartstikke leerzaam en bij haar kon ik terecht voor het hele pretpakket: grondwerk en rijden e.d.
Maar omdat ik te ver weg zit kan ze maar 1x per maand komen en dat zet geen zoden aan de dijk.

Qua rijden wil ik echt wel les, maar ik weet niet of dat nu al zin heeft. Ik ben in ieder geval aan het zoeken naar een cr instructeur, bedankt voor de tip :D

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 30-12-17 12:52

Zo het is een poosje geleden, maar er valt eigenlijk ook weinig te melden.
Qua grondwerk en de TRT-methode zijn we lekker bezig.
Haar schrikgedrag is een stuk minder en het blijft nu bij een klein sprongetje, wegrennen doet ze gelukkig niet meer. Dus ik durf nu ook beter met haar langs de weg te lopen en zo haar kennis te laten maken met van alles.

Ze vindt het heerlijk om samen bezig te zijn <3 Met de kerst was ik even lekker met haar bezig met de balkjes enzo maar ze vindt het veel leuker als ik mee ren :P Dus ik heb zometeen ook een topconditie :')
Ook pakkertje spelen vindt ze erg lollig :+

Qua rijden helaas kleine terugval in angst... Geen idee waarom want er is eigenlijk niks gebeurd.
Ik heb het al tijden, ook al voor Menda, ik denk al wel 5 jaar. Heb vorig jaar op een manege in de carrousel meegereden, maar elke les met een flinke knoop in mijn maag, dus na een jaar hier maar mee gestopt.
Het zal toch mijn onzekerheid zijn qua rijden, dus daar gaan we straks ook maar mee aan de slag.

1 van onze laatste keren samen rijden
Verdorie, ik hoop toch zo dat ik hier eens van kan genieten ;(
Afbeelding


Mijn dochter die voor het slapen nog even een knuffeltje wil geven:
Afbeelding

Aan de wandel met een wollige mammoet <3
Afbeelding

Ontvoerd door een vriendin van mij voor een lekkere wandeling :D
Afbeelding

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-02-18 18:55

Nou inmiddels heb ik gister de 1e les voor angstige ruiters gehad en het ging super!
Voor het eerst een heel uur gereden en ze deed ontzettend goed haar best en liep lekker.
Heb er nog niet echt van kunnen genieten, maar ik was ook zeker niet gespannen dus we gaan de goede kant op *\o/*


Dus een tip voor mensen die angstig zijn geworden met rijden: zoek gewoon hulp want het helpt echt.
En deze les was echt een psychologisch gebeuren, maar gewoon aan het rijden en met de opdrachten die je krijgt heb je niet eens de kans om stil te staan bij je angst.

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 17-02-18 15:53

Tja en toen zat het weer niet mee en kreeg ze ook nog eens rotstraal. Dus de afgelopen 2 weken niet kunnen rijden en ik merk dat als ik denk aan rijden de spanning gelijk weer toeneemt...
Hopelijk morgen even rijden en anders als alles mee zit woensdag in ieder geval weer les.

Nu nog op zoek naar een manier om de spanning tijdens het rijden kwijt te raken. Tijdens de les is het niet zo moeilijk, ik word wel aan het werk gezet en heb het dan veel te druk om er bij stil te staan.
Maar als ik alleen rij is dat natuurlijk anders, dus als iemand nog tips heeft hoor ik dat graag :D

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-19 17:26

xLeoniee schreef:
Hoi Wendy!

Ik zat je topic terug te lezen en was benieuwd hoe het met jullie gaat!


Tja beetje saai met de updates hier inderdaad :+
Met Menda gaat het echt fantastisch, die zit heerlijk in haar lijf en is lekker aan de slag met o.a buitenritten in het bos. Helaas voor mij wel met iemand anders -O- ...
Lig er nu bijna 5 weken uit dankzij operatie en ik heb besloten dat wij straks samen gewoon lekker helemaal opnieuw beginnen a la Warwick Schiller/Tristan Tucker e.d. Kijken of we dan de angst enzo een beetje onder controle krijgen.
En dan rijden wij hopelijk over een tijdje ook in het bos <3

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-07-20 17:02

MissWeenie schreef:
En hoe gaat het nu met jou en je mooie haflinger? :)


Wat leuk dat je er naar vraagt :)

Het topic is helaas niet geworden wat ik in 1e instantie dacht dat het zou worden. Zoveel downs en maar weinig ups en daardoor ook maar weinig te vertellen helaas.
Ik hoop wel dat ik nu met mijn verhaal misschien andere mensen met angst nog wat kan helpen.

Want na 3 jaar vechten, vooral tegen mijzelf, lijkt er eindelijk echt een definitieve verandering te hebben plaatsgevonden *\o/*
Inmiddels hangt het labeltje PTSS aan mijn kont, maar dat geeft niks en dat geeft zelfs rust. Want ik hoef dus niet te vechten met/tegen mezelf, de angst is dus niet iets wat ik onbewust oproep of zelf veroorzaak en dat heb ik al die tijd wel gedacht.
Voor de PTSS heb ik EMDR gehad wat al ontzettend heeft geholpen en ik probeer regelmatig te mediteren voor rust in het hoofd. Want met stress o.i.d laait het schrikachtige gelijk weer op dus dan weet ik dat ik even weer pas op de plaats moet doen.

Om even een klein beeld te geven van de angst:
Er waren dagen dat ik al misselijk werd bij het idee dat ik naar stal moest om uit te mesten en haar borstelen. Dingen zoals haar uit de weide halen, wandelen of longeren lukte gewoon meestal echt niet.
En het lag/ligt echt niet aan Menda, zij is zo ontzettend lief en betrouwbaar. En voor mij dus een hele goede leermeester op verschillende vlakken.
Al die jaren heb ik me best schuldig gevoeld over het feit dat ik haar niet durfde te vertrouwen. Inmiddels lukt dat dus wel en ik merk bij haar ook veel meer rust en connectie. Ik begin haar energie aan te voelen en we zijn nu eindelijk bezig met het opbouwen van een echte band, de muren zijn weg.

We zijn nu sinds kort dan ook echt bezig met het plezier hebben samen en gewoon genieten.
We zijn lekker aan het stuntelen met lange lijnen in de menpositie en ik probeer ondertussen ook de Feather Light en Tristan Tucker lessen op te pakken en te combineren.
En het lijkt er op dat binnenkort eindelijk ons 1e buitenritje in het bos zal plaatsvinden. Het duurde allemaal even, maar daarom geniet ik er dubbel en dwars van want het is allemaal niet vanzelfsprekend geweest.

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-07-20 13:18

MissWeenie schreef:
Ah wat een ‘fijne’ update, ondanks de PTSS natuurlijk, maar wat je zegt: die stress zat er al, misschien dat het zo soort van beter te accepteren valt wat dus meer rust brengt. En wat maakt het uit hoe langzaam je gaat, je volgt jouw/jullie tempo! Goed bezig!


Oh de tijd maakt mij inderdaad niet uit, maar het spookte regelmatig door mijn hoofd dat het misschien wel nooit ging lukken. En dat maakte het wel eens uitzichtloos, maar opgeven staat niet in mijn boek :+ Vooral niet omdat ik zo sterk het gevoel heb dat ik haar met een reden ben tegengekomen. Hier moest ik doorheen met een reden en we komen er ook alleen maar sterker uit.

Monique1963 schreef:
Hey Wendy, ik wist niet dat je een topic over Menda had. Mooi je laatste ervaringen te lezen. Jullie gaan de goede kant op!


Ja nou ja er viel hier natuurlijk ook niet zoveel te beleven :D Dit zal 1 van minst bijgehouden volgtopics zijn denk ik :+
Maar gelukkig komt daar dus verandering in *\o/*

En ik ben o.a mijn instructrice, mijn man en een goede vriendin ook ontzettend dankbaar voor alles _/-\o_ Die zullen vast inwendig wel eens gezucht hebben, maar ze zijn er altijd voor mij geweest.

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-07-20 15:14

Manadeluca schreef:
Zal ik je eens wat vertellen? Ik ben op mijn 21 ste beginnen rijden, mijn zusje kreeg op haar twaalfde een haflinger en ik wilde ook wel eens wat rijden, dus lessen genomen bij de manege, maar wat viel dit tegen.
Dus zelf proberen te rijden en hieruit volgden veel buitenritten, die eigenlijk heel fijn waren, ook op een haflinger.

Daarna mijn eerste eigen paard gekocht, ook mooie tijden mee beleefd, met dit paard veel buitenritten gemaakt en hierna is er een adoptiepaard bijgekomen voor mijn man. Hijzelf heeft er niet veel mee gereden, ik wel.

Daarna werden mijn dochters geboren en heb ik de beslissing gemaakt om mijn merrie te verkopen en mijn huidig paard gekocht. Mijn droompaard een tennessee walker, hij is nog steeds mijn droompaard, maar ik het vertrouwen is er nooit voor de 100% geweest, van mijn kant niet en van de zijne ook niet. We kunnen aan de hand het hele land door, maar erop is het een ander verhaal. Toch blijf ik erin geloven, mijn paard staat aan huis, hij hoort echt bij ons gezin, hij is gek op onze dochters, hij is er heel voorzichtig mee.

Toch durf ik er ze er niet op zetten, hij is braaf maar kan soms onverwacht de benen nemen. Ik heb aanvaard wie hij is, met goede en minder goede eigenschappen, intussen wordt hij 14 jaar en eigenlijk hoop ik terug met hem te kunnen rijden. Wie weet, geef de moed nooit op.


Wat jammer dat het niet zo gaat zoals je waarschijnlijk had gehoopt. Je koopt ze toch met bepaalde dromen en verwachtingen hé #)

Ik heb zelf wel gemerkt dat het vertrouwenstukje heel belangrijk is, het lijkt een wisselwerking te zijn. Toen ik Menda nog niet volledig durfde te vertrouwen, was dit andersom net zo.
Nu heb ik veel meer rust en vertrouwen in haar en ik krijg het nu volledig van haar terug.
Maar verdorie, maak dat je hoofd maar eens wijs. En het vervelende is natuurlijk ook dat je met dieren te maken hebt, die doen nog wel eens wat onverwachts :+

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-07-20 15:20

We hebben natuurlijk de afgelopen tijd niet helemaal niks gedaan, dus nog even wat leuke foto's van de afgelopen maanden :D

Ze is zo braaf dat dochterlief haar gewoon uit de wei kan halen en naar de wasplaats kan brengen.

Afbeelding

Iemand moest oefenen voor haar examen paardencoaching en daar kwam dit mooie moment uit <3

Afbeelding

Caitlin even aan het rijden op dikbillie zoals we haar meestal liefkozend noemen :D De lach kan haast niet groter *\o/*


Afbeelding

Afbeelding

Ze is een echte kinderpony aan het worden <3


Afbeelding

Afbeelding

En voor het eerst aan het stuntelen met lange teugels, maar we hebben dikke lol samen *\o/*


Afbeelding

Afbeelding

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 13-07-20 14:01

Dankzij dit alles heb ik trouwens wel veel meer begrip gekregen voor mensen met o.a pleinvrees of de mensen die meedoen aan 'Levenslang met dwang'.
Het is zo raar om te ervaren hoe je hoofd werkt en dus zelfs op het zelfde moment op verschillende sporen kan lopen. En daarbij heeft je hart ook nog eens een mening...

Zo weet mijn verstand echt wel dat ik 1 van de braafste paarden heb, ik kan echt al mijn dromen met haar waarmaken. Dat weet ik en dat voel ik ook echt en dat zou genoeg moeten zijn zou je zeggen.
Totdat ik bijv. een les had -O- Dan kwam er een stemmetje extra bij die alles overstemde...

En daar sta je dan met je paard in de bak, je paard waar je je dochter zo op zet, je paard die je aan een ieder aanbiedt die rijden spannend vind omdat ze zo lief en betrouwbaar is, en zelf sta je met knikkende knieën en tranen in de ogen. Idioot gedoe 8)7

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-01-21 19:04

Het is weer een tijd geleden en vond het toch wel weer eens tijd voor een update. Ik weet niet of er nog volgers zijn, kan me voorstellen als iedereen afgehaakt is.

Vorig jaar hebben we echt een hele goede periode gehad, het ging lekker met lessen en zelfs op onze 1e buitenrit geweest.
Totdat ik eind oktober helaas uit het niks een paniekaanval te paard heb gehad. Dit zorgde weer voor een flink aantal stappen terug en twijfelde voor het eerst of het ooit wel goed zou komen.
Helaas ging ook mijn instructrice nog eens met zwangerschapsverlof en zo was ik ook nog eens mijn waardevolle steun tijdens het rijden kwijt.
Toen maar besloten dat ik ook maar met 'zwangerschapsverlof' zou gaan qua rijden :+ Even tijd om weer de verbinding te vinden, want het vervelende is dat de angst zich uitbreidt tot op meerdere vlakken en dan gaat het echt tussen ons in staan. Dus vooral veel geknuffeld en gepoetst en gewoon genoten van elkaar.

In december ben ik op aanraden bij Gary van Crystal Vision geweest en Menda heeft een tijdje geleden een cranio-sacrale behandeling gehad en ik kan zeggen dat er toch wel een verandering gaande is.
Of het blijvend is is maar afwachten maar deze periode kan ik mooi gebruiken om mijn zelfvertrouwen en het goede gevoel weer op te krikken.

Vandaag zijn we lekker naar Havelte geweest om te wandelen op de prachtige heide. Het was de bedoeling om ook even op te stappen maar was teugels vergeten :+ Dus voor mij bleef het bij wandelen maar dochterlief heeft wel eventjes lekker gereden.

Gewoon lekker genieten dus!

Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding

Nu ik een stuk rustiger ben qua hoofd kan ik ook eindelijk de dingen oppakken die ik al die tijd al wou doen.
Dus druk bezig met Warwick Schiller filmpjes, Featherlight Academy en Tristan Tucker.
Ook heb ik menspullen gekocht om misschien eens mee te gaan stoeien.

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-02-21 15:21

Even hier wat teruggelezen van mezelf, wist niet meer wat ik al wel of niet had verteld.
Ben duidelijk niet zo goed in mooi vertellen, helaas viel er ook weinig moois te vertellen en daardoor was het ook niet echt inspirerend voor anderen om te volgen o.i.d.
Ook zit ik vaak op de telefoon op bokt en dat werkt ook niet echt mee.
Dus ik ben nu eens goed voor gaan zitten, meerdere weken inmiddels zelfs...

De reis leek tot nu toe soms een rollercoaster, de ene les/rijden kon het fantastisch gaan en de dag daarop kon ik dan weer met diepe angst afstappen.
Er was echt geen peil op te trekken hoe het zou gaan. De zenuwen vooraf aan het rijden zijn steeds ook vrij heftig geweest, de avond ervoor bijv. al niet meer kunnen eten.
Hormonen en stress lijken zeker een factor te zijn. Aan het 1e kan ik helaas niet zoveel doen, behalve die dagen gewoon even ontwijken qua rijden, maar aan de stress kan en ben ik wel wat gaan doen.
Wat het ook lastig maakt is dat ik nogal perfectionistisch kan zijn en de lat dus graag veel te hoog leg, die druk werkt ook zeker niet mee.

Ik zag dat ik in de goede periodes het ook steeds over Warwick en Tristan had en dit heb ik ook zeker al die tijd wel geprobeerd. Of in ieder geval, de intenties waren er zeker altijd maar de rust in het hoofd zeker niet. Stond daardoor totaal niet open voor signalen of enige andere vorm van communicatie. Mijn hoofd ging algauw in het ‘rode’ en de enige manier waarop Menda dan nog kon doordringen was gewoon steigerend voor mij staan. En dan wist ik dat ik al weer veel te ver over mijn grenzen gegaan was.

Vorig jaar is de EMDR afgerond en dat heeft echt veel goeds gedaan.
Wat veel mensen niet weten is dat angst voor iets niets te maken hoeft hebben met datgene waar je bang voor bent.
In mijn geval is er dus niks gebeurd met paarden en toch was ik bang voor rijden. Dit zorgde wel even voor een zoektocht, alhoewel mijn instructrice me er al vaker op had gewezen dat er meer achter zat maar toch eigenwijs he.
Ook breidt angst zich heel makkelijk uit, zo was ik eerst alleen zenuwachtig voor het rijden en dat werd langzaam angst. Maar op mijn dieptepunt durfde ik haar zelfs al niet eens meer uit de wei te halen, grondwerk of samen wandelen zat er zeker niet in.

Voor de EMDR heb ik echt van alles geprobeerd: hypnose, rustgevende pilletjes (kruiden), etherische oliën, edelstenen maar uiteraard hielp het allemaal niet. Voor eventjes wel, maar de oorzaak was niet weg dus de angst kwam net zo hard weer terug.
Sterker nog, op sommige zitten zit nu ook lading waardoor ik instant angstig wordt als ik de verpakking alleen al zie of het product ruik.
Dit was bijv. ook zo met mijn paard rijkleding, dit heb ik er weer af gekregen door de kleding ook aan te doen als ik niet ging rijden.

Gelukkig heb ik ook veel dingen gedaan en doe ik nog steeds die wel helpen. Zo ben ik aan het mediteren, probeer ik blij te zijn met alles wat ik wel kan met mijn paard en ervaar ik geen perfectionistische druk meer. De zogezegde lat moest weg en dat lukt aardig.
Dankzij de iriscopist zit ik lichamelijk ook wat lekkerder in mijn vel, dat scheelt ook zeker weer.
Ook probeer ik dingen te accepteren, zoals dat er goede en slechte dagen zijn. Maar ook dat alles wat je leert niet gelijk perfect uitgevoerd hoeft te worden. Werken, leren en denken in stapjes dus.

En bij het accepteren hoort ook het verdriet toelaten, dat is een onderdeel van mij en ons leven. Er zijn veel dingen gebeurd die toch hun sporen hebben achtergelaten.
Muziek helpt mij heel goed om dat af en toe even los te maken:

Ik zie je voor me met mijn ogen dicht
Ik kan je voelen met mijn hart op slot
Ik hoor je praten, maar je bent er niet, je bent er niet
En ik voel me verloren als ik jou moet verliezen
En je mag nog niet sterven want ik kan je niet missen
Ik kan je niet missen
Door de wind
Door de regen
Dwars door alles heen
Door de storm
Al zit alles me tegen
Door jou ben ik nooit alleen


En zo vinden we langzaam de weg naar binnen, naar innerlijke rust. En zo te merken aan Menda lukt dat aardig <3

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-02-21 18:12

Thestral schreef:
Dit is echt zo herkenbaar! Ik heb dat ook nu ik na 10 jaar weer aan een eigen pony/paard wilde beginnen. Nu dit heel dicht bij kwam een paar weken geleden ging ik heel erg twijfelen, kreeg er paniekaanvallen van. Kon ik wel goed voor haar zorgen en zou ik niet iets verkeerds doen en zou ze wel netjes naar me luisteren, maak ik geen enorm grote fout door weer de verantwoording over een levend wezen te hebben. Ik heb zulke grote faalangst dat ik met regelmaat in het verleden stallingen heb afgezegd waar ik graag naar wilde kijken. Maar een uur later had ik daar dan weer heel veel spijt van want het maakt me zo ontzettend blij om een eigen pony/paard te hebben. En ik ben ook echt mezelf als ik bij haar ben. Allen zodra ik weg ben van stal slaan de twijfels weer toe. En ik moet dat niet doen.
Maargoed, ik vind het superleuk om dit topic te lezen. Had het nog niet eerder gezien, maar wat een leuke "reis" hebben jullie al gemaakt. Zo zie je maar dat het voor beide nieuw is(voor jou als eigenaar en voor paard in nieuwe omgeving) Elkaar leren kennen en aan elkaar wennen heeft echt veel tijd nodig. Echt goed hoe je daar mee bezig bent geweest en het is natuurlijk fantastisch om dit met je dochter samen te doen!

TS:Mag ik je een pb zenden om te vragen hoe jij de stress onder controle houdt? Ik zou graag tips krijgen.


Wat ontzettend jammer, de zoektocht naar een eigen pony/paard en de stalling zou juist ontzettend leuk moeten zijn. Ik vergeleek het een beetje met nesteldrang :D Heerlijk allemaal spulletjes inkopen, poetskist vast inrichten, een ehbo-kistje verzamelen enzo.

Tuurlijk mag je mij een pb sturen!

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-03-21 13:32

Dankzij Corona een tijdje niet naar stal gekund en man wat was ze boos op ons toen wij eindelijk weer bij haar waren :+ Maar na een lekkere bak voer was ze al een stuk blijer met ons, toch handig zo'n eetgrage Haflinger *\o/*

Vorige week zondag heerlijk met haar in het zonnetje gespeeld. Ik wou graag de Hooking on van Warwick oefenen maar ik vind het nog erg lastig om mijn hoofd niet mee te laten doen. En dat liet Menda ook goed merken :D De momenten dat ik haar aandacht probeerde te krijgen gebeurde uiteraard niets, maar de momenten dat ik met mijn ogen dicht even op mijn adem focuste stond ze gelijk naast mij, hoezo een goede mentor <3

Het is zo bijzonder om te ervaren hoeveel rust wij nu samen hebben. Inmiddels durf ik de op grond alles met haar *\o/*
Helaas zijn we allebei wat stijfjes uit de corona periode gekomen :+ Dus voor nu hou ik het even bij longeren en grondwerk. Hopelijk gauw het rijden oppakken en kijken hoe dat gaat.

maitestar23

Berichten: 657
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-03-21 15:47

Tja en zo ligt onze reis ineens op zijn gat...
Januari nog paar keer gereden maar begin februari moest ik in quarantaine i.v.m Corona.
De 22e mocht ik weer lekker gaan rijden en ik voelde gelijk dat ze niet lekker liep.
Gelijk gestopt, even 2 daagjes rust en toen met longeren even weer gekeken hoe het nu ging. oliebol ze loopt nog steeds niet lekker, dat heeft ze nog nooit gehad.
Die avond kwamen we er achter dat ze toch behoorlijk rotstraal had, dus ik dacht de oorzaak gevonden te hebben. Gelijk begonnen met de behandeling en toen de hoefsmid 3 dagen later kwam was het al een stuk rustiger. Nog even weer paar daagjes rust gegeven en toen weer gekeken met longeren. En ze liep nog steeds niet goed -O-
Dus Inge Hoevers gevraagd om langs te komen en die heeft haar lekker losgemaakt en kon eigenlijk niks geks vinden.
Vervolgens weer paar dagen rust en toen voorzichtig maar weer gekeken met longeren en ze liep nog steeds niet goed.

Inmiddels is er een afspraak gemaakt bij Emmeloord waar we gelukkig morgen terecht kunnen. Ben nou al misselijk van de zenuwen :(

De tijd dat ik quarantaine zat lag er zo heel veel sneeuw, misschien is ze wel uitgegleden o.i.d.
Ik probeer er maar vanuit te gaan dat het vaker wel kan genezen (eventueel met lange rust) dan dat het einde oefening is, maar toch -O- kakzooi


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: DemiSisa, Lanoca en 133 bezoekers